Wat je hier zegt is precies waar het bij mij nog aan ontbreekt. HB is voor mijn gevoelswereld nog steeds geen begaafdheid, terwijl het wel moet zijn.Tensei schreef:"Hoe praat ik mezelf omhoog". Er zijn mensen die methodes verkopen die juist dat doen ^^ MIsschien dat je je als hoogbegaafde eerder druk maakt over dingen zoals zelf-waarde. Ik maak me zelfs druk over elk bericht dat ik typ, zovan: "Heb ik dit wel juist getypt? Ik hoop dat het goed overkomt." Het is misschien ook zo dat je een aantal negatieve ervaringen heb opgedaan, en dat die jou niet loslaten en je zelf-waarde dicteren.
Ik denk dat hoogbegaafdheid een gevoel is. Het ligt niet aan een cijfertje. Het cijfertje kan alleen maar zeggen: "Ja, inderdaad" ^^ maar het zegt uiteindelijk iets over op welk terein je goed bent. Ik ben volgens mij geniaal*, maar een IQ test meet die eigenschap niet. Het is, zeg maar, vindingrijkheid, verbeeldingskracht, grote samenhangen zien, intuïtie, e.d., een deel wordt wel opgevangen, maar zoiets als "aanvoelen dat de evolutietheorie klopt" (dat is zegmaar die grote samenhang) dat kan een IQ test onmogelijk meten. Waar een IQ test wel succes heeft is dat de delen wel invloed hebben op het geheel. (Als je fundamenteel goed denkt, dan zit dat ook wel op een hoger niveau)
*Dat is zo'n gevoel. Mensen zouden het normaalgesproken niet zo zeggen over mij.
Maar, in ieder geval, geniet van je hoogbegaafdheid.
Het is meer een "anders zijn", dan iets waaruit blijkt dat ik op bepaalde terreinen "goed" ben. Een verklaring waarom dingen bij mij andere reacties veroorzaken dan bij de meeste personen.
Het besef moet zich nog steeds ombuigen naar een gave.
Het intuïtieve weten is in deze best een manco, het is niet meetbaar, controleerbaar. En dat maakt het "twijfelbaar"