Moslimextremisme een misplaatste titel?

[plato]

Op nuanceringen kun je geen beleid zetten. Je zult aan de hand van een genomen besluit dat beleid ook moeten uitvoeren.

Vb: Als ik op filiaal A een personeelslid iedere dag 10 minuten eerder laat vertrekken omdat deze bv een bus moet halen, dan kan ik er op wachten dat op filiaal B en C en... ook verzoeken krijg van personeelsleden om 10 minuten eerder te mogen vertrekken, die toch niet -echt- overeenkomen met de situatie van A, dan krijg ik gedonder in de tent.

Mensen zijn niet voor rede vatbaar als ik de situatie van A genuanceerd uitleg. Dus zeg ik nee tegen filiaal A. Voor mijn eigen rust en vooral onrust tegen te gaan in de toekomst met andere onderwerpen, die ook genuanceerd kunnen worden.

De NL politiek heeft daar zo'n handje van door zoveel mogelijk met regels, voorschriften en bepalingen de boel te nuanceren. Het gevolg daarvan is niet uit een crisis kunnen komen. http://www.destaatsschuldmeter.nl/

[Tinus]

Vb: Als ik op filiaal A een personeelslid iedere dag 10 minuten eerder laat vertrekken omdat deze bv een bus moet halen, dan kan ik er op wachten dat op filiaal B en C en... ook verzoeken krijg van personeelsleden om 10 minuten eerder te mogen vertrekken, die toch niet -echt- overeenkomen met de situatie van A, dan krijg ik gedonder in de tent.

Mensen zijn niet voor rede vatbaar als ik de situatie van A genuanceerd uitleg. Dus zeg ik nee tegen filiaal A. Voor mijn eigen rust en vooral onrust tegen te gaan in de toekomst met andere onderwerpen, die ook genuanceerd kunnen worden.

Als het werkelijk zo is dat je filialen onbeheersbaar zijn met een minder strikte regelvoering dan moet je het in inderdaad niet minder strikt maken. Ik vraag me echter af of dit voorbeeld wel zo werkelijk is en tevens of het ook wel een goed voorbeeld is om nuance in het algemeen als negatief te betitelen (een ongenuanceerd voorbeeld zeg maar). Ik ben in ieder geval blij met mijn baas die me laat starten en eindigen met mijn werk wanneer ik wil, zolang het werk maar af komt.

Dus zeg ik nee tegen filiaal A.

En dan kun je dat weer proberen uit te leggen. Het voorbeeld is dus tevens niet zo heel specifiek.

[plato]

Vb: Als ik op filiaal A een personeelslid iedere dag 10 minuten eerder laat vertrekken omdat deze bv een bus moet halen, dan kan ik er op wachten dat op filiaal B en C en... ook verzoeken krijg van personeelsleden om 10 minuten eerder te mogen vertrekken, die toch niet -echt- overeenkomen met de situatie van A, dan krijg ik gedonder in de tent.

Mensen zijn niet voor rede vatbaar als ik de situatie van A genuanceerd uitleg. Dus zeg ik nee tegen filiaal A. Voor mijn eigen rust en vooral onrust tegen te gaan in de toekomst met andere onderwerpen, die ook genuanceerd kunnen worden.

Als het werkelijk zo is dat je filialen onbeheersbaar zijn met een minder strikte regelvoering dan moet je het in inderdaad niet minder strikt maken. Ik vraag me echter af of dit voorbeeld wel zo werkelijk is en tevens of het ook wel een goed voorbeeld is om nuance in het algemeen als negatief te betitelen (een ongenuanceerd voorbeeld zeg maar). Ik ben in ieder geval blij met mijn baas die me laat starten en eindigen met mijn werk wanneer ik wil, zolang het werk maar af komt.

Dus zeg ik nee tegen filiaal A.

En dan kun je dat weer proberen uit te leggen. Het voorbeeld is dus tevens niet zo heel specifiek.

Ik heb dit eenvoudige voorbeeld gebruikt om het effect van de nuancering in beeld te brengen. De klemtoon van dit betoog is dat je je beleid moet handhaven daar waar dat moet. Punt uit.

Ik wil duidelijk maken dat bij -teveel- nuanceringen je beleid om beslissingen te nemen daarmee in gevaar komt. Zowel persoonlijk -ik als eigenaar- als het bedrijf zelf. Je denkt dat je goed bij de mensen overkomt om tegemoet te komen aan die nuancering, maar dat is pertinent onjuist. Zeer zeker als je met een groep mensen werkt.

Mensen proberen altijd het beste voor zichzelf eruit te halen. Daar is niets mis mee. Maar als het ten koste gaat van de organisatie dan moet je straight zijn. Immers dan krijg je de rekening op een andere manier gepresenteerd namelijk de instabiliteit van die organisatie.

Dat wil ik duidelijk maken met het oplopen van de staatsschuld. Hier onder vindt je het gevolg. NL zit bijna tegen het hoogste % BNP aan ever. Dat is een onwenselijke situatie.

De staatsschuld verdeeld in 2 periodes van 10 jaar:

1994 - 218 miljard
2004 - 257 miljard

Dat is een stijging van 17%

2004 - 257 miljard
2014 - 462 miljard dwz t.m. december 2014

Dat is een stijging van 79,8 %

[plato]

Godsdienst/geloof

Welk geloof keurt zulke misdaden goed?’ is de vraag waarmee onze postmoderne goedmenslandgenoten worstelen als ze horen over de moorden bij Charlie Hebdo. Maar dat is niet de juiste vraag. De juiste vraag is of een godsdienst zulke daden kan voorschrijven. Nu, de officiële islamitische gedragsleer wordt door beroepsmoslims vastgelegd in de sharia. Die sharia eist dat moslims een straf uitdelen aan mensen die de profeet van de islam beschimpen. De juiste straf daarvoor, leert de sharia, is de dood. Misschien kunt u zich niet voorstellen dat er mensen zijn die zulke dingen voorstaan, maar het is te controleren in de handboeken van de sharia die overal te vinden zijn. De islamitische kwestie die over Europa hangt, zal nooit opgelost worden als de oplossers het verschil niet kunnen zien of horen tussen ‘geloof’ en ‘godsdienst’, want dat onderscheid hebben we nodig om er qua begrip uit te komen. Het onderscheid geloof/godsdienst is geen elitair woordspel. Het is een praktische kwestie. Je kunt in het Nederlands heel goed zeggen ‘godsdienstige liederen’. Daar kunt u zich iets bij voorstellen: psalmen, gezangen en kerstliedjes.

Maar ‘gelovige liederen’, dat kan niet, daarvan voelt u meteen dat er iets aan mis is. Hetzelfde bij feesten: ‘gelovige feesten’ is wartaal, maar bij ‘godsdienstige feesten’ kan iedereen zich wat voorstellen: Kerst, Slachtfeest, Pinksteren. Talen die door moslims worden gebruikt, maken hetzelfde onderscheid tussen ‘geloof’ en ‘godsdienst’ als in deze twee voorbeelden. Ze lenen daarvoor meestal Arabische woorden: iemaan voor ‘geloof’, en dien of diyaana voor ‘godsdienst’. Moet u na ‘taqiyya’, ‘fatwa’ en ‘halaal’ er al weer islamitische Arabische termen bijleren? Nee, niet doen. Gewoon in het Nederlands het onderscheid maken. Geloof gaat over opvattingen die je niet kunt controleren, zoals ‘de hemelen verkondigen Gods eer’, ‘Mohammed is Gods gezant’, of ‘Jezus is Gods Zoon’. Godsdienst gaat uiteraard ook over geloofsopvattingen, maar om veel meer dan dat alleen.

Geloof is onderdeel van een godsdienst. Misschien een interessant of bizar onderdeel, juist vanwege die oncontroleerbaarheid – maar niet meer dan een onderdeel. Godsdienst gaat behalve over geloof ook over een lange lijst van tastbare aardse zaken: liederen, feesten, kleding, haardracht, gedragsleer, armenhulp, ruzie in de kerkenraad, abortus, welke imam erken je, onderwijs, hoofdbedekking, euthanasie, de grammatica van het heilig boek, ziekenverpleging, celibaat. Godsdienst wil antwoorden geven op de vragen die samenhangen met alles wat er op zo’n lijst staat. Per godsdienst verschillen niet alleen de antwoorden maar ook de lijst van vragen.

Net als ‘oorlog’ is ‘godsdienst’ niet een ding maar een verzamelnaam, en wel voor een menigte aan activiteiten. Er zijn oorlogen die goed zijn, bijvoorbeeld die ter bevrijding van Europa van het Nazisme, en er zijn oorlogen die dat niet zijn. Je kunt niet alle oorlogen over een kam scheren. En ook niet alle godsdiensten. Er zijn godsdiensten die slecht en kwaadaardig zijn, bijvoorbeeld omdat ze, zoals die van de Azteken, om massale mensenoffers vragen.

Vanuit zichzelf bekeken is elke godsdienst goed. Dat heeft een gevolg: godsdienstig gedrag afkeuren (‘ik ben geen Azteek en ik ben tegen mensenoffers’) impliceert een voorafgaande godsdienstige keuze, en wel, in dit geval, tegen de Azteken. Het impliceert geen aansluiting bij de een of andere godsdienst, naar wel een afwijzing van opdrachten die door een godsdienst zijn gegeven. Zo’n afwijzing is een godsdienstig standpunt.

Westerse politici achten zich niet bevoegd hier een knoop door te hakken: het gaat immers om godsdienst. Het Westen verwacht al eeuwenlang van de regeerders strikte godsdienstige neutraliteit. Het probleem van de knoopnietdoorhakkers is dus begrijpelijk, het kost ze moeite godsdienstige standpunten aan de kaak te stellen, maar over geloof hoeven ze niets te beslissen – over godsdienst en godsdienstige voorschriften daarentegen des te meer. Vaak niet in positieve maar in negatieve zin: het verbieden van een massaal Azteeks mensenoffer zou ook een Pechtold geen moeite moeten hoeven te kosten.

Een jihad-oorlog voeren, vasten, bidden of op kruistocht gaan, het is allemaal godsdienstig gedrag. Maar godsdienstig gedrag is net als ander gedrag niet altijd te tolereren. Heeft een regering, een politieke partij of een burger, het recht bepaalde vormen van godsdienstig gedrag af te keuren of te willen voorkomen? Antwoord: Jazeker. Een godsdienst kan immers bevel geven dingen te doen die anderen afkeuren omdat ze er last van hebben. Mag een regering ook een geloof bestrijden of afkeuren? Antwoord: Nee, geloof valt onder de vrijheid van mening.

Van eenzijdig godsdienstig gedrag als sharia-wraakexpedities of jihad-oorlogen hebben wij last. We willen daar niet bij betrokken worden, zulke kwesties horen nu eenmaal niet in ons leven thuis. Maar helaas, er komt vanzelf een punt waarop ook religieus volstrekt neutrale politici ondanks zichzelf wat de jihad-oorlog aangaat gedwongen zullen worden te kiezen tussen capituleren of terugvechten.

Auteur: Hans Jansen.

[Tinus]

Ik wil duidelijk maken dat bij -teveel- nuanceringen je beleid om beslissingen te nemen daarmee in gevaar komt. Zowel persoonlijk -ik als eigenaar- als het bedrijf zelf. Je denkt dat je goed bij de mensen overkomt om tegemoet te komen aan die nuancering, maar dat is pertinent onjuist. Zeer zeker als je met een groep mensen werkt.

Je verhaal over beleid en beslissingen nemen doet mij weinig voor wat betreft het goed of slechte van nuance.

Ik zie nuance niet als synoniem voor minder strikte regelvoering, dat je ergens makkelijker mee omgaat, dat je zwakker of meer toegevelijker bent, of iets waar je aan tegemoet moet komen. Voor mij betekent nuancering dat je meer precieser bent, een grotere resolutie gebruikt. Niet zwart-wit of grof.

[plato]

Waarom juist nu?

Revoluties breken niet uit omdat achtergestelden het ellendig hebben en het steeds ellendiger krijgen. Revoluties breken uit wanneer het beter gaat dan tevoren, en er uitzicht bestaat op verdere verbeteringen. Dr Karl Marx daarentegen zag dat anders. Hij profeteerde dat revoluties noodzakelijkerwijze moesten losbarsten vanwege de steeds verder gaande Verelendung van de achtergestelden. Dat is gedegen onderzocht wat de Franse Revolutie van 1789 aangaat. Op de basisschool leerde ik nog dat die revolutie door de honger veroorzaakt was, op de middelbare school was die revolutie juist het gevolg van de kleine verbeteringen in de toestand van wie vroeger honger had geleden en die nu op nog meer verbetering hoopte. Maar ter zake: over naar de recente revolutionaire terreuracties tegen Charlie Hebdo. Daar speelt een dergelijk mechanisme. Het geweld daar was van professionele revolutionaire allure. Dat hangt samen met de versterking die zich in de afgelopen twintig jaar heeft voorgedaan in de positie van de sharia en de islam in Europa. Het zijn vooral de vele kleine tastbare successen van de islamisering die maken dat ongeduldige moslims zijn gaan denken dat nu de tijd rijp is voor het grote werk.

Voor het gemak alleen een selectie van voorbeelden uit Nederland. Er is in Nederland geen noemenswaardig verzet geweest tegen islamiserende, ogenschijnlijk onbelangrijke, concrete maatregelen. Het kruis van de mijter van Sinterklaas afhalen? Halaal eten in de gevangenis? Alleen halaal-vlees bij de supermarkt? Een tramconducteur dwingen het kruisje op zijn stropdas te verwijderen? Terug naar gescheiden zwemmen? Geen hand geven? Allemaal geen probleem.

Belangrijker voorbeelden: Hoofddoekjes achter het overheidsloket en de supermarktkassa. Elke polygaam gehuwde echtgenote als alleenstaande moeder opgeven en dan vier maal zorgtoeslag en vier maal huursubsidie ontvangen. Inteelthuwelijken, gedwongen huwelijken, kinderhuwelijken, genitale verminking van meisjes, uitkeringen voor werkweigerende barbapapa’s in overjurk, jodenhaat, gezinsvorming via immigratie, vervolging van islamcritici door Justitie, shariawijken ongemoeid gelaten. In de ogen van veel aanhangers van de islam rijke zegeningen die de islam gratis in de schoot zijn gevallen.

Al die succesjes smaken naar meer. ‘Meer’ is in dit geval het toepassen van de sharia op grotere schaal. Bijvoorbeeld door het executeren van wie de profeet van de islam beledigt, of de koran bespot.

Onderdeel van de strategie van de sharia-moordenaars is dat tegelijkertijd een flink aantal woordvoerders van de islam zoete keelgeluidjes maakt over de islam als godsdienst van vrede. Dat ontwapent de politici die de slachtoffers van de jihad hadden moeten beschermen. Ook de journalisten raken daardoor van slag. Zo’n vredelievende goedwillende goedgeschoren prominente moslim liegt toch zeker niet?

Onderling schrijven beroepsmoslims precies voor elkaar op, hoezeer een moslim de plicht heeft iemand die geen moslim is te haten. Beroepsmoslims gaan er van uit dat hun tegenpartij te stom of te lui is om dat over hun schouder mee te lezen (klopt), en dat Europeanen, als ze het horen, het toch niet geloven (klopt ook). Gezien de getalsverhoudingen tussen moslims en de rest, is het geboden geen open kaart te spelen, maar de vijand zo veel mogelijk in slaap te sussen en te verwarren. Het is beter wanneer de doelgroep de aspiraties van de islam niet kent. Misleiding daarover, taqiyya, is een prijzenswaardig vreedzame manier van oorlog voeren, of niet soms?

Naar binnen toe wordt haat gepredikt jegens wie geen moslim is. Op de staatstelevisie zien we nu en dan per ongeluk even de hoogmoed en arrogantie opflikkeren die de islam van moslims vraagt tegenover niet-moslims, maar verder horen we vooral taqiyya-leugens, die in vanillevla worden verpakt, over hoe mooi en vredig de ‘echte’ islam is. Ook een schrijfster als Karen Armstrong deed bij Buitenhof mee aan deze dodendans.

Bij de ouderwetse Nederlander met een Nederlandse achtergrond is een tegenovergesteld proces gaande. Nederlanders laten weinig activisme zien. Dat klopt met de theorie: wie het beter gaat, wil meer, maar wie omlaag zakt, weet eigenlijk niet wat hij moet doen, protesteert niet en zwijgt beschaamd. En ja, werkende Nederlanders met een Nederlandse achtergrond mogen steeds minder van hun eigen zelfverdiende geld zelf houden. Vanuit henzelf gezien ziet de toekomst er niet goed uit, en velen uit die groep zien dan ook weinig in de voortplanting (behalve als onvruchtbare tijdspassering). Hun media zijn gelijkgeschakeld en doodsaai. Boeken met Theo, Geert of Ayaan op de omslag zullen ze nooit in de etalage van een boekwinkel zien liggen, omdat de glasverzekering van de boekhandel dat liever niet heeft. Het onderwijs van hun kinderen is bedenkelijk laag van niveau maar wel politiek correct. Op hun werk en in het openbaar vervoer moeten ze uitkijken met wat ze zeggen over Marokkanen.

Onder zulke omstandigheden is het niet te vermijden dat sharia-moordenaars gaan denken dat de tijd rijp is voor het boeken van opzienbarende triomfen.

Auteur: Hans Jansen

Plato:
Normaal gesproken hou ik mij niet bezig met een copy-paste methode. Edoch ik vind dat Hans duidelijk de dingen kan beschrijven en vooral een toegevoegde waarde kan geven aan de maatschappelijke actualiteit. Vandaar...

[plato]

Wat drijft de jihadpuber?
Hoe de Islamitische Staat Nederlandse jongeren verleidt.

Bertjan Doosje, gepromoveerd sociaal psycholoog en hoogleraar Radicalisering aan de UvA, meent dat de keuze voor de jihad vanuit de jongere bezien logisch kan lijken, omdat ze zich vaak tussen wal en schip voelen vallen. “De westerse islamitische jongeren die naar het Midden-Oosten vertrekken, voelen zich vaak slecht behandeld in Nederland”, zegt hij. “Ze hebben het gevoel dat ze er in Nederland niet echt bij horen, maar in hun thuisland voelen ze zich een toerist.

Onzekere mensen zijn meer geneigd om groepen op te zoeken. En voor jongeren die in een identiteitscrisis zitten, biedt een radicale ideologie duidelijkheid.” De meeste jongeren radicaliseren dan ook razendsnel:“sommigen al binnen een maand.”

http://www.kennislink.nl/publicaties/wa ... jihadpuber

[plato]

Waarom Jihad moet en mooi is

De kern van waarom jihad van de islam moet en mooi is, kan goed worden uitgelegd zonder er details uit de koran bij te halen. Ook moslims die de koran niet of nauwelijks kennen, kunnen daarom overgehaald worden tot deelname aan een jihad-oorlog. De redenering die tot meedoen met jihad leidt, telt een beperkt aantal stappen. De eerste: mensen moeten leven naar Gods wil. Iemand die, hoe vaag ook, in God gelooft, kan daar weinig tegen inbrengen, behalve dan dat hij niet weet hoe de wil van God luidt. De tweede stap, voor moslims vanzelfsprekend, luidt dat Gods wil de mens bekend is. Gods wil ten aanzien van het menselijk gedrag is namelijk vastgelegd in de sharia. De sharia is een moeilijk rechtssysteem, waarvoor je om het te begrijpen, net als bij het Nederlands recht, een deskundig jurist moet raadplegen. Een leek kan immers nooit op eigen houtje verzinnen wat het Nederlands dan wel het islamitisch recht nu precies wel en niet voorschrijft. Wie vagelijk moslim is, maar niet precies weet wat het islamitisch recht voorschrijft, heeft geen keuze behalve de instructies van de deskundige beroepsmoslims te volgen.

Voor iemand die alleen nog maar moslim-in-naam is, zijn de beroepsmoslims die de sharia door en door kennen essentieel, net zo goed als voor wie ziek is een arts essentieel is. Een zieke gaat ook niet op eigen houtje interpreteren wat hij van de gezondheidsleer weet. Die doet wat de dokter zegt. Hoe minder de achterkleinkinderen van een migrant zich van de islam herinneren, hoe eerder ze geneigd zullen zijn blind te varen op de aanwijzingen van de imam. Ze hebben een imam nodig zoals iemand die kiespijn heeft, een tandarts nodig heeft.

De kennisvoorsprong van de imam is al groot door zijn opleiding, en zijn gezag wordt versterkt door de opvatting dat de islam niet iets is voor amateurs: om zeker te weten wat de islam voorschrijft, zijn jaren van sharia-studie nodig. Ook een advocaat heeft immers jaren nodig om zo ver te komen als hij gekomen is. Ook Moszkowicz moest worden bijgeschoold!

De opleiding van een imam gaat over het islamitisch recht. Dat islamitische recht leert dat wie dat recht afwijst, zelfs al is het op een detail, uittreding uit de islam heeft gepleegd, waarop volgens het islamitisch recht de doodstraf staat. De regels van het islamitisch recht belichamen immers de wil van God, en wie bewust de door God gegeven regels afwijst, laat zien dat hij een vijand van God is. Wanneer daarentegen iemand uit onmacht of laksheid zich niet aan alle regels van de sharia houdt, is dat een andere zaak, minder ernstig dan tegen de geldende regels bezwaar maken.

Onvolmaaktheid bestaat nu eenmaal. Nederlanders zullen ook wel eens niet volmaakt volgens alle regels van het Nederlands recht leven – maar dat betekent nog niet dat ze de regels van het Nederlands recht afwijzen. Laks zijn is nog geen afwijzing. De islam tolereert geen afwijzing. Er is geen plaats in deze wereld voor wie de islam afwijst.

Een staat die haar eigen wetten bedenkt en uitvaardigt, en haar onderdanen er niet toe brengt om volgens de wetten van de islam te leven, heeft de wetten van God afgewezen en de voorkeur gegeven aan de eigen, door mensen gemaakte wetten. Wanneer de regering van zo’n staat uit moslims bestaat, is dit zelfs nog erger dan eenvoudig afwijzen. Dan is het uittreding uit de islam. Het staatshoofd en de dienaren van zo’n staat zijn schuldig dan wel medeplichtig aan afval van de islam. Ze mogen gedood worden.

Om alle details van de islamitische wet te kunnen toepassen, en om overtreders van de sharia te kunnen straffen, is de hulp van de staat noodzakelijk, want toepassing van de islamitische wet is verplicht, en de stichting van een islamitische staat is dat dan dus ook, omdat zonder zo’n staat aan een van de belangrijkste verplichtingen van de islam, te weten gehoorzaamheid aan de sharia, niet zal kunnen worden voldaan. Gehoorzaamheid aan de sharia betekent ook deelnemen aan de jihad-oorlog die de sharia voorschrijft, naast het even zo goed verplichte vasten, bidden, enzovoort.

Kijk, nu zijn we er. We hebben stichting van een islamitische staat en de deelname aan de jihad-oorlog die deze staat hoort te voeren, tot verplicht weten te verklaren op logische gronden zonder ook maar één keer een korantekst of een uitspraak van Mohammed er bij te hebben hoeven halen (die er overigens genoeg zijn). Er hoeft in deze redenering ook nog eens geen onderscheid gemaakt te worden tussen verschillende soorten islam: extremistisch, radicaal of gematigd. De beroepsmoslims, de sharia-onderwijzers, die blijven zitten met de Zwarte Piet. Zonder Zwarte Piet geen Sinterklaas. Zonder beroepsmoslims geen jihad-oorlog.

Auteur: Hans Jansen

[mefmdv]

Ergens maakt Hans een fout, want imam betekent voorganger in gebed en die hoeft helemaal geen opleiding te hebben in Islamitisch recht.

[plato]

Ergens maakt Hans een fout, want imam betekent voorganger in gebed en die hoeft helemaal geen opleiding te hebben in Islamitisch recht.

Hij zegt: De opleiding van een imam gaat over het islamitisch recht.

Ik denk dat hij, de imam, dat recht opvolgt en verdedigt voor zijn luisteraars.

Dat is wat anders dan het recht bepalen. Iets dat Hans in dit stuk ook naar voren brengt. Iets van het maakt niet uit wat de moslim ook denkt of doet. Hij is moslim en daardoor verplicht een opvolgende en uitvoerende houding te hebben.

[mefmdv]

Ik bedoel dat een imam helemaal geen opleiding hoeft te hebben (al hebben ze het vaak wel). Zolang je maar voorgaat in gebed dan ben je al imam.

Met de rest ben ik het eens.

[Stefan]

Even tussendoor; het is een stuk duidelijker als quotes beginnen met " en eindigen met " en de bron, of zelfs beginnen met de bron.

[plato]

Even tussendoor; het is een stuk duidelijker als quotes beginnen met " en eindigen met " en de bron, of zelfs beginnen met de bron.

Wacht even...deze begrijp ik niet. Maar ik heb ook de hele dag gewerkt.

[Stefan]

Even tussendoor; het is een stuk duidelijker als quotes beginnen met " en eindigen met " en de bron, of zelfs beginnen met de bron.

Wacht even...deze begrijp ik niet. Maar ik heb ook de hele dag gewerkt.

Het gaat over het gebruiken van andermans tekst. Als je die tussen aanhalingstekens zet en van tevoren aangeeft die het schrijft, is dat duidelijker voor anderen.

Dus zo ongeveer;

Tekst van stefan:
"geplakte tekst"
bron: linkje naar waar de tekst gevonden is.

[plato]

Even tussendoor; het is een stuk duidelijker als quotes beginnen met " en eindigen met " en de bron, of zelfs beginnen met de bron.

Wacht even...deze begrijp ik niet. Maar ik heb ook de hele dag gewerkt.

Het gaat over het gebruiken van andermans tekst. Als je die tussen aanhalingstekens zet en van tevoren aangeeft die het schrijft, is dat duidelijker voor anderen.

Dus zo ongeveer;

Tekst van stefan:
"geplakte tekst"
bron: linkje naar waar de tekst gevonden is.

ok

Even wat anders. Als ik via de email een bericht krijg over een plaatsing van eea dan kan ik een keuze maken door rechtstreeks naar het item toe te gaan. Edoch ik krijg steeds het begin van het onderwerp waar dat item op staat. En dus niet rechtstreeks naar de nieuw geplaatste tekst.

Is dat in te stellen ?

[nora]

'
Welk geloof keurt zulke misdaden goed?’ is de vraag waarmee onze postmoderne goedmenslandgenoten worstelen als ze horen over de moorden bij Charlie Hebdo. Maar dat is niet de juiste vraag. De juiste vraag is of een godsdienst zulke daden kan voorschrijven. Nu, de officiële islamitische gedragsleer wordt door beroepsmoslims vastgelegd in de sharia. Die sharia eist dat moslims een straf uitdelen aan mensen die de profeet van de islam beschimpen. De juiste straf daarvoor, leert de sharia, is de dood. Misschien kunt u zich niet voorstellen dat er mensen zijn die zulke dingen voorstaan, maar het is te controleren in de handboeken van de sharia die overal te vinden zijn. De islamitische kwestie die over Europa hangt, zal nooit opgelost worden als de oplossers het verschil niet kunnen zien of horen tussen ‘geloof’ en ‘godsdienst’, want dat onderscheid hebben we nodig om er qua begrip uit te komen. Het onderscheid geloof/godsdienst is geen elitair woordspel. Het is een praktische kwestie. Je kunt in het Nederlands heel goed zeggen ‘godsdienstige liederen’. Daar kunt u zich iets bij voorstellen: psalmen, gezangen en kerstliedjes.'

Ja en? Het mag dan wel sharia zijn, moslims keuren dit af op extremisten die de misdaad plegen na. Je kunt dus stellen dat alleen diegene die de misdaad plegen er 100 procent achter staat en een imam mischien 99 procent maar niet de volle honderd anders had hij het heft in eigen hand genomen want het is immers een wet van de islam.

Je kan wel zeggen ja maar een imam heeft een goed leven en kinderen en doet het daarom niet maar een imam doet vrijwel alles wat in de sharia staat behalve dit.

[Terrasano]

'
Welk geloof keurt zulke misdaden goed?’ is de vraag waarmee onze postmoderne goedmenslandgenoten worstelen als ze horen over de moorden bij Charlie Hebdo. Maar dat is niet de juiste vraag. De juiste vraag is of een godsdienst zulke daden kan voorschrijven. Nu, de officiële islamitische gedragsleer wordt door beroepsmoslims vastgelegd in de sharia. Die sharia eist dat moslims een straf uitdelen aan mensen die de profeet van de islam beschimpen. De juiste straf daarvoor, leert de sharia, is de dood. Misschien kunt u zich niet voorstellen dat er mensen zijn die zulke dingen voorstaan, maar het is te controleren in de handboeken van de sharia die overal te vinden zijn. De islamitische kwestie die over Europa hangt, zal nooit opgelost worden als de oplossers het verschil niet kunnen zien of horen tussen ‘geloof’ en ‘godsdienst’, want dat onderscheid hebben we nodig om er qua begrip uit te komen. Het onderscheid geloof/godsdienst is geen elitair woordspel. Het is een praktische kwestie. Je kunt in het Nederlands heel goed zeggen ‘godsdienstige liederen’. Daar kunt u zich iets bij voorstellen: psalmen, gezangen en kerstliedjes.'

Ja en? Het mag dan wel sharia zijn, moslims keuren dit af op extremisten die de misdaad plegen na. Je kunt dus stellen dat alleen diegene die de misdaad plegen er 100 procent achter staat en een imam mischien 99 procent maar niet de volle honderd anders had hij het heft in eigen hand genomen want het is immers een wet van de islam.

Je kan wel zeggen ja maar een imam heeft een goed leven en kinderen en doet het daarom niet maar een imam doet vrijwel alles wat in de sharia staat behalve dit.

Laten we het eens anders bekijken. laten we stellen dat de sharia dit als wenselijk acht! Daar gaan we in dit voorbeeld vanuit. Dus alle smaad die richting de profeet gaat moet worden bestraft door middel van de dood, nu heeft dit consequenties meen ik, en wel de volgende.. Een is angst voor de sharia, en twee is de voortzetting van de smaad omwille van hetzelfde principe. Dit kan dus enkel en alleen de situatie in stand houden.. En is nooit de oplossing voor het probleem an sich?

[nora]

'
Welk geloof keurt zulke misdaden goed?’ is de vraag waarmee onze postmoderne goedmenslandgenoten worstelen als ze horen over de moorden bij Charlie Hebdo. Maar dat is niet de juiste vraag. De juiste vraag is of een godsdienst zulke daden kan voorschrijven. Nu, de officiële islamitische gedragsleer wordt door beroepsmoslims vastgelegd in de sharia. Die sharia eist dat moslims een straf uitdelen aan mensen die de profeet van de islam beschimpen. De juiste straf daarvoor, leert de sharia, is de dood. Misschien kunt u zich niet voorstellen dat er mensen zijn die zulke dingen voorstaan, maar het is te controleren in de handboeken van de sharia die overal te vinden zijn. De islamitische kwestie die over Europa hangt, zal nooit opgelost worden als de oplossers het verschil niet kunnen zien of horen tussen ‘geloof’ en ‘godsdienst’, want dat onderscheid hebben we nodig om er qua begrip uit te komen. Het onderscheid geloof/godsdienst is geen elitair woordspel. Het is een praktische kwestie. Je kunt in het Nederlands heel goed zeggen ‘godsdienstige liederen’. Daar kunt u zich iets bij voorstellen: psalmen, gezangen en kerstliedjes.'

Ja en? Het mag dan wel sharia zijn, moslims keuren dit af op extremisten die de misdaad plegen na. Je kunt dus stellen dat alleen diegene die de misdaad plegen er 100 procent achter staat en een imam mischien 99 procent maar niet de volle honderd anders had hij het heft in eigen hand genomen want het is immers een wet van de islam.

Je kan wel zeggen ja maar een imam heeft een goed leven en kinderen en doet het daarom niet maar een imam doet vrijwel alles wat in de sharia staat behalve dit.

Laten we het eens anders bekijken. laten we stellen dat de sharia dit als wenselijk acht! Daar gaan we in dit voorbeeld vanuit. Dus alle smaad die richting de profeet gaat moet worden bestraft door middel van de dood, nu heeft dit consequenties meen ik, en wel de volgende.. Een is angst voor de sharia, en twee is de voortzetting van de smaad omwille van hetzelfde principe. Dit kan dus enkel en alleen de situatie in stand houden.. En is nooit de oplossing voor het probleem an sich?

Als je bang bent voor de dood beledig je niet.
Ben je niet bang zoals de tekenaars van charlie hebdo dan ga je door met de kans dat je vermoord wordt. Je weet dit dus van tevoren omdat je eerst bedreigd wordt.

Punt twee. Om de toekomst te voorspellen moet je het verleden kennen. We hebben in het westen maar twee van zulke gevallen gekent. De moord op theo van gogh en de moord op de tekenaars van charlie hebdo. (Bedreigingen niet meegerekend) terwijl er honderden miljoenen moslims in het westen leven.

Bovendien als je naar de achtergrond van de moordenaars kijkt van theo en charlie hebdo dan vraag je je af in hoeverre de islam heeft meegespeeld. Als we de psychologie erbij halen heeft de islam er (bijna) niets mee te maken maar verschuilt men zich daarachter.

Ps ik weet niet zeker of het echt in de islam staat dat je mensen moet gaan vermoorden als ze de profeet beledigen.

Ps 2. Ben geen voorstander van mensen vermoorden om wat dan ook.

[nora]

Ps.
Als het in de islam staat wordt er echt niet mee bedoeld als je de profeet per ongeluk een keer of twee beledigt maar wordt er vast het soort van pesten mee bedoeld waar sommige mensen zich schuldig aan maken.

[Laatbloeier]

Even 'by the way': ik zat me nog te bedenken dat beide partijen in deze erg vér gaan: moslimextremisten vinden de dood vaak oké, voor de goede zaak. Cartoontekenaars of mensen als Theo van Gogh, mensen die echt grof en ver gaan, weigeren op hun beurt óók te wijken zelfs al is er een gerede kans dat de dood erop volgt. Ook zij lijken een soort 'martelaarsmissie' te voltooien... (In mijn ogen aan beide zijden nogal zinloos. Maar wie ben ik...?!)