Laatbloeier schreef:Sorry, @IK, ik vind je taalgebruik soms erg ondoorgrondelijk, na meerdere malen overlezen dringt het nog niet echt tot me door wat er nou staat. Je zult zelf heel goed weten wat je zegt, maar communicatie met woorden is moeilijk hè?! De zinnen hierboven, daar begrijp ik werkelijk niets van. Ik vind je antwoorden ook steeds zo lang...
Ik voorspelde het al
Ik noem met een reden dat ik als een vampier praat/denk. Die zinnen flappen er bij mij zo uit... sorry dan maar?
Wat die zinnen zeggen, in het kort (maar dan zitten we met die vampier-mens interactie): stel, we hebben allebei honger (als vampier en mens), daar ga je al. Of je zegt 'lekker weertje vandaag': dan ga jij naar buiten en ik blijf binnen. Zo kun je nog even doorgaan. Deze metafoor is gekscherend, maar tot op zekere hoogte wel juist. Wat ik zeg wordt totaal anders begrepen. Jouw denkgeest kan hier gewoonweg niet bij, want deze vergelijkt
per definitie en
altijd vanuit het verleden. Diezelfde ogen 'kijken' in het heden en naar de toekomst die dus alleen verleden zien kúnnen omdat ze dát projecteren. Dat kán NIET anders. Iedereen denkt ook 'de Kracht van het Nu' te begrijpen, maar dát doe je pas vanuit het standpunt 'klaar'. Als er geen identificaties meer zijn.
"Wanneer je er niet meer VAN bent,
(dat een emotie bezit van je neemt, is misschien menselijk gedrag en 'normaal' maar dat gaat je NOOIT een antwoord kunnen geven op 'WIE IK BEN', mijn hoofdvraag waarop ik antwoord heb)
ben je er IN".
(ik zie om mij heen wat er gebeurd, een situatie voltrekt zich, maar er worden allerlei emoties geuit die in wezen NIETS met de situatie van doen hebben. Want als een situatie iets wezenlijks in zich heeft, dan zouden we dat allemaal moeten ervaren. Dat is niet zo, vandaar ook de neiging tot discussies voeren en te stellen 'Ja, maar dat ervaar jij. Jij hebt jouw waarheid en ik heb de mijne'. Omdat ik dé waarheid ken en ervaar, krijgt een situatie geen grip meer op me. Ik ga IN het gevoel staan, doorvoel het en het lost op want er gebeurt NOOIT iets omdat het niet waar is.)
Duidelijker als dat kan het - door mij - niet worden uitgelegd. Alleen met die uitspraken druk ik al op allerlei 'emotionele knoppen'. Kort genoeg?
In de grote lijnen snap ik overigens wel zo'n beetje wat je wilt zeggen
Vergeet het maar, want juist dan weet je helemaal niets. Je kunt niet 'over deze materie lezen' en het dan snappen, want je maakt vergelijkingen die er niet zijn. Er is geen materie te leren, het is juist ALLES WAT JE DENKT TE WETEN AFLEREN. Je vergelijkt met wat jij denkt te weten en dat heeft NIETS te maken met dit. Ik weet in feite NIETS en daardoor zie ik ALLES. In NIETS kán ook ALLES, en ALLES is BEWUSTZIJN, wat weer NIETS IS (je kunt het niet vastpakken).
En het is maar hoe je naar de wereld en jezelf kijkt, ik kan daar ook wel zo'n beetje mee spelen (zoals jij dat zegt te doen)
.
Jij ziet het als een trucje, een toepassing. Dat is het niet, het is een way of life.
Ergens realiseer ik mij dat we 'niets' zijn, dat onze hersenen 'zinsbegoochelingen' te verwerken krijgen en dat we slechts een verzameling samenwerkende atomen zijn.
'Ergens iets realiseren' is een gedachtespinsel, net als dat je naar de wc moet. Wat je nu laat zien is wat ik bedoel: je interpreteert wat ik zeg cognitief. Dit - wat ik beleef, elke dag, met alles en iedereen - is een volledige de-realisatie. Er is geen 'zelf' wat zich 'iets' kan realiseren. Ik - wij allemaal - ZIJN een 'geen zelf' (of een IETS, zo je wilt), want er bestaat geen 'ik-je'.
Ik kan heftig voelen en tegelijkertijd objectief (ernaar) kijken.
.
Dat is niet mogelijk. Iets heftig voelen is per definitie subjectief, want wat voor jouw heftig is kan voor mij peanuts zijn. Objectief is objectief voor iedereen en dat is een gewone situatie.
? (is overigens écht grappig bedoelt, want de overeenkomsten zijn sterk, dus het is ook een compliment, capisce?) 
Even een --korte, rechtstreekse-- vraag nog, @IK: beschouw jij jezelf dan als 'verlicht'?
)
en olie op het vuur. Burn baby, burn. Kom, ga met mij de échte discussie aan! 
