Een eerste indruk
daar krijg ik geen tweede kans voor. Is deze denkgeest aangeleerd. Onzin. Ik hoef geen eerste indruk achter te laten, IK BEN altijd wie IK BEN. Net als jij. Hoe je me ervaart is iets waarop ik geen invloed heb. Lachen trouwens toen de registratie afgerond moest worden met die originele captcha: "bewijs dat u een mens bent" (door alle drinkflessen te verzamelen in een mandje). Mijn eerste gedachte: dat kan ik helemaal niet bewijzen, want IK wéét dat ik géén mens BEN (voor de doordenkers). Ik zocht eerder naar de knop: “dit is een strikvraag”. Dat controlemiddel is praktisch bedoeld, maar die opmerking, dat is zeg maar 'mijn afwijking'. ‘Afwijking’ zo heb ik het in hoofdzaak wel ervaren en zo ervaar ik het nog steeds. Ik heb er namelijk altijd de verbinding met de wereld door gemist, maar heb me wel hopeloos geprobeerd aan te passen… Sinds dat ik weet – sinds een week – dat de HB kenmerken van toepassing zijn en deze ‘bewust en onbewust’ uitoefenen op en met alles wat ik ervaar, is het wel al aanvaardbaarder. Ik weet nu waarom mijn leven er zo uitziet.
Ik wijt het overigens aan niemand dat mijn 'problematiek' niet herkent is, want ondanks alles is mijn leven vooral dankzij. Dankzij 'wat', dat is de vraag. Van de 36 controlepuntjes ‘welke HB kenmerken te ervaren’, herkende ik er 35. Zo goed had ik nog nooit gescoord. Nu hoop ik mij met name veel bewuster te worden hoe ik mijn talenten in kan gaan zetten. Dat is wél waarnaar ik verlang omdat ik weet dat ik iets te bieden heb waar mensen iets aan hebben. Vaak hoor ik 'veel te vroeg' te zijn. (Teken aan de wand: ik kan ook niet op tijd of te laat komen, ik ben ALTIJD te vroeg.) Ik zie, voel, hoor, ervaar via alles en iedereen in 'het grote plaatje' en heb een transcendente blik op alles, maar hou het meestal maar voor me... daardoor voel ik me een 'Cheetah in een kooi' (uit het boek van Emma Brouwer wat ik nu lees).
Lopende encyclopedie
Kort over mijn school-tijd: die was nuttig voor al die anderen. Als 2-jarige sprak ik volzinnen, stak zelf de drukke weg over (het mannetje was immers groen) en kwam voor alles en iedereen op, groot of klein. Daarna een groot 'zwart gat' en vervolgens snapte ik niets van de basisschool (sta overal met een vinger in mijn mond op foto's) wat ik daar doen moest en waarom, overal suf gepest, gooide er dus met de pet naar (tot frustratie van mijn ouders) want ik moest en zou naar de HAVO gaan (maar ging naar de LTS omdat ik de toets vernagelde en ik begroef mijn schoolboeken of stak ze in de fik), ging overal precies met de hakken over de sloot over en werd geholpen - tijdens mijn examen - door de rector, deed de LEAO-D in één jaar, MDS / af-schuw-e-lijk - streekschool, daar kon ik me nog verder verstoppen en toen militaire dienst in (geen commentaar). Toen werk. Mijn leef-tijd is 45, begonnen met werken op mijn 21ste. In die periode van een kwart eeuw, zeker 4 jaar werkloos geweest (pauzetijd) en de rest als verkoper de tijd doorgebracht in de relatieve veiligheid van mijn leasebak, 12 werkgevers versleten. Opvallend: toen ik kwam ging het overal minder, toen ik wegging werden resultaten skyhigh geboekt. Altijd dacht ik: "zie je wel, ik kan niks, want pas als ik ergens vertrek dan...." (dat maakte mijn HB 'jachtpiloot' vader me ook wel duidelijk), nu begin ik te snappen dat het juist een talent moet zijn. Dat is wat er overblijft, zeg maar
. Daarnaast zelfstandig coach en trainer, volgens anderen mooie dingen gedaan, maar ik miste steeds die aansluiting. Mijn passie is agiteren: schudden en roeren totdat er iets in beweging komt en dan weer gaan. ALLES kan zoveel gemakkelijker, beter, een-voudiger, mooier... zet mij er neer en dat lukt! Of ben ik nu weer arrogant (ook zoiets, vaak gehoord, maar nooit toegelaten, arrogantie wordt benoemd uit onzekerheid, heeft niets met mij te maken).
Mijn motto kun je lezen in mijn onderschrift.
Relaties
Ik kan geen vriendschappen vasthouden. Omdat ze (tot nu toe) nergens over gaan. 3e keer getrouwd - met een superintelligente vrouw die het wel met me uithoudt - en van verjaardagsfeestjes (alleen het woord al: verjaren. Het toont de nutteloosheid van iets aan, dat gaat vanzelf, dat doen auto's, mensen zouden hun geboortedag moeten vieren) heb ik geen last. Mijn 3 prachtige (eveneens HB en HS) dochtertjes van 4, 6 en 7 vieren hun geboortedag
Tot slot: waarom mijn gebruikersnaam ‘IK’. Buiten dat het gegeven dat het in de Maya taal, de Tzolkin, het zonneteken ‘witte wind’ betekent, wat voor communiceren staat (vanuit het hart), is mijn persoonlijke betekenis deze: het is mijn intentie om – elke dag weer – uit het hoogste goed te handelen. ‘IK’ staat dan ook voor ‘Innerlijk Kind’. Eindelijk kon ik het een keer gebruiken, omdat op dit forum er minimaal twee tekens gevraagd werden.
“Is iets toeval of is het me toegevallen?”
Het is dat type gesprek wat IK voer, het zijn de zaken van het hart en de ziel die reinigen als een frisse wind…
Bedankt dat je dit hebt willen lezen.
dank...
