en het verschil met alleen HSP

[HB-tje?]

Ok, beetje vage titel misschien, maar kon niet al een hele roman schrijven voor alleen de titel....

Maar, ter zake komende, ik ben via HSP op het spoor van HB gekomen, nadat ik mij steeds minder kon vinden in de gedachtengangen van de GGZ over mijn persoontje.
Ik heb een aantal jaar geleden een boek gelezen van Elaine Aron, Hoogsensitieve personen: Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigd. Ik denk dat meerdere hier dat boek wel kennen. En ik herkende daar wel dingen in, maar herkende in mijzelf ook weer niet een klassiek beeld van een HSP-er.
De reden ook, dat ik verder ben gaan zoeken en mij meer ben gaan verdiepen in HB.
Onlangs ging het op het HB-café in Arnhem ook over HSP en op het moment zit ik ook redelijk vaak op HSP-facebook-groepen.
Wat mij alleen opviel. Bij het HB-café vond ik meer herkenning in het HSP onderwerp (en ook mijn moeder die er bij was, herkende dingen bij mij), dan wanneer ik op een site zit, die alleen over HSP gaat.
Nu denk ik, dat dit dus komt, door het HB element.
Ik herken mij zelf wel in dingen op de HSP-groep, maar soms denk ik ook wel eens van: Dit gaat nu alleen maar over gevoel, waar is het verstand gebleven (even heel zwart wit gezegd). En soms wordt het wel erg zweverig voor mijn gevoel.
En ook denk ik nog wel eens, wat nu als het geen HSP is, maar gewoon een reactie op de dingen die ik heb meegemaakt, maar dan moet ik toch ook wel weer toegeven, dat ik ook als kind al wel gevoelig was en creatief. Dus ik blijf voor mijzelf toch even bij de combinatie HB/HSP.
Ik moet ook even terugdenken aan een reactie van Rianne, over dat het voor een HSP-er zonder HB wel extra moeilijk moet zijn... (hoop, dat ik het zo goed verwoord, altijd gevaarlijk als je weet dat de persoon, die het gezegd heeft ook meeleest )

Maar goed, hoe denken jullie over de vraag, over wat de verschillen, zijn tussen een gecombineerd HSP/HB en alleen HSP en ja, jullie mogen van mij ook antwoord geven, als je denkt dat alleen HB ook nog een optie is (laat ik aardig zijn vandaag... ) Over dat laatste verschillen natuurlijk nogal de meningen, of je als HB-er altijd HSP bent....

Ook denk ik zelf wel, dat het aanvoelen van zaken misschien ook nog wel verstoord kan worden, door andere zaken, in mijn geval angsten waarvan ik nog bezig ben om ze uit de weg te ruimen en waardoor ik nog niet altijd op mijn gevoel durf te vertrouwen, maar goed, dat is weer een andere discussie.

[nona29]

"Dit gaat nu alleen maar over gevoel, waar is het verstand gebleven?"
- ik denk dat dit het verschil is. De combinatie tussen gevoel en 'verstand'. Een combinatie HB en HSP geeft je de mogelijkheid om hoogsensitief te zijn én deze impulsen voor het grootste gedeelte te kunnen plaatsen.

Ik vermoed zelf ook een combinatie van beiden te hebben, dus dit is gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Kaathe]

Ik ben ook met dat boek begonnen en daarin herkende ik heel veel dingen, maar heel veel ook niet, beetje hetzelfde als jou dus. Veel van de dingen die ik in dat boek herkende zijn in mijn geval achteraf te wijten aan andere problemen, hoofdzakelijk angststoornissen (o.a. de hoofdpijn die wordt beschreven in het boek van Elaine kwam me bekend voor, vooral in drukke situaties, maar bleken gerelateerd aan een sociale fobie waarbij angst zorgde voor de hoofdpijn).

Dawbrowski heeft een theorie over overexcitabilities in hoogbegaafden, motorisch, emotioneel, sensueel, intellectueel en verbeelding. Deze sluiten deels erg aan op HSP (sensueel, verbeelding en emotioneel), maar deels ook zeker niet (motorisch). Ik vind mezelf beter passen in de theorie van Dabrowski die stelt dat alle vijf in mindere mate aanwezig zijn in hoogbegaafden maar niet allemaal in dezelfde mate. Hij stelt dat er vaak één of twee bovenuit steken. In mijn geval zouden dat de motorische en emotionele zijn, ik ben erg emotioneel / gevoelig, maar ik zou ook zo het label ADHD opgeplakt krijgen omdat ik gigantische energie heb. Ik ren 's ochtends mijn bed uit, maak de vreemdste bewegingen, ik stuiter 's avonds laat terug mijn bed in, ik kan moeilijk stilzitten en heb continu prikkels nodig in de vorm van muziek, sociale interactie of uitdagingen (zowel intellectueel als sociaal). Wat een HB-er onderscheid van een HSP-er is denk ik op veel vlakken en ik denk niet dat er veel meer raakvlakken zijn met HSP dan met een niet HSP-er, behalve wellicht de gevoeligheid. Maar ik heb toch het idee dat hoogbegaafden er anders mee omgaan dan HSP-ers, meer rationeel. Wij vinden vaak wel een manier om met de intensiteit om te gaan door onze vindingrijkheid en HSP-ers zijn vaker het slachtoffer van o.a. burn-outs. Dat betekent niet dat je er als HB-er mee weg komt, zeker niet zonder de juiste kennis en inzicht, ik ben ook lange tijd depressief geweest en met name de existentiële depressie die veel voor schijnt te komen bij HB-ers heeft me diep weten te raken. Maar juist kennis en inzicht is iets dat goed bij ons ontwikkeld is.

Maar net als HB is HSP een label die je kan helpen om met jezelf om te gaan maar ook heel gevaarlijk kan zijn. Je kunt heel snel geneigd zijn om dingen heel snel aan iets te koppelen omdat je voldoet aan een deel van de beschrijvingen. Ik had zelf wel heel erg het gevoel met het HSP label dat er grote onderdelen niet van klopten in mijn geval. Voor hetzelfde geld is Dabrowski's theorie ook niet toepasbaar op mij maar heb ik een nog niet ontdekte vorm van ADHD of iets anders. Het is denk ik niet zozeer het label zelf dat iets voor je moet betekenen maar vooral wat de kennis over het label voor je kan betekenen. Toen ik ontdekte dat ik misschien hoogbegaafd kon zijn en ik las dat hoogbegaafden gevoelig zijn, met name voor angst, kwam ik uit bij angststoornissen en de kennis dat ik die wel eens kon hebben heeft me geleerd om daarmee om te gaan, door ze domweg te confronteren en in te zien dat angsten niet rationeel zijn maar aangepraat / aangeleerd en gedachten, emoties en gedrag beïnvloeden wat weer leidt tot nog meer angsten, een vicieuze cirkel dus. Waar ik een jaar geleden nog mensen uit de weg ging en niet eens op een vliegveld durfde te komen uit angst voor mensenmassa's en andere dingen ben ik nu mijn ware natuur (extravert) trouw en praat ik zonder veel moeite met mensen en heb ik mijn eerste vlucht erop zitten.

HIer is wat extra informatie over Dabrowski's therie: http://www.mixed-media.info/hoogbegaafd/ en existentiële depressie: http://edu-en-ik.nl/publicaties/hoogbeg ... begaafden/.

[Stefan89]

HSP zijn enkel gevoelig (zintuigluik en emotioneel) en creatieve denkers

als er HB bij komt, komt er nog eens het vermogen om analytisch te denken bij, snelheid van denken en gedrevenheid

een klein voorbeeldje uit mijn persoonlijk leven.

Ik ben web/game developer. In de professionele wereld worden jobs opgesplitst in het creatieve en het technische (analytische)

Mensen die creatieve jobs doen zijn vaak HSP'ers
Mensen die technische jobs doen zijn vaak de niet HSP'ers die analytisch ingesteld zijn, maar totaal niet creatief zijn

en dan heb je mensen zoals mij. Ik ben zowel een creatieve ziel als een analytische, technische persoon. Ik kan zowel programmeren als artistieke jobs. Ik ben dus Hoogbegaafd. Ik ben zowel creatief als technisch aangelegd en kan snel denken en ben enorm gedreven om in alles wat met web en games te maken heeft goed in te worden.

Overigens, HSP'ers zijn ook snelle denkers, in die zin dat ze snel verbanden kunnen leggen dankzij hun scherpere zintuigen. Maar als hb'er kan je ook op vlak van wiskunde/fysica etc sneller denken (in cijfers en in taal)

Dat is mijn mening over de verschillen tussen enkel HSP en HSP+HB

[nona29]

Hey Stefan, wat leuk de persoonlijke aanvulling en fijn dat je iets hebt gevonden dat bevalt.
Aan wat voor soort jobs zou je nog meer kunnen denken wat betreft geschiktheid voor een HB/HSP'er?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Stefan89]

Hey Stefan, wat leuk de persoonlijke aanvulling en fijn dat je iets hebt gevonden dat bevalt.
Aan wat voor soort jobs zou je nog meer kunnen denken wat betreft geschiktheid voor een HB/HSP'er?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

- Veel HB'ers houden ervan hun brede kennis te delen met anderen en gaan dus lesgeven (meestal in het hoger onderwijs, waar studenten meer interesse hebben in de vakken)
- Veel HB'ers zijn zelfstandige omdat ze het moeilijk hebben om samen te werken met anderen door hun hoger tempo en sneller denken. Ze worden vaak afgeremd door andere mensen in een team en kiezen dus vaak voor alleen te kunnen werken.
- Ontwerp/design jobs. Zelf dingetjes uitvinden. bvb, web designer, game designer, kleding designer, juwelen maken, concept artist voor films, 3D modelling (voor games of animatiefilms), architect,
- Technische jobs. programmeur of ingenieurbvb
- Jobs met formuletjes en berekeningen. Fysica, chemie, mechanica etc. Vaak ingenieurs dus
- Veel HB'ers doen een zeer simpele 9 to 5 job zodat ze weinig energie verbruiken en vertonen zich dan als nutty professor als ze thuis zijn, waar ze met complexe zaken bezig zijn. bvb rekken vullen in de winkel, postbode, etc... Dit zijn wel vaak de HB'ers die jammer genoeg geen hoger diploma halen.

- Voor HSP denk ik aan jobs waar voor je goed moet kunnen luisteren en inleven in andere personen. Bvb reporter. Luisteren naar andere mensen hun verhalen en hier een reportage over maken.
- Creatieve / design jobs, zelfde als bij HB eigenlijk. Omdat HSP'ers een neus hebben voor mooie spullen/grafische mooie designs etc..

Je gaat als HB'er vaak moeten kiezen voor 1 bepaalde sector. ofwel het creatieve, ofwel het technische ofwel het academische. Je gaat zelden een job vinden waarin je al je sterke kanten kan gebruiken, maar de meesten vangen dit op door hun hobby's, daar krijgen ze vaak de nodige extra uitdaging van. Zoals mij, een job als game developer, waar je zowel technisch en creatief voor kan zijn, dat ga je moeilijk vinden.

[Peach]

Een van de belangrijke verschillen van hoogbegaafden en hooggevoeligen is de voorkeur voor het benaderen en oplossen van problemen. Een hoogbegaafden geeft meer de voorkeur aan de wetenschappelijke manier, terwijl een hooggevoelige meer voorkeur geeft aan de spirituele manier. Hierdoor kunnen hooggevoelige mensen wat meer zweverig overkomen dan hoogbegaafden. Maar dit betekend niet dat hooggevoelige mensen niks van de wetenschap willen en andersom hoogbegaafden mensen geen interesse hebben in het spirituele.

Hoewel hooggevoelige mensen over het algemeen intelligent zijn, geven zij toch de voorkeur aan een gevoelsmatige denkwijze. Terwijl de hoogbegaafde meer voorkeur heeft aan een wat meer logische denkwijze en ondanks dat zijn beide groepen gevoelig zijn aangelegd.

De theorie van Dabrowski is voor hen die beschikken over de complete set overexcitabilities. Dit kunnen zowel hoogbegaafden als hooggevoelige mensen zijn. Maar uit beide groepen komen mensen voor die een of meerdere overexcitabilities missen.

[Eskimo]

Heb helaas last van beiden

[jeamldrp]

Hey Stefan, wat leuk de persoonlijke aanvulling en fijn dat je iets hebt gevonden dat bevalt.
Aan wat voor soort jobs zou je nog meer kunnen denken wat betreft geschiktheid voor een HB/HSP'er?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

- Veel HB'ers houden ervan hun brede kennis te delen met anderen en gaan dus lesgeven (meestal in het hoger onderwijs, waar studenten meer interesse hebben in de vakken)
- Veel HB'ers zijn zelfstandige omdat ze het moeilijk hebben om samen te werken met anderen door hun hoger tempo en sneller denken. Ze worden vaak afgeremd door andere mensen in een team en kiezen dus vaak voor alleen te kunnen werken.
- Ontwerp/design jobs. Zelf dingetjes uitvinden. bvb, web designer, game designer, kleding designer, juwelen maken, concept artist voor films, 3D modelling (voor games of animatiefilms), architect,
- Technische jobs. programmeur of ingenieurbvb
- Jobs met formuletjes en berekeningen. Fysica, chemie, mechanica etc. Vaak ingenieurs dus
- Veel HB'ers doen een zeer simpele 9 to 5 job zodat ze weinig energie verbruiken en vertonen zich dan als nutty professor als ze thuis zijn, waar ze met complexe zaken bezig zijn. bvb rekken vullen in de winkel, postbode, etc... Dit zijn wel vaak de HB'ers die jammer genoeg geen hoger diploma halen.

- Voor HSP denk ik aan jobs waar voor je goed moet kunnen luisteren en inleven in andere personen. Bvb reporter. Luisteren naar andere mensen hun verhalen en hier een reportage over maken.
- Creatieve / design jobs, zelfde als bij HB eigenlijk. Omdat HSP'ers een neus hebben voor mooie spullen/grafische mooie designs etc..

Je gaat als HB'er vaak moeten kiezen voor 1 bepaalde sector. ofwel het creatieve, ofwel het technische ofwel het academische. Je gaat zelden een job vinden waarin je al je sterke kanten kan gebruiken, maar de meesten vangen dit op door hun hobby's, daar krijgen ze vaak de nodige extra uitdaging van. Zoals mij, een job als game developer, waar je zowel technisch en creatief voor kan zijn, dat ga je moeilijk vinden.

Zelf heb ik enorm genoten van mijn periode als operationeel manager.
Hier werd ik op zoveel verschillende vlakken uitgedaagd dat elke dag weer anders was.
Ook ben ik in die rol gegroeid door promoties en niet door het hebben van de juiste papieren, dus moest hard aanpoten om te leren met budget om te gaan, contract management, specifieke technische problemen oplossen, interne bedrijfsprocessen doorgronden, etc.

Met name de hectiek, de varieteit en het feit dat geen dag verliep zoals ik had geplanned waren de zaken die ik als fijn ervaarde.

Ik vond het fantastisch om snel te moeten schakelen als personeel vroeg om bepaalde transport mogelijkheden en dan een telefoontje van de bedrijfsjurist moest beantwoorden. Om meteen daarna een technisch probleem op mijn bord te krijgen om vervolgens weer budget issues af te handelen.
Daarbij vond ik het werken met mensen een fanastische ervaring. Ook wel het meest lastige maar wanneer ik mensen kon laten groeien waren dat wel de krenten in de pap en hetgeen waar ik het meest trots op ben.

Nu snap ik dat manager worden niet de makkelijkste weg is om te bewandelen, maar ik denk dat de HB/HSP combo mij wel heeft geholpen veel lol te hebben in die job en die volgens mij redelijk goed uit te voeren.

[nora]

Ik lees voornamelijk dat men niet tegen geluiden kan. Ik kan juist niet tegen stilte, of tegen teveel alleen zijn, tegen donker. Ik ben wel hsp, maar ik houd meer van prikkels om mij heen en mensen tegen wie ik kan praten, maar als ik het dan zat ben dan vlucht ik letterlijk (als dat mogelijk is) of ik sluit mij af en ben opeens stiller. Terwijl ik best druk ben en veel praat. Maar dan ben ik gewoon moe, dat is dan wel typisch hsp, maar ik kan mezelf echt niet de hele dag in mijn kamer opsluiten, ik zou gek worden. Sorry dat ik zoveel over mezelf praat, is bovenstaand herkenbaar?

[nora]

Sorry, verkeerd begrepen. Lees nu pas waar het over gaat. Ben het wel met stefan eens. Hb houden meer van oplossingsgericht dan van creatieve beroepen. Zowiezo met je hoofd bezig zijn en niet met je handen werken. Mensen die alleen hsp zijn zijn meer geneigd naar creatieve beroepen en creatief bezig zijn. Ik heb bijv een bloedhekel aan handenarbeid. Heb ook letterlijk 2 linker handen dus het ziet er altijd lelijk uit of vies als ik wat moet maken, koken bijv.

[Peach]

Tenzij de hoogbegaafde een creatief talent heeft naast zijn/haar hoogbegaafdheid. Dan intelligentie en creativiteit worden vaak gecombineerd. Lady Gaga is een hoogbegaafde popster. De variatie aan muziek is groot en ze heeft veel diepgang in haar songteksten en clips. Taylor Swift is ook een hoogbegaafde popster. Heeft een gecompliceerde uittreksel geschreven op jonge leeftijd. Blijf naast haar vak veel leren en heeft verstopte boodschappen in haar clips. Ze zijn beide onafhankelijk in het maken van muziek. Bij hen is het andersom. Zij huren de manager in, in plaats van andersom. Dus moet de manager voldoen aan hun eisen en creativiteit. Clips, muziek en songteksten worden allemaal zelf bedacht. Ze spelen ook beide meer dan een muziek instrument. Lady Gaga kan zelf overschakelen naar bijna iedere muziek stijl. Dat is heel zeldzaam.

Iemand die niet meer of hoogbegaafd is, specialiseert zich op meestal op een, twee of misschien drie dingen. Men zingt, schrijft songteksten, kan een of twee instrumenten bespelen en heeft zich vooral gespecialiseerd op bijvoorbeeld pop muziek. De stijl veranderd naarmate de muziekkant ouder word, maar hij/zij behoud het dan wel bij popmuziek, want daar is de persoon in gespecialiseerd en het beste ontwikkeld. Het lukt meestal een niet-HB-er niet om een aantal vlakken tegelijk te ontwikkelen. Want de ontwikkelingssprongen zijn daar wat te traag voor. Dit geld over het algemeen ook voor creatieve HSP-ers. Ook al kiezen HSP-ers over het algemeen voor een creatief vak, betekent het niet dat zij beschikken over een creatief talent. HSP-ers hebben meer een verfijnd zenuwstelsel en kunnen sensorisch meer signalen oppikken. Dit hangt niet vast aan een talent. Ook neuron-typische mensen kunnen heel creatief zijn in het schilderen of de muziek. Maar wel veel creatieve mensen zijn HSP. Omdat veel creatieve elementen uit een vrije emotionele zelfexpressie bestaat. En laat dat nou net hetgeen zijn, wat in het straatje van de HSP passen.

Ongeveer 15-20% van de bevolking is HSP en ongeveer 22% van de bevolking is creatief. Beide wel flink in de minderheid, maar niet extreem zeldzaam.

[Mercurious]

Tenzij de hoogbegaafde een creatief talent heeft naast zijn/haar hoogbegaafdheid. Dan intelligentie en creativiteit worden vaak gecombineerd. Lady Gaga is een hoogbegaafde popster. De variatie aan muziek is groot en ze heeft veel diepgang in haar songteksten en clips. Taylor Swift is ook een hoogbegaafde popster. Heeft een gecompliceerde uittreksel geschreven op jonge leeftijd. Blijf naast haar vak veel leren en heeft verstopte boodschappen in haar clips. Ze zijn beide onafhankelijk in het maken van muziek. Bij hen is het andersom. Zij huren de manager in, in plaats van andersom. Dus moet de manager voldoen aan hun eisen en creativiteit. Clips, muziek en songteksten worden allemaal zelf bedacht. Ze spelen ook beide meer dan een muziek instrument. Lady Gaga kan zelf overschakelen naar bijna iedere muziek stijl. Dat is heel zeldzaam.

Iemand die niet meer of hoogbegaafd is, specialiseert zich op meestal op een, twee of misschien drie dingen. Men zingt, schrijft songteksten, kan een of twee instrumenten bespelen en heeft zich vooral gespecialiseerd op bijvoorbeeld pop muziek. De stijl veranderd naarmate de muziekkant ouder word, maar hij/zij behoud het dan wel bij popmuziek, want daar is de persoon in gespecialiseerd en het beste ontwikkeld. Het lukt meestal een niet-HB-er niet om een aantal vlakken tegelijk te ontwikkelen. Want de ontwikkelingssprongen zijn daar wat te traag voor. Dit geld over het algemeen ook voor creatieve HSP-ers. Ook al kiezen HSP-ers over het algemeen voor een creatief vak, betekent het niet dat zij beschikken over een creatief talent. HSP-ers hebben meer een verfijnd zenuwstelsel en kunnen sensorisch meer signalen oppikken. Dit hangt niet vast aan een talent. Ook neuron-typische mensen kunnen heel creatief zijn in het schilderen of de muziek. Maar wel veel creatieve mensen zijn HSP. Omdat veel creatieve elementen uit een vrije emotionele zelfexpressie bestaat. En laat dat nou net hetgeen zijn, wat in het straatje van de HSP passen.

Ongeveer 15-20% van de bevolking is HSP en ongeveer 22% van de bevolking is creatief. Beide wel flink in de minderheid, maar niet extreem zeldzaam.

Wat leuk dat je dit allemaal weet en ook gewoon even met ons deelt. Dankje.

[Peach]

Tenzij de hoogbegaafde een creatief talent heeft naast zijn/haar hoogbegaafdheid. Dan intelligentie en creativiteit worden vaak gecombineerd. Lady Gaga is een hoogbegaafde popster. De variatie aan muziek is groot en ze heeft veel diepgang in haar songteksten en clips. Taylor Swift is ook een hoogbegaafde popster. Heeft een gecompliceerde uittreksel geschreven op jonge leeftijd. Blijf naast haar vak veel leren en heeft verstopte boodschappen in haar clips. Ze zijn beide onafhankelijk in het maken van muziek. Bij hen is het andersom. Zij huren de manager in, in plaats van andersom. Dus moet de manager voldoen aan hun eisen en creativiteit. Clips, muziek en songteksten worden allemaal zelf bedacht. Ze spelen ook beide meer dan een muziek instrument. Lady Gaga kan zelf overschakelen naar bijna iedere muziek stijl. Dat is heel zeldzaam.

Iemand die niet meer of hoogbegaafd is, specialiseert zich op meestal op een, twee of misschien drie dingen. Men zingt, schrijft songteksten, kan een of twee instrumenten bespelen en heeft zich vooral gespecialiseerd op bijvoorbeeld pop muziek. De stijl veranderd naarmate de muziekkant ouder word, maar hij/zij behoud het dan wel bij popmuziek, want daar is de persoon in gespecialiseerd en het beste ontwikkeld. Het lukt meestal een niet-HB-er niet om een aantal vlakken tegelijk te ontwikkelen. Want de ontwikkelingssprongen zijn daar wat te traag voor. Dit geld over het algemeen ook voor creatieve HSP-ers. Ook al kiezen HSP-ers over het algemeen voor een creatief vak, betekent het niet dat zij beschikken over een creatief talent. HSP-ers hebben meer een verfijnd zenuwstelsel en kunnen sensorisch meer signalen oppikken. Dit hangt niet vast aan een talent. Ook neuron-typische mensen kunnen heel creatief zijn in het schilderen of de muziek. Maar wel veel creatieve mensen zijn HSP. Omdat veel creatieve elementen uit een vrije emotionele zelfexpressie bestaat. En laat dat nou net hetgeen zijn, wat in het straatje van de HSP passen.

Ongeveer 15-20% van de bevolking is HSP en ongeveer 22% van de bevolking is creatief. Beide wel flink in de minderheid, maar niet extreem zeldzaam.

Wat leuk dat je dit allemaal weet en ook gewoon even met ons deelt. Dankje.

Ik ben zelf een onafhankelijke kunstenaar dat daarover veel gezocht en nagedacht heeft. Ik wilde ook mijn anders zijn op dat vlak ook beter begrijpen. Dus vandaar. Je loopt gewoon vast met anderen wanneer je breed geïnteresseerd en georiënteerd bent en anderen steeds terugkomen met de vraag "en heb je een keuze gemaakt, waarop jij je wilt gaan specialiseren?"

[Mercurious]

Tenzij de hoogbegaafde een creatief talent heeft naast zijn/haar hoogbegaafdheid. Dan intelligentie en creativiteit worden vaak gecombineerd. Lady Gaga is een hoogbegaafde popster. De variatie aan muziek is groot en ze heeft veel diepgang in haar songteksten en clips. Taylor Swift is ook een hoogbegaafde popster. Heeft een gecompliceerde uittreksel geschreven op jonge leeftijd. Blijf naast haar vak veel leren en heeft verstopte boodschappen in haar clips. Ze zijn beide onafhankelijk in het maken van muziek. Bij hen is het andersom. Zij huren de manager in, in plaats van andersom. Dus moet de manager voldoen aan hun eisen en creativiteit. Clips, muziek en songteksten worden allemaal zelf bedacht. Ze spelen ook beide meer dan een muziek instrument. Lady Gaga kan zelf overschakelen naar bijna iedere muziek stijl. Dat is heel zeldzaam.

Iemand die niet meer of hoogbegaafd is, specialiseert zich op meestal op een, twee of misschien drie dingen. Men zingt, schrijft songteksten, kan een of twee instrumenten bespelen en heeft zich vooral gespecialiseerd op bijvoorbeeld pop muziek. De stijl veranderd naarmate de muziekkant ouder word, maar hij/zij behoud het dan wel bij popmuziek, want daar is de persoon in gespecialiseerd en het beste ontwikkeld. Het lukt meestal een niet-HB-er niet om een aantal vlakken tegelijk te ontwikkelen. Want de ontwikkelingssprongen zijn daar wat te traag voor. Dit geld over het algemeen ook voor creatieve HSP-ers. Ook al kiezen HSP-ers over het algemeen voor een creatief vak, betekent het niet dat zij beschikken over een creatief talent. HSP-ers hebben meer een verfijnd zenuwstelsel en kunnen sensorisch meer signalen oppikken. Dit hangt niet vast aan een talent. Ook neuron-typische mensen kunnen heel creatief zijn in het schilderen of de muziek. Maar wel veel creatieve mensen zijn HSP. Omdat veel creatieve elementen uit een vrije emotionele zelfexpressie bestaat. En laat dat nou net hetgeen zijn, wat in het straatje van de HSP passen.

Ongeveer 15-20% van de bevolking is HSP en ongeveer 22% van de bevolking is creatief. Beide wel flink in de minderheid, maar niet extreem zeldzaam.

Wat leuk dat je dit allemaal weet en ook gewoon even met ons deelt. Dankje.

Ik ben zelf een onafhankelijke kunstenaar dat daarover veel gezocht en nagedacht heeft. Ik wilde ook mijn anders zijn op dat vlak ook beter begrijpen. Dus vandaar. Je loopt gewoon vast met anderen wanneer je breed geïnteresseerd en georiënteerd bent en anderen steeds terugkomen met de vraag "en heb je een keuze gemaakt, waarop jij je wilt gaan specialiseren?"

Sommige mensen uit min omgeving zien mij ook als een kunstenaar, denk ik weleens. Ik heb geen studie gevolgd om kunstenaar te worden, het lijkt erop dat ik iets avn talent heb op allerlei gebied. In dat kader snap ik jou ook helemaal wanneer je het hebt over specialiseren. Het is heel moeilijk om jezelf op jezelf te richten wanneer je merkt dat je worstelt met je ik. Is die zin te zeer introvert? Jezelf op jezelf richten... Ik doe het heel vaak, denk ik. Ik kan muziek maken, ben een beetje handig met de pen, ik kan een beetje tekenen, acteren, stemmetjes (voor Disney, duh ) en ik kan aardig dansen. Veel kwaliteiten, zo lijkt het, maar ik zie hierin ook juist een bepaalde vorm van strijd. Welke kwaliteit zou ik willen versterken en verbeteren? Wat verkies ik meer boven het andere en vooral: hoe wili k hiermee geld gaan verdienen of werkg aan vinden?

Dan kom ik alleen maar tot de conclusie dat ik al die kwaliteiten, of bekwaamheden, het beste kan verstoppen voor mijn directe omgeving; de buitenwereld. Waarom? Omdat het beeld dat mijn vrienden en familie dan van mij krijgen ook verandert en misschien wel veel vragen doet rijzen bij anderen. Vragen waar ik nog geen antwoord op wil geven. Welke vragen dan? Wil je gaan acteren of gaan schrijven? Wil je alleen muziek gaan maken of juist alles overboord gooien en op zoek gaan naar een andere vorm van kunst? Zoals schilderen, bijvoorbeeld. Schilderen is peperduur, dus dat valt sowieso al af... Zo speelt geld toch een rol hoewel ik dat verafschuw als ik mezelf in de huid verplaats van een kunstenaar.

[-b-]

Wat leuk dat je dit allemaal weet en ook gewoon even met ons deelt. Dankje.

Ik ben zelf een onafhankelijke kunstenaar dat daarover veel gezocht en nagedacht heeft. Ik wilde ook mijn anders zijn op dat vlak ook beter begrijpen. Dus vandaar. Je loopt gewoon vast met anderen wanneer je breed geïnteresseerd en georiënteerd bent en anderen steeds terugkomen met de vraag "en heb je een keuze gemaakt, waarop jij je wilt gaan specialiseren?"

Sommige mensen uit min omgeving zien mij ook als een kunstenaar, denk ik weleens. Ik heb geen studie gevolgd om kunstenaar te worden, het lijkt erop dat ik iets avn talent heb op allerlei gebied. In dat kader snap ik jou ook helemaal wanneer je het hebt over specialiseren. Het is heel moeilijk om jezelf op jezelf te richten wanneer je merkt dat je worstelt met je ik. Is die zin te zeer introvert? Jezelf op jezelf richten... Ik doe het heel vaak, denk ik. Ik kan muziek maken, ben een beetje handig met de pen, ik kan een beetje tekenen, acteren, stemmetjes (voor Disney, duh ) en ik kan aardig dansen. Veel kwaliteiten, zo lijkt het, maar ik zie hierin ook juist een bepaalde vorm van strijd. Welke kwaliteit zou ik willen versterken en verbeteren? Wat verkies ik meer boven het andere en vooral: hoe wili k hiermee geld gaan verdienen of werkg aan vinden?

Dan kom ik alleen maar tot de conclusie dat ik al die kwaliteiten, of bekwaamheden, het beste kan verstoppen voor mijn directe omgeving; de buitenwereld. Waarom? Omdat het beeld dat mijn vrienden en familie dan van mij krijgen ook verandert en misschien wel veel vragen doet rijzen bij anderen. Vragen waar ik nog geen antwoord op wil geven. Welke vragen dan? Wil je gaan acteren of gaan schrijven? Wil je alleen muziek gaan maken of juist alles overboord gooien en op zoek gaan naar een andere vorm van kunst? Zoals schilderen, bijvoorbeeld. Schilderen is peperduur, dus dat valt sowieso al af... Zo speelt geld toch een rol hoewel ik dat verafschuw als ik mezelf in de huid verplaats van een kunstenaar.

Schilderen is net zo duur als dat jij het maakt. Er zijn schilderijen met 35 lagen olieverf op hele grote doeken, duur, en er zijn aquarellen op een flinterdun papiertje, in productiekosten niet heel hoog. Je kunt met allerlei verschillende soorten verf aan de gang, allerlei technieken... Veel geld heb je verder niet nodig, en je technieken kun je aanscherpen middels de bibliotheek. In geval van nood is printpapier en een potlood al een startpunt. Acrylverf is ook een goedkoper en toch bijzonder prettig medium om mee te werken, en in het geval van acrylverf is een dunne houten plaat net zo goed als een doek, zeker om op te oefenen.

Je bent je eigen ergste vijand.

[Mercurious]

Ik ben zelf een onafhankelijke kunstenaar dat daarover veel gezocht en nagedacht heeft. Ik wilde ook mijn anders zijn op dat vlak ook beter begrijpen. Dus vandaar. Je loopt gewoon vast met anderen wanneer je breed geïnteresseerd en georiënteerd bent en anderen steeds terugkomen met de vraag "en heb je een keuze gemaakt, waarop jij je wilt gaan specialiseren?"

Sommige mensen uit min omgeving zien mij ook als een kunstenaar, denk ik weleens. Ik heb geen studie gevolgd om kunstenaar te worden, het lijkt erop dat ik iets avn talent heb op allerlei gebied. In dat kader snap ik jou ook helemaal wanneer je het hebt over specialiseren. Het is heel moeilijk om jezelf op jezelf te richten wanneer je merkt dat je worstelt met je ik. Is die zin te zeer introvert? Jezelf op jezelf richten... Ik doe het heel vaak, denk ik. Ik kan muziek maken, ben een beetje handig met de pen, ik kan een beetje tekenen, acteren, stemmetjes (voor Disney, duh ) en ik kan aardig dansen. Veel kwaliteiten, zo lijkt het, maar ik zie hierin ook juist een bepaalde vorm van strijd. Welke kwaliteit zou ik willen versterken en verbeteren? Wat verkies ik meer boven het andere en vooral: hoe wili k hiermee geld gaan verdienen of werkg aan vinden?

Dan kom ik alleen maar tot de conclusie dat ik al die kwaliteiten, of bekwaamheden, het beste kan verstoppen voor mijn directe omgeving; de buitenwereld. Waarom? Omdat het beeld dat mijn vrienden en familie dan van mij krijgen ook verandert en misschien wel veel vragen doet rijzen bij anderen. Vragen waar ik nog geen antwoord op wil geven. Welke vragen dan? Wil je gaan acteren of gaan schrijven? Wil je alleen muziek gaan maken of juist alles overboord gooien en op zoek gaan naar een andere vorm van kunst? Zoals schilderen, bijvoorbeeld. Schilderen is peperduur, dus dat valt sowieso al af... Zo speelt geld toch een rol hoewel ik dat verafschuw als ik mezelf in de huid verplaats van een kunstenaar.

Schilderen is net zo duur als dat jij het maakt. Er zijn schilderijen met 35 lagen olieverf op hele grote doeken, duur, en er zijn aquarellen op een flinterdun papiertje, in productiekosten niet heel hoog. Je kunt met allerlei verschillende soorten verf aan de gang, allerlei technieken... Veel geld heb je verder niet nodig, en je technieken kun je aanscherpen middels de bibliotheek. In geval van nood is printpapier en een potlood al een startpunt. Acrylverf is ook een goedkoper en toch bijzonder prettig medium om mee te werken, en in het geval van acrylverf is een dunne houten plaat net zo goed als een doek, zeker om op te oefenen.

Je bent je eigen ergste vijand.

Dat ervaar ik met enige regelmaat.

[Peach]

Sommige mensen uit min omgeving zien mij ook als een kunstenaar, denk ik weleens. Ik heb geen studie gevolgd om kunstenaar te worden, het lijkt erop dat ik iets avn talent heb op allerlei gebied. In dat kader snap ik jou ook helemaal wanneer je het hebt over specialiseren. Het is heel moeilijk om jezelf op jezelf te richten wanneer je merkt dat je worstelt met je ik. Is die zin te zeer introvert? Jezelf op jezelf richten... Ik doe het heel vaak, denk ik. Ik kan muziek maken, ben een beetje handig met de pen, ik kan een beetje tekenen, acteren, stemmetjes (voor Disney, duh ) en ik kan aardig dansen. Veel kwaliteiten, zo lijkt het, maar ik zie hierin ook juist een bepaalde vorm van strijd. Welke kwaliteit zou ik willen versterken en verbeteren? Wat verkies ik meer boven het andere en vooral: hoe wili k hiermee geld gaan verdienen of werkg aan vinden?

Dan kom ik alleen maar tot de conclusie dat ik al die kwaliteiten, of bekwaamheden, het beste kan verstoppen voor mijn directe omgeving; de buitenwereld. Waarom? Omdat het beeld dat mijn vrienden en familie dan van mij krijgen ook verandert en misschien wel veel vragen doet rijzen bij anderen. Vragen waar ik nog geen antwoord op wil geven. Welke vragen dan? Wil je gaan acteren of gaan schrijven? Wil je alleen muziek gaan maken of juist alles overboord gooien en op zoek gaan naar een andere vorm van kunst? Zoals schilderen, bijvoorbeeld. Schilderen is peperduur, dus dat valt sowieso al af... Zo speelt geld toch een rol hoewel ik dat verafschuw als ik mezelf in de huid verplaats van een kunstenaar.

Het gaat tegenwoordig al wat beter met me. Ik doe nu maar gewoon waar ik zelf zin in heb. dus ik heb besloten om mijn brede interesse op het gebied van schilderen te behouden. Ik ben daarnaast ook veel bezig met photoshop en ook op dat vlak is mijn stijl ook gevarieerd. Maar het zijn dan wel weer steeds illustraties. Met photoshop was ik te veel in anderen opgegaan. Ik heb met mezelf geworsteld, omdat ik veel stijlen mooi vond om te illustreren, maar probeerde de anderen te veel te kopiëren en forceerde mezelf om mij ook op een ding te specialiseren. Want zo hoort het dacht. Want de andere waarmee ik via internet communiceerde deden het ook en daarbij ook nog eens illustrators die wij bewonderden. Dus de groepsdruk heb ik gevoeld. Maar ik was mij daar toen nog niet goed van bewust. Dit is toch aan me gaan trekken en ben daar dus mee gestopt. Met schilderen heb ik wel gewoon dwars gelegen en daar kwam weerstand tegen. Dus staakte ik de workshops. Het heeft geen zin om te blijven, als mensen je i een vakje willen duwen.

Je hoeft geen studie gevolgd te hebben om een goede kunstenaar te worden. Thuis veel experimenteren, boeken lezen of kunstwerken uit boeken bestuderen kan ook voldoen aan een volledige ontwikkeling. Je moet hiervoor alleen autodidact zijn.

De tips van baranor kunnen je verder helpen. Daarnaast is werken met alleen zwart en witte verf ook nog een optie. Of een andere kleine kleuren palet.

[Mercurious]

Sommige mensen uit min omgeving zien mij ook als een kunstenaar, denk ik weleens. Ik heb geen studie gevolgd om kunstenaar te worden, het lijkt erop dat ik iets avn talent heb op allerlei gebied. In dat kader snap ik jou ook helemaal wanneer je het hebt over specialiseren. Het is heel moeilijk om jezelf op jezelf te richten wanneer je merkt dat je worstelt met je ik. Is die zin te zeer introvert? Jezelf op jezelf richten... Ik doe het heel vaak, denk ik. Ik kan muziek maken, ben een beetje handig met de pen, ik kan een beetje tekenen, acteren, stemmetjes (voor Disney, duh ) en ik kan aardig dansen. Veel kwaliteiten, zo lijkt het, maar ik zie hierin ook juist een bepaalde vorm van strijd. Welke kwaliteit zou ik willen versterken en verbeteren? Wat verkies ik meer boven het andere en vooral: hoe wili k hiermee geld gaan verdienen of werkg aan vinden?

Dan kom ik alleen maar tot de conclusie dat ik al die kwaliteiten, of bekwaamheden, het beste kan verstoppen voor mijn directe omgeving; de buitenwereld. Waarom? Omdat het beeld dat mijn vrienden en familie dan van mij krijgen ook verandert en misschien wel veel vragen doet rijzen bij anderen. Vragen waar ik nog geen antwoord op wil geven. Welke vragen dan? Wil je gaan acteren of gaan schrijven? Wil je alleen muziek gaan maken of juist alles overboord gooien en op zoek gaan naar een andere vorm van kunst? Zoals schilderen, bijvoorbeeld. Schilderen is peperduur, dus dat valt sowieso al af... Zo speelt geld toch een rol hoewel ik dat verafschuw als ik mezelf in de huid verplaats van een kunstenaar.

Het gaat tegenwoordig al wat beter met me. Ik doe nu maar gewoon waar ik zelf zin in heb. dus ik heb besloten om mijn brede interesse op het gebied van schilderen te behouden. Ik ben daarnaast ook veel bezig met photoshop en ook op dat vlak is mijn stijl ook gevarieerd. Maar het zijn dan wel weer steeds illustraties. Met photoshop was ik te veel in anderen opgegaan. Ik heb met mezelf geworsteld, omdat ik veel stijlen mooi vond om te illustreren, maar probeerde de anderen te veel te kopiëren en forceerde mezelf om mij ook op een ding te specialiseren. Want zo hoort het dacht. Want de andere waarmee ik via internet communiceerde deden het ook en daarbij ook nog eens illustrators die wij bewonderden. Dus de groepsdruk heb ik gevoeld. Maar ik was mij daar toen nog niet goed van bewust. Dit is toch aan me gaan trekken en ben daar dus mee gestopt. Met schilderen heb ik wel gewoon dwars gelegen en daar kwam weerstand tegen. Dus staakte ik de workshops. Het heeft geen zin om te blijven, als mensen je i een vakje willen duwen.

Je hoeft geen studie gevolgd te hebben om een goede kunstenaar te worden. Thuis veel experimenteren, boeken lezen of kunstwerken uit boeken bestuderen kan ook voldoen aan een volledige ontwikkeling. Je moet hiervoor alleen autodidact zijn.

De tips van baranor kunnen je verder helpen. Daarnaast is werken met alleen zwart en witte verf ook nog een optie. Of een andere kleine kleuren palet.

Ik ken een aantal kunstenaars persoonlijk en van een heb ik al les gehad. Hij bracht me aanraking met grote stukken papier om op te schetsen met houtskool en dat lukte aardig. Wat je zegt over zwart/wit spreekt me nog steeds heel erg aan en wat dat betreft vind ik het dan ook wel leuk om af en toe een tekening te maken. Onlangs maakte ik een tekening van een huis met een pad erachter, wat bergen en een boom met een varkentje.

Het is wel een hele fijne manier om jezelf uit te drukken, dat tekenen. Schrijven vind ik ook prettig omdat het schrijven me dwingt om beter en netter te gaan denken. Vooral ook het gebruikmaken van interpunctie helpt me al om bepaalde gedachtestromingen te ordenen. Ja, soms zijn het geen gedachtegangen meer, maar durf ik ze gerust gedachtestromingen te noemen... Soms is het erg veel allemaal. Dat zal jij ook wel herkennen als medekunstenaar.