Ik ben al drie eeuwen niet meer op het HB-forum geweest, maar vanavond had ik ineens spontaan zin om even een frustratie te delen. Ik had geen idee waar ik dit anders zou moeten doen dan op dit forum. So here we go. De universiteit is een verademing in vergelijking met de middelbare school. Ik kan veel meer mijn ei kwijt en door de vrijheid mogelijk gemaakt door een heerlijk flexibel studieprogramma kan ik gaan en staan waar ik wil als je de verplichte werkcolleges en groepsprojecten niet meetelt. Zelfs de hoorcolleges zijn niet verplicht. Ik kan ze als ik wil later terug luisteren. Dat is het voordeel van het geboren zijn in het tijdperk der technologie, hoera! Toch heb ik me vanavond gerealiseerd dat ik vaak tegen de een en dezelfde muur aanstoot; het tempo.
Ik kom er nu pas achter wat ik allemaal kan. Op de middelbare school (heb wel gymnasium gedaan, maar alsnog) heb ik altijd tot de middelmoot gehoord. Ik haalde niet zulke overweldigende cijfers. Wel oké, maar je viel er niet bepaald van je stoel van. Ik heb altijd geweten dat ik heel gepassioneerd en nieuwsgierig ben. Maar ik houd heel vaak die passie in, omdat het mensen afschrikt. Ze houden niet van die intensiteit. Nu ik niet zo meer gelimiteerd ben door een hoog aantal verplichtingen, kan ik nu mijn studiemethode beter aanpassen op de manier waarin ik graag studeer. Wat een onwaarschijnlijke bevrijding. Ik studeer biologie en ik heb me nooit gerealiseerd hoe leuk ik het vind! Het is echt fascinerend wat allemaal mogelijk is met biologie. Ik heb zoveel dingen ontdekt! Ik ben nu mezelf aan het leren programmeren. Momenteel vooral in R, want dat kan ik gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek later. En Processing (een soort variant van Java code) kan ik gebruiken om mijn recentelijk ontdekte liefde voor wiskunde te combineren met visual arts, waarbij ik dan wiskundige modellen kan opzoeken om bijvoorbeeld de patronen na te bootsen die terug te vinden zijn in het hart van een zonnebloem (zie hieronder). Ik ben nog niet zo ver om dat patroon te kunnen programmeren, maar ik wil er gelijk mee aan de gang in de kerstvakantie als ik klaar ben met mijn studie voor dit kalenderjaar. Dit kan me ook helpen bij mijn onderzoek naar de Fibonacci sequence, een wiskundig patroon dat vaak terug te vinden is in de natuur. Ook kan ik biologie gebruiken in mijn kunst, theater, etc.
Daarnaast gebruik ik het om mijn tekeningen anatomisch correcter te maken. Vooral de zee blijk ik nu interessant te vinden en daar ga ik maar al te graag op in. Vooral bioluminiscentie, daar kan ik uren mee bezig zijn. Grappig genoeg heb ik door biologie ook een diepgaande fascinatie voor kleur, contrast en compositie ontdekt. Layout is echt onderschat. Het is naar mijn mening net zo belangrijk als de inhoud van een project .. Zoals je ziet weet ik niet waar ik eerst moet kijken.
Ik word helemaal blij als ik hier over nadenk. Maar dan word ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt als ik naar college ga; niet iedereen deelt dat. Sterker nog, studenten hebben dat meestal helemaal niet. Studenten kunnen zo saai zijn! Alles is zo akelig langzaam. Er zijn maar twee hoorcolleges per week voor elke van de twee vakken en de powerpoint slides worden pas gepubliceerd als het college is geweest om ervoor te zorgen dat studenten wel moeten komen. Ik snap het wel, maar toch ook weer niet. Ik word ziek van dit wachten. Ik wil er in een rits doorheen en dan vervolgens mijn hersenen het laten verwerken. Als ik er behoefte aan heb, luister ik de hoorcolleges na, herhaal ik bepaalde secties als nodig en zoek ik extra materiaal op om de connecties in mijn begrip te versterken. Maar dat is dus niet mogelijk als ik voor elke hap een week moet wachten. Alles is erop gericht om de student netjes en 'obediently' aan het werk te houden. Ik kan gewoon niet in kleine beetjes leren. Dat vind ik te saai. Als ik iets wil weten, wil ik het ook wel nu. Dan wil ik kunnen lezen en kijken (documentaires zijn van onschatbare waarde, onderschat dat niet!) wat ik wil. En ook groepsprojecten. Wat een onnodig drama! Als je niks wilt doen, ga dan ook niet studeren! Ik wil gewoon mijn shit gedaan krijgen, sorry voor mijn taal. En ik heb dit weleens aangekaart bij een studiecoördinator, maar dan ga ik me intens schuldig voelen naderhand omdat dit soort dingen nogal arrogant kunnen overkomen. Dat bedoel echter helemaal niet zo! Ik wil graag leren en ik ben oprecht dankbaar voor alle mogelijkheden die ze me aanbieden op de uni. Maar ik wil gewoon verder. Ik stel het leren hoorcolleges (helemaal bij dit vak waarbij de stof alleen maar bestaat uit hoorcolleges) en ander materiaal uit, omdat ik het dan later in 'one go' er doorheen kan krijgen. Als iets me interesseert slurp ik als het ware alles op. Dan stellen die lange hoorcolleges ineens niks meer voor. Maar als gevolg van dat uitstellen, ga ik achterlopen bij werkcolleges en maak ik volgens mij dan juist een indruk dat ik het tempo niet aan kan of dat ik totaal niet geïnteresseerd ben. Geen van beiden zijn waar.
En ik stel soms ook groepsprojecten uit omdat het naar mijn idee juist zo weinig is. Ik zie verrassend snel structuren. Die uitgebreide wetenschappelijke artikelen zijn dan ook niet zo lang als je zou denken. Je moet alleen weten waar je naar moet kijken en wat werkelijk belangrijk is om te lezen. Als je elke zin drie keer gaat doorlezen, ja, dan doe ik er ook lang over.
Heeft iemand enige tips hierover? Ik vind deze frustatie uitermate verwarrend en onnodig. Met veel mensen valt dit bijna niet te bespreken omdat je dan als snel de label 'arrogant' of 'ondankbaar' krijgt opgedrukt. Het is intens genant. Hoe kan ik gewoon mee blijven 'drijven' met de cursussen die mee aangeboden worden en toch een efficiëntere manier vinden om het tempo te verhogen? En zou ik dit eventueel toch aan een professor kunnen voorleggen? Wat zou ik van hun kunnen verwachten?
). Gelukkig vond ik één maatje dat ook HB was. En met haar heb ik na colleges eindeloos zitten bomen en filosoferen en alle stof aan- en door elkaar verzonnen. Heerlijk was dat! Verder heb ik me inderdaad als vrijwilliger aangeboden bij een hoogleraar. Dat bood veel extra uitdaging.
Tja, HB he. Dan maar een magere 6. Als je maar zorgt dat je excelleert wanneer het van belang is. En excelleren kan dus o.a. door je bij een afdeling aan te sluiten.
