Leven in de gemiddelde wereld

[Water]

Vanuit een IQ van, zeg, ongeveer 130, lijkt 100 wel erg laag. Toch is die wereld de wereld waarin ik verkeer, en die ik gewend ben. En dan te bedenken dat het een gemiddelde is, dat er nog mensen onder (de 100) zitten ook!

Zou dit een belangrijke oorzaak kunnen zijn dat ik moeilijk met mensen overweg kan? (Ik leef van een uitkering) Het is nog nooit bij me opgekomen dat dit een rol zou kunnen spelen. Speelt het bij jullie een rol?

[OverLoad]

Zou dit een belangrijke oorzaak kunnen zijn dat ik moeilijk met mensen overweg kan?

Ja natuurlijk.
Simpel gesteld.
Al kun je daar niet alles onder scharen...
Het is een kwestie van snappen dat anderen op een andere manier "werken", en daar op anticiperen - meer kun je niet doen, en dat is al zwaar zat...

[Water]

Ja, mijn IQ moet, gezien mijn opleidingsniveau, rond of boven de 120 liggen, en naar zeggen van onofficiële internettestjes rond de 130 - zwaar gedrogeerd, dat wel (pillen). Niet dat dat van belang is, maar ik merk dat ik probeer de denkwereld van iemand op televisie te begrijpen, of IRL, maar dat ik telkens een 'onbehaaglijk' gevoel heb in de inleving. Ik heb altijd aangenomen dat ik gemiddeld ben, totdat ik besefte dat ik dat waarschijnlijk niet ben, maar dat maakt het probleem mogelijk niet kleiner.

Sinds kort werk ik samen met iemand die waarschijnlijk hoogbegaafd is, achter de computer. Wat een verademing...

[OverLoad]

Ja, mijn IQ moet, gezien mijn opleidingsniveau, rond of boven de 120 liggen,

That's bullshit.
(ja sorry, ik ben direct)
Waar heb je dat vandaan??

[Water]

Waar heb je dat vandaan??

Dat zei een behandelaar ooit tegen mij. Maar wellicht is het feit of je een universitair niveau volgt of gevolgd hebt niet afhankelijk van je IQ, maar van de indicatie ervoor. Een heleboel ontzettend slimme mensen halen slechte cijfers, dat weet ik wel. Naja, ik ben een uni drop out. Ik ben er niet per se trots op.

[OverLoad]

Die behandelaar had maar 1x hoeven googlen om te weten dat die uitspraak nergens op gebaseerd is
Het feit dat je weet hoe je je voelt, ook wanneer je naast een hb'er zit te werken zegt al veel meer...

[Peach]

Ik heb een keer gelezen dat het gemiddelde IQ van iemand met een universitair niveau boven de 120 ligt. Volgens een andere site was het gemiddelde weer tussen een IQ van 112-115. Het lijkt nog steeds niet duidelijk, ook al was ik in eerste instantie van het laatste uitgegaan.

-De gemiddelde mens denk vaker in vakjes. Zo denken zij dat bijv hoger opgeleiden intelligenter zijn dan lager opgeleiden.

-Zij beschouwen de regels van de norm als heilig (metaforisch gezegd). Mensen die mee kunnen komen met de regels van de norm, zijn in hun ogen ook intelligenter. Zo heeft men ook onderzoek gedaan naar het alcohol en drugsgebruik van tieners. Het onderzoek vond plaats op verschillende middelbare scholen met verschillende opleiding-niveau's. Daaruit bleek dat tiener die het gymnasium volgde, bijna evenveel alcohol en drugs gebruikten als leeftijdsgenoten met een lager opleidingsniveau. Ze begrepen niet hoe zulke intelligente kinderen zich toch zo laten verleiden. Want volgens de norm blijf je van die troep en intelligente mensen kunnen makkelijker meekomen. Dat is natuurlijk onzin.

-Geloven in leugentjes om bestwil en vinden dat je die soms juist moet gebruiken. Altijd eerlijk zijn is voor hen geen optie.

-Denken dat iedereen hetzelfde denkt als zij.

-Denken volgens eigen waarnemingen. "Zo die komt het huis nooit uit, hij/zij zou wel niks te doen hebben". Juist omdat de diepgang er niet is.

-Doen de dingen zoals ze die geleerd hebben door de opvoeding, opleiding enz. Ook omdat de diepgang er niet is. Blijven bij de standaard procedure en veranderen pas als invloed van buitenaf iets beters bedacht heeft. Maar dat moet wel erkend worden door autoriteiten zoals bijv een arts, psycholoog, of een anderen specialist zoals bijv een bekende muzikant. "Zij weten het, want zij hebben er voor geleerd" dus dan zit het ook zo.

-Vaak gespecialiseerd op een 1 vak.

-Minder energiek. Na een lange werkdag moet men even bijkomen. Men kan s'avonds geen informatie erbij hebben. Ze zijn dan moet. Liever s'ochtends vroeg ook niet. Want ze hebben de energie dan nodig voor de dag nog veer hen ligt.

-Leren in stappen. Herhalen en daar word een nieuw stuk aan toegevoegd. Men hakt de stof in stukje en behandeld dan stukje voor stukje.

-Geven de voorkeur aan praten over koetjes en kalfjes. (Wow die kennen we nog niet)

Dit heb ik opgeschreven op basis van mijn levenservaringen. Er kunnen dus fouten in zitten. Toch heb ik het opgeschreven en hoop dat iemand hier wat aan heeft. Ik zelf ook vaak mijn neus gestoten bij anderen. Ik denk zelf ook anders en heb nog moeite om het te begrijpen. Maar dit is wat ik tot nu toe denk te weten.

[-b-]

Er is wel degelijk wat te zeggen voor een bepaald niveau met betrekking tot opleiding, maar dat betekent niet dat het een wet van meden en perzen is. Niet iedereen met een IQ van 120 doet de universiteit, en wanneer je een IQ van 140+ hebt dan is er een grotere kans dat je geen opleiding afmaakt.

Een IQ-score lijkt op hoe hard je auto kan rijden. Een F1 auto kan heel hard... dat betekent niet dat de bestuurder er goed mee om gaat. Sterker nog, hoe harder hij kan, hoe makkelijker je in de problemen kunt komen. Maar wanneer je het ding eenmaal in bedwang hebt dan kun je me toch een eind weg scheuren....

[fiore]

Heb je ook nog de variant dat iemand "goed" is in het maken van IQ testen en that's it.
Als jij jezelf hoogbegaafd voelt dan is dat - zoals hierboven al door iemand benoemd - voldoende en veelzeggender dan een cijfer.....
Neemt niet weg dat een hoog IQ soms inderdaad [een van] de redenen kan zijn dat je niet zo goed overweg kunt met mensen en leven moeilijker kan zijn. Maar dat hoeft niet zo te zijn..

Vermoed dat je omgeving veel meer met je doet dan je IQ. Als je nou jaren lang in enigszins belezen, actief, breed geinteresseerd gezelschap doorbrengt met een IQ van 110 kom je uiteindelijk slimmer over dan iemand met een IQ van 110 dat niet doet.

[@nouk]

kom je uiteindelijk slimmer over dan iemand met een IQ van 110

Op wie?

[Water]

Ik heb mijn hele jeugd gewacht 'tot het begon'. Maar het begon niet. En ik besef me nu: dat is hoe het is! Er was niks voor mij!

Ik zie net op televisie drie jongens op een steiger aan het water. De één duwt de twee anderen erin. Ik denk: wat is daar precies leuk aan? Ik heb anderen nooit goed begrepen. Intelligente dingen vind ik leuk. Ik wijt het daar aan.

Herkennen jullie dit?

[Sawi]

Ja, herkenbaar.
Ik vind elkaar in het water duwen en al dat soort flauwe of fysieke dingen ook niet leuk. Ik wijt het aan een ander gevoel voor humor. Ik wijt het aan mijn grote rechtvaardigheidsgevoel, want ik zie het als iets waar je anderen mee kunt kwetsen.
Ik hou meer van verbale humor, zoals taalgrappen en het associaties, maar ook dan niet ten koste van anderen of groepen. Zelfspot ligt me nog het meest qua humor. Daar kwets ik anderen niet mee.

Het rechtvaardigheidsgevoel is overigens wel een kenmerk van HB. Maar er zijn vast ook hb'ers die wel van fysieke humor houden.

[Water]

Vroeger zag ik onderhuids onrechtvaardigheid in dergelijke dingen. Vanwege wat ik meegemaakt heb geef ik niet zo veel meer om onrechtvaardigheid. De wereld is nu eenmaal onrechtvaardig en verander hem maar eens.

Ik denk nu: "Wat een ongelofelijk saaie humor." Net zo als onrechtvaardigheid voor de dommen is.

Net zo als die dierenvideo's: ik lach er maar om want wat moet je anders bij zo'n video. Maar vreemde humor wel.

Wel herkenbaar wat jullie in dit topic schrijven, maar in zekere zin zo vanzelfsprekend dat je het niet zou moeten hoeven noemen...

Ik heb.... nu een veel beter beeld waarom ik altijd al "anders" was dan de rest.

Dat hoor ik schijnbaar elke HB-er zeggen nadat ze achter hun HB-zijn zijn gekomen. Ik heb dat niet. Ik merk ook aan de manier van communiceren op dit forum dat ik waarschijnlijk niet HB ben. Ik heb wel vaker dan verwacht van: "O ja, ik snap het!" Als ik wel HB ben, dan heb ik nog wat bij te HBnen.

[Peach]

Ik heb ook niet helemaal dezelfde gevoel voor humor. Ik merk dat ik het niet grappig vind, als het onrechtvaardig is. Ik weet dan dat het de ander kwetst.

Ik probeer soms tot iemand door te dringen en dat mislukt bijna altijd. Dan is het of "gewoon lachen" of "hij/zij heeft er zelf om gevraagd want.......(reden)........" maar ja iedereen maakt fouten en niemand wil vernederd worden via televisie, Facebook of media. Waarom is het andersom dan toch zo leuk of redelijk?

Ik denk nu: "Wat een ongelofelijk saaie humor." Net zo als onrechtvaardigheid voor de dommen is.

Ben ik niet mee eens. Je kunt ook als een gehard, minder naïef en intelligent persoon juist een rechtvaardigheidsgevoel hebben. Negatieve ervaringen kunnen het gevoel minderen, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn.

[Water]

Ben ik niet mee eens. Je kunt ook als een gehard, minder naïef en intelligent persoon juist een rechtvaardigheidsgevoel hebben. Negatieve ervaringen kunnen het gevoel minderen, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn.

Zijn we het dan niet (een beetje) eens?

[Peach]

Ben ik niet mee eens. Je kunt ook als een gehard, minder naïef en intelligent persoon juist een rechtvaardigheidsgevoel hebben. Negatieve ervaringen kunnen het gevoel minderen, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn.

Zijn we het dan niet (een beetje) eens?

We zij het in ieder eens dat het rechtvaardigheidsgevoel wel kan dalen. Ik denk ook dat iemand die hem wel heeft behouden, zijn/haar rechtvaardigheidsgevoel anders inzet dan iemand die niet zo veel heeft meegemaakt. Zet twee mensen met een rechtvaardigheidsgevoel naast elkaar (waarvan de 1 veel meegemaakt heeft en de ander niet), dan merk je dat ze er beide ander mee omgaan. De persoon die veel meegemaakt heeft is op een of meerdere vlakken verder ontwikkeld is. Ik denk ook dat we het eens zijn, dat ook iemand die veel meegemaakt heeft een realistischer beeld heeft van de wereld.

Ik heb zelf ook veel meegemaakt en kan echt vastlopen met mensen die dat minder hebben. Ik mis dan toch de enige ervaringen in gesprekken, vooral op het gebied van emotionele diepgang. Daar kan ik nog niet goed mee omgaan. Ook al is het wel begrijpelijk vanuit hun kant.

[Water]

Sorry, ik was onduidelijk:

Je kunt ook als een gehard, minder naïef en intelligent persoon juist een rechtvaardigheidsgevoel hebben.

Ik denk dat HBers een (sterk) rechtvaardigheidsgevoel (kunnen) hebben. Dat heb ik ook. Dat ik ongevoeliger ben voor onrechtvaardigheid, ervaar ik als een uitzondering wat dat betreft. Bovendien zie ik mezelf (nog) niet als HBer.

Ik moet erbij zeggen dat mijn persoonlijkheid met de dag lijkt te veranderen soms... Ik ben nog steeds op zoek naar mezelf.

[Peach]

Sorry, ik was onduidelijk:

Je kunt ook als een gehard, minder naïef en intelligent persoon juist een rechtvaardigheidsgevoel hebben.

Ik denk dat HBers een (sterk) rechtvaardigheidsgevoel (kunnen) hebben. Dat heb ik ook. Dat ik ongevoeliger ben voor onrechtvaardigheid, ervaar ik als een uitzondering wat dat betreft. Bovendien zie ik mezelf (nog) niet als HBer.

Ik moet erbij zeggen dat mijn persoonlijkheid met de dag lijkt te veranderen soms... Ik ben nog steeds op zoek naar mezelf.

Ik begrijp het. Ik denk ook niet alle hoogbegaafden gevoelig zijn voor onrechtvaardigheid. Ook al hebben de veel van hen rechtvaardigheidsgevoel. ik denk ook niet dat alle hoogbegaafden een rechtvaardigheidsgevoel hebben. De combinatie van het hebben van een rechtvaardigheidsgevoel, maar minder gevoelig te zijn voor onrechtvaardigheden, kan jou een sterk karakter geven. Men kan jou minder meetrekken in een negatief spiraal. (Ook iemand met de gevoeligheid kan daar sterk onder staan, maar dat hoeft niet altijd).

Wel herkenbaar. Ik ben ook nog steeds op zoek naar mezelf en bezig met wie ik ben. Ik ben ook nog niet zeker of ik hoogbegaafd ben. De ene keer vind ik van wel en andere keer weer van niet.

Hoe ben jij eigenlijk aan de zoektocht naar hoogbegaafdheid gekomen? Waarom kreeg je het vermoeden?

[Water]

Hoe ben jij eigenlijk aan de zoektocht naar hoogbegaafdheid gekomen? Waarom kreeg je het vermoeden?

Ik ga nadenken over je vraag.

[opaspop]

Ik zie net op televisie drie jongens op een steiger aan het water. De één duwt de twee anderen erin. Ik denk: wat is daar precies leuk aan? Ik heb anderen nooit goed begrepen. Intelligente dingen vind ik leuk. Ik wijt het daar aan.

Herkennen jullie dit?

Ja, dit spreekt boekdelen. Ik hoor Ed Sheering op de radio, voor de negentigduizendste keer en wederom haal ik mijn schouders op.


Mijn hele leven, voel ik mij al inherent, tot diep in de kern, uiterst eenzaam. Het kwartje valt gewoon niet, ik kan geen televisie kijken, want de irritatie wordt teveel opgehoopt. Dan lees ik liever een boek, of volg ik op youtube een hoor college.

We moeten ons wel realiseren, er is een enorme populisme ingetreden, we leven in een soort spektakelmaatschappij, de vorm overstemd in alles de inhoud. De verdebielisering, zoals Bob Black het noemt.

En ik weet niet of dit alles per se samen hangt met IQ. Dat is een hele andere discussie. Wel zie ik de correlatie in het dagelijks leven. Mensen met hoge IQ's, lijken bijna altijd als paria's behandeld te worden, ik heb dit zo vaak gezien, we zien hierin wel degelijk een patroon.




Aangezien in Neoliberalisme en kapitalisme, de vorm boven de inhoud gaat, de winst boven de mensen, het spektakel boven het nut, is dit iets waar heel veel mensen zich niet in thuis voelen. Of je dat dan 'hoogbegaafd' noemt, of niet, dat is dan een definitiekwestie.


Ik denk bijvoorbeeld, dat heel veel mensen televisie kijken en zich eenzaam voelen, vervreemd, ontheemd, in de wereld van schreeuwers, en korte termijn opportunisten.


Dit alles, wat jij aansnijd, is wel degelijk een probleem, maar het is ook een taboe, want als jij zegt 'ik ben slim', dan kan dat objectief gezien waar zijn, toch is het iets dat zoveel weerstand zal opwekken. Hoezo ben jij slim en ik dan ? Ik zeker niet, jij bent zeker slimmer ? Meteen wordt het competitie element erbij gehaald.

Maar als Robbe zegt, ik ben een betere voetballer dan 'Opaspop', dan gaat men toch ook niet tekeer tegen Robbe. Zo van, hoe durf je, zo arrogant.


In Nederland worden intelligente mensen gewoon niet erkent. Ik heb het gevoel dat dit extremer is dan vroeger, ik heb het gevoel dat er wel een populisme aan de gang is.