Leven in de gemiddelde wereld

[scorcy]

In Nederland worden intelligente mensen gewoon niet erkent. Ik heb het gevoel dat dit extremer is dan vroeger, ik heb het gevoel dat er wel een populisme aan de gang is.

Er is eerder een soort individualisering aan de gang, volgens mij enorm gevoed door platforms als Facebook die de gebruiker voorschotelen wat de gebruiker graag wil zien, bijvoorbeeld "antivaxx"-artikelen over waarom vaccineren toch zo slecht en gevaarlijk is.

De denkbeelden van die persoon blijven zichzelf hierdoor maar versterken en uiteindelijk meent de boekhouder om de hoek precies te weten waarom vaccins zo gevaarlijk zijn. Terwijl die boekhouder geen idee wat de wetenschappelijke methode is, laat staan enige inhoudelijke kennis heeft. Maar dat continu gebombardeerd worden met die onzinartikelen zorgt ervoor dat mensen steeds zekerder worden van zichzelf en niet meer luisteren naar iemand die er daadwerkelijk voor heeft gestudeerd.

Die individualisering lijkt ook alleen nog maar in vaart toe te nemen, ik vind het wel zorgwekkend. Maar we gaan er niet heel veel aan kunnen doen.

[Peach]

Ik wil nog een spelfout corrigeren van mijn laatste bericht, omdat deze respectloos overkomt. Ik vind het publiek van een televisie serie niet perse dommer dan ik zelf. Mocht ik iets doms doen, dan kunnen zij de beslissing nemen dat te bekritiseren. Juist omdat de natuurkundige intelligenter is dan ik. Dat word ook niet altijd even vriendelijk gedaan. Het hen niet uit wie er intelligenter is, ik of het publiek zelf. Mocht het publiek de beslissing nemen dat op een vervelende te bekritiseren, vinden zij op dat moment dat ik dom ben. Het is alleen wel respectloos om iemand op een vervelende manier te bekritiseren, wanneer de persoon een domme fout maakt. Iedereen doet maakt weleens een domme fout. Daarvoor hoef je niet dom te zijn.

Ik geeft toe. Ik ben wel iemand die het presteert steeds spelfouten te maken. Ik moet mijn Nederlands nog steeds bijschaven.

[Water]

Aanpassing helpt je je HB-heid te camoufleren zodat anderen er geen aanstoot aan nemen. Wie wil er immers gezien worden als 'wijsneus'?

In welke situaties loop je dan tegen problemen aan?

Ik merk vaak dat in groepen waarin ik verkeer (zoals het wijkhuis, of gisteren, toen ik in de snackbar was) mensen het over dingen hebben waar ik geen voeling mee heb. En het kan anders, omdat er soms een verdwaalde HBer in de groep zit waar ik wel voeling mee heb. Als ik in een groep ben, houd ik me vaak stil of maak wat grapjes (die vaak ook niet landen). Ik wil dan graag assimileren, maar ik kan het niet. Dat reken ik mezelf dan aan. Je zou kunnen zeggen dat ik niet intelligent genoeg ben om anderen te snappen/te helpen etc. Maar misschien heb ik wel een vorm van autisme of misschien komt het door mijn schizofrenie. Ik vind dat anderen in het algemeen beter voor het leven zijn geëquipeerd dan ik. En daarom voel ik me dom. Het lijkt wel of ik wil dat mensen zich aan mij aanpassen in plaats van andersom. Door mijn ziekte worden de dingen wellicht ook onverwacht complex.

[SeventyEight]

... Dat reken ik mezelf dan aan. Je zou kunnen zeggen dat ik niet intelligent genoeg ben om anderen te snappen/te helpen etc. Maar misschien heb ik wel een vorm van autisme of misschien komt het door mijn schizofrenie. ...

Jezelf dingen aanrekenen is wat mij betreft ook een vorm van individualisering.

Wellicht zie je in dat je negatieve gevoelens voortkomen uit het geloof dat je niet goed genoeg zou zijn. Heel herkenbaar overigens. En als je jezelf zo wil blijven kastijden zou ik dat zeker blijven geloven.

[Water]

Wellicht zie je in dat je negatieve gevoelens voortkomen uit het geloof dat je niet goed genoeg zou zijn. Heel herkenbaar overigens. En als je jezelf zo wil blijven kastijden zou ik dat zeker blijven geloven.

In mijn ervaring wordt mijn minachtende houding tegenover gedrag van anderen die niet zo slim zijn, afgestraft. Het hoeft maar te gaan over hoe ik kijk en de eerste indruk is voorgoed vergeefs. Ik wil iedereen een kans geven, omdat de bijbel dat van mij vraagt. Maar misschien is dat een vergissing. Ik zou echter niet weten hoe ik anderen anders op het eerste gezicht zou moeten beoordelen dan om ze een kans te geven. Ik vind dat ik andersom die kans niet krijg, en ik weet niet hoe ik daarmee om moet gaan.

Ik ben afhankelijk, want als ik iemand afwijs, wijs ik de hele groep af waartoe hij behoort, en heb ik ze misschien zelfs als vijand, terwijl als zij mij afwijzen, ik geen poot heb om op te staan.

Ik denk dat het ook komt door mijn ziekte, zoals ik al zei.

[SeventyEight]

.... terwijl als zij mij afwijzen, ik geen poot heb om op te staan.

Wellicht zie je in dat je negatieve gevoelens voortkomen uit je idee dat je niet goed genoeg zou zijn en/of niet op je eigen "poten"kan staan.

Gelukkig heb je al de ervaring dat dat idee niet werkt.

In mijn ervaring wordt mijn minachtende houding tegenover gedrag van anderen die niet zo slim zijn, afgestraft.

[Water]

Wellicht zie je in dat je negatieve gevoelens voortkomen uit je idee dat je niet goed genoeg zou zijn en/of niet op je eigen "poten"kan staan.

Zou kunnen. Vanwege mijn ziekte kom ik problemen tegen zoals stigmatisering, word ik niet serieus genomen, en is me de regie over mijn leven ontnomen. Bovendien zal ik nooit een eigen leven kunnen opbouwen omdat ik niet kan werken. Ik heb inderdaad echt het gevoel dat ik niet op eigen kracht mag leven. En soms denk ik dat ik het ook niet kan.

Gelukkig heb je al de ervaring dat dat idee niet werkt.

In mijn ervaring wordt mijn minachtende houding tegenover gedrag van anderen die niet zo slim zijn, afgestraft.

Ik ervaar het als wederzijds. Ik ben gaan generaliseren door ervaring.

Ik moet zeggen dat ik zelf ook tamelijk afgestompt ben door mijn manier van leven, wat ook weer allerlei complicaties oplevert.

[Water]

Gelukkig heb je al de ervaring dat dat idee niet werkt.

In mijn ervaring wordt mijn minachtende houding tegenover gedrag van anderen die niet zo slim zijn, afgestraft.

Ik ervaar het als wederzijds. Ik ben gaan generaliseren door ervaring.

Ik beschouw intelligentie als een vorm van superioriteit. Maar misschien moet ik zeggen: een talent/vaardigheid. Iemand met spierballen als rugbyballen is ook een vorm van superieur. Het liefst zie ik iedereen als gelijkwaardig, maar dat ben ik afgeleerd in mijn leven, omdat ik zelf als minderwaardig werd behandeld. Het lijkt alsof het concept "gelijkwaardigheid" voor sommigen moeilijk is te begrijpen. Tja, dan houdt het op. Dat zijn dan in mijn ogen domme mensen: die mij als minderwaardig beschouwen en zichzelf als superieur. Alleen maar omdat ik psychiatrisch patiënt ben. (zou dat het zijn?)

Ik vind wel dat ik zit te zeuren, maar als je begrijpt wat ik bedoel heeft het misschien nut, want ik snap het zelf niet helemaal. Misschien ken ik mijn zwakke punten niet zo goed.

[-b-]

Superioriteit is een gevaarlijk iets, wanneer een mens zich superieur acht aan de anderen dan ontstaat er scheefgroei, en uit deze superioriteitsgedachte zijn reeds meerdere malen oorlogen en wangestalten tevoorschijn gekomen, een enkele wangestalte zelfs dusdanig dat zij haar gelijke niet kent in onmenselijkheid. Wanneer ik mezelf superieur zou achten aan eenieder die mijn intelligentieniveau niet bezat dan had ik een vervelend leven gehad, want voor zover ik kan beoordelen zijn er maar weinig gelijken te vinden. Ieder mens is anders, en door de verschillen die wij ervaren ten opzichte van anderen zullen wij altijd in een uitzonderingspositie verkeren. Dat we de afstand niet altijd kunnen of willen overbruggen maakt ons niet dommer dan zij die niet uitgezonderd zijn, het maakt ons anders en met die andersheid moeten wij leren leven. Het is evident dat het de anderen niet mogelijk is de afstand te overbruggen of ons volledig te begrijpen, dus waar mogelijk overbrug ik de afstand naar hen, en waar niet mogelijk houd ik de afstand in stand, waarbij ik zoveel mogelijk iedereen in zijn of haar waarde laat.

[SeventyEight]

Iedereen is hetzelfde in dat opzicht dat we allemaal van elkaar verschillen.

@ Water: wat mij opvalt is dat je vrij hard oordeelt, over anderen, maar ook over jezelf. Ik wens je compassie voor jezelf toe. Take it easy.

[Water]

Bedankt 78. Ik moet zeggen dat ik nu al de dingen anders begin te zien.

Er spelen veel factoren mee. Zo denk ik bijvoorbeeld dat het verbale (en fysieke) geweld dat mijn ouders tijdens mijn opvoeding hebben uitgeoefend ietsje negatief heeft uitgepakt, naast het wereldbeeld dat ik geleerd heb en andere dingen. Ik probeer te begrijpen hoe het komt dat ik bepaald gedrag vertoon, en wil daarom de oorzaken ontdekken, zodat ik daar rekening mee kan houden en mijn gedrag kan veranderen. Als ik met mijn ouders spreek, voel ik dat er veel fout gaat, maar ik weet nog niet wat.

Update: Het probleem kan misschien geweest zijn dat ik ben zoals andere mensen, maar dat andere mensen niet zo zijn als ik, omdat ik dom ben, en dat wil ik anderen niet aanzeggen. Ik heb de hele tijd geprobeerd te bewijzen dat ik net zo slim ben als zij. Of zoiets.

[scorcy]

Heb je al eens geprobeerd hier met een psycholoog heel gericht op in te gaan? Het is niet nodig je minderwaardig te voelen, maar ik snap dat gevoel wel heel erg, en ook de manier van je dom voelen terwijl je eigenlijk heel slim bent.

Maar dat verhaal van superieur, inderdaad: jij bent slimmer en jij kunt bepaalde dingen met je hoofd die anderen niet of met veel meer moeite kunnen, anderen kunnen weer gemakkelijker opschieten met andere mensen in een groep, en nog anderen zijn weer fysiek sterker. Ik zou hoe dan ook aanraden om dat niet als superieur oid te zien want daar schiet je niets mee op. Beter nog, het gaat voor extra conflict zorgen met het gevoel dat je je aan de andere kant ook dom voelt. Allebei de gevoelens zijn 'onterecht'.

Heb je hier al eens over gesproken met een therapeut? Kun je volgens mij ontzettend veel aan hebben, met inzichtgevende therapie. Ook therapie die teruggaat naar je jeugd, want da's bij mij ook de plek waar een aantal dingen misgingen: ik vond ook geen aansluiting in groepen en dat heeft mij ook een soort gevoel van minderwaardigheid gegeven. Maar hoe meer je snapt hoe die situatie nou in elkaar zat, waar gedrag toen vandaan kwam en waar je gedrag nu vandaan komt, hoe meer je er ook beter mee om kunt gaan. Ik kan het van harte aanraden. Een therapeut kan je helpen redeneringscirkels te doorbreken en stelt de goede vragen waar je ondanks dat je bovengemiddeld slim bent, zelf nog niet op was gekomen.

[-P-]

wat mij opvalt is dat je vrij hard oordeelt, over anderen, maar ook over jezelf. Ik wens je compassie voor jezelf toe. Take it easy.

Dat is frappant, wat mij altijd opviel hier was dat mensen over het algemeen (te) veel compassie hebben naar anderen en juist het kritische oordelen vaak niet of nauwelijks aan de orde is...

[SeventyEight]

Ik probeer te begrijpen hoe het komt dat ik bepaald gedrag vertoon, en wil daarom de oorzaken ontdekken, zodat ik daar rekening mee kan houden en mijn gedrag kan veranderen.

Mooi. Ik zie dat als een process waar je vanuit de pijn die je ervaart, probeert te ontdekken wat voor jou(!) belangrijk is. En dat je leert daar waar mogelijk te handelen naar je behoeften, zoals sociaal contact. En dat je m.i. leert goed voor jezelf te zorgen (iets wat je mogelijk nog nooit geleerd is).

Ik zou zeggen (als ik mag oordelen ) goed bezig en kalm aan. Gun jezelf ook de tijd en rust om dit proces te doorlopen.

[SeventyEight]

Dat is frappant, wat mij altijd opviel hier was dat mensen over het algemeen (te) veel compassie hebben naar anderen en juist het kritische oordelen vaak niet of nauwelijks aan de orde is...

Dat zou kunnen.

Ik denk dan, is dan niet een groot onderliggend oordeel van zelfs dit hele forum het wel of niet HB/intelligent zijn?
Op zich heb ik daar geen probleem mee, zolang er maar ook niet teveel waarde gehecht wordt aan een dergelijk label/oordeel.
Iets wat ik zelf ook heb moeten leren, maar als de kwalificatie HB iets wordt waar je je achter verschuild, levert het denk ik alleen maar pijn/wrijving op. En natuurlijk proberen we altijd pijn te vermijden. Maar in dit geval is het wel heel makkelijk om de pijn te vermijden. De gedachte "Ik ben HB" is een illusie. Mensen kunnen een ander zenuwstelsel hebben, dat lijkt me feitelijker. En welke behoeften heb je dan? Probeer die te verwezenlijken zou mijn advise zijn.

[Water]

Het probleem kan misschien geweest zijn dat ik ben zoals andere mensen, maar dat andere mensen niet zo zijn als ik, omdat ik dom ben, en dat wil ik anderen niet aanzeggen. Ik heb de hele tijd geprobeerd te bewijzen dat ik net zo slim ben als zij.

En dan boos worden als ze vriendelijk tegen je doen, omdat je niet wilt dat ze afdalen naar jouw niveau, jouw als gelijke zien, en dat ze dan denken dat ze dom zijn - omdat ze mij dom vinden. Ik wil juist dat ze vinden (ontdekken) dat ze slim zijn, en dat dat de basis is waarop je elkaar ontmoet! Tenzij ze willen dat ik vind dat ze dom zijn!

Het is eigenlijk: In hoeverre deug ik als persoon.

Heb je hier al eens over gesproken met een therapeut?

Nog niet. De huisarts vindt het onzin. De psychiater trouwens ook. Die laatste omdat er geen geld en tijd meer is in de psychiatrie. Bovendien zijn mensen met schizofrenie vanaf de diagnose zo goed als opgegeven, of althans heb ik dat zelf denk ik gedaan.

[seivenrut]

Ik kan grotendeels de eenzaamheid van leven 'dommere' mensen bevatten. Aan de andere kant zou je 130 je ook moeten toelaten om veel beter problemen met jezelf en de wereld op te lossen. Je bent ook een mens, dus je mag jezelf gerust de ruimte geven om eventjes irrationeel kwaad te worden op de wereld en de maatschappij. Daarna wordt het dan tijd om je zelfcontrole te herstellen en naar oplossingsmodus te gaan. Je kan uiteraard niet verwachten van alle dommere mensen dat ze 'eens normaal doen en gewoon even slim worden', hoewel ik zelf ook soms de neiging heb dat te denken.
Ik denk momenteel over drie ruwe manieren om de situatie die je beschrijft op te lossen.

1) Leer comfortabel alleen zijn.
2) Leer beter connecties maken met andere mensen, vind (of creëer) punten van overeenkomst met mensen uit alle lagen van de bevolking.
3) Zoek kringen op waar meer intelligente mensen zitten.

PS. Het is niet mijn bedoeling je te commanderen wat je wel of niet moet doen uiteraard, ik kan alleen maar wat suggereren op basis van eigen ervaring en intuïtieve extrapolaties.

Wat superioriteit betreft, ik denk dat er niet zoiets bestaat als een zinvol 'universeel criterium' waarmee mensen absoluut gerangschikt staan, maar voor 'praktische doeleinden' kan intelligentie een mens wel een soort 'superieur' maken in mijn ogen.

[WakeUp]

Hoi Water, klopt het dat je - in contact - jezelf verlaagt tot het niveau waar je iemand in staat toe acht?

[Water]

Hoi Water, klopt het dat je - in contact - jezelf verlaagt tot het niveau waar je iemand in staat toe acht?

Hoi WakeUp! Nee hoor, een dergelijke inschatting van mezelf zou ik betwijfelen. Bovendien zou ik niet weten hoe me op die manier aanpassen. Dat ervaar ik soms wel als een probleem van mezelf.

[WakeUp]

Je antwoord is interessant. Ik denk dat je overvoerd wordt door prikkels, wanneer je bij iemand bent. Je schreef eerder dat online HB-contact een verademing is. Wat toch wel zegt dat je tot meer in staat bent dan je initieel denkt. Ik denk dat het stigma van de samenleving zwaar doorweegt, probeer het los te zien van wie je bent. Je bent een uniek persoon, met mogelijkheden en beperkingen, geen naamplaatje.