Twijfelen

[Peach]

Ik ben de laatste tijd flink aan het twijfelen tussen HB en HSP. Omdat ik het vermoeden heb dat ik toch verkeerd zit. Ik denk dat ik wel intelligent ben, maar niet hoogbegaafd. Ik denk de laatste tijd meer aan HSP. Vooral omdat ik vind dat mijn talenten, sterke en zwakken eigenschappen wat meer naar de HSP kant neigen. Waarom ik nog twijfel is omdat ik mijn jeugd weer niet helemaal de jeugd noem van een HSP-er. Daarnaast kan ik juist goed heel goed tegen fysieke pijn. Terwijl ik vaak lees, dat een HSP-er daar normaal gesproken gevoelig voor is. Maar ik vermoed dat het wel een van deze twee is of allebei, omdat ik mezelf nooit als normaal heb beschouwd. Ik heb hieronder een lijstje gemaakt en vraag mij af of jullie weten of dit nou HB of HSP eigenschappen zijn.

-Ik was als peuter vanaf ongeveer 1 jaar, heel goed in puzzels. Ik deed ze snel, zonder fouten te te maken. Anderen kinderen konden gefrustreerd raken of anderen ouders geloofde niet dat ik snel was. Ik had in eerste instantie ook fouten gemaakt net als ieder ander, vonden ze. Hier twijfel ik omdat ik mij afvraag of dit een beelddenkers eigenschap is of een HB eigenschap.

-Goed geheugen, maar niet fotografisch. Vooral een zeer goed visueel geheugen. Mijn hooft is net een plaatjes bak. Bijvoorbeeld: Plaatje kwijt, huissleutels kwijt. Ik denk zelf dat dit meer een beelddenkers eigenschap is.

-Te goed gelovig helaas. Ik kan er pas de ware overzicht zien, wanneer ik de kennis heb. Ik ben te beïnvloedbaar om dat zonder kennis te kunnen. Ik vind dit eerlijk gezegd geen HB eigenschap, maar juist meer een HSP eigenschap. Vooral omdat anderen makkelijk op mijn gevoel kunnen inspelen.

-Ik kan overprikkelt raken, wanneer ik te lang op bijvoorbeeld feestjes aanwezig ben. ik heb na ongeveer 3 uur de behoefte om mij terug te trekken. Maar kan wel weer de hele dag winkelen of in een pretpark aanwezig blijven. Dit is een lastige. HSP-ers hebben dit. Maar er zijn ook HB-ers die dit hebben.

-Kan moeilijke stof begrijpen met mijn VMBO opleiding en kan veel kennis onthouden na het 1 tot 3 keer te hebben doorgelezen. Maar heb niet de complete stof. Vooral hetgeen wat ik zelf belangrijk vind. Daarnaast kan ik toch nog wat vergeten.

-Kan nieuwe verbanden leggen en op ideeën komen waar anderen niet op kunnen komen. Ik heb gelezen dat deze eigenschappen bij HB en HSP voorkomen. Ik vraag mij hier bij af, wat het verschil is tussen ideeën van een HSP-er en ideeën van een HB-er. En wat voor verbanden leggen HSP-ers en HB-ers.

-Ik ben ook zeer creatief en perfectionistisch. Maar ook beide zijn creatief en perfectionistisch. ik weet alleen dat een HSP-er net iets minder nauwkeurig is dan een HB-er

-Wanneer ik mentaal sterk ben, kan ik zeer goed tegen stress en zelfs in een fragiele toestand zijn er specifieke zaken wanneer ik goed tegen stress kan. Het moeilijke hiervan is, is dat ik fragieler werd na te veel hebben in gemaakt en sinds ik jong volwassen ben. Maar heb wel mijn eindexamen gehaald onder druk van pesterijen. Kan een HSP-er dit? Of hebben alle HSP-ers snel last van stress.

Het word daarom een beetje moeilijk voor mij, maar ik hoop dat jullie kunnen mij helpen.

[Eekhoorn]

Peach, dit lijkt me een lastige zoektocht. En misschien wordt deze zoektocht wel extra verwarrend doordat je een of-of vraag stelt. Naar het schijnt zouden veel HB-ers ook HSP-er zijn. Ik zou ze als ik jou was dus los beschouwen:

Waarom denk je dat je evt HB bent?
Waarom denk je dat je evt HSP bent?

[Ray]

De definitie van hoogbegaafdheid staat nog altijd open voor interpretatie, nu meer dan ooit schijnt het, maar de samenhang met hoogsensitiveit komt sowieso heel veel voor zoals Eekhoorn ook al suggereert. Wat je zegt over je hoge pijngrens herken ik wel. Ik ben bijv. heel snel overprikkeld en heb daarom behoorlijk wat afzondering nodig maar platgezegd heb ik maling aan alle lichamelijke pijn en ligt mijn fysieke pijngrens juist heel hoog. Overigens kan ik niet duiden of dat nature of nurture is omdat ik nogal een 'turbulente jeugd' heb ervaren.

[Peach]

De definitie van hoogbegaafdheid staat nog altijd open voor interpretatie, nu meer dan ooit schijnt het, maar de samenhang met hoogsensitiveit komt sowieso heel veel voor zoals Eekhoorn ook al suggereert. Wat je zegt over je hoge pijngrens herken ik wel. Ik ben bijv. heel snel overprikkeld en heb daarom behoorlijk wat afzondering nodig maar platgezegd heb ik maling aan alle lichamelijke pijn en ligt mijn fysieke pijngrens juist heel hoog. Overigens kan ik niet duiden of dat nature of nurture is omdat ik nogal een 'turbulente jeugd' heb ervaren.

In mindere periode's raak ik een stuk sneller overprikkelt, dan in periode's dat het goed met mij gaat. In slechte periode's kan ik maar weinig aan prikkels hebben. Mijn hoge pijngrens is aangeboren en daarbij met de jaren aangesterkt. Ik merkte hoe ouder ik werd, hoe meer ik kon hebben. Het was voor wat makkelijker om mij daarvan bewust te worden, want bij mij kwamen dezelfde situaties vaker voor dan een keer en ben met liefde opgevoed waardoor geen last had van onrust. Maar het is nu weer iets afgenomen door mindere periodes. Ik kan fysiek veel hebben, maar mijn mentale toestand heeft toch een lichte invloed.

[Peach]

Peach, dit lijkt me een lastige zoektocht. En misschien wordt deze zoektocht wel extra verwarrend doordat je een of-of vraag stelt. Naar het schijnt zouden veel HB-ers ook HSP-er zijn. Ik zou ze als ik jou was dus los beschouwen:

Waarom denk je dat je evt HB bent?
Waarom denk je dat je evt HSP bent?

Ik denk aan HSP: Doordat ik mijzelf in mijn jong volwassen leven mij volledig heb afgestemd op anderen, dus ik cijferde mijzelf zo vaak mogelijk weg. Ik ben daarbij ook zeer beïnvloedbaar (wanneer ik kennis mis) en ik ben vooral gevoelig voor visuele communicatie of wanneer men op mijn gevoel inspeelt. Ik huil sneller dan anderen. Ik heb oog voor detail en ben een dagdromer. Ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel. Anderen hebben mij vaak laten weten dat ze mij toch wat kwetsbaarder vinden dan gemiddeld. Ik ben ook zeer creatief en ben gevoelig voor geurprikkels en geluidsprikkels. (Bijvoorbeeld een vrachtwagenchauffeur dat keihard toetert, terwijl hij met zijn truck achter mij staat) Ik heb ook levendige fantasie. Ik wilde als jong volwassenen negatieve energie zoveel mogelijk vermijden. Ik voel andermans emoties in mijn lichaam. Ondanks dat ik diverse interesse had, had ik niet heel veel boeken gelezen. Lezen lag mij niet zo. Ik lees nu wel veel, maar deed dit op volwassen leeftijd.

Ik denk aan HB: Omdat ik als kunstenaar, vanaf een jonge leeftijd wist hoe docenten van schilder-workshops moesten lesgeven en waar het misging. Ook al had ik minder kennis. Ik begreep niet waarom anderen elkaar steeds kopieerden. Want waarom zou je dat doen? Dat vond ik een beetje vreemd. Ik stel veel vragen. Anderen worden dat zat als ik daarmee te lang doorga. Heb moeite met autoriteiten die mij dingen proberen te leren die ik al weet. Kan te lang doorgaan over onderwerpen, die anderen niet interesseren en stevige discussies. Ik ben niet echt spiritueel. Ik ging niet alleen met leeftijdgenootjes om. Ik ging ook met oudere en jongere kinderen om en vond het leuk om te kletsen met volwassenen en werd chagrijnig wanneer ik niet mocht deelnemen aan gesprekken voor volwassenen. Ik heb geen pubertijd gehad, waarin ik aan het experimenteren was. Ik was bezig met mijn toekomst plannen. Ik liep voor op mijn algemene ontwikkeling in vergelijking met anderen. Ik ben ook logisch en feitelijk.

[MrMeozorz]

Zelf denk ik dat iemand die alleen hooggevoelig is meer vorm word gegeven door de hoge gevoeligheid en dat iemand die hoogbegaafdheid is de hooggevoeligheid zelf ook meer vorm kan geven, ten opzichte van dat diegene er word door gevormd. Wat HB precies is, is lastig te zeggen, maar voor mij houd het ook in naast rationeel kunnen denken ook een groot bewustzijn van de wereld hebben. Een grote hoeveelheid data die in informatie kan worden omgezet op emotioneel en rationeel niveau en dit tot een synergetisch geheel kan vormen in een persoon. Creativiteit vind ik zelf ook een aspect van HB zijn, maar ik weet niet of anderen dit ook echt zo zien. Met creativiteit bedoel ik niet alleen het produceren van kunstzinnige entiteiten, maar ook creatief kunnen denken in situatie en creatief kunnen handelen, i.e. het bedenken en uitvoeren van nieuwe praktische ideeën (naast dus ook esthetische ideeën als je het van de kunstzinnige hoek bekijkt).

[Ray]

Afgezien van het topic zelf vind ik het nog altijd behoorlijk confronterend tot in welke mate de verschillende deelnemers aan dit forum gemeenschappelijke karaktereigenschappen en soortgelijke ervaringen blijken te hebben. Inmiddels zal ik wel als een herhaling van mezelf klinken maar ik herken mezelf in ieder van jullie, van stukjes en beetjes tot heel grote parallellen met sommigen, van de wijze waarop jullie jezelf analytisch en rationeel verwoorden tot jullie (jeugd)ervaringen, in contrast tot algemeen begaafde mensen enz enz. ik voel me af en toe net een deelverzameling...

p.s.
Sorry voor het offtopic gehalte van dit bericht maar de reactie van Peach op Eekhoorn alsook de reactie van MrMeozorz waren als een schot op het doel.

[nathalie]

Volgens mij ben je juist allebei. En op en top twijfelen hoort echt wel bij HB. En hsp.
Ik ben de grootste twijfelaar op gebied van alles.
Welkom bij de club

[Peach]

Zelf denk ik dat iemand die alleen hooggevoelig is meer vorm word gegeven door de hoge gevoeligheid en dat iemand die hoogbegaafdheid is de hooggevoeligheid zelf ook meer vorm kan geven, ten opzichte van dat diegene er word door gevormd.

Oke, dus als ik het goed begrijp stuurt (bij iemand die alleen hooggevoelig is) het gevoel de persoon aan en kan iemand die zowel hoogbegaafd als hooggevoelig, zijn/haar gevoeligheid meer aansturen?

Wat HB precies is, is lastig te zeggen, maar voor mij houd het ook in naast rationeel kunnen denken ook een groot bewustzijn van de wereld hebben. Een grote hoeveelheid data die in informatie kan worden omgezet op emotioneel en rationeel niveau en dit tot een synergetisch geheel kan vormen in een persoon. Creativiteit vind ik zelf ook een aspect van HB zijn, maar ik weet niet of anderen dit ook echt zo zien. Met creativiteit bedoel ik niet alleen het produceren van kunstzinnige entiteiten, maar ook creatief kunnen denken in situatie en creatief kunnen handelen, i.e. het bedenken en uitvoeren van nieuwe praktische ideeën (naast dus ook esthetische ideeën als je het van de kunstzinnige hoek bekijkt).

Ik denk dat zowel HB-ers als HSP-ers zich meer bewustzijn van zichzelf, dan de middenmoot is, Maar denk dat het bewustzijn van een Hb-er weer een stuk beter is ontwikkeld dan dat van een HSP-er. Ik vind van mezelf dat ik een hoger bewustzijn heb dan meeste mensen. Ik heb het er soms moeilijk mee. Het groeiend bewustzijn maakt mij van binnen sterker, maar ik word wel steeds meer geconfronteerd met de negatieve kanten van de wereld. Dus ervaar ik dat wisselend. Vooral omdat ik dat nog niet helemaal goed kan laten aansluiten op de middenmoot. Priet-praat gaat prima en ik kan een aantal dingen uitleggen op een ander niveau. Alleen discussies gaan mij wat moeilijker. Ik heb nog de meeste moeite wanneer andere ongeduldig zijn of wanneer men mijn mening niet begrijpt. Ik nog tijd nodig om over mijn mening na te denken. Mijn mening kan soms abstract overkomen.

Maar ben het met eens wat betreft de creativiteit. De creativiteit van een hoogbegaafde is meer dan alleen het creëren van prachtige kunstwerken. In staat zijn om kunst te creëren is een prachtige gave, maar niet zeer zeldzaam. Eigenlijk komt het best wel vaak voor. Maar het beroep kunstenaar word uitgeoefend door zowel HB-als HSP als de middenmoot. Dus word het moeilijk. Het het eindresultaat is uiteindelijk hetzelfde. Ik weet alleen dat ik sneller ben in het uitwerken van ideeen dan andere deelnemers dat konden. Ik heb op televisie ook een aantal kunstenaars gezien die er langer over deden. (Ik vind dit moeilijk om te zeggen, want ik ben hierom al een keer flink uitgekotst. De mensen vonden mij arrogant). Ik vind mezelf ook creatief op het menselijke vlak. Maar ja wanneer ben je eigenlijk creatief op dat vlak? Tja het lastige is dat zowel HB-ers als HSP-ers allebei creatief zijn op dat vlak. Ik vermoed dan dat iemand met alleen HSP wat minder nauwkeurig is in het ontwikkelen van zijn/haar ideeën

Volgens mij ben je juist allebei. En op en top twijfelen hoort echt wel bij HB. En hsp.
Ik ben de grootste twijfelaar op gebied van alles.
Welkom bij de club

Gezellig
Met hoeveel leden zijn we? Misschien zitten er nog meer twijfelaars op het forum.
Ik ben zelf goed in zowel twijfelen als weifelen.

[Ray]

Zie je wel, nog een club om lid van te zijn! Ik wordt (ook) al m'n leven lang uitgekotst omwille van de eerlijkheid omtrent het eigen kunnen. Wat m'n ogen zien of wat ik in gedachten heb kunnen m'n handen maken en meestal vrijwel meteen maar wanneer je met zoveel eerlijkheid in het voetlicht treedt worden je talenten vaker ontkend dan erkend, mensen houden nu éénmaal van 'bescheidenheid'. Zelf weet ik liever van meet af aan welk vlees ik in de kuip heb wanneer ik nieuwe mensen ontmoet maar wel voorzien van de kanttekening dat ik in aanvang altijd het voordeel van de twijfel toepas en iemands kunnen pas werkelijk zal erkennen wanneer ik getuige ben van de manifestatie van diens talent(en)/vaardigheden. Ik hou daarentegen niet van arrogantie of van extravagant gepoch maar wanneer iemand realistisch rept over zichzelf of zelfs rept over zichzelf in contrast tot anderen zal ik dat nooit veroordelen.

Ik weet alleen dat ik sneller ben in het uitwerken van ideeen dan andere deelnemers dat konden. Ik heb op televisie ook een aantal kunstenaars gezien die er langer over deden.

Kun je daar een voorbeeld van geven?

[Peach]

Zie je wel, nog een club om lid van te zijn! Ik wordt (ook) al m'n leven lang uitgekotst omwille van de eerlijkheid omtrent het eigen kunnen. Wat m'n ogen zien of wat ik in gedachten heb kunnen m'n handen maken en meestal vrijwel meteen maar wanneer je met zoveel eerlijkheid in het voetlicht treedt worden je talenten vaker ontkend dan erkend, mensen houden nu éénmaal van 'bescheidenheid'. Zelf weet ik liever van meet af aan welk vlees ik in de kuip heb wanneer ik nieuwe mensen ontmoet maar wel voorzien van de kanttekening dat ik in aanvang altijd het voordeel van de twijfel toepas en iemands kunnen pas werkelijk zal erkennen wanneer ik getuige ben van de manifestatie van diens talent(en)/vaardigheden. Ik hou daarentegen niet van arrogantie of van extravagant gepoch maar wanneer iemand realistisch rept over zichzelf of zelfs rept over zichzelf in contrast tot anderen zal ik dat nooit veroordelen.

Ik word sinds mijn 14e uitgekotst door anderen. Het begon met pestgedrag op de middelbare school. Ik begreep hen niet en zij mij niet. Ik kreeg vandaag pas meer informatie over het experimenteer gedrag van de pubertijd. Dit hoort bij het opbouwen van een identiteit. Ik heb daar niet aan mee gedaan. Ik vond dat eerlijk moest zijn naar mijn ouders en wilde hen laten weten dat ik trots op ze was. Ik vond het ook niet nodig om me voor te schamen, want iedereen heeft het recht om zichzelf te zijn. Maar daarnaast vond ik het niet logisch om onnodig in de problemen te komen. Bijvoorbeeld door te roken of met fouten vrienden om te gaan. Ik werkte liever aan mijn toekomst. Ik wilde toen al kunstenaar worden en die droom waar maken. Dat terwijl de andere zich bezig houden met hun identiteit, nieuwe mensen ontmoeten en indruk maken op het andere geslacht.

Ja eerlijk word niet altijd gewaardeerd. Ik heb dit zelf meegemaakt en tast nu ook de mensen af. Ik vermoed dat ik soms nog een inschattingsfout maak. Maar dit lukt mij al een stuk beter dan vroeger. ik blijf nu maar bescheiden wanneer het nodig is. Maar wil daarnaast ook niet mezelf verliezen.

Hoe interpreteer jij arrogant? Dus wanneer vind jij iemand arrogant?

Kun je daar een voorbeeld van geven?

Ik kan het beeld in mijn hooft oproepen van hetgeen wat ik wil maken. Misschien heb jij dat ook wel. Want ik zag dat anderen eerst een stappenplan maken en dan het stappenplan volgen om zo tot een goed idee te komen.

[Ray]

Hoe interpreteer jij arrogant? Dus wanneer vind jij iemand arrogant?

Arrogantie kenmerkt zich voor mij in het zich verhouden tot anderen als onvoorwaardelijk superieur, wanneer mensen zich per definitie neerbuigend gedragen.

Ik kan het beeld in mijn hooft oproepen van hetgeen wat ik wil maken. Misschien heb jij dat ook wel.

Ay! Dat heb ik met afbeeldingen maar ook met het creëren van voorwerpen, uiteindelijk moet ik voor aanvang van de meeste constructies wel de juiste maten uitrekenen maar al in het beelddenk stadium staat de definitieve vorm vast.

[plato]

Volgens mij ben je juist allebei. En op en top twijfelen hoort echt wel bij HB. En hsp.
Ik ben de grootste twijfelaar op gebied van alles.
Welkom bij de club

Twijfelen als zodanig ligt nogal sterk in de doe sfeer. Immers je moet iets uitvoeren op basis van een verdere actie ic een verdere vooruitgang.

Dat wordt wat makkelijker om de informatie binnen een bepaalde situatie wat -beter- te gaan relativeren. Wat is belangrijk en wat kan ik 'weggooien'.
Geef na het uitvoeren en toepassen niet jezelf als mens de schuld: ik heb gefaald, maar accepteer rationeel de uitkomst en stel eventueel bij. Niet één oplossing is 100% juist namelijk alsmede een garantie voor het welslagen van het probleem/situatie. Kortom relativeren en blijven relativeren is het werkwoord en toverwoord. Een juist besluit weet je namelijk nooit vooraf.

Om het maar even oplossingsgericht door mij te benaderen.

[MrMeozorz]

Zelf denk ik dat iemand die alleen hooggevoelig is meer vorm word gegeven door de hoge gevoeligheid en dat iemand die hoogbegaafdheid is de hooggevoeligheid zelf ook meer vorm kan geven, ten opzichte van dat diegene er word door gevormd.

Oké, dus als ik het goed begrijp stuurt (bij iemand die alleen hooggevoelig is) het gevoel de persoon aan en kan iemand die zowel hoogbegaafd als hooggevoelig, zijn/haar gevoeligheid meer aansturen?

Correct, maar dat is niet het hele verhaal wat ik er mee bedoel. Iemand die alleen HSP is kan zijn/haar gevoel ook aansturen, maar iemand die HB is heeft meer rationele faculteiten tot diegene hen eigen beschikking om vorm te kunnen geven aan het gevoel. Zowel bij HSP en HB is er zelfreflectie van de data die men binnen krijgt door de zintuigen, maar dat de HBer hier bovenop ook nog en rationeel raamwerk hangt. Door bijvoorbeeld dit ook nog in meerdere perspectieven en aspecten te kunnen bekijken, bijvoorbeeld ten opzichte van de samenleving waar iemand in leeft of reflecteren en onderzoeken naar het evolutionair nut ervan (hooggevoeligheid), etc. etc.

Wat HB precies is, is lastig te zeggen, maar voor mij houd het ook in naast rationeel kunnen denken ook een groot bewustzijn van de wereld hebben. Een grote hoeveelheid data die in informatie kan worden omgezet op emotioneel en rationeel niveau en dit tot een synergetisch geheel kan vormen in een persoon. Creativiteit vind ik zelf ook een aspect van HB zijn, maar ik weet niet of anderen dit ook echt zo zien. Met creativiteit bedoel ik niet alleen het produceren van kunstzinnige entiteiten, maar ook creatief kunnen denken in situatie en creatief kunnen handelen, i.e. het bedenken en uitvoeren van nieuwe praktische ideeën (naast dus ook esthetische ideeën als je het van de kunstzinnige hoek bekijkt).

Ik denk dat zowel HB-ers als HSP-ers zich meer bewustzijn van zichzelf, dan de middenmoot is, Maar denk dat het bewustzijn van een Hb-er weer een stuk beter is ontwikkeld dan dat van een HSP-er. Ik vind van mezelf dat ik een hoger bewustzijn heb dan meeste mensen. Ik heb het er soms moeilijk mee. Het groeiend bewustzijn maakt mij van binnen sterker, maar ik word wel steeds meer geconfronteerd met de negatieve kanten van de wereld. Dus ervaar ik dat wisselend. Vooral omdat ik dat nog niet helemaal goed kan laten aansluiten op de middenmoot. Priet-praat gaat prima en ik kan een aantal dingen uitleggen op een ander niveau. Alleen discussies gaan mij wat moeilijker. Ik heb nog de meeste moeite wanneer andere ongeduldig zijn of wanneer men mijn mening niet begrijpt. Ik nog tijd nodig om over mijn mening na te denken. Mijn mening kan soms abstract overkomen.

Maar ben het met eens wat betreft de creativiteit. De creativiteit van een hoogbegaafde is meer dan alleen het creëren van prachtige kunstwerken. In staat zijn om kunst te creëren is een prachtige gave, maar niet zeer zeldzaam. Eigenlijk komt het best wel vaak voor. Maar het beroep kunstenaar word uitgeoefend door zowel HB-als HSP als de middenmoot. Dus word het moeilijk. Het het eindresultaat is uiteindelijk hetzelfde. Ik weet alleen dat ik sneller ben in het uitwerken van ideeen dan andere deelnemers dat konden. Ik heb op televisie ook een aantal kunstenaars gezien die er langer over deden. (Ik vind dit moeilijk om te zeggen, want ik ben hierom al een keer flink uitgekotst. De mensen vonden mij arrogant). Ik vind mezelf ook creatief op het menselijke vlak. Maar ja wanneer ben je eigenlijk creatief op dat vlak? Tja het lastige is dat zowel HB-ers als HSP-ers allebei creatief zijn op dat vlak. Ik vermoed dan dat iemand met alleen HSP wat minder nauwkeurig is in het ontwikkelen van zijn/haar ideeën
[/quote]

De stelling dat zowel HSP en HB meer bewust zijn van de wereld ben ik volledig met je eens. Alleen is mijn vraag wel aan jou, wat jou interpretatie van een hoger bewustzijn is? Als ik er naast zit mag je me verbeteren, maar ik ga er van uit dat je er mee bedoelt dat je meer data in informatie kunt inzetten en sneller dan de gemiddelde persoon, data die je binnenkrijgt via je zintuigen als zowel abstracte data (maar dan gaan we meer naar de wereld van ‘vormen’ in plaats van ‘materie’). Dat niet met de middenmoot meekunnen komen is wel herkenbaar, al had ik wel contact met redelijk veel mensen op het MBO (bleken de meeste toch IQs van meer dan twee standaard deviaties boven de norm te hebben). MBO als voorbeeld van een gemiddelde omgeving. Al herken ik me in algemene zin er wel in, van niet in dezelfde flow zitten met dingen. De interesses liggen gewoonweg anders, maar daarbovenop deel ik veel dingen ook niet, omdat men al van een andere insteek komt. Voornamelijk met de creatieve expressie. Al test ik vaak wel het water met humor, want humor werkt altijd….soms, als men het snapt. Al denk ik wel dat het een goeie indicatie is om te zien op welk vlak je met iemand kunt communiceren en op welk niveau. Gelukkig ben ik niet al te buitengewoon geniaal , dus meestal is er wel iets te vinden. Discussies ben ik op het moment te lui voor om aan te gaan meestal, want vaak kan ik mezelf niet duidelijk genoeg maken, omdat de rest van de gedachtegang alweer verder is voordat het er samenhangend uit komt. Jij zult ook wel dingen herkennen zoals, van mensen die over je heen praten, omdat ze denken dat je al klaar bent of dat ze opeens van een hele andere hoek komen met niet aansluitende argumenten, omdat ze je verhaal niet snappen. Vaak vind ik het zelf wel fijn om argumenten in tekstvorm uit te werken, dan heb ik in ieder geval een basis voor de syntax, haha.


Gelukkig zijn creatieve expressie en kunst niet zeldzaam. Al houd ik voor mezelf 3 categorieën aan, lo-fi kunst, hi-fi kunst en anti-kunst. Lo-fi art is meer ruw om de randjes zeg maar, maar wel vol met authentieke persoonlijke creatieve expressie (de bron van kunstzinnige expressie). Hi-fi art is dan meer verfijnd om de randjes. Wanneer kunst voor iemand zelf of het publiek meer lo-fi of hi-fi is hangt van persoonlijke voorkeuren af. Al kan ik wel zien dat men voor de high-arts wel meer objectieve standaarden wil aanhouden, maar welke dat zijn, ik heb geen idee! Dan is er ook nog de anti-kunst, de negatie van authentieke creatieve zelfexpressie en het vernietigen van de essentie van creativiteit (de vrijheid van het denken en vormgeven hiervan). Creatief op menselijk vlak? Dat is een goeie vraag. Zelf denk ik dat het zoiets is van kunstzinnig zijn in het ervaren van je bewustzijn. Het meesteren van je flow-state. Of je bedoelt gewoon goede vaardigheden hebben in (intra-? en) interpersoonlijke communicatie? Dat is ook al een kunst op zichzelf aangezien sommige mensen non-verbale communicatie ook niet snappen, maar dat zal wel iets met cultuur te maken hebben denk ik. Wat ik wel weet is dat de communicatie met mij en mijn hond altijd prima verliep . Jouw stelling van uit mijn perspectief ben ik het eens over dat HSP en HB beide creatief zijn op het menselijk vlak en dat HBers nauwkeuriger zijn als HSPers in het ontwikkelen van ideeën. Maar zijn HSPers wel nauwkeuriger in het ontwikkelen van bepaalde ideeën dan als iemand met alleen een hoog IQ zonder HB? Dit van de grote gevoeligheid voor zintuiglijke input (en vaak ook empathie denk ik) bij HSP.

Volgens mij ben je juist allebei. En op en top twijfelen hoort echt wel bij HB. En hsp.
Ik ben de grootste twijfelaar op gebied van alles.
Welkom bij de club

Gezellig
Met hoeveel leden zijn we? Misschien zitten er nog meer twijfelaars op het forum.
Ik ben zelf goed in zowel twijfelen als weifelen.

Is niet iedereen een twijfelgeval als men kijkt naar de fundamentele aspecten van wat wij waarnemen als de objectieve wereld? Atomen lijken niet altijd even zeker van hun zaak

Zie je wel, nog een club om lid van te zijn! Ik wordt (ook) al m'n leven lang uitgekotst omwille van de eerlijkheid omtrent het eigen kunnen. Wat m'n ogen zien of wat ik in gedachten heb kunnen m'n handen maken en meestal vrijwel meteen maar wanneer je met zoveel eerlijkheid in het voetlicht treedt worden je talenten vaker ontkend dan erkend, mensen houden nu éénmaal van 'bescheidenheid'. Zelf weet ik liever van meet af aan welk vlees ik in de kuip heb wanneer ik nieuwe mensen ontmoet maar wel voorzien van de kanttekening dat ik in aanvang altijd het voordeel van de twijfel toepas en iemands kunnen pas werkelijk zal erkennen wanneer ik getuige ben van de manifestatie van diens talent(en)/vaardigheden. Ik hou daarentegen niet van arrogantie of van extravagant gepoch maar wanneer iemand realistisch rept over zichzelf of zelfs rept over zichzelf in contrast tot anderen zal ik dat nooit veroordelen.

Mooi gezegd Ray en vooral met laatste zin ben ik het helemaal eens. Oftewel “if you can talk the talk, you should be able to walk the walk”

Ja eerlijk word niet altijd gewaardeerd. Ik heb dit zelf meegemaakt en tast nu ook de mensen af. Ik vermoed dat ik soms nog een inschattingsfout maak. Maar dit lukt mij al een stuk beter dan vroeger. ik blijf nu maar bescheiden wanneer het nodig is. Maar wil daarnaast ook niet mezelf verliezen.

Eerlijkheid en feiten vallen niet altijd in het maatschappelijke plaatje inderdaad. Zelf houd ik mij ook vaak stil, maar sta wel bij mijn mening (en er zijn productievere vormen om deze te uiten dan bij mensen die er geen oor naar hebben). Dus gewoon je eigen standpunten aanhouden en niet de menigte volgen, want voordat je het weet (letterlijk) zit je in een ideologische gedachtegang. De vrije denker is de antagonist van de dictator en de zeloot. De kudde volgen is makkelijk, maar verantwoordelijkheid nemen voor je eigen agentschap is lastig. Dit is mede de reden dat veel mensen niet van eerlijkheid houden, want het getuigd van identiteit, een gevaar voor de menigte en de gemakzucht van het denken.

En bij deze dramatische afsluiter laat ik het voorlopig en ik zie uit naar uwen reactie(s).

Hoogachtend,
De Meneer die miauwt

[MrMeozorz]

Volgens mij ben je juist allebei. En op en top twijfelen hoort echt wel bij HB. En hsp.
Ik ben de grootste twijfelaar op gebied van alles.
Welkom bij de club

Twijfelen als zodanig ligt nogal sterk in de doe sfeer. Immers je moet iets uitvoeren op basis van een verdere actie ic een verdere vooruitgang.

Dat wordt wat makkelijker om de informatie binnen een bepaalde situatie wat -beter- te gaan relativeren. Wat is belangrijk en wat kan ik 'weggooien'.
Geef na het uitvoeren en toepassen niet jezelf als mens de schuld: ik heb gefaald, maar accepteer rationeel de uitkomst en stel eventueel bij. Niet één oplossing is 100% juist namelijk alsmede een garantie voor het welslagen van het probleem/situatie. Kortom relativeren en blijven relativeren is het werkwoord en toverwoord. Een juist besluit weet je namelijk nooit vooraf.

Om het maar even oplossingsgericht door mij te benaderen.

En als je het echt niet meer weet kun je altijd een dobbelsteen gooien. Dat is altijd doelgericht Nu maar hopen dat het het goede doel is.
(het probleem met een dobbelsteen is wel dat deze pseudo-willekeurig is, omdat deze niet perfect is uitgebalanceerd)

[Ray]

De stelling dat zowel HSP en HB meer bewust zijn van de wereld ben ik volledig met je eens. Alleen is mijn vraag wel aan jou, wat jou interpretatie van een hoger bewustzijn is?

Ik denk dat je de vraag al beantwoordt hebt in de voorgaande zin maar ik kan er naast zitten. Omdat ik in aanvang denk vanuit mezelf zou ik altijd geneigd zijn om de conclusie te maken dat een hoger bewustzijn impliceert je meer dan gemiddeld bewust te zijn van aardse zaken. Bijvoorbeeld je bewuster te zijn van de gedragingen van anderen en de motieven die daar mee gemoeid gaan maar ook de relatie tussen oorzaak en gevolg beter te kunnen 'inschatten' en te beschikken over een (meer) verfijnde(re) zintuiglijke waarneming waardoor (vanzelfsprekend) ook een meer dan gemiddelde neiging tot beschouwing en observatie bestaat.

[Peach]

Ik ben mij wel bekend met de rationele raam. Maar merk dat ik wel kennis moet vergaren om de raam te groeien. Het komt bij mij ook niet altijd uit de lucht vallen. Mijn rationaliteit is sterker, wanneer ik mentaal sterker ben. Dan kan ik beter nadenken met minder kennis. Maar het is misschien ook weer zo, dat hoe ouder je word hoe meer kennis er vergaard word en hoe meer vragen er beantwoord moeten worden. Ik heb dit wel in beide gevallen.

Ik ben wel een aantal keer met HSP-ers in contact gekomen en deze mensen waren allemaal intelligent. Ik heb ook een aantal overexcitabilities ontdekt bij de HSP-ers. Maar betrap hen wel op hun gebrek aan nauwkeurigheid, waarvan er ook twee contact konden verliezen met de realiteit. Ik probeer dit zelf te voorkomen. Maar kan alleen inschatten dat ik wat meer nauwkeurig ben dan hen, maar weet niet in feite hoe nauwkeurig ik in werkelijkheid ben.

Ik denk dat HB-ers zich voor meer bewustzijn op het rationele vlak dan HSP-ers. Het leertempo van HSP-ers, komt naar mijn mening weer dichter in de buurt bij het tempo van de middenmoot. Hoe lager het IQ van de HSP-er, hoe meer het leertempo op een lijn zit met dat van de middenmoot. Maar de HSP-er blijft wel altijd ietsje sneller dan de middenmoot, vermoed ik.

Ik kan mijn hooft ook niet altijd bijhouden. Ik moet mezelf dan herhalen om verbaal weer te geven wat ik heb gedacht of om mezelf terug te fluiten voor mezelf. Ook daarom kom ik er niet altijd uit in discussies. Want ik kan niet hetgeen op tijd verwoorden wat ik denk. Als ik het verkeerd verwoord, dan is men eerder geneigd om dit weg te vegen of als men mij niet begrijpt. Wanneer men mij niet begrijpt, maken ze er bij mij ook iets anders van en soms lijkt het dan alsof ik dom ben, terwijl ik op dat moment intelligent ben. Ik snap dat de ander dit niet expres doet, maar voel me de ongemakkelijk bij omdat ik mezelf betrap op mijn onvoldoende begrip voor de ander en mij nog niet voldoende ontwikkelde verbale capaciteiten. Ja er is ook over mij heen gepraat. Soms gaan mensen onbewust voor mijn neus staan en sluiten mij daarmee onbewust van de groep af. Dat vind ik jammer.

Ik weet niet of ik het goed begrijp, maar waag een gokje. Anti-kunst is tegenwoordig de meest voorkomende kunstvorm. Men uit via kunst vooral wat men van binnen voelt. Anti-kunst is een egoïstische vorm van kunst en zij dringt zich tegenwoordig op aan vele kunstenaars. Dat met afkeuring naar voorgaande kunstvormen. Het egoïsme word gevormd door de kunstenaar, die voor een "ik" mentaliteit in zijn/haar werk laat zien en de daarnaast voorgaande kunstvormen afkeurt. Maar andere kan keuren andere kunstvormen, deze kunstvormen weer af en is zij dus achteraf niet zo egoïstisch als dat ik denk en daarnaast is het heel belangrijk dat de kunstenaar wel de mogelijkheid heeft om zich te uiten. Ik denk dat afzetting tegen een andere kunstvorm ongezond, maar dit moet veranderen in acceptatie tegenover oude en nieuwe kunstvormen. Helaas word er ook in de kunstwereld wat aan conditionering gedaan. Minder dan bij de middenmoot, maar het is wel aanwezig.

Ik zie Hi-fi kunst als kunst met de verfijnde toets, waarin men streeft naar de perfectie van de techniek en Lo-fi art als een grove toets met veel eigenheid, die weer nieuwe perspectieven opent naar creatieve vrijheid. Corrigeer me maa als ik het mis heb.

Arrogantie kenmerkt zich voor mij ook als neerbuigend naar anderen en zelfverheerlijking ten kosten van anderen. Maar zij staat los van de waarheid naar mijn interpretatie.

Ik kan soms dingen van anderen inschatten of weten, terwijl zij dit zelf nog niet weten (maar heb dit niet perse goed). Het bewustzijn van de ander is lager en daar loop ik zelf ook nog flink in vast. Dit leid nog naar frustraties omdat ik daarmee niet om kan gaan op het EQ vlak. Omdat EQ ook draait om een hoger bewustzijn en zij daar niet bij kunnen, maar dit ook weer niet expres doen. Dus weet ik niet wat ik moet doen, omdat zij mij niet begrijpen wanneer ik erover begin. Maar ik wil ook niet in hun ding mee. Dat beïnvloed de relatie negatief. Dat terwijl EQ belangrijk is voor iedereen ongeacht je IQ.

[Ray]

Ja dat. Ik ben een fervent aanhanger van het idee dat er behoorlijke evolutionaire verschillen bestaan tussen mensen, in fysiek en mentaal opzicht. Ik durf daar zelfs zover in te gaan dat ik inmiddels veronderstel dat hogere normen en waarden en een sterk gevoel voor pieteit in de meeste gevallen niet overdrachtelijk zijn middels overlevering maar aanwezig zijn in het genetisch profiel of niet.

[plato]

Ik zat nog even in de informatie over HSP te neuzelen en moest opeens weer aan een situatie denken van jaren en jaren geleden. Ik had toen een relatie M-V die een jaar heeft geduurd, ik ben daar mee gestopt. Na een jaar of twee/drie wilde ik weten hoe het met haar ging, just like that.
Maar ik geen actueel telefoonnummer en ook geen juist adres meer. Ik concentreerde mij sterk op haar met een bel me 'tekst'. Een dag later belde ze mij op. Dat had ik ook wel verwacht.

[MrMeozorz]

Ik ben mij wel bekend met de rationele raam. Maar merk dat ik wel kennis moet vergaren om de raam te groeien. Het komt bij mij ook niet altijd uit de lucht vallen. Mijn rationaliteit is sterker, wanneer ik mentaal sterker ben. Dan kan ik beter nadenken met minder kennis. Maar het is misschien ook weer zo, dat hoe ouder je word hoe meer kennis er vergaard word en hoe meer vragen er beantwoord moeten worden. Ik heb dit wel in beide gevallen.

Wijsheid vereist kennis inderdaad, maar met rationeel denken bedoel ik ook logisch kunnen denken. Alhoewel men formele logica kan leren, ziet het er naar uit dat sommige mensen inherent beter en makkelijker logisch(er) na kunnen denken. Dus voor sommige mensen is het makkelijker kennis te vergaren en kan het denk ik zo lijken dat het voor de minder begaafde medemens zo lijkt dat de kennis wel zo uit de lucht komt vallen. Dit terwijl het gewoon logischer weg geredeneerd is. Iemand die de logische processen niet kan volgen of minder goed kan volgen kan dus sceptisch zijn over de kennis die is vergaard, gebaseerd op het onderbuik gevoel. Het gevoel dat kennis voor sommigen zo uit de lucht komt vallen is ook wel herkenbaar voor HBers als diegene nog meer begaafd is. Al denk ik dat HB wel meehelpt in het relativeren, omdat deze makkelijker logisch na kan denken als de gemiddelde medemens. Dit is hoe ik het zie in ieder geval.

Je zegt dat je beter rationeel na kunt denken wanneer je mentaal sterker bent en daar zie ik wel iets in inderdaad, onzekerheid kan erg verstikkend werken voor het ontwikkelen van nieuwe ideeën als zowel verbanden tussen ideeën leggen. Als je mentaal sterk bent, ben je ook minder onzeker en dus helderder van geest, dan kan ik inzien dat het makkelijker is om logisch te denken en makkelijker nieuwe verbanden te kunnen leggen. Waardoor je dus meer met minder kennis kunt. Men zegt wel dat met de leeftijd de wijsheid toeneemt en hoe meer kennis er is, hoe meer verbanden er kunnen worden gelegd. De kennis mag dan wel toenemen, het lijkt wel of het lineair gaat ten opzichte van de exponentiële groei van de vragen die die voorgaande kennis oproept.

Ik ben wel een aantal keer met HSP-ers in contact gekomen en deze mensen waren allemaal intelligent. Ik heb ook een aantal overexcitabilities ontdekt bij de HSP-ers. Maar betrap hen wel op hun gebrek aan nauwkeurigheid, waarvan er ook twee contact konden verliezen met de realiteit. Ik probeer dit zelf te voorkomen. Maar kan alleen inschatten dat ik wat meer nauwkeurig ben dan hen, maar weet niet in feite hoe nauwkeurig ik in werkelijkheid ben.

Nauwkeurig ten opzichte van wat?

Ik denk dat HB-ers zich voor meer bewustzijn op het rationele vlak dan HSP-ers. Het leertempo van HSP-ers, komt naar mijn mening weer dichter in de buurt bij het tempo van de middenmoot. Hoe lager het IQ van de HSP-er, hoe meer het leertempo op een lijn zit met dat van de middenmoot. Maar de HSP-er blijft wel altijd ietsje sneller dan de middenmoot, vermoed ik.

Daar zit wel iets in, maar ik kan ook zien dat in het scholingssysteem het tegenovergestelde word gedacht. Aangezien Jantje nooit oplet altijd zit te dagdromen en onrust zit te stoken, het is dan altijd zo van dat Jantje een joker is, maar het is nooit zo dat Jantje zich stierlijk verveeld en/of gestrest is door allerlei willekeurige onzin die hem word opgedrongen.
Dit was maar even een voorbeeld, maar gewoon om te laten zien hoe men naar HSP en HB in de samenleving kijkt (soms/vaak). Dus je kunt ook wel inzien dat ze niet altijd hoog op een IQ test zullen scoren en dat IQ in dit geval weinig over het leertempo zegt. Ook vanuit persoonlijke ervaring worden mensen met hoge IQs bijzonder laag ingedeeld op educatie niveau alswel als incompetent en laag ingeschat op de arbeidsmarkt. Maar ik zie je punt wel, iemand die meer data verwerkt kan op zich ook meer informatie verwerken en sneller leren.

Ik kan mijn hooft ook niet altijd bijhouden. Ik moet mezelf dan herhalen om verbaal weer te geven wat ik heb gedacht of om mezelf terug te fluiten voor mezelf. Ook daarom kom ik er niet altijd uit in discussies. Want ik kan niet hetgeen op tijd verwoorden wat ik denk. Als ik het verkeerd verwoord, dan is men eerder geneigd om dit weg te vegen of als men mij niet begrijpt. Wanneer men mij niet begrijpt, maken ze er bij mij ook iets anders van en soms lijkt het dan alsof ik dom ben, terwijl ik op dat moment intelligent ben. Ik snap dat de ander dit niet expres doet, maar voel me de ongemakkelijk bij omdat ik mezelf betrap op mijn onvoldoende begrip voor de ander en mij nog niet voldoende ontwikkelde verbale capaciteiten. Ja er is ook over mij heen gepraat. Soms gaan mensen onbewust voor mijn neus staan en sluiten mij daarmee onbewust van de groep af. Dat vind ik jammer.

Als je dom bent is het lastig om intelligente mensen te herkennen, simpelweg verwoord “men heeft een plaat voor de kop”. Op deze plaat staan een selectie inspirerende en nuttige teksten die gebruikt kunnen worden in de discussie, dar er voorbij deze plaat het concept van logica bestaat is dan niet belangrijk. Dus als iemand niet uit de woorden kan komen, betekend dit dat diegene meer teksten op de plaat moet deponeren. Dit is een cynische insteek, maar het gaat soms wel zo denk ik helaas. Het kan ook zo zijn dat men simpelweg niet begrijpt dat je eerst tijd nodig hebt om de goede syntax te vinden voor je logische gedachte patroon. Zelfs als je sneller denkt, kunnen complexere gedachte patronen langer duren om tot een coherent geheel te vormen. (denk aan het lineair versus exponentieel verhaal). Ik ben het met je eens dat diegene die logisch na kan denken de verantwoordelijkheid heeft om de discussie in goede banen te leiden op cognitief niveau, maar alleen als de andere partij er voor open staat (dus de verantwoordelijkheid neemt op emotioneel/gevoel niveau zeg maar). Vergeet niet dat de andere ook begrip mag tonen in een discussie en als diegene daar geen behoefte aan heeft dat jij deze gerust mag beëindigen. Onder begrip valt dus elkaar mentaal en fysiek de ruimte geven.

Ik weet niet of ik het goed begrijp, maar waag een gokje. Anti-kunst is tegenwoordig de meest voorkomende kunstvorm. Men uit via kunst vooral wat men van binnen voelt. Anti-kunst is een egoïstische vorm van kunst en zij dringt zich tegenwoordig op aan vele kunstenaars. Dat met afkeuring naar voorgaande kunstvormen. Het egoïsme word gevormd door de kunstenaar, die voor een "ik" mentaliteit in zijn/haar werk laat zien en de daarnaast voorgaande kunstvormen afkeurt. Maar andere kan keuren andere kunstvormen, deze kunstvormen weer af en is zij dus achteraf niet zo egoïstisch als dat ik denk en daarnaast is het heel belangrijk dat de kunstenaar wel de mogelijkheid heeft om zich te uiten. Ik denk dat afzetting tegen een andere kunstvorm ongezond, maar dit moet veranderen in acceptatie tegenover oude en nieuwe kunstvormen. Helaas word er ook in de kunstwereld wat aan conditionering gedaan. Minder dan bij de middenmoot, maar het is wel aanwezig.

Ik zie Hi-fi kunst als kunst met de verfijnde toets, waarin men streeft naar de perfectie van de techniek en Lo-fi art als een grove toets met veel eigenheid, die weer nieuwe perspectieven opent naar creatieve vrijheid. Corrigeer me maar als ik het mis heb.

Anti-kunst wordt veel gepromoot in de mainstream als hip inderdaad, maar ik denk dat lo-fi kunst toch het meest voorkomt. Artistieke expressie is toch ook heel erg persoonlijk, dus vele mensen houden veel dingen ook voor zichzelf denk ik (en dat is oké, het is hun creativiteit in vorm). Je hebt inderdaad gelijk dat anti-kunst opgedrongen word aan kunstenaars en daar voeg ik aan toe ook creatievelingen. Het is niet zozeer een afkeuring van de andere en oudere kunstvormen dan wel de vernietiging ervan (of in ieder geval waar het voor staat). De “ik” in de expressie van de anti-kunst komt niet van het persoonlijke ego (wat weer een projectie van de zelf is), maar van de ideologische gedachtegang. Het staat per definitie buiten de persoon zelf, het is de gedachte van de kudde. Het is een erg vernietigende vorm van egoïsme, want het komt niet eens vanuit iemand zelf als persoon, maar er buiten. Zelfs een ‘slecht’ persoon kan een expressie van individualiteit zijn, en dat is erg belangrijk in de strijd tegen blinde en volledige conformiteit. Hi-fi kunst is inderdaad met de verfijnde toets, het streven naar de perfecte techniek is er wel onderdeel van denk ik, maar misschien daar bovenop ook wel de perfecte vorm. En als het echte kunstzinnige expressie is heeft dit net zoals lo-fi kunst ook veel eigenheid. Al kan lo-fi misschien nog wel meer pure vrije creatieve expressie zijn, omdat het minder perfect hoeft en minder compleet in vorm hoeft te zijn. Zowel lo-fi als hi-fi bieden nieuwe perspectieven, maar dan moeten de plaatdragers wel aan de kant stappen (oftewel de snobs mogen opdonderen XD).

Arrogantie kenmerkt zich voor mij ook als neerbuigend naar anderen en zelfverheerlijking ten kosten van anderen. Maar zij staat los van de waarheid naar mijn interpretatie.

Hoe zie jij dit los van de waarheid? Kan iemand ook werkelijk arrogant zijn, als men kan handelen naar de prestaties die men claimt? De waarheid vallen bij mij ook de feiten van de situatie onder trouwens, mocht je een andere interpretatie van de waarheid gebruiken (vergeet niet dat subjectieve waarheid, de subjectieve waarheid voor iemand is bijvoorbeeld). Semantiek is soms een vreemd iets.

Ik kan soms dingen van anderen inschatten of weten, terwijl zij dit zelf nog niet weten (maar heb dit niet perse goed). Het bewustzijn van de ander is lager en daar loop ik zelf ook nog flink in vast. Dit leid nog naar frustraties omdat ik daarmee niet om kan gaan op het EQ vlak. Omdat EQ ook draait om een hoger bewustzijn en zij daar niet bij kunnen, maar dit ook weer niet expres doen. Dus weet ik niet wat ik moet doen, omdat zij mij niet begrijpen wanneer ik erover begin. Maar ik wil ook niet in hun ding mee. Dat beïnvloed de relatie negatief. Dat terwijl EQ belangrijk is voor iedereen ongeacht je IQ.

Dingen inschatten kan altijd, maar het kan zijn dat je er vaak naast zit. Alleen iemand zelf kan hen eigen subjectieve ervaring ervaren. Het kan ook zijn dat iemand weinig meekrijgt van hun onderbewustzijn en dat jij wel singelen oppikt die diegene uitstraalt naar de buitenwereld. Je hebt een hoog EQ nodig om dit aan te kunnen voelen en daar bij ook nog een hoog IQ om er een concreet logisch en feitelijk verhaal van te kunnen maken. Mensen zijn complexe wezens, zelfs complexer dan we denken Je hoeft niet in anderen hun ding mee, zelfs al beïnvloed het de relatie negatief. Misschien kun je anderen aansturen, zodat ze wel in hun eigen ding meegaan en dan bedoel ik niet hun ego. Als ze persoonlijk meer ontwikkeld zijn, staan ze ook meer open voor nieuwe ideeën en hoeven verschillende interesses niet per se meer een negatieve invloed te hebben (of alleen in het opzicht dat er niks gemeen is. Maar soms hebben mensen echt een plaat voor de kop, daar wil je je tijd echt niet aan verdoen.