Hun gevoelsleven lag minder op een lijn, met hetgeen dat zij verwoorden over zichzelf. Ook het zelfbewustzijn was net iets lager wat betreft zelfreflectie en de kijk die ze hadden op anderen. Maar los van dat waren aardige mensen en waren zij naar mijn mening een stuk menselijker dan de middenmoot.
Omdat ik arrogantie altijd zie als neerbuigend naar anderen. Dus het zichzelf meer waard vinden dan anderen. Maar het maakt mij niet uit op vlak iemand zichzelf meer waard vind. Het gaat puur om de arrogantie zelf. Daar hoeft geen enkel ander gedragspatroon aan verbonden zijn. Een arrogant iemand kan zowel de waarheid spreken als liegen over zijn/haar prestaties. Maar dat kunnen niet arrogante mensen ook doen. Ook arrogante mensen verschillen van elkaar. Ze delen alleen het idee dat ze meer waard zijn dan anderenMrMeozorz schreef: ↑wo 06 dec 2017, 17:07Hoe zie jij dit los van de waarheid? Kan iemand ook werkelijk arrogant zijn, als men kan handelen naar de prestaties die men claimt? De waarheid vallen bij mij ook de feiten van de situatie onder trouwens, mocht je een andere interpretatie van de waarheid gebruiken (vergeet niet dat subjectieve waarheid, de subjectieve waarheid voor iemand is bijvoorbeeld). Semantiek is soms een vreemd iets.
Ik vind dat er ook inderdaad vrijheid is naar zelfexpressie. Maar blijf bij mijn mening wat betreft de rivaliteit over de diverse stijlen. Maar vind ook weer dat niet iedere kunstenaar afkeuring toont naar een stijl dat hem/haar niet ligt. Dus het bestaat wel, maar niet iedereen doet het. Het egoïsme komt naar voren, als de zelfexpressie een negatieve basis heeft. Bijvoorbeeld een kunstwerk maken uit wraak ten opzichten van iemand anders. De schoonheid van kunst neemt niet af, maar het kan wel anderen kwetsen. Vooral als de wraakactie niet terecht is. Ik ben zelf geen voorstander van wraak. Wraak breekt de mensheid verder af naar een lager niveau. Het is dus vernietigend.MrMeozorz schreef: ↑wo 06 dec 2017, 17:07Anti-kunst wordt veel gepromoot in de mainstream als hip inderdaad, maar ik denk dat lo-fi kunst toch het meest voorkomt. Artistieke expressie is toch ook heel erg persoonlijk, dus vele mensen houden veel dingen ook voor zichzelf denk ik (en dat is oké, het is hun creativiteit in vorm). Je hebt inderdaad gelijk dat anti-kunst opgedrongen word aan kunstenaars en daar voeg ik aan toe ook creatievelingen. Het is niet zozeer een afkeuring van de andere en oudere kunstvormen dan wel de vernietiging ervan (of in ieder geval waar het voor staat). De “ik” in de expressie van de anti-kunst komt niet van het persoonlijke ego (wat weer een projectie van de zelf is), maar van de ideologische gedachtegang. Het staat per definitie buiten de persoon zelf, het is de gedachte van de kudde. Het is een erg vernietigende vorm van egoïsme, want het komt niet eens vanuit iemand zelf als persoon, maar er buiten. Zelfs een ‘slecht’ persoon kan een expressie van individualiteit zijn, en dat is erg belangrijk in de strijd tegen blinde en volledige conformiteit. Hi-fi kunst is inderdaad met de verfijnde toets, het streven naar de perfecte techniek is er wel onderdeel van denk ik, maar misschien daar bovenop ook wel de perfecte vorm. En als het echte kunstzinnige expressie is heeft dit net zoals lo-fi kunst ook veel eigenheid. Al kan lo-fi misschien nog wel meer pure vrije creatieve expressie zijn, omdat het minder perfect hoeft en minder compleet in vorm hoeft te zijn. Zowel lo-fi als hi-fi bieden nieuwe perspectieven, maar dan moeten de plaatdragers wel aan de kant stappen (oftewel de snobs mogen opdonderen XD).
Ideologische kunst komt al eeuwen lang voor. Zij is gebaseerd op de wensen van de norm of een religie en word in verschillende kunstvormen. Dit zijn de gedachten van de kudde. De oude kunst is niet vernietigend, maar geeft de gedachtengangen van een groep weer die eeuwen geleden hebben geleefd. Dit heeft anti-kunst dus niet, omdat zij een trendvolger is. Misschien wel als deze kunstvorm oud word. Een beschrijving voor de toekomst, van wat de middenmoot nu mooi vind.
Ik vind nu dat Lo-fi kunst een bepaalde vrijheid over zich heeft.. Omdat zij zich over het algemeen afzet tegen de norm en daarmee weer nieuwe mogelijkheden bied voor het creëren van kunst. Het positief herhaaldelijk proces. Of deze kunst iets egoïstisch over zich heeft hangt af van de kunstenaar, die dit gemaakt heeft. Want waarom maakt een kunstenaar wat hij/zij maakt? Het gaat bij mij puur om de intentie.
, als bèta ben ik namelijk wel fan van meetgegevens en andere "harde" getallen 
, maar ik vind het te ver gaan om conclusies over persoonlijkheid van mensen te baseren op alléén getallen] maar ik kan me indenken dat bij sommigen de twijfel afneemt zodra er een hard getal is..
........
