Omgaan met indrukken vanuit sociale activiteiten

[copycat]

Goedemorgen!

Zijn er hier mensen aanwezig die zowel HB als een leidinggevende positie bekleden waarin sociale activiteiten en belangrijke rol spelen in je functie?

Momenteel in mijn huidige rol loop ik regelmatig rond het kantoor en heb ik gesprekken met medewerkers over werk en soms privé gerelateerde zaken. Dit is erg leuk en vaak ook erg interessante gesprekken. Zo weet ik wat er speelt en welke ondersteuning ik kan bieden vanuit mijn huidige rol.

Nu zit ik op een punt waar een eventuele nieuwe rol betekend dat ik mij hier veel meer me mee bezig ga houden. Ook is dit verantwoordelijkheid hebben over een grote groep medewerkers. Ik wil deze kans dan met beide handen aan kunnen pakken.
Echter merk ik dat er een bepaald moment is waar ik me moet opladen. Het socialiseren op niet werk gerelateerde gebied kost mij energie. Ik vind het erg leuk, maar op een gegeven moment merk ik dat ik me even terug moet trekken. Alle indrukken verwerken. Ik doe dit door te gaan fitnessen, muziek maken, iets leuks doen met mijn gezin etc.. Er zullen ook momenten komen dat dit niet kan.

Zijn er mensen dit dit herkennen en wellicht vanuit hun rol/functie hier ook mee hebben leren omgaan? Zou je mij je ervaring willen delen?

[Beka]

Hoi copycat,
De ervaring waar je om vraagt heb ik (nog) niet voor je. Maar ik zit precies in hetzelfde schuitje.
Ik begin binnenkort aan een leidinggevendenrol met tig mensen in mijn team en tussenmanagers die de boel aansturen. Ik hoor van collega’s dat ik een mensenmens ben, een verbinder, iemand die echt kan luisteren. En ik hoorde ooit van een heel goede vriendin dat smalltalken voor mij een aangeleerd trucje is. En allebei klopt.
Iig heb ik op zich graag persoonlijk contact EN kost het me bakken met energie.

Dus ik heb zo’n heerlijk copy-paste gevoel bij het lezen van jouw post. Misschien kunnen we elkaar met ervaringen verblijden.
Wanneer begin je aan je nieuwe rol?

[Sawi]

En voor mij geldt hetzelfde. Ik zit in een ontwikkeltraject naar een functie als teamleider. Ik ben wel sociaal, maar niet van de small talk en niet zo goed in luisteren (omdat mijn hoofd meteen gaat associëren en vijf stappen verder denkt). Zakelijke gesprekken (vergaderingen voorzitten) gaan prima en 1-op-1-gesprekken ook. Bij sociale activiteiten moet ik oppassen dat ik niet ga overheersen. Daar is dan weinig sociaals meer aan. Bovendien kost het me veel energie. Mijn tactiek op de werkvloer nu is om me af te sluiten voor sociale praat en in mijn werk te duiken. Maar dan plaats ik mezelf buiten het team en de sociale cohesie. En dat is niet wenselijk.

Dus ook ik lees graag mee.
Wat ook kan is dat we een meeting of workshop van een hb-leidinggevende organiseren. Of een intervisiegroep. Hoe kijken jullie daar tegenaan?

[copycat]

Hallo Beka, Sawi,

Bedankt voor jullie reacties.

@Beka Ik volg een coachingstraject om richting in een nieuwe rol door te kunnen groeien; operationeel manager - programma manager. Een assessment zit er ook aan te komen om te bepalen of ik geschikt ben voor een dergelijke functie. We zijn een internationale organisatie waardoor deze assessments verplicht worden gesteld. Ik weet na deze assessment pas meer..

@sawi ik herken het heel goed wat je zegt. small talk is ook iets wat ik heb moeten leren en mij nog steeds energie kost. Met name omdat je eigenlijk 'verder' wilt wat je zelf ook al zegt. Echter zie ik het nu ook als een investering. Het geeft bepaalde inzichten die je zelf niet kan overzien door gewoon alleen zakelijk bezig te zijn en veel op afstand proberen alles te overzien. Vaak is je visie de juiste, maar als je weet wat er bij de mensen speelt kun je daar net even wat meer draai aan geven. En daarmee creëer je ook veel meer betrokkenheid en draagvlak bij de mensen.

[Mercurious]

geen leidinggevende positie, moet er niet aan denken... dat men het allemaal maar lekker zelf uitzoekt.


ik ben zo klaar met al dat buigen voor mensen die menen je beter te kennen dan jezelf of denken beter te zijn, enkel omdat ze een functie bekleden. Ik noem even een arts als voorbeeld... ik heb een huisarts die nogal curieus is. Dat vind ik een uitermate onprofessionele eigenschap voor een arts. Ik betreur dan ook ten zeerste dat zij dat niet zo ziet en dat ze min of meer met mijn voetjes speelt, terwijl ik juist wanhopig ben geweest om goeie hulp...

Men moest eens weten welke zorg ik heb gehad sinds 2011, toen ik voor het eerst om hulp ging zoeken in de psychiatrie, zorg, waar dan ook in de medische wereld... een enkeling wist mij kundig te behandelen en te helpen. Het is werkelijk om van te huilen hoe slecht de zorg is geregeld in het zuiden des lands. Als ik daar toch eens een boekje over open zou gooien en naar de NOS zou sturen, oh man... dan zouden er nog eens kopjes gaan rollebollen. Ach weet je, misschien ga ik dat ook wel gewoon doen.

Heeft de NOS nog meer om van te smullen. Ik heb namelijk al heel veel geschreven. Jammer genoeg is een hoop ervan al lang gejat door Amerika, Google en weet ik veel wie allemaal nog meer...

De wereld is zwaar verziekt, als je het mij vraagt en er zijn nog maar weinig plekken over op de wereld waar men in rust en vrede lijkt te kunnen leven.

Ik ga er maar niet meer woorden aan vuil maken en lekker in mijn bedje liggen...

[HolleBolle]

Ha, herkenbaar! Ik ben geen leidinggevende, maar herken die sociale problematiek wel.
Het lijkt een aangeleerd kunstje, waar ik al snel doodmoe van word. Ik sluit me op de werkvloer het liefst af, en als er veel ruis om me heen is soms letterlijk met oordopjes met muziek. Beter ook dan dat stomme gelul op 538.
Maargoed, teveel afsluiting zorgt voor verwijdering dus een sociaal praatje hier en daar ontkom je niet aan.
Toen ik hier ging werken had ik zo de hoop op iets opbouwen als deel van de afdeling, maar het gevoel van 'er niet bij horen' loopt als een rode draad door mijn leven. En daarmee ook de moeheid van je best doen om je sociaal in te spannen. Ik heb er gewoon geen zin meer in, maar het moet. Dus wat ik doe om op te laden is me afzonderen. Even een wandelingetje, even andere afdeling, even surfen of een appje sturen naar iemand die me beter ligt. Zoiets. En het aantal sociale praatjes doseren.
Merk je dat je iets mist aan hoe je het nu doet? Of hoop je op een gouden tip waardoor het niet zoveel moeite meer kost?