Is de mensheid perfect zoals 'ie is of moet er dringend wat veranderen?
Mensen zitten onder de angsten, lichamelijke problemen, blokkades, et cetera. De psychologie is een grap. De (medische) wetenschap is een grap. Religie is een grap. Spiritualiteit is een grap. We houden onszelf in slaap. Het lijkt mij een mooie taak voor HB'ers om voor verandering te gaan zorgen. Zorgen dat de mensheid zich bewust wordt van hun patronen, zodat ze andere keuzes kunnen maken, waar ze wellicht wél gelukkig van worden, wat geluk dan ook voor ze mag betekenen. Niet omdat we het moeten, maar omdat we wel wat uitdaging kunnen gebruiken en het intellect, de creativiteit en de motivatie er voor hebben. Ik wel in ieder geval. Ik ben fan van grootse uitdagingen, anders raak ik verveeld. De vraag die ik dan tussendoor heb is: waarom raak ik zo snel verveeld en waarom heb ik die uitdaging nodig? Wat is het doel erachter? is het te verklaren met een stofje dat ik wel of niet aanmaak of zit er iets anders achter? Ben ik geboren for the greater good of is het een samenloop van omstandigheden? Vragen, vragen, vragen... Ik moet er wel bij zeggen, dat ik het naast de uitdaging ook echt wil doen voor mijn medemens. Het raakt mij als ik zie dat het slecht gaat met iemand. Diep van binnen heb ik de drang om de mensheid te helpen. Hebben meer mensen dat hier?
De vraag die ik wel eens heb is: waarom ben ik hoogbegaafd? Wat is hier het doel van? Waarom ben ik anders dan anderen? Is er een groter doel dan mijn lokale waarheid kan bevatten? Maar dan begint het weer spiritueel te worden, omdat ik het niet kan toetsen, behalve op mijn eigen gevoel en gedachten. Maar ja, hoe betrouwbaar is dat gevoel en hoe betrouwbaar zijn die gedachten? Maak ik mezelf maar wat wijs of is het echt zo? Aan de andere kant: is iets niet per definitie gewoon zo als ik het mezelf wijs heb gemaakt? Dus zit ik dan hoe dan ook niet gewoon juist? En als je dat doortrekt naar andere gangbare opvattingen die mensen hebben, zoals religie, wetenschap, et cetera, hebben zij dan ook niet gewoon gelijk? Heeft iedereen niet altijd gewoon gelijk, ongeacht welke opvatting je erop nahoudt? Universele waarheid bestaat voor mij namelijk niet.
Kort samengevat: ik denk dat wij héél veel kunnen betekenen voor anderen, al is het alleen maar om zelf lekker bezig te blijven. Waarom zijn wij hoogbegaafd en hebben wij héél veel uitdaging nodig, zijn wij mega creatief en kunnen wij extreem gemotiveerd zijn? Is dat een samenloop van omstandigheden of is er een groter plan voor ons weggelegd? Moeten wij de wereld "redden"? En waarom dan?
Voor mij persoonlijk draait alles om balans. Zinvol bezig zijn, lol maken en voldoende rust nemen, daar word ik happy van. Als ik uit balans ben, door bijvoorbeeld weer extreem obsessief voor een bepaalde waarheid te gaan, dan word ik onrustig en half gestoord. Te veel zinvol bezig zijn (werken, leren, et cetera) is ruk. Te veel lol maken is ruk. Te veel rust is ruk. Maar als alles in balans is, is het top. En wellicht dat het daar wel allemaal gewoon om draait in dit leven: ervaren hoe het is als mens om álles te hebben in je leven, perfecte harmonie. En wellicht moeten we anderen daar bij helpen, zodat we met z'n allen álles hebben, want de meeste mensen zijn zwaar uit balans en hebben daardoor uiteindelijk helemaal niets. Behalve onrust. Depressie. Lichamelijke klachten. Et cetera.
Ik ben benieuwd naar jullie reactie.