Woorden maken het verschil

[Camiel]

Ik had gisteren een gedachte, een idee, dat ik graag wil toetsen. Wij weten allemaal objecten redelijk goed van elkaar te scheiden. Met concepten is het echter een ander verhaal - dat is veel lastiger, omdat het alleen bestaat in je hoofd.

De gedachte die ik had luid: Er moet eerst een woord worden bedacht (en gedefinieerd) voor een concept, voordat dat concept als onderscheidend kan worden gezien.

De redenering is, dat zolang er nog geen woord voor een concept bestaat, dat concept wel in ons hoofd kan ronddwalen, maar het krijgt geen vast grond onder de voeten. Bijvoorbeeld het HB-zijn. 120 jaar geleden had nog niemand hiervan gehoord, maar er waren toen ook al HBers. Indertijd werd er weinig aandacht aan besteed, omdat het concept Hoogbegaafd nog niet was gedefinieerd - er was nog geen woord voor bedacht.

Hoe denken jullie hierover?

[Berend]

Mijn opvatting hierover is niet iets anders, wat je in de geschiedenis ziet is dat men de neiging heeft om begrippen aan dingen toe te kennen die in het verleden zijn gebeurd. In dit geval worden er woorden gebruikt om handig tussen personen met concepten te communiceren. Neem bijvoorbeeld het concept "zwaartekracht", zonder dit woord kan je het concept prima in je hoofd hebben, want dingen vallen naar beneden. Wat moeilijker is, is dan om zonder dit begrip een goede discussie te voeren over zwaartekracht.

[Van zee tot zee]

Woorden hebben scheppingskracht. Woorden kleuren het denken en zijn vormgevers van gedachten.

Bij uw stelling moest ik denken aan de volgende Bijbeltekst (Joh 1: 1-4):

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. 2Het was in het begin bij God. 3Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. 4In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen

[Girafje]

Ik denk daar anders over. Volgens mij kan een concept prima bestaan ook als je (nog) geen woorden ervoor hebt. Zelf denk ik vaak zat in beelden, zowel realistisch, praktisch, concreet als conceptueel en abstract als creatief en met fantasie dan wel voorstellingsvermogen. Ik denk wel dat woorden - of eigenlijk meer taal in het geheel - bijdraagt aan de complexiteit die mogelijk is/wordt door de mogelijkheid taal en woorden te gebruiken. Naar mijn idee kunnen die twee elkaar wel voeden.

Wat er eerder was, het concept of het woord zal ws. een kip-ei-verhaal wo(o)rden.

[Van zee tot zee]

Ik denk daar anders over. Volgens mij kan een concept prima bestaan ook als je (nog) geen woorden ervoor hebt. Zelf denk ik vaak zat in beelden, zowel realistisch, praktisch, concreet als conceptueel en abstract als creatief en met fantasie dan wel voorstellingsvermogen. Ik denk wel dat woorden - of eigenlijk meer taal in het geheel - bijdraagt aan de complexiteit die mogelijk is/wordt door de mogelijkheid taal en woorden te gebruiken. Naar mijn idee kunnen die twee elkaar wel voeden.

Wat er eerder was, het concept of het woord zal ws. een kip-ei-verhaal wo(o)rden.

Nu dan mijn oprechte vraag: bent u weleens spaak gelopen door gebrek aan taal/woorden bij het op papier zetten en/of uitdrukken van een beeldconcept in het brein?

[Gebande gebruiker]

Nu dan mijn oprechte vraag: bent u weleens spaak gelopen door gebrek aan taal/woorden bij het op papier zetten en/of uitdrukken van een beeldconcept in het brein?

Vast wel. Even denken...

[Girafje]

Nu dan mijn oprechte vraag: bent u weleens spaak gelopen door gebrek aan taal/woorden bij het op papier zetten en/of uitdrukken van een beeldconcept in het brein?

Jazeker, meer dan eens. Al ben ik er vaak met enige creativiteit wel een soort van uitgekomen. Andersom (het voorstellen/verbeelden van taal/woorden, hoe eigenaardig of 'onbekend' soms ook) is me beduidend minder vaak overkomen.

Wat was je gedachte (woord(en), beeld(en), iets anders?) achter deze vraag Van zee tot zee

[Gebande gebruiker]

In sommige landen heb je geen verschil in weer. Het is er altijd hetzelfde. Als je daar zou zeggen: "Lekker weertje, he?" hebben ze geen idee waar je het over hebt.

Maar dat is het omgekeerde van de vraagstelling, he?

[Camiel]

van zee tot zee schreef
Nu dan mijn oprechte vraag: bent u weleens spaak gelopen door gebrek aan taal/woorden bij het op papier zetten en/of uitdrukken van een beeldconcept in het brein?

Nee, eigenlijk niet. Maar dat komt omdat concepten die ik bedenk vaak dicht bij concepten liggen die ik al ken. Daarom kan ik zo een nieuw concept vrij eenvoudig omschrijven met woorden die ik al ken.

Ik verzin soms wel eens een nieuw woord om zo een nieuw concept kort te beschrijven, voor mezelf. Dan hoef ik niet steeds die lange omschrijving te gebruiken.

[Sawi]

Ik loop bijna dagelijks wel eens vast op een tekort aan woorden om mijn concepten (in het werk) te beschrijven. Maar dat is niet altijd omdat er geen passende woorden zijn of ik deze niet ken. Mijn denken gaat gewoon verder dan woorden en gebruikt ook plaatjes, schema's, structuren, netwerken, verbindingen. Maar hoe moet ik dat hier nou goed omschrijven?

[Camiel]

Dat doet mee er aan denken. Bij Microsoft zitten mensen die extreem goed zijn in het bedenken van passende (bestaande) woorden voor de nieuwe functionaliteit en vernieuwende concepten in Windows.

[GerardVenema]

Duitse en belgische taal zijn mooie voorbeelden van beschrijvend taalgebruik van objecten bijv.(zuid afrikaans ook)
Bij een concept heb ik vooral als ik het moet beschrijven dus : wat doet het?(heb in zuid afrika gewoond)

[Ron]

van zee tot zee schreef
Nu dan mijn oprechte vraag: bent u weleens spaak gelopen door gebrek aan taal/woorden bij het op papier zetten en/of uitdrukken van een beeldconcept in het brein?

Nee, eigenlijk niet. Maar dat komt omdat concepten die ik bedenk vaak dicht bij concepten liggen die ik al ken. Daarom kan ik zo een nieuw concept vrij eenvoudig omschrijven met woorden die ik al ken.

Ik verzin soms wel eens een nieuw woord om zo een nieuw concept kort te beschrijven, voor mezelf. Dan hoef ik niet steeds die lange omschrijving te gebruiken.

Hier heb ik wel eens moeite mee wat betreft 'vage' woorden/uitdrukkingen die op meerdere manieren te interpreteren zijn, zoals een woord dat een bepaald gevoelsconcept zou moeten omschrijven. Dan weet ik voor mezelf het gevoel dat ik heb te omschrijven en meestal kan ik dat (grotendeels) koppelen aan een al bestaand concept. Zo'n concept is soms echter zo vaag dat anderen er een andere beleving mee bedoelen dan ik.
Dan loop ik weleens spaak, omdat ik niet zeker weet of een woord en bijbehorend concept mijn persoonlijke omschrijving ervan dekt. In zo'n geval gebruik ik liever een uitgebreidere uiteenzetting van het concept in mijn hoofd, om te voorkomen dat ik verkeerd begrepen wordt.

[GerardVenema]

Dat heb ik dus sowieso als ik iets aan anderen wil vertellen/beschrijven.
Ik ga dus vertellen wat ik ‘zie’ met alle details....niet iedereen kan blijkbaar dat begrijpen waarom ik dat doe.

[Girafje]

Ik loop bijna dagelijks wel eens vast op een tekort aan woorden om mijn concepten (in het werk) te beschrijven. Maar dat is niet altijd omdat er geen passende woorden zijn of ik deze niet ken. Mijn denken gaat gewoon verder dan woorden en gebruikt ook plaatjes, schema's, structuren, netwerken, verbindingen. Maar hoe moet ik dat hier nou goed omschrijven?

Amen to that Sawi, idem hier!
Ik vind het dan ook heel fijn om soms i.p.v. woorden tekeningetjes, symbolen, mindmaps, maar ook geluidjes, gebaren en bewegingen, etc. in te zetten om een en ander te duiden. Dat kan ook prima werken in communicatie met anderen. Mijn woorden/taal kan dan dienen ter illustratie van het complexere geheel - ook al heb ik dus niet die woorden om het concept daadwerkelijk te beschrijven - die aan elkaar 'gebreid' wordt door niet-talige ondersteuning. Het 'beschrijven' is in die zin voor de ander en niet voor mezelf om tot begrip en of begrijpen te komen.

Dat doet mee er aan denken. Bij Microsoft zitten mensen die extreem goed zijn in het bedenken van passende (bestaande) woorden voor de nieuwe functionaliteit en vernieuwende concepten in Windows.

Mooi voorbeeld Camiel. Bij innovatie en inventiviteit komen vaak nieuwe woorden kijken. Zo ook bij expressieve uitingen in de kunst en het schrijverschap. En ook bij activiteiten waarbij andersoortige ontwikkeling komt kijken, zoals in de opvoeding en vanuit jonge kinderen zelf, ongeacht het ontwikkelingsniveau.

Duitse en belgische taal zijn mooie voorbeelden van beschrijvend taalgebruik van objecten bijv.(zuid afrikaans ook)
Bij een concept heb ik vooral als ik het moet beschrijven dus : wat doet het?(heb in zuid afrika gewoond)

Zeker, dat zie ik ook zo Gerard! Dat geldt voor eigenlijk alle talen wel denk ik. In zoveel talen zijn er woorden voor dingen, emoties of staten van zijn, e.d. die eigenlijk niet echt goed te vertalen zijn. Een vertaling doet vrijwel altijd toch wat af aan het oorspronkelijk bedoelde.
Dat vind ik dan wel weer het leuke van een kunsttaal als Esperanto, waarin je op verschillende manieren tot een min of meer zelfde betekenis kunt komen. Ten vb. een woord voor bibliotheek: veel gebruikt is dan het woord biblioteko, maar als dat woord je onbekend is kom je er ook door het woord te construeren vanuit woorden die je wel bekend zijn. Zo kan er bv. librarejo uitkomen (libro = boek, de uitgang -ar = verameling/groep, de uitgang -ej is een ruimte waarin iets specifieks zich bevind t of plaatsvindt) wat ook weer overeenkomt met het Engelse woord library. Datzelfde kun je nagenoeg met alles wat je tegenkomt proberen te doen om tot een woord of omschrijving te komen.

Hier heb ik wel eens moeite mee wat betreft 'vage' woorden/uitdrukkingen die op meerdere manieren te interpreteren zijn, zoals een woord dat een bepaald gevoelsconcept zou moeten omschrijven. Dan weet ik voor mezelf het gevoel dat ik heb te omschrijven en meestal kan ik dat (grotendeels) koppelen aan een al bestaand concept. Zo'n concept is soms echter zo vaag dat anderen er een andere beleving mee bedoelen dan ik.
Dan loop ik weleens spaak, omdat ik niet zeker weet of een woord en bijbehorend concept mijn persoonlijke omschrijving ervan dekt. In zo'n geval gebruik ik liever een uitgebreidere uiteenzetting van het concept in mijn hoofd, om te voorkomen dat ik verkeerd begrepen wordt.

Daar schrijf je inderdaad een raak iets Ron. Wat voor jezelf het één betekent, kan voor een ander iets heel anders betekenen. In je communicatie met anderen kom je dan andere obstakels tegen en moet je rekening houden met die ander om iets begrijpelijks te uiten. Ik ben zelf tot de (voorlopige) conclusie gekomen dat het niet altijd tot in detail duidelijk hoeft te zijn om er voldoende mee uit de voeten te kunnen. Zowel voor mezelf als voor anderen, al luistert het in communicatie met anderen meest van tijd wel nauwer.

Dat heb ik dus sowieso als ik iets aan anderen wil vertellen/beschrijven.
Ik ga dus vertellen wat ik ‘zie’ met alle details....niet iedereen kan blijkbaar dat begrijpen waarom ik dat doe.

Dat denk ik ook, anderen kijken vanuit henzelf, zelfs als ze de intensie hebben vanuit jou te kijken. Idem voor onszelf lijkt me. Ik heb pas een boek van iemand geleend die o.a. hierover gaat, met de titel 'Ben ik gek of zijn zij het?' van Wim van Dinten en Imelda Schouten. Reuze interessant!