Proberen om niet op te vallen op werk?

[Maxime]

ik ben breed geïnformeerd en in alles geïnteresseerd. Dit maakt dat ik over heel veel onderwerpen aardig wat af weet. Als collega’s met vragen zitten of ergens niet uitkomen en bij discussies help ik de anderen graag. En daarbij probeer ik zoveel mogelijk op mijn hoede te zijn om niet betweterig over te komen. Dat doe ik door het als een mening in te brengen of als vrij te gebruiken tip. Soms deel ik een bron waar iets staat uitgelegd in plaats van dat ik het zelf vertel.

Dit neemt niet weg dat ik toch wel eens ‘door de mand val’. Dan merkt iemand op dat die vindt dat ik eigenlijk een wandelende encyclopedie ben. Een direct collega die er eerst moeite mee had, besloot er toen maar handig gebruik van te maken: niet-werkgerelateerde vragen stelt diegene eerst aan mij. Dit werkt voor ons beiden goed.

Nu is er een ingewikkeld traject bezig en drie mensen (waaronder ik) doen hiervoor voorwerk en koppelen dit terug aan de andere drie van het team. Vanwege de complexiteit hebben we een externe adviseur op dit gebied ingehuurd. Bij de terugkoppeling legden we alledrie om de beurt stukken uit en vulden elkaar aan waar nodig. Uiteindelijk legde ik de meest ingewikkelde stukken uit en kreeg de (overigens fijne) opmerking terug of ik niet eigenlijk zelf adviseur hierin moest worden; ik kon het zo goed uitleggen. En dan deed ik al mijn best de andere twee goed aan het woord te laten voor een evenwichtig verdeeld verhaal. Het is een heel fijn compliment én ik vind het knap moeilijk om mee om te gaan. Ben ik toch ‘ontdekt’, zo voelt het.

Herkent iemand dit - wel willen doen waar je goed in bent zonder te willen opvallen? En hoe ga je daar dan mee om?

[GerardVenema]

Op mijn werk momenteel heb ik dezelfde rol ,wat maakt dat ik voor van alles en nog wat om advies gevraagd word.

Valkuil is (door schade en schande achtergekomen),dat je niet aan je eigen werk komt of vaak onderbroken word.
Werk in de directe zorg(Korsakov patienten),dus:verpleegkunde,ict,facilitair,telefonie,software en dan nog vragen van coll. over van alles en nog wat...
Tip:begrenzen,prioriteiten stellen en nee durven zeggen of delegeren.

[MB]

Ik denk dat je pech hebt. Het valt gewoon op als je dingen kunt die de mensen om je heen niet kunnen. Wij hebben ooit eens een hb bouwvakker gehad. Zijn bijnaam was 'de professor'.. Ik denk dat je ermee moet leren leven dat het soms wordt ontdekt. Soms vinden mensen je dan een betweter, soms krijg je een compliment. Ik denk dat het vooral de uitdaging is om zelf te weten wat je wilt. Zo'n compliment is vleiend, maar het betekent niet dat je meteen die baan moet nemen, tenzij je dat zelf echt wilt. Dat vond ik persoonlijk het moeilijkste. Ik heb veel hoogleraren gehad die wel graag wilden dat ik bij hen kwam promoveren, het heeft me enorm veel moeite gekost om mijn eigen koers te varen en achteraf bezien vind ik dat dat me niet zo goed is af gegaan. Als ik het zo lees doe je heel veel moeite om de anderen niet te passeren en het is ook wel goed om rekening met hen te houden, zolang dat jezelf niet onevenredig veel energie kost.