Hallo allemaal,
Ik ben op zoek naar aanvullende argumenten en invalshoeken aangaande het wél of niet nemen van een coronavaccin. Ik heb me er behoorlijk in verdiept en heb mijn argumenten voor en tegen even op een rijtje gezet. Eindstand weet ik gewoon niet zo goed wat wijsheid is. Het zou mooi zijn om hier wat inzichten op te doen. Het zou ook mooi zijn als we niet eindigen in een gepolariseerde discussie. (daarvoor hebben we facebook al)
VOOR:
Jezelf beschermen (echter ben ik jong, vitaal, mijn halve familie heeft corona gehad met slechte milde klachten, ik vermoed dat ik dezelfde genen heb)
Anderen beschermen (echter zijn die anderen over het algemeen ook gevaccineerd, dus wie bescherm ik nog precies?)
Maatschappij open, ook in het kader van psychisch welzijn (als niemand een vaccin neemt, welke oplossing hebben we dan nog?)
Ziekenhuis bezetting (hoe minder ernstige ziekteklachten, hoe minder opnames, minder druk, minder wegvallen reguliere zorg)
TEGEN:
Is een vaccin niet vooral bedoeld voor kwetsbaren? (ouderen, zieken)
Gezondheid vs. snelheid (alles is gefocust op een hoge vaccinatiegraad en snel de maatschappij helemaal open, maar er zijn meer tussenstappen denkbaar?)
Lange termijn schade vaccin (specialisten zeggen dat de kans heel klein is, maar uitgesloten is het niet, onderzoeken zijn veel te kort geweest)
Lange termijn strategie (vaccins werken na 6 maanden al helemaal niet meer goed, wat wordt dan de strategie van de overheid? varianten, Israël...)
En dit in combinatie met een coronapas (druk op een keuze) en het feit dat in deze overgangsfase ongevaccineerden wél moeten testen en gevaccineerden niet (gevaccineerden kunnen dus ongevaccineerden besmetten) voelt dat allemaal niet heel zuiver.
Ik mis vooral een lange termijn strategie (en de strategie die er is veranderd constant) en daarnaast dus de vraag: als kwetsbaren en ouderen (waar een vaccin noodzaak is voor hun éigen gezondheid) gevaccineerd zijn: wat is dan nog precies het probleem?
Dank voor het meedenken!