Hallo iedereen,
Ik ben Donnie, 46 jaar oud en woon onder de rook van Rotterdam samen met mijn lieve vriendin. Ik ben inmiddels zo'n tweeënhalve maand lid op dit forum waarna ik nu toch heb besloten om mijzelf voor te stellen. Reden dat ik hier zolang mee heb gewacht is puur omdat ik niet zeker weet of ik (hoog) begaafd ben en ik hier misschien dus weinig heb te zoeken.
Toch wil ik nu graag aan jullie vertellen waarom of waardoor ik hier terecht ben gekomen.
Ik denk dat ik mijn verhaal moet beginnen ergens in april 2022. Door vermoedelijk 2 medische akkefietjes ( lees, een herseninfarct en een ziekenhuisopname dankzij covid ) merkte ik destijds dat dat toch meer met mij had gedaan op mentaal vlak dan dat ik aanvankelijk dacht of wilde toegeven. Gevolg, ik kwam terecht bij een ( online ) psycholoog.
Na enkele sessies kreeg ik het vermoeden dat de sessies weinig deden. Uiteindelijk heb ik dit ook bij mijn behandelaar aangegeven waarna zij mij uiteindelijk adviseerde om bij mijn huisarts een doorverwijzing te vragen voor Rijndam, een revalidatiecentrum voor mensen die hersenletsel hebben opgelopen.
Lang verhaal kort, de doorverwijzing kwam er. En in die doorverwijzing, daar stond dat ene woord. 'Hyperfocus'. Het woord dat mij een lange zoektocht zou opleveren over de vraag "Ben ik hoogbegaafd?".
Dat woord 'hyperfocus' in die doorverwijzing triggerde mij. "Wat is dat precies? Waarom wordt deze term in verband gebracht met mij?"
Ik zal proberen om niet teveel in details te treden ( iets wat ik erg lastig vind, bang omdat ik anders niet duidelijk genoeg begrepen word ) maar dat woord leverde mij uiteindelijk 3 labeltjes op die worden gegeven aan mensen die in zo'n staat van hyperfocus kunnen verkeren. Namelijk ADD, ADHD en hoogbegaafdheid. Ik onderzocht ADD en ADHD waarin bij ADHD ik mijzelf eigenlijk niet kon herkennen. Bij ADD las ik wel wat kenmerken waarin ik mijzelf kon herkennen. Maar toch waren er ook kenmerken die ik absoluut niet bij mij vond passen.
Uiteindelijk heb ik ook hoogbegaafdheid onderzocht ( eigenlijk doe ik dat nog steeds ).
Voor mij was dit 'label' denk ik de minst aanneemlijke. Zo heb ik tenslotte MAVO gedaan en ik heb ook geen mooie anekdotes over wat dan ook dat ik mij als kind anders voelde dan de rest.
Maar goed, volgens mij heb ik toen destijds mijn eerste iq-testje gedaan. Zo'n testje van de NTI met 10 vragen. Ik had alle vragen goed en de score was 125. Ik weet het, zo'n test zegt natuurlijk erg weinig maar toch vond ik het stiekem wel leuk dat ik redelijk hoog scoorde. Resultaat, ik ging nog een testje doen. En nog 1 en nog 1. En altijd waren de uitslagen op niveau ( hoog )begaafd. En ondanks dat ik weinig waarde hechtte aan de betrouwbaarheid van die online testjes vond ik het toch ook wel erg leuk om ze te maken. Op een gegeven moment kwam ik op een site genaamd, treningmozga. Een site waar behoorlijk wat iq-testen staan, voornamelijk gericht op abstract redeneren.
Op die site heb ik ook echt veel testen gedaan. En eigenlijk was de uitslag qua hoogte altijd wel in het spectrum van 1- a 2% van mensen die eenzelfde score hadden gehaald op zo'n zelfde test. Nog steeds weinig waarde hechtend aan de betrouwbaarheid van online testen, begon ik wel aan vrienden, kennissen en familie te vragen om ook eens een test te maken die ik al had gemaakt. Dan kon ik de uitslagen naast elkaar leggen en vergelijken. Opvallend daarin was dat ik gemiddeld genomen toch altijd wel 30 a 40 iq-punten hoger had gescoord. Oké, was dat toeval of was dit misschien toch een teken dat er een mogelijkheid bestond dat ik....... Ik denk wat betreft online testen ik altijd sterk zal blijven twijfelen aan de betrouwbaarheid hiervan. Misschien dat er 1tje is die ik iets minder onbetrouwbaar vind, een online iq-test van trainingscentrum 'Groei'. Een test die het iq zou testen op 8 verschillende domeinen en waarbij ik een iq-bereik scoorde van 125 t/m 135.
Intussen had ik wel begrepen dat hoogbegaafdheid veel meer is dan een hoge score op een iq-test. Het is dan ook veel meer de herkenbaarheid van mijn karakteristieke eigenschappen, mijn blijkbare vermogendheid tot ( complex ) denken en het sterke vermoeden van inmiddels 2 psychologen dat hoogbegaafdheid aan de orde is, dat ik ikzelf ook oprecht durf te vermoeden dat ik misschien hoogbegaafd ben.
En misschien is het cliché, maar termen als associatief, perfectionisme, analytisch, autonomie en creativiteit.... Ik ben ze vaak tegengekomen als ik weer eens op onderzoek ging naar het onderwerp hoogbegaafdheid. Maar toch zijn het termen die zo ontzettend herkenbaar zijn. Alsof de betekenis van al die termen kleine spiegeltjes zijn waarin ik mijzelf zie.
Sinds mijn onderzoek naar hoogbegaafdheid is gestart merk ik ook dat mijn zelfreflectie enorm is gegroeid. Nu heb ik dat achteraf altijd wel gehad maar het heeft nu wel een extreme vorm aangenomen. Zowat mijn hele denken, doen en laten neem ik onder de loep met uiteindelijk steeds weer dezelfde vraag "hebben andere mensen dit ook?"
En ik stel die vraag ook regelmatig hoor aan de mensen om mij heen. En vaker wel dan niet is het antwoord "Nou nee, niet zo erg" of gewoon een volmondig "Nee".
Ik ben benieuwd of die enorme zelfreflectie en alles wat eruit voortkomt ook een gevolg is van mijn twijfel of ik hoogbegaafd ben. Ik denk van wel. Wat ik sowieso zeker weet is dat die vraag mij tot op heden nog steeds vaak bezig houdt. En waarom eigenlijk? Mensen om mij heen vragen wel eens "Oké goed, dan weet je dat je hoogbegaafd bent. Wat dan? Wat ga je ermee doen?"
En in alle eerlijkheid moet ik dan antwoorden met "Waarschijnlijk niet veel. Ja, gebruiken om foute opmerkingen en slechte grappen te maken op een verjaardag".
Naast iq-testen en de zoektocht naar persoonlijke en karakteristieke eigenschappen wat betreft hoogbegaafdheid denk ik dat mijn aanmelding op dit forum wederom voortkomt uit de vraag of ik begaafd ben.
Nu weet ik echt wel dat mijn verhaal niet door iemand in een computer wordt gestopt waarna dan de uitslag volgt 'wel of niet hoogbegaafd'.
Maar wat ik wel weet is dat ik enorm nieuwsgierig en geïnteresseerd ben in hoogbegaafdheid en de mensen die dat zijn.
En dat samen met de hoop of ik herkenbaarheid vind in de berichten die hier zijn te lezen. Op dat laatste kan ik sowieso al een behoorlijke "ja" antwoorden.
Zo, dit was voor nu even mijn voorstel berichtje. Al moet ik nu toegeven dat mijn berichtje meer weg heeft van enkele hoofdstukken uit mijn autobiografie als ik die had geschreven.
Des te groter is mijn dank dat jullie tot hier zijn gekomen. Dat waardeer ik echt heel erg.
Ik wens jullie allen hele fijne feestdagen toe!
Groetjes,
Donnie
Re: Toch maar even voorstellen
Hallo Donnie,
Welkom op het forum.
Bijzonder hoe dat is gegaan bij jou. Hoe je ontdekt hebt dat je (mogelijk) hb bent. Met alle tests die je hebt gedaan.
Hb is vaak in meer of mindere mate zichtbaar als een kind of volwassene alle ruimte heeft gekregen om zich te ontwikkelen, te groeien, zijn/haar behoeften te volgen. Maar wanneer dat niet het geval is en het kind of de volwassene (erg) is tegengehouden en die ruimte en steun niet heeft gehad, dan uit het zich op een hele andere manier. Dan is het veel moeilijker te herkennen.
Veel succes met je verdere ontdekkingstocht. We zien je verhalen, berichten en eventuele vragen wel op het forum en in andere topics verschijnen.
Groetjes, Papiertje
Welkom op het forum.
Bijzonder hoe dat is gegaan bij jou. Hoe je ontdekt hebt dat je (mogelijk) hb bent. Met alle tests die je hebt gedaan.
Hb is vaak in meer of mindere mate zichtbaar als een kind of volwassene alle ruimte heeft gekregen om zich te ontwikkelen, te groeien, zijn/haar behoeften te volgen. Maar wanneer dat niet het geval is en het kind of de volwassene (erg) is tegengehouden en die ruimte en steun niet heeft gehad, dan uit het zich op een hele andere manier. Dan is het veel moeilijker te herkennen.
Naast de testjes, wat herken je er op persoonlijk en sociaal vlak van? In wat je zelf denkt en doet en in het contact met anderen? Hoe merk je het in je studie of werk?En misschien is het cliché, maar termen als associatief, perfectionisme, analytisch, autonomie en creativiteit.... Ik ben ze vaak tegengekomen als ik weer eens op onderzoek ging naar het onderwerp hoogbegaafdheid. Maar toch zijn het termen die zo ontzettend herkenbaar zijn. Alsof de betekenis van al die termen kleine spiegeltjes zijn waarin ik mijzelf zie.
Veel succes met je verdere ontdekkingstocht. We zien je verhalen, berichten en eventuele vragen wel op het forum en in andere topics verschijnen.
Groetjes, Papiertje
-
Roland17121992
- Maagdelijk Gebruiker
- Berichten: 7
- Lid geworden op: za 06 jul 2024, 07:00
Re: Toch maar even voorstellen
Wat betreft die online testen. Wat jij hebt gedaan is ook precies wat ik zelf heb gedaan. Iedereen roept altijd gelijk ja online testen zijn niet betrouwbaar bla bla bla, maar hoe weet je dat ? Als je een test gaat testen, dan zou je een enigszins goede indicatie kunnen maken van de betrouwbaarheid.
Het feit dat je zelf dacht van, laat ik is aan mensen in mijn omgeving vragen of ze die test willen maken, ik denk dat dat precies is wat een hoogbegaafd persoon is, het zelf kunnen nadenken. En over je opleidingsniveau icm de online iq testen:
Ik heb me nooit ingezet voor school. Deed vmbo basis. Alleen de eerste en tweede afgerond. Daarna doorgegaan naar mbo 2. Mijn zusje is afgestudeerd aan de universiteit. Die iq test Op die site van testcentrumhgroei, daar scoorde me zusje 132 en ik 139. Een iq test is bedoeld als “een zo goed mogelijke indicatie” te kunnen geven voor een opleidingsniveau. Komt ook nog is bij kijken dat (volgens de cijfertjes) 85% van de hoogbegaafde geen enkel diploma heeft. Plus dat dat aantal bij de uitzonderlijk hoogbegaafde waarschijnlijk nog hoger is. Dus hoe waardevol is überhaupt die hele iq test ?
dat is die (naar mijn mening) verre van niet voor het testen van hoogbegaafdheid.
Ik ben zelf ook alweer een aantal maaneen bezig met hb. Wat ik tot nu toe heb gezien is dat er in ieder geval veel mensen zijn die in mijn ogen geen idee hebben wat ze allemaal zeggen. Voorbeeldje:
Iemand vermeld op zijn/haar website: Een hoogbegaafde is iemand met een grote woordenschat . Een paar alinea’s veder staat er dat bij een hoogbegaafde het concentratievermogen, doorzettingsvermogen en geheugen selectief zijn…………… Enja buiten dat, wat is groot? Wanneer is het groot? Wie bepaald wat groot is ?
En die hyperfocus. Wanneer spreek je van een hyperfocus ? Ik denk dat ik daar wel een soort van antwoord op weet / weet wanneer je van een hyperfocus spreekt. Zal je daar is een leuk verhaal over vertellen. Ik reed een keer snachts in de auto onder invloed van alcohol, Kwam politie tegen en werd een de kant gezet (vanwege het feit dat het snachts was icm dat ze veder niks te doen hadden). Ze roken een alcohol lucht, en lieten mij vervolgens blazen. Uitslag een F, oftewel mee naar het politiebureau voor een uitgebreide ademanalyse. Op het politiebureau kwam een uitslag naar boven van 500 ugl. Die agent zag die uitslag en het eerste dat die zegt is: He?! Huh?! Die zag ik niet aankomen. Ik zeg waarom ? Hij zegt vervolgens: Toen we jou het stopteken gaven, anticipeerde je sneller dan de gemiddelde weggebruiker dat nuchter rijd. Veder was de voertuigbeheersing dat je vertoonde ook meer dan goed. Kortom, ik denk dat dit wel is wat een hyperfocus in houd.
Afijn, wat (naar mijn mening) een betrouwbare bron is, is Frank De Mink. Die heeft heel wat filmpjes op youtube gezet over hoogbegaafdheid. Naar mijn mening is dat een man dat weet waar die over praat. Alles over hoogbegaafdheid word in zijn filmpjes besproken.
Wat ook een leuk online testje is, is de hersenhelften test. Schijnt dat bij hoogbegaafde de hersenhelften veel beter samenwerken, vanwege het neurodivergente brein ofso. Ik heb zoon test keer gedaan, en wel toevallig weer dat de uitslag precies zegt wat bij mij van toepassing is. Ik weet wat de functies van de linker en rechterhelft zijn, dus ik heb die test ook een keer zo ingevuld dat de uitslag moest zijn: je bent dominant in het denken vanuit de linkerhersenhelft. En ja hoor, precies die uitslag. wederom een best betrouwbare online test. Hieronder staat die test mocht je het interessant vinden:
https://www.123test.com/nl/brein/
Maar je weet nog niet waarom je het wilt weten of je hoogbegaafd ben? Ik denk dat het handig is om te weten als je mentaal (ff) vastloopt. Of als je tot de dag van vandaag met niemand echt een goed gesprek hebt kunnen voeren (ofzoiets). Ik zou wel oppassen bij wie je het onderwerp hoogbegaafdheid ter sprake brengt. 9/10x gaat dat je meer hoofdpijn dan wijsheid opleveren. Vind wel weer grappig dat ik mezelf heel erg herken in de dingen die je zegt. En over die labels ADHD/ADD, volgens de dsm 5 is dat ter sprake als je voldoet aan (uit me hoofd) 70%/80% van de kenmerken.
Hoe zit het bij jou kwa autonomie? Had je als kind al een eigen wil ? Mijn tip zou zijn voor je veder gaat met je zoektocht naar hoogbegaafdheid: zet eerst ff goed op een rijtje hoe je een beetje als kind was en wat eventueel “afwijkend” was. Dat kunnen namelijk signalen van hoogbegaafdheid zijn. En als je maar genoeg afwijkende gedragingen / gedachtes kan verzamelen, des te groter de kans dat je hoogbegaafd ben. Dingen als bijvoorbeeld (wat bij mij van toepassing was): De kruipfase overgeslagen. Of als baby van 3 maanden oud maar 8 uur per dag slaap nodig (normale babys van die leeftijd hebben 16/17 uur per dag nodig. Etc etc
Afijn, excuses voor dit hele boekwerk, ik wil ook altijd zo kort mogelijk reageren op iets (helaas denkt mijn brein bij het beantwoorden van iets honderdduizenden woorden) .
Het feit dat je zelf dacht van, laat ik is aan mensen in mijn omgeving vragen of ze die test willen maken, ik denk dat dat precies is wat een hoogbegaafd persoon is, het zelf kunnen nadenken. En over je opleidingsniveau icm de online iq testen:
Ik heb me nooit ingezet voor school. Deed vmbo basis. Alleen de eerste en tweede afgerond. Daarna doorgegaan naar mbo 2. Mijn zusje is afgestudeerd aan de universiteit. Die iq test Op die site van testcentrumhgroei, daar scoorde me zusje 132 en ik 139. Een iq test is bedoeld als “een zo goed mogelijke indicatie” te kunnen geven voor een opleidingsniveau. Komt ook nog is bij kijken dat (volgens de cijfertjes) 85% van de hoogbegaafde geen enkel diploma heeft. Plus dat dat aantal bij de uitzonderlijk hoogbegaafde waarschijnlijk nog hoger is. Dus hoe waardevol is überhaupt die hele iq test ?
dat is die (naar mijn mening) verre van niet voor het testen van hoogbegaafdheid. Ik ben zelf ook alweer een aantal maaneen bezig met hb. Wat ik tot nu toe heb gezien is dat er in ieder geval veel mensen zijn die in mijn ogen geen idee hebben wat ze allemaal zeggen. Voorbeeldje:
Iemand vermeld op zijn/haar website: Een hoogbegaafde is iemand met een grote woordenschat . Een paar alinea’s veder staat er dat bij een hoogbegaafde het concentratievermogen, doorzettingsvermogen en geheugen selectief zijn…………… Enja buiten dat, wat is groot? Wanneer is het groot? Wie bepaald wat groot is ?
En die hyperfocus. Wanneer spreek je van een hyperfocus ? Ik denk dat ik daar wel een soort van antwoord op weet / weet wanneer je van een hyperfocus spreekt. Zal je daar is een leuk verhaal over vertellen. Ik reed een keer snachts in de auto onder invloed van alcohol, Kwam politie tegen en werd een de kant gezet (vanwege het feit dat het snachts was icm dat ze veder niks te doen hadden). Ze roken een alcohol lucht, en lieten mij vervolgens blazen. Uitslag een F, oftewel mee naar het politiebureau voor een uitgebreide ademanalyse. Op het politiebureau kwam een uitslag naar boven van 500 ugl. Die agent zag die uitslag en het eerste dat die zegt is: He?! Huh?! Die zag ik niet aankomen. Ik zeg waarom ? Hij zegt vervolgens: Toen we jou het stopteken gaven, anticipeerde je sneller dan de gemiddelde weggebruiker dat nuchter rijd. Veder was de voertuigbeheersing dat je vertoonde ook meer dan goed. Kortom, ik denk dat dit wel is wat een hyperfocus in houd.
Afijn, wat (naar mijn mening) een betrouwbare bron is, is Frank De Mink. Die heeft heel wat filmpjes op youtube gezet over hoogbegaafdheid. Naar mijn mening is dat een man dat weet waar die over praat. Alles over hoogbegaafdheid word in zijn filmpjes besproken.
Wat ook een leuk online testje is, is de hersenhelften test. Schijnt dat bij hoogbegaafde de hersenhelften veel beter samenwerken, vanwege het neurodivergente brein ofso. Ik heb zoon test keer gedaan, en wel toevallig weer dat de uitslag precies zegt wat bij mij van toepassing is
. Ik weet wat de functies van de linker en rechterhelft zijn, dus ik heb die test ook een keer zo ingevuld dat de uitslag moest zijn: je bent dominant in het denken vanuit de linkerhersenhelft. En ja hoor, precies die uitslag. wederom een best betrouwbare online test. Hieronder staat die test mocht je het interessant vinden:https://www.123test.com/nl/brein/
Maar je weet nog niet waarom je het wilt weten of je hoogbegaafd ben? Ik denk dat het handig is om te weten als je mentaal (ff) vastloopt. Of als je tot de dag van vandaag met niemand echt een goed gesprek hebt kunnen voeren (ofzoiets). Ik zou wel oppassen bij wie je het onderwerp hoogbegaafdheid ter sprake brengt. 9/10x gaat dat je meer hoofdpijn dan wijsheid opleveren. Vind wel weer grappig dat ik mezelf heel erg herken in de dingen die je zegt. En over die labels ADHD/ADD, volgens de dsm 5 is dat ter sprake als je voldoet aan (uit me hoofd) 70%/80% van de kenmerken.
Hoe zit het bij jou kwa autonomie? Had je als kind al een eigen wil ? Mijn tip zou zijn voor je veder gaat met je zoektocht naar hoogbegaafdheid: zet eerst ff goed op een rijtje hoe je een beetje als kind was en wat eventueel “afwijkend” was. Dat kunnen namelijk signalen van hoogbegaafdheid zijn. En als je maar genoeg afwijkende gedragingen / gedachtes kan verzamelen, des te groter de kans dat je hoogbegaafd ben
. Dingen als bijvoorbeeld (wat bij mij van toepassing was): De kruipfase overgeslagen. Of als baby van 3 maanden oud maar 8 uur per dag slaap nodig (normale babys van die leeftijd hebben 16/17 uur per dag nodig. Etc etcAfijn, excuses voor dit hele boekwerk, ik wil ook altijd zo kort mogelijk reageren op iets (helaas denkt mijn brein bij het beantwoorden van iets honderdduizenden woorden) .
Re: Toch maar even voorstellen
Dank jullie wel Papiertje en Roland voor de reactie op mijn introductie. Dat kan ik erg waarderen.
Als ik met de bril van hoogbegaafdheid terugkijk op mijn baby, dreumes en peuter jaren, zijn er niet echt noemenswaardigheden die de aanwezigheid van hoogbegaafdheid hadden kunnen vermoeden.
Ook mijn ouders was destijds niets aan mij opgevallen. Althans, dat zeiden ze mij toen ik daar naar vroeg. Het enige wat zij vertelden was dat ik wel altijd een behoorlijk driftig ventje kon zijn. Zeker wanneer iets niet lukte en ( op latere leeftijd) wanneer iets niet mocht om in mijn beleving oneerlijke reden.
En wat betreft school; ik was een vroege leerling ( geboren 28 september ). Ik verliet de basisschool op 11 jarige leeftijd. Mijn moeder zei weleens "Als je een paar dagen later was geboren, was je een jaar later op school begonnen. In dat opzicht was ik dan waarschijnlijk iemand geweest die een klas had kunnen overslaan mocht ik inderdaad een paar dagen later geboren zijn. Niet dat ik een hoogvlieger was hoor op school maar ik kon wel gewoon makkelijk mee.
Wat ik ook nog weet is dat ik in groep 7 schaken erg interessant begon te vinden. Ik leerde de basisvaardigheden van een oom van mij. In groep 8 van de basisschool won ik een schooltoernooi. En in de eerste en tweede klas van de middelbare school, was schaken een keuzemogelijkheid voor sportdag. Die optie heb ik toen ook gekozen en ik won die toernooitjes ook beide jaren.
Ik heb mijn interesse voor schaken wel weer deels verloren hoor. Het is sowieso wel een rode draad in mijn leven dat ik snel een interesse heb in een nieuwe hobby maar die interesse ook snel weer verlies. Dan ga ik ergens vol voor, probeer ik er zoveel mogelijk kennis over op te doen. Maar na een tijdje heb ik zoiets van "ik weet het nu wel. Tijd voor iets anders". Best irritant soms want voor sommige hobby's geef je best veel geld uit en dan is het wel zonde als je er naar een tijdje niets meer mee doet. Fotografie was er ook zo één. Camera, lenzen, statief en allerlei andere accessoires gekocht. Heel google en YouTube afgestruind om alles te leren over Fotografie en nabewerking. Mijzelf helemaal eigen gemaakt met Adobe lightroom en photoshop. En na 2 jaar vond ik het saai worden. Ik had wat fotowedstrijden gewonnen en op instagram was ik redelijk vaak 'feature van de dag' bij diverse instagram groepen. Maar op een gegeven moment verdwijnt de uitdaging gewoon.
Wat ik soms wel een beetje ongemakkelijk vind is dat ik emotioneel snel en heftig geraakt kan zijn. Ik bedoel, als grote vent van 1,94 cm snel natte ogen krijgen bij het kijken van een film of het luisteren naar muziek, vind ik persoonlijk toch een beetje gênant ofzo.
En ik raak bijvoorbeeld ook snel geëmotioneerd wanneer een ander geëmotioneerd is door iets verdrietigs of juist iets heel moois. Net of je die emoties deels overneemt ofzo.
Recent voorbeeld; in juli hebben mijn jongere broertje en schoonzusje hun eerste kindje gekregen. Een jongetje genaamd Finn. Wij naar het ziekenhuis, bij zo'n kiosk nog even een mooie ballon gekocht, zegt een tegemoet lopende arts "gefeliciteerd hoor". Het "dankjewel" dat ik terug zei kwam er wel in 10 verschillende octaven uit van ontroering. En het was echt niet zo dat ik al half jankend door de hal van het ziekenhuis liep. Maar zo iemand zegt dat dan en bam, ik word dan gelijk overmand door emoties die ik dan blijkbaar niet kan verbergen.
Maar goed, eerlijk gezegd heb ik mijn leven nooit echt moeilijkheden of problemen ervaren door een ( mogelijke ) sprake van hoogbegaafdheid. Het is meer dat ik nu leer en geleerd heb wat kenmerken van hoogbegaafdheid kunnen zijn en met die kennis achteraf terugkijk en denk "Dat zou misschien op hoogbegaafdheid kunnen duiden".
En er zijn nog wel meer persoonlijke dingen hoor die ik gelezen heb over hoogbegaafdheid en die ik heel erg in mijzelf herken. Zaken zoals beelddenken, mijn gevoeligheid voor prikkels, mijn denken niet kunnen uitzetten, hoe slecht ik op autoritair gedrag ga en ik het soms moeilijk vind om te begrijpen hoe mensen redeneren of zo simpel denken. Maar daar wil graag in een specifiek topic eens een balletje over opgooien als dat mag. Anders wordt het voor nu allemaal wel erg veel.
Mijn mening dat ik nooit echt ben vastgelopen in mijn leven veranderde toen in 2022.
Vermoedelijk door de impact/gevolgen van mijn herseninfarct en mijn covid besmetting heb ik blijkbaar een gegeneraliseerde angststoornis ontwikkeld. Althans, die diagnose heb ik gekregen. En dan kom je erachter dat het niet alleen lukt om je problemen op te lossen en moet je de hulp inschakelen van een psycholoog. En nu achteraf denk ik wel eens "Is het mijn eventuele hoogbegaafdheid dat ervoor zorgt dat de gemiddelde psycholoog mij eerder verder van huis brengt dan dichterbij.
Gelukkig heb ik nu sterk het gevoel dat ik een behandelaar heb die mijn denkwereld begrijpt en vanuit daar mij probeert te helpen. Maar die 3 verschillende psychologen daarvoor... Echt wat een drama vond ik dat. Ik weet dat ik vaak word bestempeld als eigenwijs of koppig, al noem ik dat liever kritisch, maar ik vind het gewoon lastig wanneer iemand iets zegt, dat ik het maar klakkeloos moet aannemen dat het zo is of dat het zo werkt. Helemaal als ik daar zelf niet de logica of het nut van inzie.
Een goed voorbeeld is zo'n 'ja - nee' lijst dat ik als thuisopdracht in moest vullen. Links de vakjes waar je 'ja' kon invullen en rechts 'nee'.
Ik had bij best veel vragen een kruisje in het midden van die vakjes gezet. Ik denk niet in ja en nee of in zwart of wit. Lang verhaal kort, een ietswat geïrriteerde psycholoog die het, ook na de nodige beargumentering, lastig kon begrijpen waarom ik zo'n opdracht niet gewoon op de juiste manier kon maken.
En zo kan ik nog best veel voorbeelden geven waarin mijn sessies eerder discussies waren dan helpende therapieen.
Weinig tot geen empathisch vermogen. Veels te veel handelen doordat een protocol dat voorschrijft zonder echt te kijken naar de persoon tegenover je. Zo maar even wat verwijten die ik mij vorige psychologen in gedachten toeschoof.
Ik ben trouwens best benieuwd of er hier meer mensen zijn die wel eens een psycholoog hebben bezocht. En wat jullie ervaringen dan zijn.
@Roland, ik heb trouwens dat testje gemaakt in dat linkje dat je stuurde. Ik kreeg als resultaat dat er een goede balans was tussen mijn 2 hersenhelften ( en nog een hele uitleg erbij ).
Wat betreft werk, ben ik momenteel 100% afgekeurd. Na mijn herseninfarct ben ik de ziektewet ingerold. Daarna deels weer aan het werk gegaan. Toen weer door covid weer een tijdje volledig thuis geweest. Daarna weer deels aan het werk gegaan. En toen ik daarna die mentale klachten kreeg, ging het 'werkkaarsje' echt uit zeg maar. Ten tijden van mijn keuring bij het UWV was mijn toestand nog zodanig dat hij werken op dat moment als niet mogelijk achtte. Maar omdat ik nog volop in behandeling zat ( en nog deels zit ) zou ik nog een keer herkeurd worden. Als het goed is gebeurt dat rond juli aankomend jaar.
Zo, voor nu laat ik het hier even bij. Doel was om met dit epistel jullie weer wat meer inzicht te geven in wie ik ben. Hopelijk is dat een beetje gelukt.
En wederom wil ik jullie ook weer oprecht bedanken voor het luisteren!
Als ik met de bril van hoogbegaafdheid terugkijk op mijn baby, dreumes en peuter jaren, zijn er niet echt noemenswaardigheden die de aanwezigheid van hoogbegaafdheid hadden kunnen vermoeden.
Ook mijn ouders was destijds niets aan mij opgevallen. Althans, dat zeiden ze mij toen ik daar naar vroeg. Het enige wat zij vertelden was dat ik wel altijd een behoorlijk driftig ventje kon zijn. Zeker wanneer iets niet lukte en ( op latere leeftijd) wanneer iets niet mocht om in mijn beleving oneerlijke reden.
En wat betreft school; ik was een vroege leerling ( geboren 28 september ). Ik verliet de basisschool op 11 jarige leeftijd. Mijn moeder zei weleens "Als je een paar dagen later was geboren, was je een jaar later op school begonnen. In dat opzicht was ik dan waarschijnlijk iemand geweest die een klas had kunnen overslaan mocht ik inderdaad een paar dagen later geboren zijn. Niet dat ik een hoogvlieger was hoor op school maar ik kon wel gewoon makkelijk mee.
Wat ik ook nog weet is dat ik in groep 7 schaken erg interessant begon te vinden. Ik leerde de basisvaardigheden van een oom van mij. In groep 8 van de basisschool won ik een schooltoernooi. En in de eerste en tweede klas van de middelbare school, was schaken een keuzemogelijkheid voor sportdag. Die optie heb ik toen ook gekozen en ik won die toernooitjes ook beide jaren.
Ik heb mijn interesse voor schaken wel weer deels verloren hoor. Het is sowieso wel een rode draad in mijn leven dat ik snel een interesse heb in een nieuwe hobby maar die interesse ook snel weer verlies. Dan ga ik ergens vol voor, probeer ik er zoveel mogelijk kennis over op te doen. Maar na een tijdje heb ik zoiets van "ik weet het nu wel. Tijd voor iets anders". Best irritant soms want voor sommige hobby's geef je best veel geld uit en dan is het wel zonde als je er naar een tijdje niets meer mee doet. Fotografie was er ook zo één. Camera, lenzen, statief en allerlei andere accessoires gekocht. Heel google en YouTube afgestruind om alles te leren over Fotografie en nabewerking. Mijzelf helemaal eigen gemaakt met Adobe lightroom en photoshop. En na 2 jaar vond ik het saai worden. Ik had wat fotowedstrijden gewonnen en op instagram was ik redelijk vaak 'feature van de dag' bij diverse instagram groepen. Maar op een gegeven moment verdwijnt de uitdaging gewoon.
Wat ik soms wel een beetje ongemakkelijk vind is dat ik emotioneel snel en heftig geraakt kan zijn. Ik bedoel, als grote vent van 1,94 cm snel natte ogen krijgen bij het kijken van een film of het luisteren naar muziek, vind ik persoonlijk toch een beetje gênant ofzo.
En ik raak bijvoorbeeld ook snel geëmotioneerd wanneer een ander geëmotioneerd is door iets verdrietigs of juist iets heel moois. Net of je die emoties deels overneemt ofzo.
Recent voorbeeld; in juli hebben mijn jongere broertje en schoonzusje hun eerste kindje gekregen. Een jongetje genaamd Finn. Wij naar het ziekenhuis, bij zo'n kiosk nog even een mooie ballon gekocht, zegt een tegemoet lopende arts "gefeliciteerd hoor". Het "dankjewel" dat ik terug zei kwam er wel in 10 verschillende octaven uit van ontroering. En het was echt niet zo dat ik al half jankend door de hal van het ziekenhuis liep. Maar zo iemand zegt dat dan en bam, ik word dan gelijk overmand door emoties die ik dan blijkbaar niet kan verbergen.
Maar goed, eerlijk gezegd heb ik mijn leven nooit echt moeilijkheden of problemen ervaren door een ( mogelijke ) sprake van hoogbegaafdheid. Het is meer dat ik nu leer en geleerd heb wat kenmerken van hoogbegaafdheid kunnen zijn en met die kennis achteraf terugkijk en denk "Dat zou misschien op hoogbegaafdheid kunnen duiden".
En er zijn nog wel meer persoonlijke dingen hoor die ik gelezen heb over hoogbegaafdheid en die ik heel erg in mijzelf herken. Zaken zoals beelddenken, mijn gevoeligheid voor prikkels, mijn denken niet kunnen uitzetten, hoe slecht ik op autoritair gedrag ga en ik het soms moeilijk vind om te begrijpen hoe mensen redeneren of zo simpel denken. Maar daar wil graag in een specifiek topic eens een balletje over opgooien als dat mag. Anders wordt het voor nu allemaal wel erg veel.
Mijn mening dat ik nooit echt ben vastgelopen in mijn leven veranderde toen in 2022.
Vermoedelijk door de impact/gevolgen van mijn herseninfarct en mijn covid besmetting heb ik blijkbaar een gegeneraliseerde angststoornis ontwikkeld. Althans, die diagnose heb ik gekregen. En dan kom je erachter dat het niet alleen lukt om je problemen op te lossen en moet je de hulp inschakelen van een psycholoog. En nu achteraf denk ik wel eens "Is het mijn eventuele hoogbegaafdheid dat ervoor zorgt dat de gemiddelde psycholoog mij eerder verder van huis brengt dan dichterbij.
Gelukkig heb ik nu sterk het gevoel dat ik een behandelaar heb die mijn denkwereld begrijpt en vanuit daar mij probeert te helpen. Maar die 3 verschillende psychologen daarvoor... Echt wat een drama vond ik dat. Ik weet dat ik vaak word bestempeld als eigenwijs of koppig, al noem ik dat liever kritisch, maar ik vind het gewoon lastig wanneer iemand iets zegt, dat ik het maar klakkeloos moet aannemen dat het zo is of dat het zo werkt. Helemaal als ik daar zelf niet de logica of het nut van inzie.
Een goed voorbeeld is zo'n 'ja - nee' lijst dat ik als thuisopdracht in moest vullen. Links de vakjes waar je 'ja' kon invullen en rechts 'nee'.
Ik had bij best veel vragen een kruisje in het midden van die vakjes gezet. Ik denk niet in ja en nee of in zwart of wit. Lang verhaal kort, een ietswat geïrriteerde psycholoog die het, ook na de nodige beargumentering, lastig kon begrijpen waarom ik zo'n opdracht niet gewoon op de juiste manier kon maken.
En zo kan ik nog best veel voorbeelden geven waarin mijn sessies eerder discussies waren dan helpende therapieen.
Weinig tot geen empathisch vermogen. Veels te veel handelen doordat een protocol dat voorschrijft zonder echt te kijken naar de persoon tegenover je. Zo maar even wat verwijten die ik mij vorige psychologen in gedachten toeschoof.
Ik ben trouwens best benieuwd of er hier meer mensen zijn die wel eens een psycholoog hebben bezocht. En wat jullie ervaringen dan zijn.
@Roland, ik heb trouwens dat testje gemaakt in dat linkje dat je stuurde. Ik kreeg als resultaat dat er een goede balans was tussen mijn 2 hersenhelften ( en nog een hele uitleg erbij ).
Wat betreft werk, ben ik momenteel 100% afgekeurd. Na mijn herseninfarct ben ik de ziektewet ingerold. Daarna deels weer aan het werk gegaan. Toen weer door covid weer een tijdje volledig thuis geweest. Daarna weer deels aan het werk gegaan. En toen ik daarna die mentale klachten kreeg, ging het 'werkkaarsje' echt uit zeg maar. Ten tijden van mijn keuring bij het UWV was mijn toestand nog zodanig dat hij werken op dat moment als niet mogelijk achtte. Maar omdat ik nog volop in behandeling zat ( en nog deels zit ) zou ik nog een keer herkeurd worden. Als het goed is gebeurt dat rond juli aankomend jaar.
Zo, voor nu laat ik het hier even bij. Doel was om met dit epistel jullie weer wat meer inzicht te geven in wie ik ben. Hopelijk is dat een beetje gelukt.
En wederom wil ik jullie ook weer oprecht bedanken voor het luisteren!
-
CarlijnUtrecht
- Maagdelijk Gebruiker
- Berichten: 10
- Lid geworden op: vr 08 nov 2024, 14:11
Re: Toch maar even voorstellen
Hoi Donnie,
Ik herken een hoop in je verhalen! Zeker het vele interesses hebben en die interesse verliezen wanneer het te makkelijk wordt. Inmiddels kan ik er gelukkig om lachen, want juist het vinden van nieuwe passies is mijn passie
Wat zijn momenteel opkomende passies van je?
Ook herkenbaar: het invullen van meerkeuzevragen, waarbij elke vorm van nuance ontbreekt en het dus onmogelijk wordt om te beantwoorden, haha! Mijn zus raakt af en toe gefrustreerd dat ik een ja/nee vraag steevast beantoord met 'nou, ja én nee, want....'
Ik herken een hoop in je verhalen! Zeker het vele interesses hebben en die interesse verliezen wanneer het te makkelijk wordt. Inmiddels kan ik er gelukkig om lachen, want juist het vinden van nieuwe passies is mijn passie
Wat zijn momenteel opkomende passies van je?
Ook herkenbaar: het invullen van meerkeuzevragen, waarbij elke vorm van nuance ontbreekt en het dus onmogelijk wordt om te beantwoorden, haha! Mijn zus raakt af en toe gefrustreerd dat ik een ja/nee vraag steevast beantoord met 'nou, ja én nee, want....'
Re: Toch maar even voorstellen
Welkom Donnie.
Echt inhoudelijk op je posts reageren doe ik wellicht later nog, maar ik wilde je wel laten weten dat ik het gelezen heb.
Echt inhoudelijk op je posts reageren doe ik wellicht later nog, maar ik wilde je wel laten weten dat ik het gelezen heb.