actie!

[willemijn]

Ik zoek informatie/tips over hoe HB'ers; in actie komen, blijven en ook de puntjes op de i zetten. Hier staat wel iets over een wisselend energieniveau, Rianne heeft ooit gesteld dat HB'ers deadlines nodig hebben (hoop dat ik je woorden niet verkeerd weergeef) en ik heb zelf ook wel wat trucjes aangeleerd maar eigenlijk zoek ik nog meer info/tips.
Het liefst de gouden tip

[quest]

Hoi Willemijn

Voor wat het waard is, hier een suggestie van mij.

Ik denk dat het belangrijk zou kunnen zijn om voor jezelf jou innerlijke motivator te vinden, wat drijft jou door het leven zeg maar, waneer gaan de radartjes draaien en hoe kun je daar iets, in werk en of intresse sfeer, iets mee aanvangen.

Dit is althans voor mij persoonlijk van belang.

Vriendelijke groet Quest

[Rianne]

Niet alleen de innerlijke motivator is van belang, ook de innerlijke "ho-houder". Als jij niet tot actie komt, wat zeggen de stemmetjes in je hoofd je dan? Het niet-doen levert je namelijk ook iets op. Ook dat is iets dat je kunt onderzoeken: wat in jou houdt je tegen? En als je dan daarmee kunt afrekenen, is de weg vrij............

[Poppetje]

Bij mij persoonlijk kan onrecht ook zorgen voor een flinke vlam in de pan.

Ik ben dan behoorlijk gedreven! En dan kan ik erg ver gaan om mijn gelijk te halen (mijn onterechte ontslag bijvoorbeeld heb ik aangevochten tot in de rechtbank én gewonnen! Momenteel wacht ik op een rechtzaak om mijn reiskostenvergoeding voor mijn dochter te krijgen).

Groeten, Poppetje

[willemijn]

Persoonlijk lukt het me inmiddels vrij aardig om iets op te pakken, door te zetten en af te maken.
Wat wil ik en daarvan bewust blijven helpt. In gesprek gaan met de stemmetjes in mijn hoofd, helpt.
Planning helpt. Het goede voorbeeld moeten geven helpt.
Mijn huishouden, het leven met dochterlief draait momenteel om 'focussen en loslaten'.
Desondanks vraag ik me af of er niet nog meer manieren zijn en of er literatuur bestaat over dit fenomeen dat blijkbaar (?) juist bij HB'ers de kop op steekt. Of is het echt zo 'simpel' en draait het alleen maar om doelen stellen en focussen?
Is dat alleen maar lastiger voor HB'ers omdat er zo veel is dat aandacht vraagt.
Zit ik te graven terwijl de bodem allang in zicht is?

[Enigma]

Oh god, het uitstellen... Dramatisch hier ook.
Heb al een miljoen 'hoe kom ik in actie' en blablabla boeken (semi-) doorgespit...

Gouden tip krijgt een gratis levenslang abonnement op mijn eigengebakken appeltaart!!!

[Rianne]

Alleen al het geloof dat er een gouden tip is....... is een deel van het uitstelgedrag voor te zetten
Dan heb je namelijk het excuus voor jezelf dat je dé oplossing voor jezelf nog niet gevonden hebt!

[willemijn]

Zag je die niet achter mijn vraag?

[Rianne]

Zag je die niet achter mijn vraag?

jawel, maar ik wilde eigenlijk wel dat levenslange abonnement op Enigma's appeltaart...... en daar reageerde ik eigenlijk op

[willemijn]

Ssst...... anders kom ik op het idee om een appeltaart te gaan bakken i.p.v. 'na een ochtendje flierefluiten' aan de slag te gaan.

[Peter71]

Ik kom zelf pas in actie als ik iets uitdagend en nuttig vind. Als iemand anders iets nodig vindt, bijvoorbeeld op mijn werk, maar ik zie zelf het nut er niet echt van in, dan ga ik uitstellen. Vaak komt de vragensteller er ook niet meer op terug, dus dat is dan weer afgehandeld...

[Moira]

Een favoriete citaat van mij: procrastinators unite! Tomorrow...







Uitstelgedrag? Ik? Neuh...


Gouden tip? Gewoon doen, eigenlijk... Planning opstellen (een realistische, uiteraard - maar hoe doe je dat dan weer?) en die zo goed als mogelijk volgen (op korte termijn en op lange termijn). En vooral: dat wat je het vervelendst vindt eerst doen.


Dat is de theorie eh... in de praktijk schommel ik tussen mijn procrastination en het mezelf aan mijn nekvel naar die gruwelijke taak sleuren.

[Trying2Boringinal]

Ha, herkenbaar probleem dit! Mijn quote wil nog weleens zijn: 'Uitstelgedrag? Daar doe ik nog wel een keer wat aan..' Die van Falijn vind ik ook prachtig!

Ik denk dat ik ook gewoon nooit heb geleerd hoe je regelmaat brengt in je werk. Op een bepaald moment in mijn verleden had ik denk ik besloten dat ik niet langer zin had in dat wachten tot klasgenootjes klaar waren met de opdracht en ben ik gaan uitstellen. Ook ontstond er nieuwe uitdaging: hoe snel zou het me lukken? ...En een onderpresteerder was geboren.

Mijn 'heilige graal' is nu dat ik probeer mezelf een concreet doel te stellen, iets waarnaar ik toe wil werken. Maar dat is ook nog een aardig moeilijk concept, een concreet doel. De draak van 'wat wil ik dan en wat moet ik kiezen uit al die mogelijkheden' ligt daar dan eerst nog op me te wachten Die probeer ik dan te lijf te gaan met het zwaard van zelfanalyse, in het harnas van zelfvertrouwen. Verder zijn mijn schildknapen 'nuttig' en 'uitdaging' mijn steun en toeverlaat indien de draak me het vuur aan de schenen legt.

Ik vind het wel aardig om te lezen dat dit blijkbaar een echt hb-probleem is trouwens! Er zou eens een cursus voor hb'ers moeten worden gegeven speciaal gericht op werkhouding als ik het zo hoor, dan ben ik tenminste van de partij

[Enigma]

Ik heb er gister nog even over nagedacht (tijdens het urenlang op de bank hangen en debat in tweede kamer luisteren en dus niets DOEN hehe) en ben tot de volgende (beschamende) conclusie gekomen: tenzij het urgent is en dus iets oplevert doe ik blijkbaar liever niets

De gouden tip bestaat dus voor mij uit het naar beneden bijstellen van het urgentie-alarm & het beloningsgehalte (Zit! Nu! Braaf, hier is een koekje).
Het lastige is dat ik net zo puberaal reageer op mn inner-voice als op wie dan ook me onzinnige regels probeert op te leggen...
Volwassen worden dan dus maar. Gedver, toch nog.

@Falijn: "Procrastinators unite! Tomorrow..." That's a beauty! Die ga ik schaamteloos van je jatten
@ Rianne Big fat points for trying! U wint een homemade applepie op de volgende spelletjesdag dat ik erbij ben, deal?

[waarom?]

Tegenover mijn uitstelgedrag staat impulsiviteit. Ik kan helemaal opgaan in iets dat toevallig op mijn pad komt, maar jammer genoeg is dat meestal net iets anders dan dat rapport dat morgen af moet.

Ik heb vorig jaar een goede periode gehad, nadat ik Prioriteiten van Covey had gelezen. Ik maakte iedere week een planning, waarin ik de dingen die belangrijk voor me zijn (zowel persoonlijk, als relationeel en op het gebied van werk) alvast een plek gaf. Andere activiteiten plande ik hieromheen. Ik vond het een optimistisch boek over hoe je het heft weer in eigen hand kan krijgen. Een aanrader.

Ik ga het binnenkort die planning echt weer eens oppakken... Lui zijn is ook een gave :pffft:

[Misseigenwijs]

Heel Herkenbaar! En vooral klussen waar andere weken voor nodig hebben, die je in een paar dagen zou kunnen, maar uiteindelijk toch weken mee kwijt ben omdat je er niet toe kunt zetten.

Wat bij mij helpt is om een taak te verdelen in hele kleine deeltjes (a 10 minuten of een kwartier), bij het leren van een tentamen begin ik 2 weken van te voren en lees iedere dag 2 a 3 artikelen en dan kan ik het ook.

Als ik iets leuk vind of interessant kan ik dagen bezig blijven, maar ik als ik het nut ergens niet van in zie, en ja inderdaad onder druk presteren....dat werkt nog steeds het beste (moet wel extern zijn met flinke consquenties anders heeft het geen zin!)

[Peter71]

Tegenover mijn uitstelgedrag staat impulsiviteit. Ik kan helemaal opgaan in iets dat toevallig op mijn pad komt, maar jammer genoeg is dat meestal net iets anders dan dat rapport dat morgen af moet.

Is dat geen ontwijkend gedrag? Ik bedoel dat je "iets dat toevallig op mijn pad komt" gebruikt als excuus om "dat rapport dat morgen af moet" te mogen uitstellen?

[Peter71]

Heel Herkenbaar! En vooral klussen waar andere weken voor nodig hebben, die je in een paar dagen zou kunnen, maar uiteindelijk toch weken mee kwijt ben omdat je er niet toe kunt zetten.

+1

[waarom?]

Is dat geen ontwijkend gedrag? Ik bedoel dat je "iets dat toevallig op mijn pad komt" gebruikt als excuus om "dat rapport dat morgen af moet" te mogen uitstellen?

Vaak wel, maar niet noodzakelijkerwijs. Als bijvoorbeeld een collega iets vraagt of als er een apparaat niet werkt, dan wil ik gewoon weten hoe ik dat op kan lossen. Dat trekt dan mijn aandacht, dan denk ik niet aan de rest.

Ik ben van nature ook helemaal niet bezig met de lange termijn. Ik heb wel een beetje leren plannen, maar eigenlijk leef ik liever bij de dag. Negatief gevolg is dat ik me vaak aanpas aan de plannen van anderen, omdat ik nog geen plan had.

[willemijn]

Ik heb het boek van Covey besteld en inmiddels ontvangen.
Weet alleen niet wanneer ik het 'moet' lezen .