Ik ben dus Arya, ondervind bij tijd en wijle veel hinder van 'het HB-zijn' bij mijn opleiding. Zou heerlijk zijn om eens een 'normaal' tempo te kunnen volgen zonder daaraan onderdoor te gaan, lijkt mij. Anyway, op dit moment bezig met het afronden van de middelbare school om volgend jaar (mogelijk deeltijd) aan een studie te beginnen. Door de jaren heen (goh, ben ik dan al zo oud) gemerkt dat het heel makkelijk is om HB te blamen voor alles. Ik kies echter niet graag de makkelijke weg. Maar soms kom ik er niet onderuit en blijken mensen in mijn omgeving het toch wel eens bij het rechte eind te hebben. 
Wat dat betreft is het net een enge ziekte, door het te negeren of niet te 'behandelen' kom je er niet vanaf. Niet dat ik negatief tegenover HB sta, maar bij mijzelf is het meer een absurditeit terwijl het bij anderen vanzelfsprekend is en in mijn ogen iets heel normaals. Eens in de zoveel tijd wordt HB hier dus weer actueel (want eigen en 'ik moet er iets mee'), nog afgezien van de bezigheden die ik op school heb rond het thema (Leonardo) en ik heel normaal vind.
Hallo (en tot het whiqend?)
)
Welkom!
