Prikkels: auto of trein?

[Domblondje]

Ik heb geen rijbewijs en dat was nooit een probleem. Nu ben ik gescheiden en kan me dus niet meer lekker door m'n vriend 'laten rondrijden'. Dat vond ik wat prikkels betreft fijner dan de trein.
Vraag me nu af of een rijbewijs handig is. Is zelf autorijden erg prikkelend? Meer dan de trein en de bus? Wat vinden jullie?
En hoe ga je om met rijles en links/rechts niet uit elkaar kunnen houden?
En dan heb ik het nog niet over de faalangst.... zucht....
groetjes, Domblondje

[Milena]

Ik zou niet meer zonder auto kunnen, ik snap niet hoe ik ooit zonder heb gekund. In de trein word ik gek van alle herrie om me heen, maar als ik dat buiten probeer te sluiten dmv een boek of muziek, dan heb ik grote kans dat ik mijn eindpunt voorbij rijd.

In de auto heb ik eigenlijk niet zoveel last van m'n gevoeligheid voor prikkels, maar dat kan wel komen omdat ik eigenlijk standaard 10 tot 20 km/u te hard rijd met m'n muziek (hardstyle hardcore) op standje alle-dingen-in-het-vakje-van-de-deur-trillen-mee en daarom wel in mijn achterhoofd heb zitten dat ik me goed op het verkeer moet focussen om tijdig in te kunnen grijpen bij gevaar.

Maar goed, of autorijden voor jou te prikkelend is, weet ik natuurlijk niet. Dat zul je pas merken als je het daadwerkelijk doet.

Wat betreft links en rechts kun je denk ik wel gewoon met de instructeur afspreken dat hij met z'n hand aanwijst terwijl hij het zegt. En op het navigatiesysteem waar je tegenwoordig geloof ik ook mee moet leren rijden zie je (meestal ruim van tevoren al) een pijltje in de juiste richting.

Wat bij mij heel goed heeft gewerkt qua rijles is dat ik zo'n 10 dagenpakket van de ANWB heb gekozen. Niet elke week 2 of 4 uurtjes rijden, dus elke week weer het gevoel voor die auto zien te vinden en dat een halfjaar lang ofzo, nee gewoon bam: 10 dagen lang 4 uur op een dag rijden en 4 uur op een dag meerijden met de andere cursist (waar je ook veel van leert) en dan aansluitend meteen afrijden. Bij de ANWB is (of iig was) het ook zo dat je instructeur standaard mee gaat op het examen, dat weten de examinators ook allemaal, dus je hoeft je ook geen zorgen te maken of de examinator je misschien wel een watje vindt dat je je instructeur mee wilt.

Nog een voordeel van de ANWB was (of dat nog zo is weet ik niet) dat je er voor een paar honderd euro meer een examengarantie bij kon kopen. Is wel veel geld voor sommigen, maar het kan je net dat beetje extra rust geven tijdens je examen omdat het niet persé nu moet lukken. Dat pakket was overigens pas voordeliger vanaf de 3e keer afrijden.

Nadeel was wel dat het in 1 keer 2100 euro kostte (zonder die examengarantie dan, want die had ik niet genomen) en dat de eerste 2 dagen in een simulator moesten. Iets wat voor de meeste mensen waarschijnlijk perfect werkt, maar waar ik absoluut niet tegen kan (misselijk, koppijn, desoriëntatie, duizelig).

Pfff, dat is wat meer tekst geworden dan de bedoeling was

Hoop dat je er wat aan hebt.

[Sofie]

Milena

@Domblondje
Ik zou zeggen probeer het eens uit. Een paar losse lessen om te ervaren hoe het is en zoek een instructeur die hier mee om kan gaan.
Afsluiten voor prikkels kun je leren, ook buiten de auto. Als ik een bijrijder heb vraag ik wel eens of hij/zij stil wil zijn, kan net teveel zijn. Maar vergeet niet dat heel veel handelingen automatismen worden en dat je dan beter kunt focussen op de zaken die er toe doen.

[Vincent]

Die ANWB route kan ik ook aanbevelen. Was voor mij overigens maar 1500 euro; aan de hand van de intake wordt er namelijk bepaalt welke intensiteit je krijgt. In prijs ligt dat dan tussen 1500 en 2200 geloof ik. Ik had al stiekem wat geoefend en kon dus zo wat geld besparen.... Overigens vlak daarna naar Canada verhuisd dus m'n eerste jaar voornamelijk daar gereden, waar net wat andere regels gelden; zo mag je daar bijv. Zowel links als rechts inhalen... dus terug in Nederland werd ik behoorlijk als een hork gezien in het verkeer

[Alexandra]

.

Vraag me nu af of een rijbewijs handig is. Is zelf autorijden erg prikkelend? Meer dan de trein en de bus? Wat vinden jullie?
En hoe ga je om met rijles en links/rechts niet uit elkaar kunnen houden?
En dan heb ik het nog niet over de faalangst.... zucht....
groetjes, Domblondje

Trein schept de prettige mogelijkheid om ongelimiteerd te dagdromen.
Wanneer ik op een andere plek dan bij het raam zit, duik ik lekker in een boek.
Kan jij die ontspanning niet ook voelen?
Of heeft dit alles voor jou eigenlijk meer met autonomie/contrôle te maken?

Wat betreft auto:

Op latere leeftijd ben ik gaan autorijden.
Toen ik net les had, kon ik de info eerst niet goed filteren. Vreselijk vond ik dat.
Ik werd bang dat ik overprikkeld zou raken en niet geschikt zou zijn om te gaan autorijden.
Mijn ervaring is, dat je geleidelijk aan vanuit basis-overzicht alles leert zien en dat dan alle prikkels in het verkeer gelukkig weer gestruktureerd binnen gaan komen.



Links en Rechts : Ik vermoed dat dat meer een woord-ding is.
Tijdens rijden zul je echt niet linksom de rotonde nemen
Je moet het wat dat betreft misschien meer van beeld-instructies hebben, in plaats van woorden.
Misschien valt met navigatieroute afbeeldingen één en ander te omzeilen?

[Laatbloeier]

Domblondje, ik heb mijn rijbewijs al sinds mijn 20ste. Met links en rechts heb ik tijdens de lessen best moeite gehad (ik kan ze ook niet uit elkaar houden, mijn zoons van 8 en 10 hebben in de stad op de fiets laatst flink moeten lachen erom, dan zei ik: "hier links jongens" en dan werd ik verbeterd, "Néé mam, rechts bedoel je!" en dat een paar keer achter elkaar). Toen ik mijn bewijs had, heb ik jarenlang auto gereden, toen ik nog wat 'jeugdige overmoed' bezat, zal ik maar zeggen… Nu lijd ik aan totale auto-vermijding, want ik heb qua richtingsgevoel een behoorlijke blinde vlek. Ik durf niet meer, ook niet met Tom-Tom, want die is ook lastig te volgen als je links en rechts zo traag doorhebt… Vorig jaar met kerst heb ik trouwens probleemloos naar Amsterdam gereden, het rijbewijs van mijn man bleek verlopen te zijn en anders kregen we de huurauto niet mee. Maar toen zat mijn man naast me als levende Tom-Tom en dan kan ik het nog prima.

Het scheelt overigens best wat geld als je huishouden autoloos is, wat ik een mooi bijkomend voordeel vind. Mijn man gaat ofwel fietsend ofwel per trein naar z'n werk. In de vakantie huren we een auto en we hebben een Greenwheels-abonnement.

Kortom, voor mij het openbaar vervoer! Plattegrondje mee (kaartlezen kan ik weer wèl) en dan gaat het prima. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik bijna nooit op pad hoef/ga. O ja, en ik kan me --net als Alexandra-- juist prima ontspannen in de trein. Boek mee, of mijmeren, lekker. Ik ben snel overprikkeld, maar mensen en dingen waar ik verder niets mee hoef, die kan ik redelijk 'blokken' voor mezelf, mits niet al te irritant aanwezig.

Goed, zo zit het voor mij. Voor jou kan het uiteraard weer heel anders werken!

[Esther]

Ik vind veel vrijheid in het hebben van een auto en ga niet vaak meer met de trein.
Toch vind ik trein soms wel weer rustiger, omdat het mij minder aandacht kost.
Andere mensen sluit ik me dan voor af, enige opletten is inderdaad wel dat je op tijd de trein weer uit stapt.
Trein kost echter meer tijd, maar scheelt soms weer parkeerproblemen en -kosten. Dat zijn voor mij vaak redenen om voor de trein te kiezen.
Ik heb overigens wel 80 rijlessen en bijna anderhalf jaar nodig gehad om mijn rijbewijs te halen. Ik zat in het begin zwaar verkrampt achter het stuur. En heb vrij lang nodig gehad om verkeersinzicht te ontwikkelen, om alle prikkels te verwerken en daar tijdig op de juiste manier op te reageren. Uiteindelijk wordt veel daarvan wel een automatisme. Ik heb twee jaar voor mijn werk dagelijks in de spits op de snelweg gereden, daar veel van geleerd. Toch vind ik het heerlijk dat dat nu niet meer hoeft!

[IeDjie]

Als ik zelf auto rijd krijg ik meer prikkels dan dat ik als bijrijder meerijdt. Dat zou je kunnen proberen hoe dat voor jou werkt via een paar lessen.
Verder rijdt ik prikkelarm auto, dus radio uit, zonnebril op, ventilatie uit, dashboardverlichting zo zwak mogelijk (nu ik mezelf lees klink dit best erg Toch een beetje hoogsensitief geloof ik)

[marc83]

Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik tijdens het rijden in gedachte afdwaal. Voor mijn gevoel kijk in in het niets en toch hou ik het verkeer voor me in de gaten. Wanneer een auto voor me remt rem ik onbewust ook en ik heb ook gemerkt dat wanneer ik afdwaal ik de auto voor me blijf volgen. Dit heb ik voornamelijk als ik alleen in de auto zit. In mijn ervaring werkt het voor mij beter als er iemand naast me zit die tegen me praat.

[ItsI]

Ik moet er niet aan denken om geen auto/rijbewijs te hebben. Na 8 lessen heb ik als 19-jarige mijn rijbewijs gehaald en dat heeft voor veel vrijheid gezorgd. Toen, maar ook nu.

Bij OV denk ik onmiddellijk aan rennen om je overstap te halen, ongemakkelijke stoelen (die 'bult' voor je nek zit voor mij niet op de goede hoogte waardoor ik altijd pijn in mijn nek krijg), te warme coupés waardoor ik last van reisziekte krijg, drukke roltrappen op overvolle stations, mensen die ik overal ruik , laatste treinen die een beperkende factor vormen in mijn sociale leven.

Ik kan niet bepalen of voor jou trein of auto het meeste prikkels zou opleveren. Voor mij is het absoluut de trein, ik kan niet ontspannen tijdens het reizen met openbaar vervoer.

[Esther]

Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik tijdens het rijden in gedachte afdwaal. Voor mijn gevoel kijk in in het niets en toch hou ik het verkeer voor me in de gaten. Wanneer een auto voor me remt rem ik onbewust ook en ik heb ook gemerkt dat wanneer ik afdwaal ik de auto voor me blijf volgen. Dit heb ik voornamelijk als ik alleen in de auto zit. In mijn ervaring werkt het voor mij beter als er iemand naast me zit die tegen me praat.

Het in gedachten afdwalen ken ik ook, vooral op monotone lange en veel gereden routes. Muziek kan ik me niet op focussen, praten wel. Als er niemand naast me zit en ik heb die focus nodig, dan zoek ik een praatzender op de radio of ik neem een luisterboek mee.

[marc83]

Als ik ergens voor het eerst rij dan kijk let ik overal op en sla alles in me op. Zoals je zelf al zegt, als ik het ken dan dwaal ik sneller af.
Een audioboek en praatzender heb ik nooit geprobeerd. Het blijft dat wanneer er iemand naast je zit het toch het makkelijkst blijft om erbij te blijven. In de sportschool betrap ik me er ook geregeld op dat ik afdwaal in gedachten en dat is zelfs op drukke momenten. Het autorijden is daar dus geen uitzondering op.

[FransCorten]

Ik heb ook geen rijbewijs. Komt volgens mij bij hoogbegaafden relatief veel voor. Tot een paar jaar terug vond ik het prettig om met OV te reizen. De nieuwe treinen vind ik zeer oncomfortabel met harde stoelen en leuningen en harde akoestiek. Op het platteland kan het nog steeds leuk, rustig en gemoedelijk zijn met buurtbussen en regionale treintjes. Ook in het buitenland heb ik veel meegemaakt door met het OV te reizen.

[Spinner]

Ik heb een bloedhekel aan OV.
Als parkeren op Schiphol niet zo belachelijk duur zou zijn, zou ik er niet mee reizen.

Mij irriteert vooral het feit dat je geen persoonlijke ruimte hebt in de trein, dat je niet zelf bepaalt waar en hoe je rijdt (is in file's ook beperkt) en het feit dat je zo op je spullen moet letten. Dat geeft mij stress.

Ik moet zeggen dat ik voor dit topic niet echt HBers in beeld had als ik dacht aan mensen zonder rijbewijs...

gr

[Sandra]

Ik heb lang getwijfeld of ik hier zelf een topic over zou beginnen. Ik vind autorijden namelijk vreselijk en dat heeft voor mijn gevoel te maken met veel denken en intens voelen. Ik vind hier nauwelijks begrip voor en daarom vroeg ik me af of er meer hb-ers zijn die dit hebben.

Op de weg ben ik me voortdurend bewust van alles wat eventueel fout zou kunnen gaan en dat is heel angstaanjagend. Verder weet ik dat er ook mensen op de weg zitten die zonder aan de risico's te denken het gaspedaal indrukken, of die tijdens het rijden met hele andere dingen bezig zijn. Ook dat maakt me angstig. En ik besef dat door angst te langzaam, aarzelend o.i.d. rijden geen veilig rijgedrag is, dus probeer ik me tegen die angst te verzetten en mee te rijden met het verkeer.

Gevolg: ik zie er vreselijk tegenop als ik moet rijden en ben na een ritje van vijf tot tien minuten helemaal leeg. Als ik langer probeer te rijden, krijg ik binnen een half uur flinke pijn in mijn schouders, rug etc. van de spanning. De omgeving begrijpt hier niets van, vindt autorijden heerlijk, benadrukt steeds dat ik het "gewoon" moet doen en lacht me uit als ik weer met de fiets of het OV ga. Ik probeer mezelf te dwingen om routine op te bouwen met het autorijden, maar vaak kan ik het echt niet opbrengen. Dat neem ik mezelf dan weer kwalijk, etc etc...

Als bijrijder ben ik trouwens ook bang (=irritant voor de bestuurder, dus ik probeer het niet te laten merken).

In de trein kan ik heerlijk mijn gedachten de vrije loop laten... Daar kan ik me op de een of andere manier prima afsluiten voor de omgeving.

[sap]

Zelf heb ik geen rijbewijs. Mijn partner sinds een paar jaar wel. Maar hij denkt er net zo over als
Sandra. Met als gevolg dat hij zijn rijbewijs eigenlijk voor niets heeft gehaald. Zelf twijfel al jaren ik of ik (nog) rijlessen zal nemen.

[Spinner]

Autorijden is niet heel erg anders dan fietsen; je hebt er wat gevoel voor nodig.

Op de fiets kom je dezelfde malloten in het verkeer tegen maar ben je honderden keren kwetsbaarder dan in een auto.
Ik zou aan een vorm van sensomotorische therapie gaan denken als je zo'n moeite hebt met autorijden. Vertrouwd raken met het gevoel en de sensaties en ze zelfs leuk gaan vinden.

Ik kan me er iig niks bij voorstellen, zelfs niet nadat ik een ongeluk had gehad.

gr

[frenchie]

trein is LEUK, ik maak ALTIJD leuke ontmoetingen in de train, een lange trein reis is altijd niew vriendienen maken, en soms niew vrienden.
Fietsen, in nl, is top, maar koud en nat.
Anders, motor

auto sucks

[chabeli]

het auto leren rijden vond ik verschrikkelijk en kostte me ontzettend veel moeite. Na zo'n les was ik helemaal uitgeput. Jarenlang heb ik amper gereden, eigenlijk alleen om de oefening erin te houden. Ik vond autorijden echt niet fijn, vooral niet in een omgeving die ik niet ken. Nu ga ik wel met de auto naar mijn werk en ben ik meer 'getraind'. Het gaat beter, maar nog steeds kost het me veel energie en moet ik mezelf dwingen om erbij te blijven en niet te dagdromen of in slaap te vallen. Rijden als het regent, donker is en in een nieuwe omgeving vind ik nog steeds erg moeilijk te doen. Ik ga liever met het openbaar vervoer, maar dan eigenlijk liever niet tijdens de spits. En drukke OV vind ik een drama, maar tijdens daluren is het heerlijk reizen. Boekje of krant erbij, of heerlijk dagdromen! Dat ik nu met de auto ga is vanwege de lange reistijd; na een dag van 9 uur werken wil ik zo snel mogelijk thuis zijn.

[frenchie]

Ik vind mensen die openbaar vervoer nemen met een opvouwbaar fiets de slimste, gezondste en duurzamsde mensen dat je kan vinden.Met een GPS, je bent totaal autonoom, geen file, geen parkeer rip deal.

Anders, 240 km/ uur s nachts op een franse snelweg, het is echt mijn zwaakte.