Nog meer audiofielen hier?

[vedet]

Leuk die audiofielen allemaal hier!!! En zeer knap wat jullie maken.
Ik ben het niet echt, maar hou wel van al die dingen. Ik heb al zoveel hobby's dus deze kan er eigenlijk niet bij.
Mijn zoon is extreem audiofiel. Zal hem vragen of hij ook een keer hier wat op wil zetten. Na zijn studie audio-visueel heeft hij nu de opleiding electronic music producer gedaan en zit 4 tot 10 uur per dag muziek te maken en spullen uit te dokteren. Het is nu net een echte studio, . Ook leuk voor de buren :band:
Ook een idee om spullen met elkaar te ruilen??? Hebben we gelijk weer een activiteit.

[Physeric]

> Alleen zie ik niet in waarom je een (goede) buizenversterker slecht moet noemen.

Zou ik ook niet doen

> Voordeel van buizen is dat de electronen geen verstoring krijgen van het materiaal waarin ze bewegen. Dit dus wel bij halfgeleiders.Hierdoor kan een buisversterker minder ruis produceren.

Een beetje moderne versterker heeft een signaal-ruis verhouding die makkelijk > 80 db, dus dat is geen probleem. Een buizenversterker is over het algemeen niet zo lineair als een transistorversterker, maar de laatste is weer heel lelijk als ie overbelast wordt. Dat moet je niet doen. Er is behalve de hobby geen technisch argument om een buizenversterker te gebruiken en om die reden zijn zo ook nagenoeg nergens meer te vinden.

>Waar je overigens wel veel verschil tussen kunt horen is een klasse A versterker of een klasse B versterker. de B klasse werkt met een balans eindtrap. Deze is altijd minder nauwkeurig als de A versterker bij de overgang van plus naar min (aantrekken/afstoten conus). Is weer wel zuiniger met energie en wordt minder warm dan een klasse A versterker.

Dus, waar heb je zo'n type B dan nog voor Ik heb zelf type D; zeer efficient en van vervorming merk ik niets. Ik heb m wel eens langs een A/B versterker beluisterd en met snel te switchen proberen verschillen te horen; identiek op het gehoor (en dan echt proberen wat te horen). Dus, goed genoeg.

>Voor een platenspeler kan je helaas niet toe met een zuiver lineaire versterker. Een gramofoon plaat (vinil) is nl. alineait opgenomen. Lage tonen zouden, bij lineaire opname, zo'n uitslag in de groeven krijgen, dat ze dan de groef ernaast verstoren. Versterken van een grammofoon vraagt derhalve een frequentie afhankelijke versterker.

Ja klopt, grappig trouwens. Ik zie als nadeel ook dat als een plaat harder danwel zachter opgenomen is je elke keer de versterker moet aanpassen. Ik heb dan ook geen platenspeler maar gewoon alles digitaal. Gewoon alles 1:1 zonder alle nadelen die analoge apparatuur heeft.

> bv nagaan bij een speaker of de rand van de conus wel dezelfde uitslag maakt als het centrum van die conus.

Dan kun je zelf niet goed nagaan, maar je krijgt hogere harmonische in het responsiespectrum (vervorming) die de fabrikant als het goed is in zijn specs laat zien (waterval diagram). Het is nooit helemaal te voorkomen en maakt goede speakers ook duur. Gelukkig heeft iemand voor mijn speakerproject de juiste ingrediënten reeds uitgezocht, en er zijn ook leuke links van mensen die stapels speakers naast elkaar hebben bemeten. In de doe-het-zelf hoek is men hier zeer bedreven in. Ook een reden voor mij om een bouwtekening te gebruiken; anders ben je weer 10 jaar verder voordat je wat hebt.

>De hier ook genoemde geluidskabels..De lengte beïnvloed de geluidskleur, hoe langer je kabel hoe minder hoge tonen...De capaciteit filtert hoge tonen het meest.

Voor gewone lengtes en voldoende dik moet echt goede meetapparatuur hebben wil je dat gaan merken, laat staan horen! Meestal gaat laag geluid eerst achteruit, omdat de weerstand van de kabel hoog is en laag het meeste vermogen pakt. Veel wordt het 'skin effect' genoemd voor hoge frequenties maar dat helemaal niet van belang voor de lage frequenties in de audio (<40 kHz en je hoort boven de 20kHz echt niets meer). Een beetje dikke kabel is genoeg.

Als mijn speakers af zijn kan ik eens een luistersessie organiseren!

Leuke links:

http://www.verber.com/mark/ce/cables.html
http://www.audioholics.com/education/am ... amplifiers

>Ook een idee om spullen met elkaar te ruilen???

Hmm, ik heb nog wel een Rotel RSP 1068 en een Rotel RSP 1570 te koop...

[reinier]

> Alleen zie ik niet in waarom je een (goede) buizenversterker slecht moet noemen.

Zou ik ook niet doen

> Voordeel van buizen is dat de electronen geen verstoring krijgen van het materiaal waarin ze bewegen. Dit dus wel bij halfgeleiders.Hierdoor kan een buisversterker minder ruis produceren.

Een beetje moderne versterker heeft een signaal-ruis verhouding die makkelijk > 80 db, dus dat is geen probleem. Een buizenversterker is over het algemeen niet zo lineair als een transistorversterker, maar de laatste is weer heel lelijk als ie overbelast wordt. Dat moet je niet doen. Er is behalve de hobby geen technisch argument om een buizenversterker te gebruiken en om die reden zijn zo ook nagenoeg nergens meer te vinden.

>Waar je overigens wel veel verschil tussen kunt horen is een klasse A versterker of een klasse B versterker. de B klasse werkt met een balans eindtrap. Deze is altijd minder nauwkeurig als de A versterker bij de overgang van plus naar min (aantrekken/afstoten conus). Is weer wel zuiniger met energie en wordt minder warm dan een klasse A versterker.

Dus, waar heb je zo'n type B hem dan voor Ik heb zelf type D; zeer efficient en van vervorming merk ik niets. Ik heb m wel eens langs een A/B versterker beluisterd en met snel te switchen proberen verschillen te horen; identiek op het gehoor (en dan echt proberen wat te horen). Dus, goed genoeg.

>Voor een platenspeler kan je helaas niet toe met een zuiver lineaire versterker. Een gramofoon plaat (vinil) is nl. alineait opgenomen. Lage tonen zouden, bij lineaire opname, zo'n uitslag in de groeven krijgen, dat ze dan de groef ernaast verstoren. Versterken van een grammofoon vraagt derhalve een frequentie afhankelijke versterker.

Ja klopt, grappig trouwens. Ik zie als nadeel ook dat als een plaat harder danwel zachter opgenomen is je elke keer de versterker moet aanpassen. Ik heb dan ook geen platenspeler maar gewoon alles digitaal. Gewoon alles 1:1 zonder alle nadelen die analoge apparatuur heeft.

> bv nagaan bij een speaker of de rand van de conus wel dezelfde uitslag maakt als het centrum van die conus.

Dan kun je zelf niet goed nagaan, maar je krijgt hogere harmonische in het responsiespectrum (vervorming) die de fabrikant als het goed is in zijn specs laat zien (waterval diagram). Het is nooit helemaal te voorkomen en maakt goede speakers ook duur. Gelukkig heeft iemand voor mijn speakerproject de juiste ingrediënten reeds uitgezocht, en er zijn ook leuke links van mensen die stapels speakers naast elkaar hebben bemeten. In de doe-het-zelf hoek is men hier zeer bedreven in. Ook een reden voor mij om een bouwtekening te gebruiken; anders ben je weer 10 jaar verder voordat je wat hebt.

>De hier ook genoemde geluidskabels..De lengte beïnvloed de geluidskleur, hoe langer je kabel hoe minder hoge tonen...De capaciteit filtert hoge tonen het meest.

Voor gewone lengtes en voldoende dik moet echt goede meetapparatuur hebben wil je dat gaan merken, laat staan horen! Meestal gaat laag geluid eerst achteruit, omdat de weerstand van de kabel hoog is en laag het meeste vermogen pakt. Veel wordt het 'skin effect' genoemd maar dat helemaal niet van belang voor de lage frequenties in de audio (<40 kHz). Een beetje dikke kabel is genoeg.

Dat "lage" gaat vooral achteruit bij te dunne kabels.
Hoge tonen door "condensator" werking tussen de twee koper kernen. (Oplossing: gescheiden enkelvoudige draden gebruiken).
En vooral de rabge boven de 15khz is gevoelig voor kabel lengte (kinderen horen dit dus veel eerder dan volwassenen)

Heb hier overigens alleen hoorbaar iets van gemerkt bij kamer rond gelegde kabels van 15 meter voor de ene box en van 1 meter voor de andere box. Oftewel alleen hoorbaar bij een groot verschil in aansluiting tussen de boxen. In die tijd haalde mijn gehoor (getest) 21 khz

De klasse B balans versterker is in de jaren 60-70 als vernieuwing (op klasse a) ontworpen om het energie verbruik (in de versterker zelf) terug te dringen en daarmee transistoren voor hogere eindvermogens te kunnen inzetten. Een groter % van het vermogen dus naar de boxen toe. In die tijd was het lastig om goede vermogens transistors te maken. Dit was dus het voordeel; van die versterker...veel (maar niet zo mooi) geluit produceren.

In die tijd (60-70) was de signaal ruis verhouding ca 60 db . Overigens is ook hier vooral de voorversterker van belang, die ruis wordt nl. versterkt door de eindversterker waarmee de ruis van de eindversterker zelf maar een fractie is van de in die trap binnen komende ruis van het ingangs signaal...de uitgang van de voorgaande trap dus.

Wat betreft vervorming bij overbelasting: Dat krijg je bij elke soort versterker.

Natuurlijk klopt het dat je zelf nauwelijks in staat bent om die conus uitslag te controleren, dat vraagt specialistische apparatuur. Wel is het leuk om te weten dat een electrostatische box geen centrale aaldrijving heeft voor de "conus". De (afstotende) electrostatische lading werkt over de complete conus waarmee die dus ook overal compleet "aangedreven" wordt.

Voor de echte audiofiel: Er bestaat ook magnetostatisch...werkend op lorenz krachten. Heb die helaas nooit kunnen beluiseren.


ps Mijn referentie voor een goede installatie is het geluid van de concertzaal zelf.

[Physeric]

> Heb hier overigens alleen hoorbaar iets van gemerkt bij kamer rond gelegde kabels van 15 meter voor de ene box en van 1 meter voor de andere box. Oftewel alleen hoorbaar bij een groot verschil in aansluiting tussen de boxen.

Dit soort dingen moet je goed kunnen testen door alles sysmtematisch te wisselen. Plaats; kabellengte etc. Je moet een mono signaal sturen en er voor zorgen dat de speakers binnen 1 db hetzelfde volume geven. Anders hoor je inderdaad verschillen door het één danwel het ander veroorzaakt. Hier ben ik dus een beetje skeptisch/

> Overigens is ook hier vooral de voorversterker van belang

De goedkoopste voorversterkers zitten zo op een signaal/ruisverhouding van >100 db en de duurste vaak ook. Mijn versterkertje zou een harmonische vervorming < 0.03% moeten hebben, dus zo'n <-70 dB. Dat is zo weinig dat je je geen zorgen hoeft te maken om vervorming maar meer om de keuze van de opname. Bij goedkope receivers (<1000 €) is de vervorming trouwens wel een probleem omdat die goedkope versterkertjes teveel belast worden. Die 7 x 130 watt zijn een beetje gelogen wat betreft lineair bereik, dus ik heb zo het idee dat de vervormingsgetallen van fabrikanten niet altijd eerlijk zijn....

Dat apparaat van mij heb ik met verschillende versterkers vergeleken en je hoort echt geen verschil tussen merk A of B, ook al heb ik hele lulverhalen gelezen hoe de één ruimtelijk en muzikaal is, en de ander een betere soundstage heeft maar een tikje wollig etcetera. Naast elkaar geen enkel verschil (aangesloten op de zelfde CD speler en een identiek paar speakers om met 1 druk op de knop te kunnen wisselen). Zelfs de goedkope rotreceiver van een paar honderd euro klonk net zo goed bij hogere tonen maar was niet zo goed voor lagere frequenties. Gelukkig weten we vanuit de psychoakoestische hoek wel wat er met veel audiorecensies aan de hand is; niet gehinderd door enige kennis van hoe slecht het auditief geheugen is denkt men verschillen te kunnen horen tussen apparatuur die voor ze staat en iets ergens anders 3 jaar terug. Dat soort figuren moet je dubbelblind aan de tand voelen en genieten van het gejammer achteraf wanneer blijkt dat ze helemaal niets kunnen horen maar dat het dubbelblinde testen hun concentratie heeft verstoord of zoiets.

> Mijn referentie voor een goede installatie is het geluid van de concertzaal zelf.

Maar een goede opname zonder gekuch en geschuif en andere irritante mensen erin is wel zo fijn. Bij een goede film is het geluid soms helemaal mooi opgeschoond en afgesteld en dat is toch ook wel leuk; klinkt 'mooier' dan live.

[reinier]

Reken maar dat ik die test met verschillende kabellengtes correct heb uitgevoerd....heb nou eenmaal als kind een hobby elektronica achtergrond met een stukje TU kennis (zeventiger jaren) in die richting. (kon dus zelf versterkers ontwerpen, ook de "gelijkstroom versterker" bv)

Oftewel: inderdaad boxen omgewisseld en inderdaad op mono signaal gedraaid.
Ook de kabels aan de versterker zijde omgewisseld trouwens om evt. fouten aan versterker zijde uit te sluiten.
Eea nagechecked met een speciale test grammfoon plaat zoals indertijd leverbaar.

Weet je overigens hoeveel vervorming de analoog digitaal conversies veroorzaken?
Hangt ook van de gebruikte compressie technieken af hoe goed dat gaat.

[Physeric]

Just checking

> Weet je overigens hoeveel vervorming de analoog digitaal conversies veroorzaken?

ja, niets dat een menselijk oor kan horen. Compressie hoeft geen probleem te zijn als a) de compressie verliesloos is of b) je niet al te veel compressie toepast met verlies. Zo'n 128 bits mp3 klinkt net zo goed als een CD bij normale volumes. SACD gebruikt een hogere informatiedichtheid dan CD maar dat hoort ook niemand (tenzij je het heeeeel hard zet, schijnt?). Je kunt elk signaal braaf digitaliseren in elke gewenste precisie en als je signaal/ruisverhouding gunstig gekozen wordt hoor je er niets meer van.

Digitaal kan alles wat analoog kan maar dan veel beter, zonder verlies aan informatie en vervorming. Een CD wordt geloof ik bij 44 kHz gesampeld zodat je tot 22 kHz geluid kan produceren. Voor mensen goed genoeg (waterbeestjes kunnen zo >100 kHz waarnemen). Er wordt wel eens geopperd dat je de interferentie tussen de verschillen >22 kHz signalen dan niet meer kunt horen, maar de laag-frequente interferentiecomponent is laag frequent en zit in de opname, lijkt me. Da's wel grappig trouwens, omdat sommige mensen hyper-tweeters bouwen voor tussen 20 en 80 kHz, of nog meer, om dit enorme 'gat' te dichten

[reinier]

om 22khz geluid voort te brengen dat niet sinus vormig is. (bv blok golven) heb je wel iets anders nodig dan een 44khz sampling.
Maar ja, die blokgolf zou je kunnen ontleden in sinussen van veel hogere frequenties als benadering.

Echter, alleen kinderen en jongeren zullen dit horen. Veel volwassenen hebben al moeite met 7 Khz.
Degeen die dus die 80khz tweeters gebruikt lijkt vleermuizen te willen verstoren in de jacht op insecten.

Voor muziek is dat alleen niet geheel zinloos als je de muziek niet weergeeft vanuit opnames maar via generatoren. Dan zitten die interferenties niet in de weergave meegenomen. (electronische muziekinstrumenten dus)

[Physeric]

Als je een frequentiedecompositie van het signaal maakt kun je amplitude en fase informatie bepalen (dus krijg je 2 getallen) die een sinus perfect weergeven. Zo zijn alle frequenties met heel weinig informatie opgeslagen en die blokvorm treedt niet op. Met 44 kHz kun je met zo'n decompositie maximaal 22 kHz ontleden (een decompositie geeft complex geconjungeerde oplossingen zodat je netto maar de helft van je frequentiebereik kunt analyseren) en de kwaliteit tot 22 kHz is dan 'perfect'. SACD/Blu-ray gaat tot 192 kHz; tikje overgesampeld.

[northern lady]

Het is zo jammer dat mijn vader niet meer leeft...Hij had vast al het bovenstaande goed begrepen! Ik dus niet
Maar hij was dus ook zo iemand die zelf versterkers bouwde. Heb het elders ook al eens gepost, zie hem nog bezig met zijn printplaatjes. En hij zat vaak voor zijn lol enorme schema's te bestuderen. Zelfbouwspeakers. Stapels vakliteratuur.
Dus ook jammer dat mijn partner geen advies meer kan vragen aan hem.
Hij was ook zendamateur, bouwde ook al zijn zenders zelf...even off-topic

[Kworzot]

http://www.gearjunkies.com/news_info.php?news_id=6405
Deze audiofiel krijgt het helemaal warm na het zien van al dat! Als een kind in de snoepwinkel

Ben zelf enorm veel bezig met het beluisteren en creeren/hermaken van muziek/geluid. Vooral dan software maar me dunkt dat deze dure hobby na verloop van tijd me toch wel een aardige duit gaat kosten; kan niet wachten om men eerste MIDI-controllertje te kopen

[Terence]

Iemand een goed advies voor mij?
Na nieuwe software om muziek mee te maken, een externe geluidskaart en binnenkort een nieuwe desktop (die puur gebruikt zal worden voor muziek maken, zelfs geen internet erop), wil ik ook nog twee speakers erbij.
Ik heb nu twee prima externe computerboxen, maar voor componeren is dat natuurlijk niet goed genoeg. Alleen kan de prijs niet al te hoog liggen.

Dus welke speakerset raden jullie mij aan? Binnen een redelijk lage prijsklasse zo'n goed mogelijke kwaliteit?

[Vincent]

Active monitoren, in een goedkope prijsklasse raad ik KRK's aan, ik heb zelf twee sets staan waar ik opzich wel vanaf wil, een 5inch setje en een 8inch setje. Laat maar weten als je interesse hebt

[Terence]

Tenzij niemand hier roept "Wat! KRK?! Wat raad je die jongen in godsnaam aan!" heb ik wel interesse, ja.

[vedet]

Terence vraag het aan mijn zoon die weet dat echt allemaal wel. Krijg je goed advies.
Alleen wel na werktijd bellen he lieverd

[Terence]

Je kent me toch? Nooit tijd om te bellen!

[vedet]

Terence dan fiets je er gewoon een keer langs.
Kun je de apparatuur ook zien die ze daar hebben.

[Physeric]

Mijn audio project is voorlopig af. Uitgebreid gewauwel hier!. Erg blij met het resultaat , wat wel fijn is voor al het werk dat er in is gaan zitten. Luistersessie ?

[@nouk]

Wtf... wat is dàt?! Ik zou gewoon bang zijn om het aan te zetten... of heeft grootte niets met geluidssterkte te maken?
In ieder geval erg... eh... imposant. En wat is nou het verschil in beleving tussen deze en pak 'm beet mijn 2 antieke Mission boxjes?

[Physeric]

Wat het verschil in beleving is blijft tamelijk persoonlijk! Maar als de muziek wat harder staat of voller moet zijn dan is het verschil uiteraard erg groot. Een goede speaker is veel preciezer en prettiger in klank en vervormt erg weinig. Als je ze naast elkaar beluisterd is dat ook direct duidelijk (ook voor het ongeoefende oor). De vraag is meestal dan ook of je het er voor over hebt qua geld en huiskamerindeling. Je hebt de zogenaamde Wife Acceptance Factor (WAF) en die is bij melkpakjes hoger dan voor grote full range speakers. Ik denk dat deze speakers een hele lage WAF hebben, ware het niet dat deze WAF niet voor mijn W op gaat (het is beter een W bij uw speakers uit te zoeken en niet andersom). Ik wilde een KEF, maar dat mocht niet, veel te rond



Dit soort speakers van boven de 10.000€/paar zijn altijd prachtig om te zien en te horen, maar dit zelfbouw product haalt deze kwaliteit en is volgens sommigen soms beter. Ach, als je mijn zelfbouw speakers kant en klaar moet kopen zijn ze ook $18,000/paar. Zelf bouwen scheelt ongeveer driekwart! Zoals ik al zei, keuzes, keuzes.

[Rianne]

The Wife is very happy
her Acceptance
is a Fact(or)