Jeroens schreef:Niet echt één persoon maar ik kijk altijd erg op tegen mensen die het lukt om in de huidige maatschappij hun eigen identiteit te behouden. De vrijdenkers dus die tegen de stroom in durven te gaan.
Juist, inderdaad. Ik vind het ook belangrijk om jezelf te blijven in de moderne maatschappij. Allerlei meningen over de massa, en het individu verbleekt of lost er in op. Zo ben ik er denk ik wel eentje die overal tegenin gaat, ik heb overal mijn eigen mening over en houd me niet aan regels "omdat ze nou eenmaal zo zijn". Ik zou toch zeker willen uitdrukken dat ik gewoon schijt aan de regels heb. Als het kruispunt leeg is en de verkeerslichten zijn rood, kijk ik goed om me heen om te bevestigen dat er geen (kruisend) verkeer is, en dan fiets ik gewoon door. Ik vind dat je zelf moet blijven nadenken en opletten hoe alles werkt, en niet stomweg als zombies de regels volgen omdat anderen dat zo hebben bepaald.
Maar een simpel voorbeeld natuurlijk, maar zo ben ik essentiëel. Het geeft me best wel wat problemen bij veel dingen, ik vind het bijvoorbeeld moeilijk om rijlessen te nemen en onthouden welke regels ik moet toepassen op welk moment. Van binnen functioneer ik niet op basis van regels maar op structuur, dus ik moet iets eerst aanwennen voor ik het "goed" kan. Ook huiswerk maken ging thuis nooit, want ik kreeg er nooit "tijd" voor, het paste niet in het schema van mijn dagritme. Huiswerk is ook eigenlijk "schoolwerk", bedoeld voor school en niet voor thuis. Op school (of op mijn werk als het over werken gaat) is het er de omgeving voor, en kan ik er moeiteloos al mijn concentratie op richten.
Dat soort dingen is het eigenlijk, naast het feit dat ik ook ambities heb liggen om dingen te veranderen zeg maar. Ik kan geen concrete dingen verzinnen, maar ik zit in ieder geval wel in de clientenraad van een instelling, en probeer zo op te komen voor de mensen en met mijn inzicht voor verbetering zorgen. Er zit goede logica en inzicht in me, en dat wil ik niet egoïstisch voor mezelf bewaren. Maar verder heb ik geen voorbeeld mensen ofzo, tegen wie ik opkijk. In feite ben ik eigenlijk mijn eigen voorbeeld, omdat ik juist nooit "peers" heb leren kennen. Niet uit arrogantie bedoeld, maar ik viel gewoon overal buiten en degenen met wie ik omging snapten mij nooit door mijn denkwijze. Een enkeling misschien, en nu de HB soos, maar anders niet.