Siouxsie schreef:Mie schreef:Phileine2 schreef:Nee, ik heb die neiging niet. Ik houd me eerder op de achtergrond zodat anderen hun eigen beslissing kunnen maken. Althans, dat is hoe ik denk dat ik handel.
Iemand die wél manipuleert (en wat ik dus heus wel door heb want diegene denkt misschien dat hij slim is, maar dat ben ik ook) kan het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Ik heb er een gruwelijke hekel aan.
Dit zie ik precies zo.
Heb het zelf - volgens mij - ook altijd wel door als iemand manipuleert.
Vind dat onsympathiek en vaak ook dom overkomen ('denk je nou echt dat ik je niet doorheb?' denk ik dan).
En waarom in zoveel bochten wringen in plaats van gewoon rechtdoorzee.
Is veel effectiever en efficiënter bovendien.
Mensen die manipuleren (heb het uiteraard over het bewuste manipuleren) veroorzaken naar mijn idee meestal meer problemen dan dat ze oplossen.
Wat ik mij dan afvraag: betekent het feit dat je het doorziet, dat het verkeerd is? Ofwel, waarom is het eigenlijk verkeerd?
Ik begrijp dat je het gedrag afkeurt (dom, onsympathiek, wat ik overigens opvat als een lichte sneer naar mijn persoon maar ik weet niet of je het zo bedoelt). Maar in welke zin is het efficiënt om altijd rechtdoorzee te zijn? Ik ervaar juist het totaal omgekeerde namelijk.
Bedoelde het niet naar jou persoonlijk. Hoewel ik het gedrag dat jij beschrijft wel irritant vindt.
Maar bedoelde het in het algemeen.
Trouwens wel goed van je dat je dit aangeeft.
Maar ook deze hele post hieronder is dus niet kwetsend bedoelt naar jou toe.
Dat ik misschien wat pinnig schrijf komt doordat het nogal wat (oude) boosheid en irritatie bij mij oproept.
Waarom het verkeerd is?
Ik zeg niet dat het verkeerd is. Ik vind het vervelend gedrag. Zegt niet dat het totaal verkeerd is. Wie ben ik om daarover te oordelen?
Voor mij voelt zulk soort gedrag in ieder geval niet goed. Het voelt niet oprecht en geeft me het gevoel dat iemand spelletjes probeert te spelen met mij of zijn/haar omgeving. Dat vind ik respectloos overkomen. En dat vind ik er onsympathiek aan.
Ja, in principe speelt iedereen spelletjes maar ik doel nu dus op het bewuste manipuleren.
Wat er niet efficiënt aan is? Degene die met het manipulerende gedrag van een ander moet dealen, weet vaak niet wat de manipuleerder nou eigenlijk bedoelt/wilt. Hierdoor ontstaan vaak misverstanden.
Heb het vaak genoeg om mij heen zien gebeuren.
Het is net alsof je allerlei vreemdsoortige bochten neemt terwijl de weg van A naar B in principe gewoon recht is. Zo zie ik dat dan. Doordat die manipulator die bochten neemt, is vaak onduidelijk waar een gesprek bijv. heen gaat en raakt de daadwerkelijke inhoud op de achtergrond.
Waardoor er veel meer tijd/energie nodig is om tot een inhoudelijk punt of doel te komen.
Siouxsie schreef:
Omdat ik in werkelijkheid een betweterige, arrogante einzelganger ben (even gechargeerd, maar eigenlijk ben ik dat wel), vinden de meeste mensen het prettiger om tegen mijn leuke kant te praten.
Ja? Vinden mensen dat echt prettiger? Hoe weet je dat? Heb je het gecheckt?
Bedoel dit niet als aanval, maar heb dus sterke twijfels over deze aanname die je doet.
En dat is ook iets wat ik vaak zie bij mensen die bewust manipuleren; er wordt vaak heel veel ingevuld. Men denkt te weten wat de ander (zogenaamd) wil. En van daaruit gaat men handelen, zogenaamd om het voor de ander beter of 'prettiger' te maken. Maar vaak is dat ten eerste een aanname (dat het daardoor prettiger wordt voor een ander) en ten tweede is het m.i. vaak eigenlijk puur om het voor zichzelf aangenamer te maken. Dat merk ik vaak wanneer ik iemand die zulk gedrag vertoond daarover bevraag.
Ik zie het dus vooral als een overlevingsstrategie van diegene. Als iets dat is ontstaan vanuit machteloosheid.
Als ik het op die manier bekijk kan ik er ook wel een soort empathie of tolerantie voor opbrengen. Diegene kan/weet blijkbaar niet anders.
Maar ik vind het wel heel irritant als zo iemand niet wakker te schudden is, of het naar mij probeert te doen voorkomen alsof zulk gedrag door mij gewenst is, of nog erger: alsof diegene dat voor mij doet.
Alsof het een altruïstische daad zou zijn!
'Hallo, ik heb daar toch niet om gevraagd?!'
Denk ik dan
Siouxsie schreef:
Dus dat gun ik die mensen én ik vermijd zo kritiek op mijn persoonlijkheid. Dat is heel efficiënt.
Voor jezelf is het in die zin misschien efficiënt, ja. Maar je verloochent er jezelf wel mee, althans, zo zie ik het. En je laat niet zien wat je eigenlijk wilt en wie je bent. Dus in die zin lijkt het me niet efficiënt. Kom ik toch weer terug op het idee dat het een overlevingsstrategie is.
En natuurlijk mag iedereen zijn eigen overlevingsstrategie hebben.
Het zou naar mijn idee allen fijner zijn voor zowel de ander als mezelf

, om meer te kunnen handelen vanuit een authentiek zelf. Vanuit wat je zelf wilt en voelt, dus meer vanuit een leefstrategie i.p.v. overlevingsstrategie.
Siouxsie schreef:
Hetzelfde geldt voor de entertainmentfactor. Ik hoor soms iemand een verhaal vertellen waarvan ik weet dat het in werkelijkheid anders was, maar zoals hij het vertelt verhoogt het wel de entertainmentwaarde. Wat is dan belangrijker? Dat het een exacte weergave is van de realiteit, die op zichzelf doorgaans vrij saai is, of dat wij genieten van een smakelijk verhaal? Ik vind het laatste eigenlijk leuker.
Een smakelijk verhaal kan leuker zijn ja. Alleen dan wel als diegene die het verhaal verteld, zich ook realiseert dat dingen wat extra worden aangezet. Je hebt ook van die mensen die zo overduidelijk dingen verdraaien en dan denken dat anderen dat niet doorhebben....Dat kan wel soms minder leuk zijn om naar te luisteren, voor mij althans.
Dan voelt het toch alsof ik voor de gek wordt gehouden.