
Juist dat wordt voorkomen door goede methodologie in de wetenschap. Kun je uitleggen waarom je deze opmerking hier plaatst?Esther schreef: Achteraf rationaliseren? Dat vind ik meer jouw pakkie an.
I have nothing to say / and I am saying it / and that is poetry / as I needed it - John CageAmbrose Bierce schreef:Cynic, n: a blackguard whose faulty vision sees things as they are, not as they ought to be.
Hier kan ik het niet mee eens zijn, als jij dit 'rationaliseren' als onderdeel van de wetenschap beschouwd. Ik heb een wetenschapper (of Physeric) dit nooit horen beweren. Ik heb er wel meerdere horen verwijzen naar degelijke onderzoeken die het 'wetenschappelijk onverklaarbaar fenomeen' onderuit halen, omdat die bewijzen dat er andere verklaringen zijn of dat de door de paranormale beweging aangenomen verklaring niet klopt. Waarop de paranormale beweging terugslaat met het: het is niet wetenschappelijk te bewijzen. Tja...Esther schreef:Rationaliseren is ook, het kan niet bewezen worden, dus het bestaat niet.
Maar Physeric haalde een onderzoek aan die aantoonde dat jouw verklaring niet klopt (en dàt is dus bewezen). Er is dus een andere verklaring voor wat jij ervaren hebt. Maar niet degene die jij denkt, want die is net onderuit gehaaldEsther schreef:Ik heb dan niets aan een wetenschappelijke verklaring dat mijn ervaring niet bewezen kan worden en dus niet bestaat.
Dat kan ik me voorstellen...Esther schreef:Ik heb geen behoefte mijn ervaring wetenschappelijk te verklaren.
Als dat gewenst wordt, dan stopt het gesprek.
Als mij gezegd wordt, het is onzin, je beeldt het je in etc, dan stopt het gesprek.
I have nothing to say / and I am saying it / and that is poetry / as I needed it - John CageAmbrose Bierce schreef:Cynic, n: a blackguard whose faulty vision sees things as they are, not as they ought to be.
Hmm, grappig genoeg zijn er veel experimenten gedaan of je kunt bemerken of iemand achter je staat en of je dat kunt merken. Uiteraard zegt iedereen dat dat kan, maar als je dat gewoon gaat testen en corrigeert voor kans, blijkt dat helemaal niemand dat kan. Zodra je iemand wel kan zien ga je opeens wel alles voelen? Lijkt me niet.[/quote]Esther schreef:Als iemand zich (ongewenst) binnen jouw persoonlijke ruimte begeeft, dan voel je dat zonder dat die persoon je nog aanraakt.
Als ik Christina goed heb begrepen, was bovenstaande exact de insteek van haar topic.Moira schreef:Maar Physeric haalde een onderzoek aan die aantoonde dat jouw verklaring niet klopt (en dàt is dus bewezen). Er is dus een andere verklaring voor wat jij ervaren hebt. Maar niet degene die jij denkt, want die is net onderuit gehaalddus je kunt vasthouden aan jouw geloof in jouw verklaring of je kunt gaan nadenken hoe het nog anders verklaard zou kunnen worden.
Er zijn meer (prachtige) ervaringen te beleven als mens, zoals verbondenheid, liefde, zelfs spiritualiteit, die biologisch te verklaren zijn, terug te brengen zijn tot chemische processen, en in te bedden in de evolutietheorie. Althans, tot op zekere hoogte, en er wordt in de toekomst vast nog wel meer ontrafelt, ook zaken die nu nog een mysterie lijken. Voor sommigen haalt dit wellicht de glans van dergelijke ervaringen af. Voor mij persoonlijk geldt gelukkig dat ik van deze fenomenen nog steeds enorm kan genieten, ookal ken ik zo'n beetje de op wetenschappelijke wijze ontdekte achtergronden ervan.Moira schreef:Dat kan ik me voorstellen...Esther schreef:Ik heb geen behoefte mijn ervaring wetenschappelijk te verklaren.
Als dat gewenst wordt, dan stopt het gesprek.
Als mij gezegd wordt, het is onzin, je beeldt het je in etc, dan stopt het gesprek.
Dit betekend niet dat het niet mogelijk is dat er ooit wel de apparatuur gaat komen die dat kan en het dus wel mogelijk is.Physeric schreef:Als de meeste gevoelige apparatuur nul radiogolven van mensen waarneemt (en dan bedoel ik ook echt: de meest gevoelige appratuur), waarom moet ik dan aannemen dat "wij" dat wel kunnen? Ik kan het namelijk niet (en jij ook niet, trouwens ).
Yup, het loopt weer uit op de gebruikelijke discussieChristina schreef:Dit topic heb ik in hb in het dagelijks leven geplaatst omdat ik graag wilde dat mensen hier open hun ervaringen en ideeën over dit onderwerp kunnen schrijven.
Hmm, misschien omdat het menselijk brein een geweldige patroonherkenner is? En dan bedoel ik ook echt geweldig. Eén van de dingen die mij zo soort met het paranormale is dat mensen er aan voorbij gaan hoe geweldig hun perceptie en waarneming werken. Heel veel is namelijk vanuit de psychologie zo mooi verklaarbaar (inclusief het onderuit schoffelen van claimsChristina schreef:Soms heb ik ook wel is het idee helderwetend te zijn omdat ik gewoon geen idee heb waar ik in godsnaam soms informatie vandaan haal en alles zo snel door heb.
Brain Chemistry. Input, output, klaar. Niet dat dit een simpel proces is, maar toch.Christina schreef:Misschien weet jij een betere term Physeric?
Daar ben ik het helemaal mee eens Physeric. Alleen soms vraag ik mij af waar die input dan vandaan komt..... Dat wat wij vervolgens zien/ voelen komt natuurlijk uit ons brein. Maar die input? En de kwantummechanica kunnen we daar niet wat mee?Physeric schreef:Hmm, misschien omdat het menselijk brein een geweldige patroonherkenner is? En dan bedoel ik ook echt geweldig. Eén van de dingen die mij zo soort met het paranormale is dat mensen er aan voorbij gaan hoe geweldig hun perceptie en waarneming werken. Heel veel is namelijk vanuit de psychologie zo mooi verklaarbaar (inclusief het onderuit schoffelen van claims !).
Leuke vraag maar uiteraard NOG NOOIT iets meegemaakt. Misschien dat andere mensen het wel als zodanig zouden omschrijven. Deja Vu, denken dingen te weten, mensen waar je aan denkt die opeens bellen, etcera. Nooit de behoefte gehad daar iets paranormaals aan toe te schrijven. Schouders ophalen en klaar... Wel andersom bij mensen die overleden familieleden "nog konden voelen". Wees niet bang, tegen beter weten in heb ze niet geslagen en het huis uitgesodemieterd... alhoewel dat wel datgene was "wat mij van boven werd ingegeven". Ok, misschien word ik nu cynisch...Zelf nog leuke "para"normale ervaringen?
De zogenaamde "het moet ergens vandaan komen dus dan maar QM" verklaring? Hoe dan?Maar die input? En de kwantummechanica kunnen we daar niet wat mee?
Dat is volgens mij een van de bedoelingen van dit topic.Physeric schreef:Leuke vraag maar uiteraard NOG NOOIT iets meegemaakt. Misschien dat andere mensen het wel als zodanig zouden omschrijven.Zelf nog leuke "para"normale ervaringen?
Physeric schreef:Als de meeste gevoelige apparatuur nul radiogolven van mensen waarneemt (en dan bedoel ik ook echt: de meest gevoelige appratuur), waarom moet ik dan aannemen dat "wij" dat wel kunnen? Ik kan het namelijk niet (en jij ook niet, trouwensEsther schreef:Zoals radiogolven informatie door de lucht kunnen verspreiden, waarom zou er niet een soort informatie/trilling van mensen uit kunnen gaan die andere mensen kunnen opvangen? Alleen maar omdat we het nog niet kunnen verklaren / waarnemen?).
Iets wat ik niet begrijp is waarom mensen een term uit de natuurkunde nemen en het vervolgens zo misbruiken dat er niets meer over is van de originele betekenis, om dat vervolgens weer aan natuurkundigen uit te gaan leggen. Emotie is geen energie, gedrag is geen energie, naast elkaar staan is energie. Energetisch communiceren? Daar heeft de natuurkundige energie niets meer mee van doen. Ik zou het ook anders noemen want het geeft alleen maar spraakverwarring.Esther schreef:Voor mij is 'energie' maar een kader om naar een fenomeen te kijken
Dit is geweldig, uiteraard, maar wat wil dit zeggen? Wat voor communicatie heeft hier plaatsgevonden? Of is het gewoon een kwestie van achteraf verklaren wat er gebeurde, projectie en rationalisatie?Esther schreef:Tijdens een workshop chakradans kwam een oefening om je te verbinden met een ander. Omdat ik op een gegeven moment teveel pijn in mijn benen kreeg, ging ik aan de kant zitten. Ik had echter al zo'n verbinding met mijn oefenpartner opgebouwd, dat de gecreëerde afstand niet goed voelde en ik uiteindelijk besloot weer op te staan. Zij vertelde dat ze me al dichterbij voelde komen, voordat ik opgestaan was.
Hmm, grappig genoeg zijn er veel experimenten gedaan of je kunt bemerken of iemand achter je staat en of je dat kunt merken. Uiteraard zegt iedereen dat dat kan, maar als je dat gewoon gaat testen en corrigeert voor kans, blijkt dat helemaal niemand dat kan. Zodra je iemand wel kan zien ga je opeens wel alles voelen? Lijkt me niet.Esther schreef:Als iemand zich (ongewenst) binnen jouw persoonlijke ruimte begeeft, dan voel je dat zonder dat die persoon je nog aanraakt.
In oudere tijden zal dit de enige verklaring zijn geweest!sap schreef: Ik kan me voorstellen dat als je er gevoelig (susceptible) voor bent, je dan denkt dat dit God is, die bij je komt.
Waarom haal jij je schouders er bij op? Is het niet interessant om een verklaring hier achter te zoeken? En ik begon dit topic ook met dat ik dit normaal vind trouwens.Physeric schreef:Deja Vu, denken dingen te weten, mensen waar je aan denkt die opeens bellen, etcera. Nooit de behoefte gehad daar iets paranormaals aan toe te schrijven. Schouders ophalen en klaar...
Nee. Dat is wel erg kort door de bocht!Physeric schreef:De zogenaamde "het moet ergens vandaan komen dus dan maar QM" verklaring?
Leuk om te zien dat er met hoofdletters aangegeven wordt dat dit niet aan de orde is, en nog in dezelfde zin de ervaringen gedeeld worden, waar Christina naar vroeg.. wel kenmerkend voor iemand..Physeric schreef:Leuke vraag maar uiteraard NOG NOOIT iets meegemaakt. Misschien dat andere mensen het wel als zodanig zouden omschrijven. Deja Vu, denken dingen te weten, mensen waar je aan denkt die opeens bellen, etcera. Nooit de behoefte gehad daar iets paranormaals aan toe te schrijven. Schouders ophalen en klaar... Wel andersom bij mensen die overleden familieleden "nog konden voelen". Wees niet bang, tegen beter weten in heb ze niet geslagen en het huis uitgesodemieterd... alhoewel dat wel datgene was "wat mij van boven werd ingegeven". Ok, misschien word ik nu cynisch...Zelf nog leuke "para"normale ervaringen?
De zogenaamde "het moet ergens vandaan komen dus dan maar QM" verklaring? Hoe dan?Maar die input? En de kwantummechanica kunnen we daar niet wat mee?
Omdat iets toeschrijven aan één of andere gemoedstoestand niets nuttigs doet. Het bewijst niets, toont niets aan. Tsja, ik voelde wel eens wat grappigs. So what, als ik alcohol drink of drugs gebruik heb ik dat ook en daar is niets paranormaals aan.Christina schreef:Waarom haal jij je schouders er bij op? Is het niet interessant om een verklaring hier achter te zoeken? En ik begon dit topic ook met dat ik dit normaal vind trouwens.
Hmm, nee, dit soort ervaringen blijft raar (dwz, onzinning in mijn optiek). Het is niet zo dat in de QM dat onze perceptie de meting beïnvloedt. Voor perceptie is er een signaaloverdracht nodig (licht, geluid, magnetisme, warmte, whatever). Voor QM geldt dat wanneer een experiment een signaaloverdracht creëert er iets anders uit komt dan wanneer dat niet zo is.Christina schreef:maar wanneer "dingen" op meerdere plekken tegelijk kunnen zijn en onze perceptie een grote rol speelt in wat iets is dan worden dit soort ervaringen toch een stuk minder raar.
Rupert Sheldrake is in sceptische kringen dan ook erg bekend als certified wacko. Ik zie niet zo veel in zijn methoden.Marco Polo schreef:Sheldrake heeft experimenten gedaan [..]
Het is ook niet aan de orde.Inge Mulder schreef:Leuk om te zien dat er met hoofdletters aangegeven wordt dat dit niet aan de orde is, en nog in dezelfde zin de ervaringen gedeeld worden
Ik ben het eens met de laatste zin al zie ik het niet gauw gebeuren. Het is namelijk heel begrijpelijk dat het gebeurd.Physeric schreef:Iets wat ik niet begrijp is waarom mensen een term uit de natuurkunde nemen en het vervolgens zo misbruiken dat er niets meer over is van de originele betekenis, om dat vervolgens weer aan natuurkundigen uit te gaan leggen. Emotie is geen energie, gedrag is geen energie, naast elkaar staan is energie. Energetisch communiceren? Daar heeft de natuurkundige energie niets meer mee van doen. Ik zou het ook anders noemen want het geeft alleen maar spraakverwarring.