JeejWeej schreef:Ik zat hier toevallig gisteren zelf nog aan te denken. In hoeverre mijn omgeving het zo opvat weet ik niet, maar ik heb zelf het idee dat ik af een toe een beetje zuur over kom door mijn gedachtegangen. Het punt was dat ik geen carnaval vier en mijn vrienden wel, en de zin 'lekker gek doen' speelde in mijn hoofd. En ik moest denken dat mensen die aan carnaval meedoen eigenlijk juist niet lekker gek doen, want als je gek doet, doe je anders dan de rest en dat doen zij juist niet. Dat soort dingen zeg ik niet hardop, want volgens mij worden zulke uitspraken niet altijd gewaardeerd.
Wat ik wel merk, is dat, omdat mensen vaak niet in die gedachtegangen mee willen gaan, je je uiteindelijk vaak aan moet passen om 'mee te kunnen'. Misschien bedoel je dit ook? Heb je er zelf eigenlijk last van, of merk je het gewoon op?
Ik ga mijn eigen gang in het leven. Je hebt namelijk niet altijd keuzes hoe je vrienden/vriendinnen zich gedragen. Je bent er ook niet verantwoordelijk voor.
Maar inderdaad, in groepsverband moet je wel eens 'meedoen'. Nou ja, speel een beetje toneel en zoek een passend iemand in die groep waarbij je je wel prettig bij voelt.
Recentelijk met een echtpaar weggeweest. Niet echt slimme mensen, dat wist ik wel. Maar het sociale aspect vond ik wel prettig in de 'dagelijkse' omgang met hun. Ik maak dus een keuze waarom ik omga met deze mensen, het sociale aspect.
Edoch ze kregen in één week driemaal zeer heftige ruzie die ze publiekelijk even uitvochten. Daar doe je dus niets aan, het is niet jouw keuze dat zij zich zo gedragen. Maar ik vond het wel heel erg vervelend om dat te moeten meemaken.
Ieder mens heeft zelfdiscipline, ook niet echt slimme mensen.Gebruik dat dan.
Om begrip te krijgen voor mijn domheid kom ik uiteindelijk altijd weer hier terecht. 