HB twijfels

[Moira]

Lol, Miriam, jouw verhaal herken ik heel erg! Ik neem het wel een stapje verder: ik vind het makkelijk, terwijl het moeilijk is en dus moet ik wel echt dom zijn, want ik kan niet eens begrijpen wat er moeilijk is. Jaja...

Ik heb nu ongeveer wel aanvaard dat ik HB ben. Meestal toch

[Jo Pipopi]

dank voor je antwoord Rianne, dat maakt e.e.a. duidelijk.

Wat mij blijft fascineren is de definitie van HB. Het model van Monks is gebaseerd op dat van Renzulli, wat al uit 1985 stamt volgens wikipedia. Dat model is dus al 25 jaar oud, in de tussentijd moeten er toch nieuwe inzichten zijn opgedaan zou ik vermoeden! Komen deze oude modellen nog altijd overeen met jouw bevindingen in de praktijk?

Ikzelf ben kritisch tegenover Monks' model. Ik vind het meer een definitie van wat er nodig is om tot uitzonderlijke prestaties te komen, dan een definitie van HB zelf (zie mijn post van gisteren in het topic 'Verschil hoogbegaafd en hoogintelligent').

[Jo Pipopi]

In mijn coachpraktijk komen veel hoogbegaafden voorbij en mij vallen dingen op die ik niet altijd in de literatuur kan plaatsen, cq wetenschappelijk kan onderbouwen.
Empirische bevindingen... ik hoop dat wetenschappers enkele van dergelijke vragen ooit oppakken en dat dit wellicht tot onderbouwde theorieën en modellen zal leiden; wetenschappelijk onderbouwen dat sommige van mijn bevindingen niet kloppen is ook goed. Ook dat geeft meer duidelijkheid

Interessant! Kun je hier iets meer over vertellen? Bv, wat kom je dan zoal tegen in je praktijk wat niet in de literatuur te plaatsen is?

[Rianne]

Interessant! Kun je hier iets meer over vertellen? Bv, wat kom je dan zoal tegen in je praktijk wat niet in de literatuur te plaatsen is?

Jazeker, maar ik denk dit dat dit daar het geschikte topic voor is..... dit gaat over twijfels.
Ik open een nieuw topic!

[Nijn]

Als ik bij mezelf kijk, wat betreft twijfelen, is het ook heel vaak een gebrek aan vergelijkingsmateriaal. Je weet niet anders, dus vindt je het normaal. Dan snap ik op zo'n moment niet waarom ik dan slimmer ben dan een ander. Ik heb overigens hetzelfde bij de IQ-testen zelf. Toen ik vroeger getest ben was dat met een gele doos met allemaal "puzzltjes" erin (weet zo niet welke test dat is) die ik van de "testjuf" dus allemaal moest maken. Maar naar mijn mening waren het hele makkelijke puzzeltjes waar ik al lang te oud voor was, ik snapte toen al niet hoe ze aan de hand van zulke makkelijke puzzeltjes konden zeggen dat ik hoogbegaafd was. En datzelfde heb ik nu nog wel. Ik geloof het meer omdat het al zooovaak tegen me gezegd is in mijn leven, maar ik zie er maar zelden "bewijs" van.

[SachaX]

Die twijfel, daarom heb ik ook even gewacht met het aanmelden hier. Net alsof ik mensen voor de gek zou houden door te zeggen dat ik hb ben. Testen hebben het wel officieel bevestigd maar de mensa-test zal ik nooit halen. Getallen zijn een nachtmerrie voor me. Standaardoptelsommen daarop kan ik moeiteloos het antwoord geven, omdat ik dat uit mijn hoofd geleerd heb. Maar de getallenreeksen, daar tel ik letterlijk op vingers anders lukt het gewoon niet. En toch komt er uit de iq test een hoog getal. (En nee, dat heb ik niet omgedraaid ). Maar dan slaat ook de twijfel toe. Als ik dan inderdaad hb ben waarom zie ik dan overal om me heen mensen die veel beter zijn dan ik, waarom werk ik dan op een dusdanig laag niveau? (Dat ik me daar rotverveel en het werk 3 keer zo snel doe dan mijn collega's vergeet ik vaak even). Maar de problemen waar ik tegen aanloop, de onzekerheid, het voortduren aanpassen (downgraden noemt een vriend van mij het) dat is dan zo herkenbaar als kenmerk van hb. Het voelt bijna als arrogant om te zeggen dat ik het ben. Terwijl het iets is waar niemand een verdienste aan kan ontlenen, maar wel iets waarmee je moet leren omgaan. Kortom, ik twijfel nog even verder...

[Steep]

Ook voor mij is die constante twijfel DE reden om me hier nog niet aan te melden, ook al liep ik al een aantal jaar rond met het idee dat ik wel eens HB kan zijn (kennis van me vroeg het ooit aan me en ook de Mensa-thuistest was positief).

Hoe kun je nou HB zijn wanneer je niet verder bent gekomen dan de havo? Hoe kun je nou HB zijn als je een baan hebt als verkoper waarin je niet eens uitblinkt qua verkoopcijfers? Verder word je dan ook nog wel eens voor 'gek' versleten wanneer je in een discussie wel eens met een afwijkend standpunt komt en ook wanneer je voor anderen onnavolgbare logica op situaties loslaat.

Ik wil de keren niet tellen dat ik (vooral tegen collega's en kennissen) 'laat maar' moet zeggen omdat ze iets niet helemaal kunnen volgen.Gelukkig zijn veel van mijn beste vrienden aardig slim en hoef ik me daar minder vaak tegenover te verontschuldigen.

Maar na al die tijd je aanpassen accepteer je uiteindelijk maar dat je het allemaal aan jou ligt en daardoor worstel ik nog steeds met het feit of het wel zo is dat ik zo slim ben.... Om gek van te worden want het helpt me allemaal geen steek vooruit.

[Peter71]

Ik ben niet getest, maar herken zó veel van de dingen waar HB-ers tegen aan lopen dat ik wel een vermoeden heb. Ik heb het VWO met goede cijfers gehaald en heb Elektrotechniek gestudeerd aan de Technische Universiteit. Daar is toch wel enige intelligentie voor nodig. Onderpresteren doe ik pas sinds ik werk, want ik vind d'r niks an. (Ik had beroeps-nerd moeten worden!)

Onze beide kinderen zijn wel HB-getest en ze moeten het toch van (minstens) één van hun ouders hebben.

Maar ik herken veel van wat in dit topic genoemd wordt. Bijzondere prestaties afdoen als heel gewoon, jezelf minder voelen dan anderen (want zij bereiken toch meer?), dat soort dingen.

Op dit moment zit ik in een outplacement-traject. Ik kan in dat kader een assessment doen, inclusief een IQ-test. Misschien moet ik daar toch maar aan mee doen. Kan die juf weer zeggen dat de tijd nog niet om is en dat het niet erg is als je niet alle vragen af hebt.