Ik heb nog niet zoveel van/over Nietzsche gelezen, maar zelf legde ik ook de link met Ayn Rand en het ultra liberale gedachtegoed.
Dit gedachtegoed lijkt mij ook meer aan sluiten bij de ideeën van Nietzsche als het gedachtegoed van de Nazi's. Deze laatste hebben eerder de Ideeen van Nietzsche misbruikt voor hun doeleinden dan dat deze Ideeen het Nazisme veroorzaakte. (Zoals dat met zoveel filosofische en religieuze ideeën gebeurt.) Nietzsche had de joden als Mensch uitgesproken hoog in het vaandel staan, en het socialisme van de Nazi's zou je bijna als het tegenovergestelde van het liberalisme kunnen zien.
'Atlas shrugged' van Rand heb ik ook nog niet gelezen maar deze staat wel op mijn lijstje. Ik nam aan dat dat voor een groot deel ook over de politieke gevolgtrekkingen uit ideeën over de ontwikkelende mens gaat. I.p.v. de uiteindelijke ontwikkeling van de mens. Welke natuurlijk wel weer met elkaar te maken hebben.
Wat Yet zegt over rationaliteit klopt wel*, maar dat is volgens mij niet wat Nietzsche ermee bedoelde. Met irrationaliteit wordt eerder een falende of on-ontwikkelde ratio bedoeld als complement op het Emotionele of Egoïstische. (I.p.v als een tegenhanger) Muziek was ook zo ongeveer het hoogste wat er was volgens Nietzsche.
Het ego is een gegeven, zelfs voor de meest rationele mensen. Deze kun je ook niet ontlopen. (Want juist iets niet doen vanwege je ego is ook weer een uiting van je ego.) Het zuiveren van je ego middels je ratio, dus je emoties zo goed mogelijk complementeren, zou in mijn ogen ook het doel moeten zijn.
*Ik snap ook niet zo goed hoe is aangetoond dat dit niet kan zonder hulpmiddelen van buitenaf. Wanneer iemand iets leert, of wil leren, (wat klopt) voldoet dat toch aan streven naar irrationaliteit? En strategieën zoals aangeleerd in cognitieve gedragstherapie kunnen toch ook zonder hulp aangeleerd worden? Daar wil ik van getuigen.
quest schreef:Ik vrees dat het niet zo simple ligt als je het stelt
Ik denk dat het gewoon een kwestie van motivatie is. (En Nietzsche volgens mij ook) Natuurlijk zijn omstandigheden als maatschappij en opvoeding, of de kudde, de voornaamste factoren die deze ontwikkeling tegengaan. Toch denk ik dat er zowel persoonlijk als maatschappelijk een omslagpunt moet zijn waarin mensen gaan beseffen dat bewustzijn (of hoe je het ook wil noemen) de voornaamste prioriteit is. (Ongeveer ook zoals je stelt over het streven naar een Utopie) Na dit omslagpunt zal de aard van het beestje ook niet snel meer boven komen drijven omdat men zich er dan bewust van is en de aard zuiver dient. (Dus ook dat men zich moet behoeden voor conformatie en zich moet individueren)
quest schreef:Wat ik graag wil weten is of het een evolutionaire stap richting deze 'ubermensch' is, of dat het is omdat we langzaam gaan beseffen dat waneer er bepaalde regels en inzichten worden toegepast men richting een utopie gaat welke werkt zolang de regels en inzichten worden toepast.
In mijn ogen zijn deze een beetje hetzelfde. Tenzij je met evolutie enkel de genetische ontwikkeling van de mens bedoeld. Maar persoonlijk denk ik dat je van cultuur en spiritualiteit ook over evolutie kan spreken.
quest schreef:Dan is er geen ubermensch maar een ideaal als omgeving gecreerd. Wat resulteerd in een schijnbaar ubermensch.
In mijn ogen zijn de mensch en omgeving ook gelijk. Een ideale samenleving betekent volgens mij automatisch een ideale mensch en vise versa. Een maatschappij die ideaal gedrag forceert is geen reëel idee volgens mij.