HB-Forum.nl

Hallo allemaal,

als nieuweling ga ik mezelf voorlopig beperken tot mijn nickname Freakje. Waarom Freakje?... omdat ik me altijd een 'freak' gevoeld heb en een grote Marillionfan ben waarbij ik me steeds aangesproken voelde door het citaat "Am I enough of a freak to be worth paying to see?" uit het nummer Separated Out van het album Anoraknophobia (bronvermeldingen waren hier verplicht he )

Zes jaar geleden ontdekte ik per ongeluk dat ik hoogbegaafd ben. Intussen hebben heel wat deskundigen dit bevestigd (zonder IQ test), maar voel ik me nog altijd oerdom. Een tijdlang had ik nood aan collega HB'ers... dan liep ik tegen een onsympathieke bende soortgenoten aan, waarna ik er terug wat afstand van nam. Momenteel zit ik wat in een levenscrisis (depressie die maar niet overgaat en wat fluctueert) die maakt dat ik terug nood voel aan collega HB'ers... vooral omdat ik weer maar eens merk hoe niet-HB'ers me constant voor gek verklaren. En me gewoon een lastig, superkritisch mens vinden Maar waar ik vooral nood aan voel is wetenschappelijk ingestelde hoogbegaafden en ik zou ook doodgraag HB-collega's ontmoeten die NIET hoogsensitief zijn. Ze zouden moeten bestaan volgens sommige deskundigen Dat lijkt me nog eens superboeiend, zelf HSP zijnde en er wat moe van wordend
Heb ook te lang tussen zweverige types gehangen. Ik heb niks tegen spiritualiteit, integendeel zelfs. Maar heb momenteel een overdosis van te ver doorgedreven zweverigheid en opgeblazen hoogsensitiviteit. Een voorbeeld: Ooit zei iemand me dat hij als hoogsensitieve mens wist wat 'DE waarheid' was, want hij kon die dingen zien en voelen waar doorsnee mensen dat niet konden...

Maar dat niet alleen hoor. Ik heb hier eerder op de dag wat zitten lezen en al heel veel herkenbare dingen gelezen, waarna ik dacht: hehe, eindelijk terug wat 'normale' mensen... Met sommige zaken moest ik heel hard lachen, bij andere zaken voelde ik de tranen prikken.

Waarom 'het zwaargewicht' als subject: zo veel mensen zijn in mijn leven al van mij gaan lopen omdat ze me 'te zwaar op de hand' vonden. <diepe zucht> En neen... ik kan echt geen uren leuteren over het weer. Ook niet over de hot topics in soaps waar ik niet naar kijk... enzovoort. Spijtig... Lijkt me een kunst op zich

Dus bij deze daag ik jullie uit: wie kan het hier met mij uithouden?

Groetjes,
de Freak van dienst

Ik wil de uitdaging wel aan gaan met je;-)
Welkom hier!

Ik vind je te normaal



En welkom

Shake hands freakje. Zelfde verhaal hier.

Henri

Wat een paradox: een vreselijk leuke intro van iemand die zich freak noemt
Wees welkom hier!!

Freakje schreef:Dus bij deze daag ik jullie uit: wie kan het hier met mij uithouden?

Iets zegt me dat het me niet veel moeite zal gaan kosten hoor
Welkom!

Hallo Freakje!

Welkom!
Ook ik wil die uitdaging wel aangaan hoor!

Groetjes Marlou

thank you, thank you...

@ Moira: ik houd me nog in, daag me niet uit...

@ Rianne: paradox... Mmm... Les extrèmes se touchent. Dat zou een korte omschrijving van mezelf kunnen zijn.

Welkom Freakje,

Misschien heb je hem al gelezen, anders potentieel interessant: Superfeakonomics van Steven D. Levitt & Stephen J. Dubner.
Ik zit in hetzelfde schuitje: depressie met uitgesproken lichamelijke klachten tgv bijna heel mijn leven mijn emoties (HSP-zijn) te onderdrukken en te rationaliseren om maar als 'normaal' beschouwd te worden en te functioneren in de huidige maatschappij. Helaas gecrashed en nu veel werk aan de winkel om een gezond evenwicht te vinden.
Hier ga je zeker collega HB'ers vinden die voornamelijk rationeel communiceren.
Ik heb korstondig zo iemand gekend irl, maar geen idee of hij op dit forum actief is.

Veel plezier,
XYZ

Freakje, ook van mij (HSP!) nog een duit in het zakje: je kunt naar mijn idee prima hoogsensitief zijn zonder daarbij ook zweverig te zijn. Ik ben HS in de zin van snel overprikkeld, gevoelig, en met een behoorlijk lage 'tolerantie' voor stofjes als bijv. alcohol en cafeïne. Verder zie ik geen aura's, ben ik niet paranormaal begaafd en voel echt niet altijd alles beter aan dan anderen. Ik ben nuchter, down to earth en niet gelovig of spiritueel ingesteld. Ik zie mijzelf als atheïst of 'op z'n best' agnost.

Welkom, toffe introductie! Het zwaarmoedige is heel herkenbaar. Maar als ik dan bedenk dat veel goeie cabaretiers, veel goede kunstenaars, veel grote filosofen en veel grote componisten daar ook (stiekem) aan lijden, vind ik dat ook wel weer relativerend:-P. Ik vind 'zware' melancholie met een snufje eenzaamheid soms een heel erg mooi gevoel...

Welkom. Ik ben wel benieuwd hoe lang jij het volhoudt met al degene hier die zich zo vaak en/of zo lang een 'freak' gevoeld hebben.....

das misschien ook wel waar. Wie weet hol ik binnen de kortste keren gillend weg

En, DopieJopie, een snuifje eenzaamheid mag inderdaad wel. Soms worden mensen me ook weleens teveel, en als ik samenleef met mensen heb ik altijd behoefte aan een ruimte om me alleen terug te trekken. Maar momenteel is de eenzaamheid iets te ... tja... onverdraagzaam. Ik vind het juiste woord er niet voor.

Ik herken dat wel (althans dat denk ik). Heb zelf wat afstand genomen van allerlei vage contacten die meer kennis waren dan vriend. En de rust die daarvoor terug komt is heerlijk. Maar soms is die zelfverkozen eenzaamheid ook wel een beetje teveel van het goede.