https://www.amazon.com/Searching-Meanin ... 1935067222
Niet direct over laag zelfbeeld, maar over de lagen erachter. Het zelfbeeld komt vanzelf wel als hij de rest op een rijtje krijgt. Wat je zo beschrijft zijn de verdedigingsmechanismen die tot een laag zelfbeeld leiden.
Als hij Duits of Frans (of Chinees) spreekt absoluut deze lezen:
https://www.amazon.com/Zu-intelligent-g ... 01G1SWU8Y/
of deze
https://www.amazon.com/Jenseits-Norm-ho ... 00BJ3AIE0/
Coaching ben ik in de regel ook geen fan van omdat je iedereen overal heen kunt kletsen. De motivatie moet van binnen komen.
Hij vindt zichzelf erg overbodig en wil vooral niemand tot last zijn. Dit neemt naar mijn idee steeds extremere vormen aan, waar vooral hijzelf last van heeft.
Deze omdraaien en bestrijden met eigen middelen
Zijn besluiteloosheid zorgt er eerder voor dat anderen voor hem beslissingen moeten nemen en voor hem na moeten gaan denken over wat hij mogelijk zou willen. In plaats van minder is hij nu juist meer tot last. Als het puntje bij paaltje komt heeft hij ongetwijfeld een mening en voorkeuren. Het is voor iedereen veel leuker als hij aangeeft wat hij wil. Hij mag zich daarbij gerust vergissen, zijn mening/keuze later aanpassen of wat anders willen dan de rest. Dit gedrag aanpassen kost tijd, maar niet oneindig veel tijd (dus geen excuus om eeuwig te blijven rekken). Even zeggen dat hij er over na moet denken is prima, maar daarna is er een antwoord nodig. Elke beslissing sluit andere opties uit, dus ja, dat kan betekenen dat hij wat anders leuks mist. Niks beslissen zorgt er voor dat er helemaal niks gebeurt, hij kan dus net zo goed wel beslissen. Elk antwoord is prima, maar beslis! Er zijn altijd onvoorziene factoren die roet in het eten kunnen gooien, maar als de hele mensheid het kan, dan kan hij het ook. Zo soepel als het bij anderen er uit ziet, is het in de praktijk ook daar niet. Vantevoren lijkt alles veel gedoe voor een paar minuten lol, achteraf is het bijna altijd de moeite waard. En als het dat niet is, heb je wat bijgeleerd. Lekker gaan doen dus.
Als afsluiter kun je er achteraan gooien wat hij wil vertellen als hij 120 is en achter de geraniums blaadjes zit te tellen. Hij heeft zijn hele leven op zijn reet gezeten uit angst in de weg te lopen of heeft zijn leven voluit geleefd, zijn partner gelukkig gemaakt en het maximale eruit gehaald waardoor hij de zuster stoere verhalen kan vertellen als ze zijn luier ververst (en heeft daarbij vele herinneringen om op terug te kijken en is trots op wat hij allemaal gedaan heeft)? Dat gaat niemand anders voor hem doen dan hijzelf. Peper erin en lopen!
Alle gekheid op een stokje; een van de kernpunten bij HB is het waargenomen willen worden en begrepen willen worden. Waarnemen in de zin dat iemand de diepte en intensiteit begrijpt van wat hij vertelt. Dat is echter iets dat zich moeilijk laat vinden. Het kan wel en de zoektocht is niet altijd leuk. Maargoed, ofwel hij regelt het asap en heeft daar de rest van zijn/jullie leven lol van, of hij blijft zitten en is naderhand treurig omdat hij niet eerder gehandeld heeft en wat hij daardoor allemaal verloren heeft. Mooier gaat het niet worden.
Uit nostalgische gronden nog even:

Alles heeft een patroon, alles herhaalt zich, er is niets nieuws en het is iedere keer anders. En nu?