Samenwerken in het hoger onderwijs

[Maysun]

Ik ben benieuwd hoe jullie hiermee omgaan en of jullie nog tips hebben. Waar ik al van jongsaf aan tegenaan loop is het verplicht moeten samenwerken op school, universiteit enz. Ik heb wel eens hele leuke samenwerkingen meegemaakt maar het is meestal ondoenlijk om groepsgenoten te vinden die net zo gemotiveerd zijn als ik en van wie ik kan leren. Met als gevolg dat ik continu geremd wordt in mijn leerproces, en me haast wel als middelmatig moet gaan gedragen om geaccepteerd en begrepen te worden en de eindstreep te halen. Voor mij zeer frustrerend en verdrietig ook. Ogenschijnlijk heb ik dan goed samengewerkt, maar het is ten koste gegaan van mijzelf en mijn leerproces.

Het vervelende is ook dat docenten hier vaak helemaal geen tijd voor of zin in hebben. Het is een en al dooddoeners: 'Feedback krijgen van je medestudenten is heel belangrijk' (Welke feedback? Ik heb zelf al lang door wat er beter kan; anderen hebben daar niets aan toe te voegen). 'In het werkende leven heb je ook met andere mensen te maken' (Ja, vanuit een professionele rol met collega's en we krijgen er allemaal voor betaald. In het onderwijs ben ik om te LEREN + nu: ik doe een opleiding voor een solistisch beroep!!). 'Ja, dit is een mooie kans om te leren om te gaan met...Misschien kan je hen helpen om' (En bedankt, word ik weer in de rol van motiverende hulpdocent gezet en ik mag mij wijden aan het zielenheil van de ander; die meestal echt niet geholpen wil worden). 'Perfectionisme is ook een valkuil' (Niet als het intrinsiek aangedreven is, ik doe het voor mijn plezier). Enzovoorts. Voor je het weet wordt je gezien als een arrogante betweter die zich hoog verheven voelt boven de andere studenten. Maar zo is het niet. Ik heb respect voor iedereen die graag wil, ongeacht zijn of haar kunnen. En ik gun ieder onderwijs wat past bij zijn/haar niveau. Dus ook mijzelf.

Wat ik zou willen is dat mensen mij het vertrouwen geven om het op mijn eigen manier te doen, maar het hoger onderwijs is tegenwoordig zo dichtgetimmerd met bureaucratische regels dat niemand er nog buiten durft te denken, laat staan mij die mogelijkheid daadwerkelijk geven. Is er een manier waarop ik mijzelf kan blijven hierin en me niet naar beneden hoef te laten trekken, wat denken jullie?

[Camiel]

Ik ken geen enkel solistisch beroep, hoe hard ik me ook daarvoor inspan. Je hebt volgens mij altijd te maken met andere mensen, als klant, leverancier of collega. Dat gezegd hebbende…

Jij loopt zo te horen tegen problemen aan waar anderen helemaal geen last van hebben. Sterker nog, ze staan er niet eens bij stil. Ze nemen het leerproces als het is, vervullen hun taken en halen hun diploma. Het vervelende is, denk ik, dat jij datzelfde riedeltje zult moeten volgen wanneer jij je diploma wilt gaan halen. Er zullen maar weinig opleidingen zijn waar je volledig kunt freewheelen.

Jij zal moeten doen wat de docent je opdraagt. Je zal moeten samenwerken met andere mensen. Je zal jezelf inderdaad naar beneden moeten laten trekken, als jij de opleiding wilt halen. De enige oplossing die ik zie om fluitend overal tussendoor te kunnen laveren is contact zoeken met een (hoogbegaafde) docent/mentor binnen je opleiding die jou onder zijn vleugels neemt en jou wél van je vrijheid laat genieten.

Als er al zo iemand is

Anders zal je het helaas met ons op het hb-forum moeten doen.....