Omgaan met collega´s

[Bluesbabe]

Sinds 5 jaar werk ik in de zorg en inmiddels bij de 3e werkgever.
Lang geleden, na de middelbare school heb ik een technische opleiding gedaan. Ik werkte tussen de mannen en op zich had ik het niet slecht.
Oke niet altijd simpel, mannenpraat enzo en als jonge vrouw kun je niet altijd meepraten.
Bedrijf failliet en geraakte niet zo gauw aan een andere baan en besloot mama te worden.
Relatie op zijn eind en wat is er dan makkelijker om wat poetsadresjes te zoeken, goed te combineren met schoolgaande kinderen.
20 jaar heb ik huishoudelijk werk gedaan. Geen collega´s, gewoon mijn plan trekken, als de mensen thuis zijn gewoon een beetje koffieklets.
Omdat ik niet tot mijn pensioen dat werk wilde blijven doen besloot ik een opleiding te volgen. 40+ en terug in de schoolbanken.
De schoolbanken waar ik als kind een hekel aan had, ik ben een doener en los daarvan veel gepest.

Papiertje gehaald en in een rusthuis gaan werken. Oei, collega´s, en nu? Dat liep dus niet en na 2 jaar was ik nog altijd ´de Hollander´.
Op naar de volgende, een rusthuis vlakbij, nieuwe collega´s en ....... dat was het ook niet. Door omstandigheden moest ik voltijds gaan werken en dat kon daar niet. Ik terug solliciteren en kwam in het ziekenhuis. Ik werk er nu een jaar.

Op zich een afwisselende baan, dankbaarheid van patiënten, raar maar waar, die zijn wel blij als ik binnen kom en doen hun beklag ook wel over mijn collega´s. Patiënten zien, voelen (weet ik veel) dat ik anders ben dan de rest. Ik ben ook geen hoogopgeleid verpleegkundige, maar een verzorgende.

Na een jaar, word ik door sommige voltijdse collega´s als loopjongen gebruikt, terwijl ze zelf op hun gat zitten. De sfeer is af en toe om te snijden, krijg vaak de mottigste planning en als ik een wissel wil hebben, kan plots niemand. Ook rekening houdend met mijn agenda zit er niet in. Ik moet mijn agenda aanpassen aan die van hun. Soms moet je dingen ver vooruit plannen, dan geef ik het verzoek door, zet erbij waar het voor is en krijg het vervolgens niet. Deze week werk ik 7 vroege shiften op rij, 1 dag thuis en weer 4. Een sociaal leven had ik toch al niet.
Als ik er iets van zeg is het antwoord: voltijds werken is pittig. Eh ja....
Als ik iets zeg wordt er niet geluisterd, ook niet met de overdracht, ´anders´ is hun optiek pertinent fout (?) op een goede morgen/middag krijg ik weinig respons terug. Wat doe ik fout?

Het loopt dus niet lekker en overweeg waar naar wat anders uit te zien, maar bitches en eikels zijn overal. Ben nu 48.
Ooit al eens een assertiviteitscursus gedaan, maar verbaal zijn andere sterker. Heb de ervaring al: steek nooit je kop boven het maaiveld uit....

Wie heeft er tips

[Truus]

Wat doe ik fout?

Meen je dit? Want uit de rest van het bericht lees ik dat je dit niet echt meent. En dat is ook niet zo. Het ligt niet aan jou.
Althans, jij past daar niet, maar je moet niet willen veranderen om wel te passen, want dan liggen een burn-out of bore-out op de loer.
Dus blijf vooral in jezelf geloven, jij doet niks fout!

Het loopt dus niet lekker en overweeg waar naar wat anders uit te zien, maar bitches en eikels zijn overal. Ben nu 48.
Ooit al eens een assertiviteitscursus gedaan, maar verbaal zijn andere sterker. Heb de ervaring al: steek nooit je kop boven het maaiveld uit....

Dit ken ik. Ben 40 en weet het ook echt niet meer. Ik kom juist meer uit de techniek en mannenbanen en heb dat altijd op zich heel fijn gevonden, maar ik loop altijd ook tegen datzelfde mannelijke management op waar ik dan (uiteindelijk, om allerlei redenen) niet meer mee door een deur kan. Dus wordt mij wel eens gezegd om meer de zorgsector in te gaan, omdat men daar wat 'liever' zou zijn. Nou, nee dank je. Behalve dat ik daar echt niet pas, die hele beroepssector gewoon niks voor mij is, vind ik het moeten samenwerken met vrouwen tig keer moeilijker dan met mannen. Eikels kan ik nog negeren, maar bitches blijven 'naaien'.
En ik heb ontiegelijk moeite om niet mijn kop boven het maaiveld uit te steken. Het heeft me al vaker de kop gekost. Maar als ik het niet doe, kost het me mijn kop wel op een andere manier (vooral doordat ik dan niet mezelf ben en dat kost me te veel energie).

Wie heeft er tips

Ja, graag. Ik ook! Want ik weet het ook niet.
En het is eigenlijk vooral hoe tegenwoordig het management is, waar ik tegenaan loop. Lang geprobeerd om zelf dan maar hoger in die boom te klimmen (ook geweest), maar dat is het ook niet.
Alle bedrijven schreeuwen dat ze aan coaching doen en people management, maar ik ken geen enkel bedrijf waar dat echt zo is.

Voor jou; ik zou toch eens kijken of je iets kunt met die technische achtergrond. Misschien heb je momenteel toch meer behoefte aan een 'mannelijke omgeving' dan een vrouwelijke. Daar wordt voltijds in ieder geval niet gezien als iets geks en of waar 'misbruik' van gemaakt kan worden.
Overigens, mag je wettelijk gezien wel 7 vroege diensten werken, een dag niet en dan weer 4?*

*Even opgezocht, volgens mij mag het, maar zit het op de grens...: https://wetten.overheid.nl/BWBR0007671/ ... Artikel5:5 (en https://wetten.overheid.nl/BWBR0007671/ ... Artikel5:7)

[Camiel]

(...) maar bitches en eikels zijn overal. Ben nu 48 (...)

Ik heb in mijn 30-jarige loopbaan al vele (20+) jobs gehad. Veruit de meeste managers zijn naar mijn idee meer of minder narcistische persoonlijkheden die zich met manipulatie en de ellebogen een weg omhoog banen, en slim genoeg zijn om boven het maaiveld te komen en te blijven hangen. Daar zul je het helaas mee moeten doen. Die managers kunnen je wel vertellen dat ze een cursus people-management hebben gedaan, maar het is voor hen onmogelijk om dit goed toe te passen. Ze kunnen alleen procedures opvolgen.

Als je geluk hebt tref je een HB manager die zich een plaats heeft weten te verwerven tussen de andere managers, maar helaas vertrekt die HB manager veel te snel omdat die het ook niet meer trekt om telkens weer van alle kanten tegengewerkt te worden. Als je zo een HB manager tegenkomt is het dus zaak om aan en duidelijk te maken dat jij ook zo bent, en dat je samen een front kunt vormen tegen de rest, want samen sta je sterker.

Heb je een genuine people manager (zoals ik nu - huidige baan heb ik al 7 jaar) dan mag je van geluk spreken, want daarvan zijn er ook niet zoveel. Die managers voelen zich naar mijn idee wel thuis tussen de andere managers, omdat ze niet zoveel eisen aan hen stellen (dit in tegenstelling tot HB managers)

Het meest waarschijnlijk tref je echter (weer) een normale manager, met eelt op de ellebogen. Zaak is dan om idd je kop niet teveel boven het maaiveld uit te steken, of je moet een dikke huid hebben.

Camiel
PS. Ik spreek hier alleen uit persoonlijke ervaring. Aan deze post kunnen geen rechten worden ontleend, en schade voortvloeiend uit het gebruik van deze teksten is voor eigen rekening.

[Bluesbabe]

(...) maar bitches en eikels zijn overal. Ben nu 48 (...)

Ik heb in mijn 30-jarige loopbaan al vele (20+) jobs gehad. Veruit de meeste managers zijn naar mijn idee meer of minder narcistische persoonlijkheden die zich met manipulatie en de ellebogen een weg omhoog banen, en slim genoeg zijn om boven het maaiveld te komen en te blijven hangen. Daar zul je het helaas mee moeten doen. Die managers kunnen je wel vertellen dat ze een cursus people-management hebben gedaan, maar het is voor hen onmogelijk om dit goed toe te passen. Ze kunnen alleen procedures opvolgen.

Als je geluk hebt tref je een HB manager die zich een plaats heeft weten te verwerven tussen de andere managers, maar helaas vertrekt die HB manager veel te snel omdat die het ook niet meer trekt om telkens weer van alle kanten tegengewerkt te worden. Als je zo een HB manager tegenkomt is het dus zaak om aan en duidelijk te maken dat jij ook zo bent, en dat je samen een front kunt vormen tegen de rest, want samen sta je sterker.

Heb je een genuine people manager (zoals ik nu - huidige baan heb ik al 7 jaar) dan mag je van geluk spreken, want daarvan zijn er ook niet zoveel. Die managers voelen zich naar mijn idee wel thuis tussen de andere managers, omdat ze niet zoveel eisen aan hen stellen (dit in tegenstelling tot HB managers)

Het meest waarschijnlijk tref je echter (weer) een normale manager, met eelt op de ellebogen. Zaak is dan om idd je kop niet teveel boven het maaiveld uit te steken, of je moet een dikke huid hebben.

Camiel
PS. Ik spreek hier alleen uit persoonlijke ervaring. Aan deze post kunnen geen rechten worden ontleend, en schade voortvloeiend uit het gebruik van deze teksten is voor eigen rekening.

[Bluesbabe]

Wat doe ik fout?

Meen je dit? Want uit de rest van het bericht lees ik dat je dit niet echt meent. En dat is ook niet zo. Het ligt niet aan jou.
Althans, jij past daar niet, maar je moet niet willen veranderen om wel te passen, want dan liggen een burn-out of bore-out op de loer.
Dus blijf vooral in jezelf geloven, jij doet niks fout!

Ik ben erg onzeker van mezelf.
Zo vaak onbegrepen, zo vaak gepest.

[Bluesbabe]

Voor jou; ik zou toch eens kijken of je iets kunt met die technische achtergrond. Misschien heb je momenteel toch meer behoefte aan een 'mannelijke omgeving' dan een vrouwelijke. Daar wordt voltijds in ieder geval niet gezien als iets geks en of waar 'misbruik' van gemaakt kan worden.
Overigens, mag je wettelijk gezien wel 7 vroege diensten werken, een dag niet en dan weer 4?*

Probleem is dat ze mijn papieren; vliegtuigbouw, in België niet erkennen. Ben tot mijn 18e naar school geweest, MBO gedaan.
Hier stellen ze het gelijk aan de kennis van een 14 jarige, dus 2e middelbaar.
Of ik moet terug naar school voor mijn algemene vorming te behalen, of examen afleggen. En daar heb ik geen zin in.
Terug Nederlandse les en wiskunde in school.... boring en blind examen doen in het vak informatica, dat wordt niks.
Ik ben nog uit de tijd van MS-dos en harde schijven zo groot als een pizza doos XL.

[seivenrut]

Voor het omgaan met moeilijke mensen, is het mogelijk interessant de boeken van Robert Greene te lezen, ihb 'The Laws of Human Nature' . Op het eerste zicht lijkt die zijn lezers in psychopaten te willen converteren; maar eigenlijk draait het er in eerste instantie gewoon om je voldoende te onthechten van andermans gedrag en emoties. Je kan dat perfect met eigen moreel bewustzijn combineren.

Ik veronderstel dat de tegenkanting die je ondervindt gewoon een gevolg is van dat je fragiele ego's onzeker maakt.

Qua leiderschap, zelf-inspiratie en 'je kop boven het maaiveld durven uitsteken', zijn ook de werken van Stephen Covey een aanrader. Heus niet alle managers zijn fundamenteel evil (niemand is perfect-maar dat is een ander verhaal).

Maar ja, als je omgeving té toxisch is, kan het idd beter zijn te veranderen naar een context met meer emotioneel mature mensen.

[Truus]

meer emotioneel mature mensen.

Waar vindt men die?

[seivenrut]

meer emotioneel mature mensen.

Waar vindt men die?

Ik zie je probleem...

Ik ben gelukkig zelf momenteel goed terechtgekomen in de academische wereld (na in mijn tienerjaren ook onpopulair en wel eens gepest te zijn geweest) en, hoewel het in principe een competitieve omgeving is, is er in het algemeen toch een goede collegiale atmosfeer. Er is ook een goeie incentive voor, als je niet goed met anderen kan samenwerken, graaf je het graf van je eigen carrière. Eens je in zo'n overwegend mature omgeving zit is het gemakkelijker er andere te vinden omdat je op referenties van anderen kan vertrouwen bij het opzoeken van andere oorden.

Even googelen geeft een massa aan lijstjes aan hoe mature mensen te identificeren, hoe nuttig dit in de praktijk is weet ik ook niet echt.

[MB]

Ik heb zelf niet in de zorg gewerkt, maar heb wel een familielid en vriendin die in de verpleging hebben gewerkt. Ze hebben dit allebei niet volgehouden en zijn allebei weggepest/ naar weggegaan. Ik kreeg van hen de indruk dat het de werkcultuur is. Ik heb nog een ander familielid die het wel naar haar zin heeft in de zorg, maar zij is ic-verpleegkundige.

Ik heb zelf wel op een kantoor gewerkt waar de buitendienst uit mannen bestond en de binnendienst uit vrouwen. Dit was een heel vervelende omgeving waar ik het maar 2 jaar heb volgehouden. Het werk was leuk, maar de werksfeer was compleet verziekt door het continue geklaag, geroddel en elkaar het leven zuur maken. Ik kon daar niet tegen. Buiten het werk voelde ik me prima, maar op mijn voltijds werk niet. Toen heb ik een andere baan gezocht met een meer gemêleerd gezelschap aan collega’s. Dat is dus een optie: weggaan en gaan werken in een omgeving die beter bij je past.

Als dat geen optie voor je is, dan moet je accepteren dat dit de werkcultuur is waar je nu werkt en daarmee dealen. Dit is dus een werkomgeving waar men elkaar niet echt groet en niet tegemoetkomend is. Dat verander je niet.

Ik keek laatst een filmpje van Eckhart Tolle en die zei ‘Accepteer de situatie alsof je hem zelf hebt gekozen’. Het is dus een ongezellige werkomgeving waar je een lastige planning krijgt, maar je kiest ervoor om daar te werken omdat je er fulltime kunt werken wat je nu nodig hebt. Ik denk dat je de verwachting dat het leuker zou kunnen zijn of dat zij rekening met jou zouden moeten houden, moet laten varen. Als je elke keer weer verrast bent dat ze weer geen rekening met je houden, dan laat je jezelf elke keer onnodig uit het veld slaan. Als je de situatie als gegeven beschouwd, kun je beter bepalen hoe je je daarin wilt bewegen. Wat kun je zelf doen om de tijd dat je daar werkt beter door te komen?

[GerardVenema]

Oplossing gevonden voor mijn ‘samenwerkingsprobleem’.
Vanaf januari werk ik alleen in de nacht in een verpleeghuis(ong.).
Ik ben dan ook een soort achterwacht/vraagbaak voor de slaapdiensten op andere locaties.Dus volledige zelfstandigheid!
Uiteindelijk gaat mijn functie over in de coordinatie van alle bereikbaarheidsdiensten (totaal 27 locaties plus meer dan 100 thuiswonende psych. klanten)..
Nooit 1 nacht hetzelfde.
Soort van 112 voor alle locaties dus..
Gaat dan over psychoses,suicide,medische zaken,brand,enz...

Eindelijk...

[Truus]

Veel plezier en succes!

[Mercurious]

Oplossing gevonden voor mijn ‘samenwerkingsprobleem’.
Vanaf januari werk ik alleen in de nacht in een verpleeghuis(ong.).
Ik ben dan ook een soort achterwacht/vraagbaak voor de slaapdiensten op andere locaties.Dus volledige zelfstandigheid!
Uiteindelijk gaat mijn functie over in de coordinatie van alle bereikbaarheidsdiensten (totaal 27 locaties plus meer dan 100 thuiswonende psych. klanten)..
Nooit 1 nacht hetzelfde.
Soort van 112 voor alle locaties dus..
Gaat dan over psychoses,suicide,medische zaken,brand,enz...

Eindelijk...

Goed van je! Je klinkt erg enthousiast en dat is een goed teken wanneer je aan iets anders begint! Succes!