Ha, ik las dit vanochtend. Heb er in de loop van vandaag een beetje over nagedacht. Doe ik wel eens vaker bij serieuzere onderwerpen.
Die afwisseling luchtig en diepgang vind ik erg prettig, en ik heb zelf die neiging ook. De puzzeltopicjes, het memetopic en hier en daar een grapje of wat mild sarcasme
(op dat laatste vlak houd ik me hier nog in, ben nog te nieuw om dat echt te doen, en ik heb geen zin om mensen te kwetsen die die vorm van humor van mij nog niet kennen en kunnen duiden....)
Zelf denk ik dat het hier zo rustig is, omdat deelnemen aan dit forum -naar mijn mening- gewoon kneiterhard werken is.Je bent wel even aan het discussiëren met een aantal IQ'tjes. Weet je maar eens staande te houden. We zijn geboren debaters. Je hebt zelf toch ondertussen ook al ontdekt bij jezelf, dat je zelden een discussie verliest? Je kunt zo goed redeneren en feiten onthouden, dat je heel makkelijk een discussie kunt winnen. Je begint sowieso waarschijnlijk niet eens aan een discussie waarbij je van tevoren weet, dat je die niet kunt winnen. Lol...
^^ Over dit stukje heb ik een beetje lopen nadenken vandaag. Ik moest er om grinniken vanochtend, maar ergens schuurde het ook en ben ik het er niet helemaal mee eens. Maar ik moest dat eerst even goed voor mezelf helder hebben, voordat ik het mooi onder woorden kan brengen.
Even in lossen zinnen geknipt:
Zelf denk ik dat het hier zo rustig is, omdat deelnemen aan dit forum -naar mijn mening- gewoon kneiterhard werken is.
mwah, soms wel, soms niet. Iedere grijns en grinnik levert ook wat op, net als eventuele nieuwe inzichten. Echt heel hard werken vind ik het niet, hoewel. mijn hoofd af en toe wel "aan" moet. zoals ook nu, met het schrijven van dit bericht...
Weet je maar eens staande te houden.
zo voel ik het eigenlijk niet, uitleg komt door de reactie op de volgende zinnen.
Je hebt zelf toch ondertussen ook al ontdekt bij jezelf, dat je zelden een discussie verliest? Je kunt zo goed redeneren en feiten onthouden, dat je heel makkelijk een discussie kunt winnen
even een 'knip' bij het woord winnen, maar in principe: ja dat klopt. En heel eerlijk, ik vind dat frustrerend... Ik krijg in real life naar mijn zin veel te weinig tegengas. Mensen geven mij bijzonder makkelijk gelijk en hoe absurd dat ook mag klinken, ik vind dat frustrerend... Ik word veel liever echt uitgedaagd. Dat ik echt moet nadenken over argumenten, over mijn eigen standpunten. Als je altijd gelijk krijgt, leer je ook nauwelijks bij.... En laat dingen bijleren voor mij nu net intens belangrijk zijn...
Je begint sowieso waarschijnlijk niet eens aan een discussie waarbij je van tevoren weet, dat je die niet kunt winnen.
Zie bovenstaande...

Dan moet het wel een echte discussie zijn, en niet gesmijt met contextloze feitjes of zo. Ik zag dat er een heel mooi topic is van Rianne (sticky) over wat hier oorspronkelijk gezien werd als discussie. En hoewel het een lange lap tekst is die wat erg serieus overkomt, moet ik zeggen dat dat wat ik een goede discussie vind daar eigenlijk wel heel netjes omschreven wordt.
Dan even dat 'knipje' over winnen.
Ik zie een discussie niet als iets dat je wint of verliest eigenlijk. De een krijgt gelijk, de ander krijgt gelijk, of er volgt een compromis of men wordt het erover eens dat men het niet eens gaat worden.
Krijg je gelijk, dan ben je in zekere zin winnaar, want dan heb je jouw standpunt helder kunnen overbrengen, en vond de ander blijkbaar dat je de boel goed op een rijtje had.
Geef je de ander gelijk, dan ben je in zekere zin winnaar, want dan heb je wat bijgeleerd. (En ik gaf al aan dat ik bijleren als iets belangrijks zie)
Kom je uit op een compromis, dan is er waarschijnlijk gezamenlijk de nuance gevonden. Vind ik ook al een positieve uitkomst.
De laatste, het erover eens worden dat je het niet eens wordt, vind ik het minst 'rewarding' (Kan even geen lekker Nederlands woord vinden, sorry) Maar ook dat zie ik niet als verlies of zo.
Kortom, een GOEDE discussie/gesprek met mensen die echt serieus een gesprek aangaan, vind ik juist heel prettig. Maar dat houd voor mij dus ook in dat je elkaars standpunten/posts serieus leest, even echt nadenkt wat je ervan vind, en dan op INHOUD en niet op de man reageert.
Dat soort gesprekken zou ik graag veel meer willen hebben.
Maar krijg maar eens een groep mensen bij elkaar die er ook op die manier tegenaan kijken, dat is nog niet zo makkelijk...
Discussie staat voor mij ook absoluut niet gelijk aan ruzie. Ik kan het in een discussie over het ene onderwerp zeer hartgrondig met iemand oneens zijn, om hem/haar in een ander topic een kwartier later groot gelijk te geven.
Mensen waarmee ik op deze wijze gesprekken kan voeren, die waardeer ik intens. Juist ook als ze het dus eens oneens zijn met me, hoe paradoxaal dat ook mag klinken.
(Met een van mijn betere vrienden kunnen de scheldwoorden en persoonlijke beledigingen en zéker ook sarcasme trouwens wel echt over en weer vliegen, maar die ken ik ZO goed dat we duvelsgoed van elkaar weten dat we dat ABSOLUUT niet menen en dat we elkaar juist heel erg waarderen. Mensen die dat niet doorzien snappen werkelijk geen fluit van ons gedrag naar elkaar

Dat is ook een (zeer royaal IQ, getest) HB-er, en helaas ex-collega. Collega's van ons hadden daar soms echt moeite mee, terwijl wij juist de grootste lol hadden. Maar dat werd niet begrepen. Maar goed, op een forum werkt het nooit op deze manier, omdat je voor dit soort bizarre constructies ook wel écht elkaar goed moet kennen, elkaars intonatie moet horen, en die stiekeme kleine grijns moet kunnen zien terwijl er iets beledigends uit gegooid wordt... De afstemming. is dan voor anderen niet te zien blijkbaar, maar wel enorm ge-fine-tuned. Ik denk dat ik ook een vrij zeldzame vorm van communicatie is. Wel een die ik extreem hoog waardeer trouwens)
En die ludieke topics, ja die zijn voor mij dus ook juist best erg welkom. Alleen maar zware onderwerpen wordt me veel te eenzijdig en te zwaar. Gewoon 'feel-good' topics houden de boel een beetje in balans. (Zie bv ook 'geluksmomentjes' topic)
Zo. mijn two cents voor nu even...