HB-Forum.nl

Dag allen;
Geïnspireerd door interesse vanuit jullie kant en de uitnodiging naar het dagboek van nebula, heb ik het efficiënt en leuk gevonden om mijn schaakzichten met jullie te delen.

Schaken is kunst en wetenschap. Maar voor een hoogbegaafde een manier om orde te scheppen in chaos. Je kan het beschouwen als oorlog of als spelletje .

Mijn laatste inzichten zal ik nu delen en als ik hier vervolg op vind zal ik m’n schaakinzichten dagboek verder uitbreiden. Ik ben hier veel mee bezig en weet waarover ik het heb. De mooiste schaakcitaat is er een van Garry kasparov , die momenteel voor vrijheid in Rusland vecht.

Life is a game, pla to win

Schaken is het ontvouwen van een universum.
Het is de karate die de energie opvoud en ontlaad . Als kunst is het dus een denk beschouwing en sport, maar je wil natuurlijk gewoon winnen. Het beste inzicht wat ik nu heb is dat schaken een heel territoriaal spel is, en daarnaast een heelal wat uiteen aan het vallen is. Degene die het snelste uit een valt , of op de beste manier kan een mogelijkheid vinden om de tegenstander z’n inferieure talenten te onthullen en het spel te eindigen.

Er zijn natuurlijk vele theoretische aspecten van het uiteenvallen van een universum is echt het beste inzicht wat ik nu kan bieden.

Alle psychologie is ook boeiend. Zo ervaar ik af en toe de angst om te winnen/ niet durven winnen.

wordt vervolgd

Ik vind schaken ook heel interessant, maar ik ben er niet zo goed in


Ik snap wel dat mensen er helemaal dol op zijn.



Maar, leven is een game, try to win?


Nah, dat vind ik een beetje een simpele uitspraak. Wat win je dan? 50 maagden, in het hiernamaals?

Schaken is prima tijdverdrijf, niet iets om aan de grote klok te hangen !

En inderdaad als het leven een spel is om te winnen (zoals wereldkampioen garry kasparov in zijn boek vermeld) wat win je dan ?

Ik denk dat je het beste kan streven naar het beheersen van je intelligentie, en dan bedoel ik niet alleen je IQ, maar ook je EQ.

En ik las je post over liefdesverdriet daar wil ik ook op reageren. Muziek is voor mij erg goed en helend voor mijn vertrouwen in een menselijke samenleving. En als je je EQ goed, traint! Heb je misschien wat volwassene thema’s, want denk nu eens na? Ik merk vaak zelf veel dat ik mijn eigen gedachten verwerf. Betekent niet dat ik kinderachtig ben maar dat ik onderscheid maakt tussen IQ en EQ, maar onder welke vorm van intelligentie valt deze onderscheiding dan weer!!

Leuk zo’n paradox! Alleen alles behalve leerzaam soms.

Misschien zijn goede mensen meer bezig om iets niet te verliezen dan om iets te winnen.

Je leert gaandeweg wie je Bent toch?

Alleen als je die uitlaatklep niet hebt, wat denk je dat ik de hele dag doe! Niet nadenken over 50 maagden iniedergeval

Maar m’n gedachten worden niet gestopt door het woordje “dood”.

Je bent altijd bezig neem ik aan? En welke relatie hebben actief en passief nadenken voor jou!

Heb je bijvoorbeeld net als ik je roeping gevonden?
Mijn roeping zit trouwens niet alleen in het schaken maar ook in de muziek!

Ik zag een post over een muziek nummer van je voorbij komen. Die ga ik zo maar eens luisteren!

Broffel schreef: ↑

zo 22 mei 2022, 17:40

Ik vind schaken ook heel interessant, maar ik ben er niet zo goed in


Ik snap wel dat mensen er helemaal dol op zijn.



Maar, leven is een game, try to win?


Nah, dat vind ik een beetje een simpele uitspraak. Wat win je dan? 50 maagden, in het hiernamaals?

Na een korte vakantie van een paar weken ben ik weer opgeladen en ga ik weer bezig met schaken!


Ik blijf het forum in de gaten houden voor interessante schrijfsels, succes allemaal met al jullie doelen.

Ha Thijmen,

Misschien kan ik mijn man eens overhalen om hier mee te komen doen in een schaak-topic. Hij is vooralsnog vooral met mensen aan het ouwehoeren, via discord, over poker. Ook een razend moeilijk spel, maar doordat er geld mee gemoeid gaat geeft het helaas vaak nogal wat spanning. (Gelukkig speelt hij al jaren niet meer met geld van onze rekening, maar alleen met zijn eigen poker-tegoed).

Verder, kun je deze toelichten: "Alle psychologie is ook boeiend. Zo ervaar ik af en toe de angst om te winnen/ niet durven winnen."

Groetjes, Tjeempie

Jazeker, poker is een boeiend spel maar gaat gemoeid met vooral hele gemene psychologie.
Wat betreft het schaken lijk ik nu vast te lopen. Ik vermoed zelfs omdat ik geen spar partner heb met wie ik op mijn niveau alles kan uitpluizen dus je voorstel om je man er bij te betrekken is niet eens zo verkeerd.

Dus ik ben nu 3 jaar met schaken bezig geweest. Heel veel inzichten opgedaan, en deze inzichten zijn ook prima inwisselbaar met poker psychologie / kennis. Op een of andere manier kan ik gewoon niet winnen! En als ik wel win heb ik het gevoel van "ok en wat nu?" het schaakspel bestuderen was erg leuk en leerzaam maar misschien blijft het daar bij... misschien moet ik genoegen nemen met het feit dat ik een extreem sterke basis heb opgebouwd. Enige reden waarom ik verder zou spelen is om nog meer kennis op te doen maar volgens mij sta ik nu op het punt om het element van spanning tijdens het schaken te bestuderen.. Schaken is niet meer spannend voor me... oorlog is niet meer noodzakelijk.

Niet durven winnen is misschien een iets te romantische uitspraak. Maar ik haal er geen voldoening meer uit omdat ik alle kennis heb opgedaan die ik nodig heb in de rest van me leven. Als ik nu verder schaak zijn het gewoon houten stukken die elkaar afwisselen... daar zit voor mij geen element van ontspanning of lol in.... Desalnietemin erg blij dat ik er mee bezig ben geweest.

"Alle psychologie is ook boeiend. Zo ervaar ik af en toe de angst om te winnen/ niet durven winnen."

Ik denk dat ik op het punt ben gekomen (al schrijvende besef ik het me) dat ik meer aandacht aan details moet besteden en niet het grotere geheel. Het grotere geheel snap ik nu wel en daar dien ik zelfvetrouwen in te hebben.

Dus als ik het grotere geheel laat voor wat het is kan ik met gaan verdiepen in details.

Zo komt er gelijk een vraag in me op: Welke details zijn belangrijk tijdens het schaken. En daarmee gepaard de vraag: Waar denk je aan als je wil winnen, en waar denk je aan als winnen of verliezen je om het even is. Waarom zou je uberhaupt willen winnen. Het is een beetje een vraag die naar de psychologie van existentialisme neigt. Welke redenen kan ik verzinnen om te willen winnen, en waarom zou ik willen winnen.. waarom zou ik redenen willen verzinnen om te winnen. (dit is overigens geen detailpsychologie maar zelfreflectie... detail psychologie gaat dieper.)

Snappie?

Voor mij is het best wel extreem complex aan het worden! En als ik er tijd in steek gaat er energie in zitten. Ik wil eerst lekker genieten van het zonnetje! Op een dag ga ik ( Want al schrijvende ben ik hier blijkbaar op m 'n plek) me wel degelijk verdiepen in details. Dankjewel voor dit inzicht

Wat betreft dat zinnetje: Denk bijvoorbeeld aan "medelijden hebben met je tegenstander"... OK als je dan zo graag wil willen prima dan mag je winnen van mij. Ipv mijn visie op het oude klassieke schaken. Namelijk geen moeite doen om je tegenstander mentaal te verzwakken maar gewoon aanschuiven en het spel spelen gebaseerd op wie de beste zet maakt ipv wie z'n tegenstander het meest kan verwarren/afleiden...


Misschien alsvolgt:
Als je wint kan je voor schade zorgen bij je tegenstander. Vandaar de uitspraak “ niet durven winnen”. In de zin van” mensen niet willen beschadigen..”

Ik ben er nog niet helemaal over uit!. Maar wel grappig dat je me verder hebt geholpen zonder eigenlijk al te veel materiaal op te werpen

Het is denk ik gewoon een paradox die zichzelf vanzelf logisch maakt naarmate de tijd vordert en ik alles heb kunnen verwerken!

Dus “ hoe minder inspanning hoe meer je leert” dat is te tegenstrijdig voor me.

Of “ hoe meer je verliest hoe meer je leert” wat ook tegenstrijdige elementen bevat”

En last but not least.. niet durven winnen is eigenlijk heel simpel te reduceren tot een psychische stoornis... want met “winnen” bestaan er geen beperkte werelden. Iedereen wil liever winnen dan verliezen. Als ik in m’n hoofd de taal van de psyche uitpluis... dan is niet durven winnen een onbekende kracht die gewoon tot uiting komt als gevolg van een psychologisch gevecht ... en in grotere lijnen als er wel wat op het spel staat... hoe goed persoon je ook bent in essentie, het is van belang om de oorlog naar je toe te trekken.... ipv een zogeheette `oorlog` te verliezen en daarmee je in waarde te dalen... Nog afgezien van het feit wie de oorlog heeft gestart. En ik kan me voorstellen dat het een volwassen thema is om zelf een territoriumstrijd te starten ipv alleen te reageren op tegenstanders die gericht zijn op het uitschakelen van jou als (politiek of intellectueel) vijand.

Het enige wat in me opkomt is dat als je gaat winnen je goede mensen om je heen nodig hebt om je te steunen, omdat anders de vijanden die je opdoet met het winnen van dit soort battles een stap te groot is om alleen aan te kunnen! En dat als je een goede omgeving hebt met wie je samen complexe problemen kan oplossen; er wellicht minder spanning ligt op het creëren van vijanden. Niet dat ik geen goede omgeving heb hoor! Maar het kan echt geen kwaad om oorlogen aan te gaan (met schaken) als je kunt terugvallen op een omgeving waarin je jezelf kunt zijn en jezelf kunt opladen na energieverlies. Ipv in die constante staat van paraatheid te leven.. omdat je in de war bent wegens je hoogbegaafdheid....

Ik vind iedereen lief en leuk, totdat ik ze zat ben.. en zeker in tijden waarin matig tot redelijk belangrijke zaken worden doorgenomen waar ik niet bij betrokken wordt is het mijn keus geweest mijn eigen pad te volgen.. Echter: het pad helemaal alleen lopen (zonder Peers) is gewoon heel erg onwenselijk in mijn beleving.

Ik heb de serie "The Queen's Gambit" op Netflix gekeken
Prachtige serie, mooie opbouw, prachtig plot

Alleen op het einde heeft iemand gewonnen. En wat nu?
"The End"

Als winnen iets is waar je van geniet , ga dan vooral je gang zou ik zeggen.

Q gambit was iets te flauw ... ´ik zou The Coldest Game` als schaakfilm aanraden .