Johanita schreef:.....ik avonden heen en weer loop tussen wasmachine en keuken en hij niets doet......
Hihi, moest even erg lachen, dacht namelijk dat je bedoelde dat je wasmachine zijn beste tijd had gehad, duurde even voordat ik me realiseerde dat het over je partner ging.....

Dat las ik ook. Vooral om dat ik eerst jouw reactie las en toen pas de oorspronkelijke post

.
Wat ook wel eens kan helpen is dingen bewust laten liggen, liefst dingen waar je partner tegenaan loopt zodat hij zich gaat realiseren dat het allemaal niet vanzelf gaat

. Kook eens een avond niet

en zeg dan "ik moest zoveel andere dingen doen vandaag omdat ik alles alleen moet doen, dus ik ben niet aan de boodschappen en het eten toegekomen. Haal maar wat voor jezelf, ik ben te moe om nog te eten."
Doe de was eens een keer niet, of alleen je eigen spullen. Laat 'm vóelen dat het zo niet gaat en niet eerlijk verdeeld is. Subtiel is anders, maar soms werkt 't beter dan praten en boos worden (al denk ik dat ook dit een tijdelijke opleving zal opleveren en geen permanente verbetering).
Het is best moeilijk om iemand te veranderen in die zin dat ie ook spontaan gaat zien dat er wat moet gebeuren in het huishouden. En dat ie dan ook nog de stap zet om het te doen. Dat heeft in mijn ogen niet zozeer te maken met respectloos naar de ander toe, maar gewoon met andere prioriteiten, dingen niet zien. De ene mens is nu eenmaal de andere niet. Maar als twee mensen met een volkomen verschillende instelling (lees: verschillende behoeftes aan orde) in één huis wonen, kan dat wel verhipt lastig zijn.