..tips voor omgaan met depressieve buien?

[zaphod]

prima hoor, zaphod!
Ikals depri topic-starter heb geen bezwaar.

Als we elkaar kunnen helpen, fantastisch.

Deze week had ik het weer shit. Gaat erg op en neer.
Waarschijnlijk niet klinische depressie zoals jij, maar wel knap moeilijk om er weer mezelf uit te slepen.

Zefs mijn bedrijfsarts zei dat ik eruit zag alsof ik in een zelfmoordkliniek thuishoorde.
En bedankt

Zo erg is het ook niet.

Woah, wat een uitspraak van die bedrijfsarts! Klinisch is een vorm, en niet erger dan winterdepressie, behalve dan chonischer. Het is wel anders denk ik.

Soms praat ik met iemand die het over zijn/haar eigen depressie praat en dan is het voor mij echt een licht dipje, wat de ander beschrijft.
In de zin van "maar toen ging ik elke ochtend een blokje om en het ging steeds beter". Of iemand is depressief in rouw, neerslachtig, iemand missend.. en dan ben ik jaloers want wat is het mooi om zoveel te voelen voor iemand (al is die er niet meer). Een depressie is m.i. meer dan andere dingen een kwestie van relatief. Voor een doorgaans vrolijk opgewekt mens kan een fikse winterdip een hoop stukmaken en onverteerbaar zijn.

Ik hoop dat het snel beter gaat met je!

Blaa.. technieken!

[Thom]

@nathalie:

Wees vooral niet te hard voor jezelf. Lukt het (eventjes) niet, dan is dat gewoon zo.

Het is moeilijk te accepteren en misschien dat je er ook schuldgevoelens bij hebt, maar dat er niks uit je handen komt, je nergens zin in hebt en de batterij helemaal leeg is, hoort helaas bij een depressie(ve bui). Zoals Phileine al zei, het gaat (meestal) vanzelf over, maar heeft wel z'n tijd nodig.

Probeer in beweging te blijven (letterlijk en figuurlijk) en je sociale contacten met frisse tegenzin te onderhouden. Dat je voor hen soms niet te harden bent, voortdurend (zwaar) somber, negatief, geen energie en initiatief, moeten ze maar accepteren. Dat je met grote moeite op een lager pitje je sociale contacten probeert bij te houden, ondanks je toestand, moet maar genoeg zijn. Dat er zat mensen (familie, vrienden, collega's en/of kennissen) zijn, die er geen begrip voor hebben, het niet (h)erkennen, het vaak bagatelliseren of je in de kou laten staan, zorgt voor een schifting op wie je wel kan bouwen/leunen en wie niet. Depressie is nu eenmaal moeilijk, zo niet onmogelijk, in te voelen als je er zelf geen ervaring mee hebt. Zelfs hulpverleners willen nog wel eens de plank volledig mis slaan en ongevoelig reageren.

Ik heb niet het hele topic gelezen, maar als het té erg wordt, altijd hulp zoeken. Je hoeft en kunt het niet alleen (te) doen. Het vragen van hulp is zeker in dit geval geen teken van zwakte, maar eerder van kracht. Het kan zijn dat je je grenzen hebt bereikt en er in je eentje niet meer uitkomt.

In ieder geval sterkte ermee.

[Ray]

Eens met Thom, het toont moed en kracht om professionele hulp in te schakelen. Wat ook belangrijk is vanuit die invalshoek is de erkenning van het probleem dat je hebt. Door hulp in te schakelen doe je jezelf erkennen als iemand met een probleem en waardoor je jezelf opent voor nieuwe indrukken en nieuwe invalshoeken.

Na vele jaren in ernstige mineur te hebben geleefd zijn mijn depressieve buien geminiseerd tot een fractie van wat het ooit was en vanuit die gedachte kun je misschien de hoop opdoen dat het niet altijd zo hoeft te blijven.

Het wordt vanzelf weer beter nathalie

[nathalie]

Nou, ik heb het eerder te druk zodat ik zo moe wordt en weer moedeloos als het alemaal niet lukt. Alleensttande ouder va 3 met ingewikkelde vaders, en adhd neigingen.
Alles lijkt ook tegen te werken.
Zo wil ik dolgraag morgen weer sporten met een vriendin, maar al 3 oppaspubers die ik heb gevraagt, kunnen niet, dus ka ik weer niet gaan. Dus moet ik mijn vriendin ook teleurstellen , weer,
En zaterdag moet ik op 2 plekken tegelijk zijn.

Maar ik heb wel gesprekken, ds wel begeleiding, en zelfs net een tijlang massage therapie gehad, maar het zet nog niet z zoden aan de dijk, gaat erg op en neer.
Ik blijf flink overspannen, waardoor ik weer in de depressie zak.

Wordt aan gewerkt, maar wel erg pittig.



Maar dankjullie voor de lieve woorden allemaal.

[TurtleIce]

Wat balen nathalie! Als ik wat dichterbij woonde...

[nathalie]

Dankje, lief van je, Turtleijsje.
I ga zo vroeg naar bed en hoop dat morgen ht makkelijker gaat.

[nathalie]

Van jullie wordt ik vrolijk.

[Ray]

Dat klinkt alweer heel goed

[nathalie]

Ja hoor, gaat wel weet, al moet ik wel rustigaan doen (wat is dat?)

Ik lig dan dubbel om de Ronde Arena, en hier de verhalen van een ander.

Misscien heb ik meer vrede met mezelf , en alles gewoon relax, gaat zoals het gaat.

Volgende week ben ik weer gillend gek hoor.

[Jeroen C.]

Goedenavond luisteraars en welkom in het nu! ... Ah jammer, dat was het alweer voor nu.
Wat gaat dit moment toch altijd snel voorbij. Zoals mijnheer Lennon al zei; "Life is what happens while you're busy making other plans". Of terwijl je erover nadenkt of erover praat of ervan probeert te genieten, OMDAT HET MOET! Daarom, als laatste plaat vanavond, geheel in thema, deze juweel uit zijn keel:



....En van één van onze luisteraars krijgen wij, op de valreep, nog een dikke tip binnen. Jeroen C. Schrijft:
"Een stukje ouderwetsch Hollandsche nuchterheid voor de liefhebber: De ontdekking van het Nu (klikkerdeklik).
Als je je oordeel lang genoeg in toom kunt houden om voorbij de belegen kaft te komen, zul je niet teleurgesteld worden. Lekker lezen en niet vergeten er iets mee te doen. Deze materie is wat dat betreft als een hoogbegaafd brein; vrij nutteloos... tot je het aan het werk zet."

Nou...goed.... er zal vast iemand zijn die wél begrijpt wat deze luisteraar hiermee wil zeggen.... Bedankt in ieder geval voor deze tip, Jeroen.
Lieve, late luisteraars, voor deze nu, of de volgende; Weltrusten en graag tot over een heleboel nu's.

[Oscar]

Op aanraden van Nathalie ben ik hiernaartoe gegaan. Ik heb nog niet alles gelezen maar ik zie er goede tips tussen staan wat me wel zou kunnen helpen om uit mijn "aardappelzak moment" te komen. Uiteraard zal ik verder lezen.

Maar goed, misschien kan ik dan ook weer wat tips proberen te delen. Ik weet niet welke er exact zijn gepost, maar misschien als iemand vaker dezelfde tip voorbij ziet komen kan je ook denken dat dat misschien wel goed werkt

- Uiteraard het sporten. Maar doe dit wel met volle inspanning. Ikzelf doe een vechtsport. Ik heb wel een trainingsdagen waarbij ik denk dat ik elke beweging fout doe. Echter als ik mezelf zeg om in "kill mode" te zijn en niet denken of ik elke beweging nou wel of niet correct uitvoer dan gaat het vaak beter. Oftewel een "kom maar op ik kan alles aan" mentaliteit. Samen met de stoffen die vrijkomen met sporten werkt dat zeker goed!
- Ga vaker naar buiten. Begeef je onder mensen, maak een praatje met een willekeurig persoon.
- Als je een partner hebt: Maak eens een avond met alles erop en eraan om de liefde te kunnen bedrijven. Probeer je partner zoveel mogelijk bewust te ervaren met alles wat je doet. Immers, je partner is degene waarvoor je gekozen hebt omdat die aanvulling geeft.
- Vraag sowieso om hulp, niemand heeft bepaalt dat je er alleen uit moet komen.
- Houd een dagboek bij, schrijf al je emoties op en lees het later weer terug. Bij mij heeft dat vaak tot de conclusie gebracht: Maakte ik me hier nou druk om? Of, volgende keer laat ik dat niet meer gebeuren.
- Let op je voeding, eet genoeg en vaak (elke 2 uur ofzo)
- Probeer eens iets uit wat je nooit eerder hebt gedaan. Ga origami vouwen ofzo

[nathalie]

Origami was inderdaad even leuk, na 3 dagen huis vole papieren dingen.helaas snel de lol eraf.

Dingen waar je heel veel zelf discipline nodig hebt is dan wel pittig, je moet eigenlijk op een club of hebt een buddy nodig. En in mijn geval heb ik dan geld en een oppas nodig. dan hoef ik al niet meer


Hopelijk helpen een paar dingen, Oscar !

[Scarlett89]

- Als je een partner hebt: Maak eens een avond met alles erop en eraan om de liefde te kunnen bedrijven. Probeer je partner zoveel mogelijk bewust te ervaren met alles wat je doet. Immers, je partner is degene waarvoor je gekozen hebt omdat die aanvulling geeft.

[nathalie]

@ lonneke....joh, I Wish!


Wip tegen je dip !




Ik ga toch maar even sjanzen met mijn knappe achterbuurman

[Laatbloeier]

Een wip tegen de dip is niks voor mij. Als ik in een dip zit, wil ik geen wip. Zo schijnt dat voor meer mensen niet te werken (vooral voor vrouwen niet, misschien?)...

Visolie, las ik ergens. Omega 3. Zal niet bij iedereen werken, alleen als je op een bepaalde manier een tekort hebt. Mij heeft vitamine-D capsules enorm geholpen (zo lijkt het althans, het is geen 'double blind' onderzoek geweest natuurlijk, maar sinds ik ze slik, nu een paar maanden, voel ik mij zo ongelooflijk veel beter dan ik mij voelde!). Wat let je om hetzelfde te proberen? Vitamine D kun je probleemloos slikken in de winter, en lekker aan de haring en makreel is ook geen straf (als je van vis houdt dan...)!

[Dory]

Een wip tegen de dip is niks voor mij. Als ik in een dip zit, wil ik geen wip. Zo schijnt dat voor meer mensen niet te werken (vooral voor vrouwen niet, misschien?)...

Bij vrouwen komen er ook een hoop "happy" hormonen vrij. Persoonlijk (vrouw), helpt mij dit wel enorm goed om me beter te voelen, beter eigenlijk dan welke antidepressiva dan ook en ook ondanks dat ik "denk" geen zin te hebben. Niet teveel denken...doen! http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/sek ... icijn.htmlen http://www.nieuwsblad.be/article/detail ... 090827_062 Genoeg redenen om het wellicht nog eens een kans te geven Las http://www.preventievegezondheidszorg.com/seks.php, wellicht helpen die tips (zelf niet getest of onderzocht op correctheid) om je "zin" een zetje te geven...Lichaamsbeweging; seks, wandelen en sporten (mits niet in extremen) is gezond!

Visolie, las ik ergens. Omega 3. Zal niet bij iedereen werken, alleen als je op een bepaalde manier een tekort hebt. Mij heeft vitamine-D capsules enorm geholpen (zo lijkt het althans, het is geen 'double blind' onderzoek geweest natuurlijk, maar sinds ik ze slik, nu een paar maanden, voel ik mij zo ongelooflijk veel beter dan ik mij voelde!). Wat let je om hetzelfde te proberen? Vitamine D kun je probleemloos slikken in de winter, en lekker aan de haring en makreel is ook geen straf (als je van vis houdt dan...)!

Visolie blijkt inderdaad goed tegen depressie te werken. Trouwens ook heerlijk een vers visje.
Misschien ook eens Vitamine C proberen. Dat geeft mij ook wat extra energie, misschien ook handig in donkere tijden zoals tijdens een depressie.
En iedere dag een leuke activiteit voor jezelf inplannen, maakt niet uit wat, als het maar (ook al is het gering) voldoening geeft!. Probeer tegengestelde emoties oproepen door ze zelf te creëren. Ga bijvoorbeeld de volgende keer dat je je rot voelt foto's bekijken van de laatste vakantie waar je het zo naar je zin had. Spuit je favoriete parfum op je mouw, bij nare gedachten of gevoel, focus je op de heerlijke geur en probeer daarvan te genieten. Ieder klein positief moment is er weer één, wals er niet overheen omdat de afwas nog gedaan moet worden maar sta er vaker bewust bij stil.

Sterkte en succes

[nathalie]

nou ik wordt ook gillend gek vandaag.

niet perse depri maar eerder grrrrrrrr

misschien moet ik toch die kerel versieren .

[Girafje]

nou ik wordt ook gillend gek vandaag.

niet perse depri maar eerder grrrrrrrr

misschien moet ik toch die kerel versieren .

Gaat grrrrrrrrrrrrrr & je versierkunst wel goed samen Nathalie?

Zit me hier nu af te vragen of een beetje echte winterkou - met daar op volgend uiteraard wel weer de heerlijke lente met warem zonnestralen en vrolijke bloemetjes enzo - misschien kan bijdragen aan het minder diep gaan van een 'dipje' ...

Kortom: kebnergunszinan, bleeeeeeeeeeeeeeegh!

Oeps, da's nou niet bepaald een tip. Oew, misschien moet ik maar weer 'ns gaan moodsurfen & voor het slapen gaan m'n voetjes gaan masseren enzo. Of het nu helpt of niet, op het moment zelf doet 't wel iets goed & da's meer dan nix.

[Tahrir]

Wat een goeie tips al! Word er helemaal blij van.

Doet me ook goed om te lezen dat zo veel van jullie depressieve buien hebben. Nou ik dus ook.

De volgende dingen helpen mij er doorheen:
- kijk een show van een komiek. Louis CK vind ik hilarisch
- koop een huisdier! Zorgen voor een ander levend wezen schijnt helend te zijn en jaren langer te leven.
- vertroetel jezelf bij de kapper, sauna, nagels lakken. Sauna is sowieso goed voor je zelfbeeld: al die verschillende lichamen, dan val je zelf best mee.
- het is al genoemd: creatief bezig zijn. The Artist's Way van Julia Cameron is handig als je niet weet waar te beginnen. Ook The Artist's Data Book met allemaal leuke tips om je innerlijke kunstenaar te verwennen.
- als ik echt de wereld wil vergeten ga ik alleen een middagje naar de bioscoop. 2 uur later ziet de wereld er heel anders uit als je naar buiten stapt.

Wat mij ook erg helpt tegen de zinloosheid van het bestaan is een boek van Joe Barnes: Escape the system.

Ik worstel(de) ook heel erg met een groot machteloos gevoel tegen zowel de zinloosheid als het gevoel van anderszijn als HB' er. Door dit boek omarm ik die andersheid en voel me eindelijk vrij om te doen wat ik leuk vind. Eerder vond ik dat niet genoeg of voelde me schuldig tegenover de rest van de wereld. Maar dat is onzin: als ik gelukkig ben, straal ik en maak ik mensen om me heen ook blij.

En als laatste tip: ga een cursus volgen bij een spiritueel of boeddhistisch centrum. Ik word persoonlijk heel gelukkig van de boeddhistische visie dat iedereen fundamenteel goed is van binnen. Wat een heerlijk uitgangspunt! Je bent al goed, precies zoals je bent. Misschien doe of heb je slechte dingen gedaan, maar gedrag kan je veranderen. Een tweede uitgangspunt is dat we allen met elkaar verbonden zijn. Als HSP'er heb ik dat ook altijd gevoeld, dus nu mag mijn sterk rechtvaardigheidsgevoel er ook zijn. En het is al eerder genoemd: intellectueel zijn HB' ers sterk ontwikkeld, maar hier ontwikkel ik mijn emotionele/voelende/spirituele kant en dat is goed voor de balans.

[nathalie]

Hai Tahrir !
blij dat je zelf al goede methodes hebt ontdekt wat helpt bij depressie .
Het gaat wel op en neer bij mij maar is steeds makkelijker eruit te klauteren .

Heel soms mag ik even een middagje zelf medelijden hebben en dan daarna sleur ik mezelf weer bij de haren eruit .
Nou ja je móet wel.
Zonde van je leven om zo depri te blijven .
Soms denk ik dat het ook wel verveling kan zijn. En dan niks kunnen bedenken om eruit te komen . Alles is saai .
Gelukkig is mijn leven zo onvoorspelbaar hektisch dat het niet lang saai blijft .