Wat je nodig hebt is niet altijd iets wat je hebt, laat staan er ooit kundig in te kunnen worden. Ik vind het wel degelijk belangrijk om mijn kinderen handvatten te kunnen geven. Zoals ik zei, de kans dat ze Asperger krijgen is aanwezig. En nu ken ik mezelf toevallig een beetje en mag ik me graag aan een bepaalde routine (Wat voor mij een handvat is)vasthouden wat me helpt om nog enigszins te kunnen functioneren in een massa.Hoofbegaafd schreef:Handvaten om met de maatschappij om te gaan?
Het enige wat je nodig hebt is een relativeringsvermogen.
Oscar Asperger is niet iets dat je kunt krijgen, je wordt ermee geboren.Oscar schreef:Ik deel deze mening met HB, relativeringsvermogen is vrij essentieel om te kunnen functioneren en zeker ook iets dat kan worden aangeleerd.Hoofbegaafd schreef:Handvaten om met de maatschappij om te gaan?
Het enige wat je nodig hebt is een relativeringsvermogen.
Wat je nodig hebt is niet altijd iets wat je hebt, laat staan er ooit kundig in te kunnen worden. Ik vind het wel degelijk belangrijk om mijn kinderen handvatten te kunnen geven. Zoals ik zei, de kans dat ze Asperger krijgen is aanwezig. En nu ken ik mezelf toevallig een beetje en mag ik me graag aan een bepaalde routine (Wat voor mij een handvat is)vasthouden wat me helpt om nog enigszins te kunnen functioneren in een massa.
Vuurvliegje schreef:Oscar Asperger is niet iets dat je kunt krijgen, je wordt ermee geboren.Oscar schreef:Ik deel deze mening met HB, relativeringsvermogen is vrij essentieel om te kunnen functioneren en zeker ook iets dat kan worden aangeleerd.Hoofbegaafd schreef:Handvaten om met de maatschappij om te gaan?
Het enige wat je nodig hebt is een relativeringsvermogen.
Wat je nodig hebt is niet altijd iets wat je hebt, laat staan er ooit kundig in te kunnen worden. Ik vind het wel degelijk belangrijk om mijn kinderen handvatten te kunnen geven. Zoals ik zei, de kans dat ze Asperger krijgen is aanwezig. En nu ken ik mezelf toevallig een beetje en mag ik me graag aan een bepaalde routine (Wat voor mij een handvat is)vasthouden wat me helpt om nog enigszins te kunnen functioneren in een massa.
Handvaten om met je HB zijn of Asperger zijn kunnen omgaan is zeker zinvol.
Er bestaan bijzonder veel goede boeken over dit onderwerp.
Als je wilt kan ik wel een paar tips geven.
Nu die man zal wel geen IQ van 180 hebben, want dan zou die beseft hebben dat HB en erfelijkheid maar een heel dun lijntje vormt; statistisch bewijs is slechts statistisch bewijs, maar nog geen hard bewijs. Ook ik heb een hoog IQ, maar ik heb mijzelf nooit willen voortplanten; daar ben ik nou typisch te intelligent voor, want waarom zou men als men zo hoog op evolutionaire ladder zich nu nog willen voortplanten, alsof je dan nog steeds niet iets beters te doen heb dan je in te laten met reproductieve seks. Dat vrouwen, tot aan een zekere leeftijd, een kinderwens hebben kan ik inkomen. Het zijn meestal zij die de drijvende kracht vormen achter de gezinsvorming, dat is evolutionair zo bepaald bij de mens. Ik heb i.i.g. in dit leven nog nooit enige belangstelling gehad voor welke vorm en mate van gezinsvorming dan ook, al ben ik seksueel zeer actief geweest. Nu mijn seks-drive geheel tot rust is gekomen kan ik de menselijke voortplanting en de verschillende drijfveren bij de verschillende betrokkenen ook beter relativeren. Laten wij voorop stellen dat het allemaal niets uitmaakt; who cares? Want het enige dat erg is is het erg vinden zelf.Maura schreef:Ik heb het gevoel dat ik me met dit topic op glad ijs bevind. Ik heb deze gedachte nooit geuit. Ik durf hier niet uitgebreid over te schrijven.
Een tijd terug heb ik me enorm ingelezen in wat hoogbegaafdheid nu eigenlijk inhoudt. Ik herkende enorm veel problemen. En een zeer 'heftige' uitspraak van een man met een IQ van over de 180, die ik verder nergens heb gehoord. 'Ik zou nooit (biologische) kinderen willen. Ik weet dat hoogbegaafdheid erfelijk is. Ik kan niet leven met de gedachte dat het wezen dat ik op de wereld zet (dus voor wiens bestaan hij de verantwoordelijkheid draagt), dezelfde problemen krijgt als ik.' Dit sluit aan bij een gedachte die ik al jaren, niet zonder schaamte want hoe durf ik, bij me draag.
Ik wil niet in detail treden over het waarom. Ik kan alleen zeggen dat hoogbegaafdheid voor mij niet de enige reden is voor het overwegen.
Ik ben wel benieuwd: zijn er mensen die hier wel eens bij stil hebben gestaan?
Klopt. Bij twee bivariaat normaal verdeelde variabelen die geen perfect lineaire samenhang vertonen, is er altijd regressie naar het gemiddelde.Thom schreef:[Er is] sprake van 'regressie naar het midden'. Kinderen van hoogbegaafde ouders hebben gemiddeld genomen een iets lager IQ, dan dat van de ouders. Omgekeerd schijnt ook vaker voor te komen, dat een hoogbegaafd kind geen hoogbegaafde ouders heeft. (Uit: Talent mei 2006).
Dit is op zich ook OK. Zo wordt de mate van erfelijkheid meestal bepaald.Thom schreef:Een dergelijke waarneming is eenvoudig te simuleren door het effectieve IQ te zien als een som van nature en nurture. Stel dat je IQ dan in werkelijkheid een voorstelling is van de som van twee gaussische kansverdelingen.
Dit geeft geen goede weergave van de werkelijkheid. Genetische invloeden en omgevingsinvloeden zijn niet onafhankelijk. In andere woorden, omgevingsvariabelen zijn niet willekeurig verdeeld over genotype. Als voorbeeld: Individuen worden niet willekeurig op scholen geplaatst , maar voornamelijk (doch niet enkel en alleen) op basis van hun leerprestaties. In onze maatschappij reflecteren verschillen in opleidingsniveau daardoor geen volledige willekeur maar verschillen in intelligentie, motivatie, persoonlijkheid, interesses, kansen, sociaal economische variabelen, etc (die op zich weer beïnvloed worden door intelligentie, motivatie, persoonlijkheid, interesses, kansen,sociaal economische variabelen van de ouders enz.). Er bestaat in een cultuur als de onze dus een dynamische wisselwerking die omgevingsvariabelen 'tot in substantiële mate matcht' met genotype.Thom schreef:Onderstaande illustratie geeft dit aan. Random 5000 punten met waarden A en B. De distributies voor A en B zijn gaussisch met 50 als gemiddeld en 10.6 als deviatie. Dit geeft voor de som van A en B 100 als gemiddeld en 15 als deviatie.
Als je dan kijkt naar de groep met A+B>130 en de groep met A>71.78. Dan zie je dat van die tweede groep 76 niet in de eerste groep zitten, en slechts 37 wel in die groep zitten. (Ook omgekeerd tevens, de groep A+B>130 heeft voor een veel groter deel A<71.78 dan A>71.78)
Ik geef toe dat de 50-50 uit de lucht gegrepen is. Uiteraard kun je die tot een ellips drukken en ook draaien.
var(x+y) = var(x) + var(y) + 2 cov(x,y)dan wordt de variantie in IQ: var(Genotpye(n)) + var(Omgeving(en)) + cov(Genotype(n),Omgeving(en).