

Oh sorry ik bedoel geen familie in Nederland (Iedereen neemt alles letterlijk)
Evelyn schreef:Daar gaat het om.. dat je je thuis voelt en mensen vind die begrijpen.Of je dan nou hb add adhd pdd-nos of weet ik wat bent, maakt niet uit. Een luisterend oor of gewoon even spuien is altijd goed! Sterkte, Take care!
Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk
Mijn gok is dat het eerder ontwikkelingsverstoringen zijn geweestGamingAleks schreef:Jongens ik snap em het is volgensmij meerdere personaliteitsstoornis slechte opvoeding en allemaal stomme factoren veel te complex geen idee hoe ik erachter kwam ik ben nu op begeleid wonen, er zijn meerdere mensen in het echt heb ik ze gewoon ontmoet. Ik kom hier uit.. maar het is echt een helse marteling en diepe pijn. Het is ook denk ik dat ik een vriendin nodig heb...
mn stemming slaat wel heel de tijd om van vrouwelijk naar mannelijk extreem dit lmao maar eigenlijk wel vet vind ik! XD
edit: ik doe dit alleen omdat mijn vader gescheiden is en een kanker debiel is..
Dit zijn dan ook begrijpelijk reacties op jouw situatieGamingAleks schreef:eh ik snap het soort van.. ik heb gewoon bijna niemand iedere keer als ik me probeer te hechten snapt iemand het niet.. snapt iemand het weer niet het is gewoon beleefheid, geen familie heb ik hier, mijn familie snapt me ook niet, niemand snapt me. ik zal wel wat meer praten op hb forum en wat meer onderzoek doen en gewoon op die manier mensen helpen... ik voel me gwn nutteloos en niemand die het snapt. zoals ik al zei ik ga gewoon hier rondneuzen kan niks aan deze situatie doen, ik heb me net even uitgehuild ik denk nu serieus van laat maar.. niemand... ook de ggz niet. Ik probeer wel een penvriend te krijgen ofzo. gelukkig ben ik wel slim ofzo heb ik tenminste enige waarde. voor de rest ben ik niks. ik heb niks ik kan niks.
en als iemand slimmer zijn dan mij zou ik me dood en waardeloos voelen.. ik bedoel meer weten dan ik. ik wil op z'n minst iets kunnen.. ik wil iets kunnen maar ik kan nog niks alles is met moeite niemand die je steunt.. te weinig geduld niemand waarmee ik me kan hechten, niemand is open en iedereen is dom als ik ze advies probeer te geven ik ben meer en meer aan het rotten ik snap gewoon dingen die iedereen allang wist.. ik las vandaag iets over aristoteles en ik kan gwn niks iedereen snapt aristoteles want ze zijn blij met hun zelf of zo lijkt het niemand deelt iets lekker niemand!! iedereen zwijgt maar hoe the fuck moet ik dan me niet alleen voelen. iedereen lekker koppig niemand durft iets, iedereen is een mietje, moet ik dan gewoon iets verzinnen moet ik gewoon denken hij heeft de zelfde pijn als jij nee mooi niet niemand deelt dezelfde pijn als ik.
en nog iets mijn moeder schreeuwt altijd tegen me als ik iets verkeerd doe, ze gilt helemaal in paniek en panikeert ze zegt allemaal hatelijke dingen en mijn vader zei ook verschrikkelijke dingen vroeger tegen me, en als ik dit zou zeggen zou ik weer schizofreen genoemd worden zeker!! ik ben het helemaal zat met mensen! en ik weet ook niet wat ik precies allemaal zei, ik herinnerde me dat mijn vader me pakte in bed en duwde omdat ik schreeuwde, mijn moeder belde 112 omdat ik woedend werd op mijn vader en mijn moeder kan me niet helpen. en nu woon ik met haar, en kan ik me nog herinneren dat ze zei dat ze me haatte
Bedankt, ik had net met iemand gesproken over hetzelfde die zei gewoon dat je gewoon mag zijn wie je wilt zijn ook al ben je een beetje raar. Alleen moet wel goed uitkijken met welke mensen ik omga vind ik een beetje lastig om te zien, ben er al mee bezig, ik begin het een beetje te begrijpen. Volgensmij heb ik moeite om mezelf te vertrouwen, ik ben er een beetje mee aan het experimenteren... ik heb nog meer problemen dusja. Maar ik vind het nu een stuk makkelijker. Ik bedoel raar in de ogen van andere mensen die me niet begrijpen. Hij snapte me wel ik vind mezelf niet raar alleen andere oh.. weer te snel geschreven. Ik schrijf wel graag dan komen m'n gedachten op een rijtje. Wel tof dat er best veel mensen zoals ons zijn. Ik ben weer wat gestopt om over "mij" te praten, gelukkig.Terrasano schreef:Nog even over je eigenwaarde. Die hangt echt niet af van hoeveel je weet in relatie tot anderen, of hoeveel vaardigheden je aanleertDat is je ego die je in de maling neemt
Begrijpelijk uiteraard vanuit jouw optiek, nu. Maar dat is iets wat je niet zo heel snel beseft.
Ga er vanuit dat je nu al perfect bent, er is geen reden om jezelf niet als zodanig te zienAccepteer jezelf hoe je nu bent, en streef naar rust en begrip van je situatie zoals die nu bestaat.
Op dit moment is er geen noodzakelijkheid om iets te kunnen of zijn, slechts een situatie waarmee je nu zo best als mogelijk mee om moet leren gaan. De rest komt vanzelf, maar begint wel in het nu, maak nu keuzes die je onmiddellijke situatie gunstiger kunnen laten verlopen en vermijd toekomstige verlangens die alleen maar voor frustratie in het nu zorgen.
Neem de tijd, stap voor stap, er is geen haast.
Dat is het leuke van zijn wie je bent, maar wie ben je eigenlijk? Dat verandert door de tijd heen en door middel van ervaringen en inzicht, dus wie je nu denkt te zijn ben je straks ook niet meerGamingAleks schreef:Bedankt, ik had net met iemand gesproken over hetzelfde die zei gewoon dat je gewoon mag zijn wie je wilt zijn ook al ben je een beetje raar. Alleen moet wel goed uitkijken met welke mensen ik omga vind ik een beetje lastig om te zien, ben er al mee bezig, ik begin het een beetje te begrijpen. Volgensmij heb ik moeite om mezelf te vertrouwen, ik ben er een beetje mee aan het experimenteren... ik heb nog meer problemen dusja. Maar ik vind het nu een stuk makkelijker. Ik bedoel raar in de ogen van andere mensen die me niet begrijpen. Hij snapte me wel ik vind mezelf niet raar alleen andere oh.. weer te snel geschreven. Ik schrijf wel graag dan komen m'n gedachten op een rijtje. Wel tof dat er best veel mensen zoals ons zijn. Ik ben weer wat gestopt om over "mij" te praten, gelukkig.Terrasano schreef:Nog even over je eigenwaarde. Die hangt echt niet af van hoeveel je weet in relatie tot anderen, of hoeveel vaardigheden je aanleertDat is je ego die je in de maling neemt
Begrijpelijk uiteraard vanuit jouw optiek, nu. Maar dat is iets wat je niet zo heel snel beseft.
Ga er vanuit dat je nu al perfect bent, er is geen reden om jezelf niet als zodanig te zienAccepteer jezelf hoe je nu bent, en streef naar rust en begrip van je situatie zoals die nu bestaat.
Op dit moment is er geen noodzakelijkheid om iets te kunnen of zijn, slechts een situatie waarmee je nu zo best als mogelijk mee om moet leren gaan. De rest komt vanzelf, maar begint wel in het nu, maak nu keuzes die je onmiddellijke situatie gunstiger kunnen laten verlopen en vermijd toekomstige verlangens die alleen maar voor frustratie in het nu zorgen.
Neem de tijd, stap voor stap, er is geen haast.
By the way die interpunctie tip hielp echt het kwam bijna meteen goed! Maar ik wil nog wel blijven leren toch best wel spannend om iets nieuws te leren.. ik zal het doen volgende keer met veeel meer zelf-beheersing en logica. En ik las vooral om mezelf te begrijpen, maar nu begrijp ik mezelf beter dat ik lezen en leren gewoon leuk vindIk wil ook niet veel te serieus worden. Dan ben ik ook niet mezelf.