plato schreef: ↑ma 26 feb 2018, 20:02
MrMeozorz schreef: ↑ma 26 feb 2018, 19:17
plato schreef: ↑ma 26 feb 2018, 18:14
Daar waar emotie een belangrijke zo niet een basis is van een onderwerp, zijn mensen geniaal in het ontwijken van de werkelijkheid.
Eens zul je toch confronterend moeten zijn. Doe het dan maar direct, bespaar je ook die slapeloze nachten
Dat is correct Plato, maar zonder emotie en logica in harmonie zullen de dingen toch escaleren en kun je alsnog slapeloze nachten hebben. Dat hebbende gezegd, ik respecteer je strijdbaarheid. Het is uiterst noodzakelijk, vooral als je ernstig hoogbegaafd bent. Als je emotioneel niet met mensen kunt verbinden kan het ook bijzonder lastig zijn toe te geven wanneer de 'minder begaafde' is in het gelijk staat en de hoger begaafde dit toe moet geven. Het is ook bijzonder lastig als de ernstig hoogbegaafde in het gelijk staat, maar men dit niet kan of wil erkennen en herkennen.
Ik beschouw het als een algemene opvatting onder alle mensen. In hoeverre -extreem- hoogbegaafde mensen daar meer last van zouden hebben dan niet hoogbegaafde mensen...dat weet ik niet.
Niettegenstaande is dit onderwerp, zeg maar bang zijn om anderen te beschadigen door zelf iets vervelends te moeten zeggen, uitermate geschikt om daar een training voor te volgen. Dat kan zelfs in huiselijke kring en/of vriendenkring. Help elkaar. Ook het boek 'Als ik nee zeg voel ik mij schuldig' sluit hier goed op aan.
In het algemeen...realiseer dat je die confrontatie aangaat ook een zorg kunt -niet moet- dragen voor de gevolgen daarvan. Die ander even emotioneel weer recht zetten. Met een lach tegen elkaar weer gedag zeggen.
De vraag die ik hier aan verbindt is: Hoeveel tijd heb je daar voor als je in het begin die confrontatie aangaat of dat doet aan het eind van het gesprek ?
Ik begrijp dat dit ook in het algemeen (tot bepaalde hoogte) van toepassing is, maar deze draad ging over extreem hoge begaafdheid, vandaar dit ik het in dat raamwerk plaatste. Gelukkig hoef ik mij (in het algemeen) niet schuldig te voelen als ik een nee moet verkopen. Als je een doel wilt halen met je communicatie is rationeel communiceren en interpreteren belangrijk, naar mijn mening is (meer) rationeel kunnen handelen en denken pas mogelijk nadat de emotie en het rationele (meer) in harmonie zijn.
Communicatie kan je meer of minder constructief of destructief aanpakken, het is hier belangrijk om inzicht in te hebben om te voorkomen dat de dingen escaleren wanneer je dat niet wilt. Inzicht wat verkregen is door levenservaring en het kunnen begrijpen en handelen dat de emotie waarde aan dingen kan geven en logica inzicht (in syntaxis en semantiek). De potentiële gevolgen van een confrontatie liggen niet geheel in je hand, maar hoe je er mee omgaat kan helpen dat de situatie meer de ene of de andere kant opstuurt. Zelf ben ik meer een optimist dus ik ga er van uit dat de meeste communicatie en confrontaties dus constructief zal zijn (vervelende dingen moeten zeggen valt ook hier onder).
Als je inzicht hebt wat het waarde systeem is van iemand anders is het dikwijls mogelijk om in ieder geval je eigen punten naar voren te brengen zonder dat de punten van de andere(n) waarde verliezen jegens de doelstelling in de communicatie. Dat je iemand anders tot inzicht kunt brengen door je punten is weer een ander verhaal, maar dat ligt er ook aan of de ander rationeel is uiteraard. En nu over je vraag. De confrontatie aangaan op het einde van het gesprek lijkt me niet echt productief, er vanuit gaande dat de confrontatie uit opbouwde kritiek bestaat.
Dit hoef ik je waarschijnlijk niet te vertellen maar bij veel drieletterige instellingen hier in Nederland wordt men aan het lijntje gehouden en is pas op het einde van de gesprekken de 'confrontatie'. Het moge duidelijk zijn dat er dan weinig handen worden geschud en nog minder word gelachen. Zelf val ik niet in de categorie van extreme hoge begaafdheid

dus ik ben wel benieuwd naar de perspectief. Of jij in die categorie valt kan ik niet zeggen, maar wat ik wel zie is dat je meer van de concrete aanpak bent.