Oplichterssyndroom

[Pococurante]

Zijn er hier meer mensen die "last" hebben (gehad) van het oplichterssyndroom? Hoe gaan jullie hiermee om?

Voor mijn gevoel ben ik lang niet zo slim als mensen denken dat ik ben. Ik weet gewoon goed wat mensen willen horen/wat het "goede" antwoord is.

Ik heb het gevoel dat mensen/collega's "mijn bluf" nog niet doorzien hebben. In het dagelijks leven weet ik hen voor mijn gevoel "af te bluffen" door de antwoorden te geven die op dat moment "goed" zijn. Terwijl dit antwoord dan meer een toevallige ingeving is waardoor zij hun beeld van mij in stand kunnen houden. Dit doe ik nu al zo ongeveer mijn hele leven.

Wanneer ik toegeef iets niet te weten heb ik het gevoel dat degene met wie ik praat denkt dat ik meer weet dan ik los laat. Terwijl dit lang niet altijd het geval is. Het feit dat ik diegene hier dan niet op wijs voelt ook als een bluf.

Een kleuterlerares heeft zich ooit afgevraagd of ik hoogbegaafd zou zijn. Mijn "hoogbegaafdheids-label" is gebaseerd op een professionele test zonder IQ-test, deze test heb ik gedaan na vrijwel alle kenmerken van "een hoogbegaafde" aan te kunnen vinken en het boek hoogbegaafde volwassenen te lezen. Ik heb ook nooit tegen iemand gezegd dat ik HB zou zijn aangezien ik dit als onderdeel van "mijn levenslange bluf" zie en wacht op het moment waarop ik door de mand val en mensen zien dat ik helemaal niet zo slim ben als zij denken dat ik ben.

[MrMeozorz]

De vraag is dan, wie is de oplichter? Ben jij het, is het de ander, is het beide? De ander kan zich zelf ook voorliegen in de zin dat diegene geen accuraat genoeg beeld van jou wil schetsen. Is er geen kwaadwillende intentie? Zou je eerder van naïviteit kunnen spreken. Wellicht dat er gewoon miscommunicatie en misinterpretatie is in plaats van psychologische spelletjes. Al is het wel begrijpelijk dat je schuldig zou kunnen voelen, want jij kan meer ontdekken van wat je niet weet dan de ander kan weten wat jij (nog) niet weet.

[-b-]

Psst... cat-man... https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Oplichterssyndroom

Dat bedoelde hij. Een veelvoorkomend probleem bij mensen die zichzelf ontkennen. De oplossing is niet langer jezelf ontkennen.

[MrMeozorz]

Psst... cat-man... https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Oplichterssyndroom

Dat bedoelde hij. Een veelvoorkomend probleem bij mensen die zichzelf ontkennen. De oplossing is niet langer jezelf ontkennen.

Op die manier. Nee dan ben ik er niet echt bekend mee.

[Pococurante]

Psst... cat-man... https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Oplichterssyndroom

Dat bedoelde hij. Een veelvoorkomend probleem bij mensen die zichzelf ontkennen. De oplossing is niet langer jezelf ontkennen.

Misschien een beetje een rare vergelijking, maar:
Als je altijd met losse veters loopt omdat je niet weet hoe je je veters moet strikken is het oplossen hiervan het strikken van je veters.

Hoe doe je dit als je niet weet hoe?

Ik ben bekend met de attributietheorie, maar heb moeite om mijn ingevingen/ideeën als een goed idee te zien als dit snel verzonnen is. Ik vind mijn oplossingen vaak zo eenvoudig dat ik moeite heb met geloven dat mensen het serieus nemen en mij maar gewoon complimenteren uit beleefdheid, of dat zij maar redelijk tevreden zijn met de oplossing maar hier genoegen mee nemen omdat ik een redelijk aardige gast ben die ze een hart onder de riem willen steken.

[-b-]

Misschien een beetje een rare vergelijking, maar:
Als je altijd met losse veters loopt omdat je niet weet hoe je je veters moet strikken is het oplossen hiervan het strikken van je veters.

Hoe doe je dit als je niet weet hoe?

Ik ben bekend met de attributietheorie, maar heb moeite om mijn ingevingen/ideeën als een goed idee te zien als dit snel verzonnen is. Ik vind mijn oplossingen vaak zo eenvoudig dat ik moeite heb met geloven dat mensen het serieus nemen en mij maar gewoon complimenteren uit beleefdheid, of dat zij maar redelijk tevreden zijn met de oplossing maar hier genoegen mee nemen omdat ik een redelijk aardige gast ben die ze een hart onder de riem willen steken.

Wikipedia heeft een tweetal suggesties, waarvan schrijftherapie een hele goede is. Ook kun je van werkgever wisselen om te kijken of het daar weer lukt. Kan soms helpen.

[nathalie]

Ik dacht gewoon dat Ik dom was.
Ook deels aangepraat door sommige familie. Jij kan niet rekenen en bent onnozel dus dom of in ieder geval werd het betweter eruit gedrukt. En ern jaloerse broer die zelf niet wou /kon leren en mj niet gunde dat het voor mij wel goed ging op school . (Inmiddels heeft hij meer bereikt in het leven zonder diplomas maar ja en we zijn weer buddies ) Daar haalde ik eerst hoge cijfers vervolgends niet meer op de middelbare ,onderduiken of ook geen zin . .of dat mijn mening niet telde. Duurde even voor dat voorbij was ,een jaar of 10.
Misschien is het ook iets voor meisjes om dan onderte duiken en sociasl wenselijk willen zijn ,mijn eigen tiener dochters hebben er ook een handje vsn al helpt dan dyslexie of dydcslculie niet (allebei 1) want dan ben je xowieso in dysbalans (hihi leuke dys)
En je wordt al op afgerekend met zoiets dus denk je al snel nou dan ook sl heb je een hoog iq dan lukt tich niks omdat het in de maatschappy op lezen rn rekenen gaat.
Dochter doet nu verplwging opleiding en is maar de vraag of zij de rekenniveau 3f kan halen.Natuurlijk gasn we wel alles inzetten om dit te voorkomen,maar ze gelooft ook al niet meer dat ze hb is .al is haar denkwijze wel zo.
Ik moest van de Pabo ondat ik mijn reken toets niet haalde

[plato]

Ik moest 100 diploma's halen want anders een mislukkeling...volgens mijn ouders die zelf niets deden.

Ik heb ze niet gehaald...gaat verder met zijn geld tellen

[Tinus]

Misschien een beetje een rare vergelijking, maar:
Als je altijd met losse veters loopt omdat je niet weet hoe je je veters moet strikken is het oplossen hiervan het strikken van je veters.

Hoe doe je dit als je niet weet hoe?

Of anders:

"Als je altijd met losse veters loopt omdat je niet weet hoe je je veters moet strikken is het oplossen hiervan het leren strikken van je veters. (of het accepteren van losse veters)"

----------------


Overigens is dat met begaafdheid wel breder hollistischer. Wat dan volgens mij kan helpen is dat je leert wat je eigen capaciteiten zijn en (vooral) dat je leert hoe, waar en wanneer je die met anderen kunt delen.

Of dat nou hoge of lage capaciteiten zijn dat zou niet moeten uitmaken. Of het is misschien zelfs zo dat wanneer je daar wel op inzet, dat hoge begaafdheid (het label) iets belangrijks zou zijn (voor je persoonlijk en/of voor anderen), dan kun je van een koude kermis thuis komen. In de praktijk gaat het helemaal niet om begaafdheid hebben of zijn, maar om begaafd-doen. Geen woorden maar daden. En als je genoegen neemt met alleen maar begaafd-zijn, dan kan dat wel al moet je dat dan leren inpassen in een doe-wereld. Als je tevreden bent met begaafd-zijn, en vanuit deze visie beter leert dat je daar tevreden bent, dan kun je een eventueel gemis in, of discrepantie met, begaafd-doen ook loslaten.

Kort en krachtig: het gaat om een verleggen (verbeteren) van je focus.

[Stefan]

Voor mij betekende het eerst dat ik het hele HB/IQ gedoe compleet los moest laten als maatvoering, en ben gaan kijken in welke gebieden ik pretendeer kennis. en/of vaardigheden te hebben. Dat ben ik vervolgens gaan testen: ik ben second-opinions gaan geven, heb contact gezocht met mensen binnen mijn vakgebieden, en heb mijn kennis vergeleken met die van hen.

Soms is dat wat ingewikkeld; ik kwam erachter dat veel geld verdienen op een vakgebied niet per see betekent dat je de beste bent, dat sommige vakgebieden zo snel veranderen dat een specialist morgen een n00b is, en dat je nogal gemakkelijk een fout meetpunt kiest om te vergelijken (zoals geld/houding/status etc).

Zo maakt IQ per individu niet veel uit; als je er niets mee doet heeft het ook geen waarde, want de waarde komt niet direct uit IQ. Niemand geeft je geld of een gezin of whatever omdat je een certificaat hebt waar 140 op staat als je niet hebt leren redeneren, schrijven, sociaal zijn, je emoties onder controle houden, en een nuttige en daarmee waardevolle plek in de samenleving hebt kunnen veroveren.

Als jij stand houdt, van waarde bent, in een baan tussen capabele collega's, verdien je daar te zijn.
Ik denk dat het het nuttigst is voor jou om je focus te verleggen van jezelf naar buiten. Voeg iets toe, overwin iets, leer bij, etc..

[Mercurious]

Bedankt voor de laatste twee reacties heren, zeer nuttig. De openingspost vind ik wat vaag en ook het onderwerp herken ik niet meteen... Vind het ook altijd gevoelig, zulke onderwerpen. Want hoe weet je nou dat je lijdt aan een syndroom, als je het zelf niet ziet?

[nathalie]

Bedankt voor de laatste twee reacties heren, zeer nuttig. De openingspost vind ik wat vaag en ook het onderwerp herken ik niet meteen... Vind het ook altijd gevoelig, zulke onderwerpen. Want hoe weet je nou dat je lijdt aan een syndroom, als je het zelf niet ziet?

Ja dat heb ik ook. Een buitenstaander moet je erop wijzen. Als iedereen in je gezin nog hoogbegaafder dan hb dan valt het niet op tot je naar school gaat of anderen ontmoet. Je hebt alleen hen als referentiekader .
Had ik ook met mijn kids. Vond ik normaal dar ze zo praatten als peuter tot ik andere kindjes van die leeftijd zag en dacht dat die een vast een beetje achter liepen .
En nu op school soms dat mijn zoontje apart gedrag vertoonde dacht ik dan weer dat hij misschien auti of apart is maar gewoon een enorm contrast met de rest

[Stefan]

Vind het ook altijd gevoelig, zulke onderwerpen. Want hoe weet je nou dat je lijdt aan een syndroom, als je het zelf niet ziet?

Dat is altijd moeilijk, en er schuilt gevaar in die herkenning. Hier op het forum is het herkennen van eigenschappen nog steeds heel aanwezig, terwijl de oorzaak en gevolg erachter niet duidelijk zijn. Zo blijven EQ en INTJ achtste pseudo-begrippen in stand, terwijl persoonlijkheid en IQ worden gemengd.

Het imposter “syndrome” is niet veel meer dan een gevoel waar je vanaf wil, zonder in arrogantie te vervallen. Ik denk zelf een samenvatting van laag zelfvertrouwen en gebrekkige inschatting van het eigen kunnen. Zeker in omgevingen waar kunde ondergeschikt is aan politiek/sociaal gedrag lan dat moeilijk zijn. Autodidacten hebben hier (vermoed ik) meer last van doordat de vergelijking van kunde in opleidingen een manier biedt om jezelf in te schatten en te verbeteren.

[Terrasano]

Je bent een oplichter als je de mens ziet als een doel tot jouw verheven positie in het leven. A means to an end.

Maar de echte uitdaging is om meer verbinding te zoeken met jezelf in relatie tot de jouw omgeving, dat je iets slimmer bent dan de rest maakt nog niet dat jij rechten hebt over anderen. Wat er in principe aan de hand is, is dat jij geen verbinding meer hebt met de mensen om je heen...

Je houdt je vast aan een ego, die zich geïdentificeerd heeft met capaciteiten in verhouding tot iemand anders. Data en begrip uitwisselen is niet bepaald een kwaliteit die ik zou kwalificeren als menselijk, maar een poging om de eigen onkunde te verhouden tot anderen, en dat te vergoelijken op basis van verschillen.

Het probleem ligt dus bij jouw, niet bij de ander...

[Mercurious]

Je bent een oplichter als je de mens ziet als een doel tot jouw verheven positie in het leven. A means to an end.

Maar de echte uitdaging is om meer verbinding te zoeken met jezelf in relatie tot de jouw omgeving, dat je iets slimmer bent dan de rest maakt nog niet dat jij rechten hebt over anderen. Wat er in principe aan de hand is, is dat jij geen verbinding meer hebt met de mensen om je heen...

Je houdt je vast aan een ego, die zich geïdentificeerd heeft met capaciteiten in verhouding tot iemand anders. Data en begrip uitwisselen is niet bepaald een kwaliteit die ik zou kwalificeren als menselijk, maar een poging om de eigen onkunde te verhouden tot anderen, en dat te vergoelijken op basis van verschillen.

Het probleem ligt dus bij jouw, niet bij de ander...

[nora]

Vaak gewoon meegaand tenzij ik echt een andere mening heb of het me tot hier zit. Ik ga echt niet mijn collega s elke dag verbeteren, laat staan mijn manager of directeur. Heb wel s gedacht, laat ik een anonieme mail sturen, maar durf het niet.

[Camiel]

Ik heb er ook last van. Ik moet eerst iets door en door snappen, voordat ik durf toe te geven dat ik een beetje van snap. En dan nog heb ik heel veel moeite mee om te zeggen dat ik weet waar het over gaat. Anderen zullen het toch wel beter weten dan ik? Toch?

Bijvoorbeeld de relativiteitstheorie. Ik heb een prachtig boek uit 1929 dat exact en concreet beschrijft wat RT inhoudt. Dat boek heb ik 5 tot 7 keer van voor naar achter doorgelezen in de loop van 10 jaar. Vorig jaar heb ik samen met een vriend een artikel geschreven over RT, met de insteek: als je het kunt beschrijven kun je ook zeggen dat je begrijpt waar het over gaat. Ik ken nu RT, en ik kan de basis van de theorie in 5 minuten uitleggen. Ik durf nu te zeggen dat ik het snap, alhoewel het kan dat ik op sommige details nog mis zit... http://www.beblueprint.nl/tyfinnally/RT-I.pdf
ART ben ik nog mee bezig - zal me nog wel een jaar of 5 kosten...

[nathalie]

Dat vind ik wel knap Camiel .

Ik hen zelf niet de behoefde om Einstein te lezen maar bijvoorbeeld over Dabrowskii en hoogbegaafd en overexitabilities en theorie van positieve desintegratie. Al moet ik het wel 20x lezen wn dan sijpelt er wat van mijn hersenpan in . Soms ook helemaal niet , als ik moe ben en gestressd dan kan ik geen informatie opslaan en is zelfs het simpelste boek te onthouden.
Mijn probleem is ook , later het te proberen te vertellen aan iemand anders , ik weet best veel zachtjes aan maar komt knullig over als ik het wil vertellen en dan voel ik me gelijk weer dom dus zeg ik maar weinig erover .
Ik zou wel graag een studie doen maar mijn hersens zijn eigenlijk een beetje prut . Of in ieder geval kost het veel energie om dingen te onthouden .

Ik heb wel gestudeerd , een batchelor , en dan later nog verschillende opleidingen begonnen.
Ook wel eeg interessante opleiding op anthroposofische basis dus heel veel Rudolf Steiner die ik wel fascinerend vond maar ik probeerde het te logisch te benaderen en dat lukt niet . Of in ieder geval niet mijn boerenverstand tegenover zware theosofie !
Wel de ontwikkrlingspsychologie van de mens enz was wel bijzonder .

Nu ik meer me verdiep in HB , blijft her wel beter hangen omdat ik ook er dagelijks mee te maken heb met mijn kinderen , en mezelf tegen gekomen .
Dus James Webb , Searching for Meaning kan ik gewoon 10x lezen als een soort bijbel voor mezelf .
Maar ga het niet te veel rondbazuinen dat ik o zo slim ben
Want alle keuzes die ik geb gemaakt in mijn leven waren niet zo snugger als je het vergelijkt met anderen die braaf hun ding doen en werk en huis en auto en gelukkig huisvrouw/ man spelen .

[Camiel]

Ik vind dat je jezelf veel tekort doet Natahalie. Je hebt wel eens gehoord van NIVEA? Niet -Invullen-Voor-Een-Ander? Jouw indruk is misschien dat jij niet zo snuggere keuzes hebt gemaakt, maar anderen kunnen daar heel anders over denken. Ik zou zeggen, vraag het eens na (een soort 360 graden feedback?). Misschien zijn die anderen met hun Porsche, Jacht en Villa wel stiekem jaloers op jouw "eenvoudige" leventje. En daar hebben ze m.i. gelijk in!

Je moet vooral doen wat je leuk vind, en jij vind blijkbaar een hele boel dingen leuk (niet einstein, maar dat geeft ook niks). Bedenk wat je ermee kunt bereiken voor jezelf. Je hoeft de wereld helemaal niet te verbeteren. Neem vooral de tijd om te doen waar je zélf plezier mee hebt (naast je gezin, vrienden, school, werk etc)

Ik heb een twintigtal boeken over HB gescand of gelezen. Wat mij betreft een aanrader: "Hoogbegaafdheid bij kinderen" van Monks en Ypenburg. James Webb is ook goed, maar die heeft m.i. diagnostische boeken. Ook goed, maar die vind ik persoonlijk minder leuk om te lezen

HB is geen keuze, maar je wordt er mee geboren. Hoe meer dat gezegd wordt, hoe normaler het wordt. Ik kom er gewoon voor uit dat ik HB ben, en dat ik het leuk vind om af en toe andere HBers te spreken. Net zoals volleyballers, kroegmaten, lilliputters, gamers etc, elkaar ook af en toe opzoeken.

[plato]

''Misschien zijn die anderen met hun Porsche, Jacht en Villa wel stiekem jaloers op jouw "eenvoudige" leventje. En daar hebben ze m.i. gelijk in!''

Heb ik letterlijk allemaal gerealiseerd zonder eigen centjes of hulp van een ander. Heeft te maken met een jongensdroom. Snap nooit die weerstand. In Nederland dan.

Alhoewel...de gemiddelde Nederlander in Nederland: jij mag het niet beter hebben dan ik.