eigenheid van een ander

[willemijn]

Vanmorgen ben ik bezig geweest met mijn scriptie persoonlijk groei.
Beetje gedateerd want het betreft de periode '08-'09 maar toch kwam ik iets tegen dat ik ook bij mijn laatste opleiding als feedback heb gekregen van mijn juf .
"Sta open voor de eigenheid van een ander."

Wanneer ik naar mezelf kijk, sta ik echt wel open voor de eigenheid van een ander.
Dat is juist wat mensen boeiend maakt en daarnaast vind ik het juist erg belangrijk om ieder mens de ruimte te geven.

Waarom ik dan toch zulke feedback krijg, is mij een raadsel.
Er zijn ook geen voorbeelden aangegeven in welke situaties, de dames van mening waren dat ik niet open sta voor de uniciteit van een ander.
Bij de laatste opleiding heb ik wel in een persoonlijk verslag iets geschreven over een situatie waarin ik op iemand ben afgestapt waar ik geen klik mee heb en die vervolgens bijzonder naar op me reageerde. Door intervisie viel het kwartje dat ik zo ongeveer, vrijwillig mijn hoofd laat afhakken.
Ik heb het idee dat deze (beschreven) situatie van invloed is geweest op de feedback.
Wellicht in samenhang met dat ik het e.e.a. over HB heb geschreven in mijn verslag.

De reden dat ik het hier neerschrijf is, omdat ik mij afvraag of juist dit soort reacties voortkomen uit een ander soort manier van communiceren. Is zo'n soort reactie voor jullie herkenbaar?

Willemijn

[Diderica]

Mijn ervaring is dat collega's het sterkst reageren op de dingen die het meest in het oog springen. Wellicht dat het voorbeeld dat je gaf het enige was waar ze een afgebakende mening over konden formuleren, omdat het concreet was en redelijk zwart-wit.

Ik ben de afgelopen jaren veel bezig geweest om de mening van de ander bij de ander te laten en alleen iets te doen met feedback waar ik wat aan heb en die aansluit bij wat ik zelf ervaar. Een leidinggevende zei een keer tegen mij dat ik erg gesloten ben... Iedereen die mij kent zal het tegendeel beweren, wat zij zag was dat ik erg terughoudend was in het contact met haar, omdat zij regelmatig als een wals over mensen heen denderde. In een andere situatie werd iemand boos op mij omdat ik me niet aan de deadline had gehouden en toen dacht ik: terecht dat hij boos is, want de deadline is ook verstreken, ik zal er in het vervolg rekening mee houden.

[waarom?]

Door intervisie viel het kwartje dat ik zo ongeveer, vrijwillig mijn hoofd laat afhakken.
Willemijn

Haha, mooi gezegd, en herkenbaar! Zelf ben je misschien wel kritischer op jezelf dan die ander, dus misschien heb je zelfs wel argumenten aangedragen die dat kritische beeld van de ander ondersteunen.

Als je de feedback van je juf van een positieve kant bekijkt, zou het ook kunnen beteken: iemand mag best kritisch op je zijn, maar je hoeft het niet over te nemen. Eigenlijk net wat Diderica hiervoor zei.

[Poppetje]

Willemijn,

Waarom probeer je geen contact te leggen met die juf zodat je het haar kunt vragen?
Nu zit je te gissen. Zij is degene die jou antwoord kan geven. Ik denk dat het veel duidelijkheid verschaft!

Groeten, Poppetje

[Nijn]

Het eerste wat mij te binnen schiet dat met een opmerking als deze wordt bedoeld is dat je een ander niet genoeg zichzelf laat zijn. Omdat je altijd heel snel ziet hoe iets het best/makkelijkst kan, ben je misschien ook met anderen te delen die op zo'n moment misschien het idee hebben dat er over hun ideeën heen gewalst wordt, terwijl dit ook best goede ideeën kunnen zijn.

Maar misschien heb ik het ook wel helemaal mis natuurlijk Ik ken jou niet, en degene die de opmerking plaatst natuurlijk helemaal niet

En de enige die je inderdaad echt uitsluitsel kan geven is degene die de review deed zelf.

Succes!

[Korrel]

Ik heb de ervaring (meerdere keren)dat als jezelf ietwat gesloten bent , en er komt toch nog iets zinnigs uit....dat mensen daar niet mee om weten te gaan...gewoon om het feit dat ze dat van jou niet verwachten omdat je al ingekaderd bent.

Voorbeeld:Ik werkte toen ik 30 jaar was op een kwekerij.....mijn planten kennis is behoorlijk groot.
De baas van de kwekerij kwam de kantine binnen met een nieuw plantje (de bedoeling was dat deze daar in de toekomst gekweekt ging worden).We zaten allemaal (9 man/vrouw) aan de koffie....toen de baas het plantje trots op tafel zette....en riep .....WAT VIND JE HIERVAN....
Je hoorde .....eeeh ja ....tja .....eeehh leuk ....enzo.Toen na 1 minuut iedereen was uitgezeurd .....zei ik....dit is een Codiaeum Varigatum "Picta"............JUIST zei de baas.......en de rest was stil.Toen vertelde ik wat over het gebruik de herkomst en de groei van dit plantje.Daarna was ik binnen 3 maanden weg.....ik kon geen goed meer doen.Ik ben toen ook maar voor mezelf begonnen met een eigen bedrijf.

[Zarathustra]

Ik weet niet precies wat je bedoelt met dit topic, Willemijn, maar de titel intrigeert me.
Er wordt weleens gezegd dat 'scherp' ben (op een negatieve manier), maar anderzijds wordt dan jouw of mijn persoon ook niet gerespecteerd.

[Jo Pipopi]

Vanmorgen ben ik bezig geweest met mijn scriptie persoonlijk groei.
Beetje gedateerd want het betreft de periode '08-'09 maar toch kwam ik iets tegen dat ik ook bij mijn laatste opleiding als feedback heb gekregen van mijn juf .
"Sta open voor de eigenheid van een ander."

Wanneer ik naar mezelf kijk, sta ik echt wel open voor de eigenheid van een ander.
Dat is juist wat mensen boeiend maakt en daarnaast vind ik het juist erg belangrijk om ieder mens de ruimte te geven.

Waarom ik dan toch zulke feedback krijg, is mij een raadsel.
Er zijn ook geen voorbeelden aangegeven in welke situaties, de dames van mening waren dat ik niet open sta voor de uniciteit van een ander.
Bij de laatste opleiding heb ik wel in een persoonlijk verslag iets geschreven over een situatie waarin ik op iemand ben afgestapt waar ik geen klik mee heb en die vervolgens bijzonder naar op me reageerde. Door intervisie viel het kwartje dat ik zo ongeveer, vrijwillig mijn hoofd laat afhakken.
Ik heb het idee dat deze (beschreven) situatie van invloed is geweest op de feedback.
Wellicht in samenhang met dat ik het e.e.a. over HB heb geschreven in mijn verslag.

De reden dat ik het hier neerschrijf is, omdat ik mij afvraag of juist dit soort reacties voortkomen uit een ander soort manier van communiceren. Is zo'n soort reactie voor jullie herkenbaar?

Willemijn

Je post verwart me, Willemijn. Wat vraag je nu precies aan ons? Of wij ook wel eens feedback krijgen waar we ons niet in herkennen? Jazeker. Mensen geven namelijk maar al te graag feedback en doen dat veel te snel en onnauwkeurig. Zoiets kan bij jou ook gebeurd zijn. Het kan ook zijn dat de feedback klopt maar dat je het zelf niet doorhebt. Tja dat is voor ons, lezers van jouw post, moeilijk te zeggen. Laat ik maar aardig zijn en uitgaan van de eerste optie

[willemijn]

Tja, wat vraag ik eigenlijk?
Antwoord/inzicht op vage feedback .
Het soort feedback waar ik niets mee kan (vanwege de vaagheid en omdat het zo tegenstrijdig is met wie ik ben) en in deze situaties heb ik niet zinnig gereageerd, in de zin van: 'kan je specifieke situaties opnoemen waarin je dit gedrag van mij hebt gezien?'.
Ondanks alle vaagheid is het wel fijn om de reacties te lezen.
Feedback kan wel/niet voor mezelf 'als kloppend voelen' en of ik er iets mee doe is aan mij.

Achteraf had ik de vraag veel breder moeten trekken. Hoe reageer je als mensen op een negatieve manier op jouw manier van communiceren reageren? Wat zeg je als iemand zegt dat je scherp bent, terwijl je alleen maar je mening hebt gegeven al dan niet met de toevoeging dat het jouw persoonlijke mening/gevoel is? En in het voorbeeld van Korrel met zijn Coddiauem Varigatum; hoe voorkom je dat soort situaties?
Eigenlijk is de hamvraag, hoe houd je je staande binnen sociale situaties zonder jezelf kwijt te raken?

[Moira]

Geweldloze communicatie en begrip voor 'machtspolitiek'. Ook die van een tuinwinkel dus. Ik heb ooit eens een boek gelezen waarin stond dat eerlijkheid ten alle tijden (in bedrijfspolitiek) onzinnig is. Als je macht wil verzamelen (al is het maar de macht om jouw job te behouden) dan is die denkwijze dodelijk. Het leidt namelijk vaak tot situaties waarin je net aan macht verliest (dus je job bvb). Prima als je dan maar de consequenties draagt (nl dat je in veel gevallen ontslagen wordt, want 'iemand' is op zijn pikje getrapt). Je kunt kwaad worden op het systeem en zeggen dat het niet zo hoort. Kun je lekker gaan verzuren. Or you can make the system work for you (and maybe change it from within).

Of als zelfstandige gaan werken. Heb je daar geen last van (hoewel...)

[Korrel]

En in het voorbeeld van Korrel met zijn Coddiauem Varigatum; hoe voorkom je dat soort situaties?

In dit geval kon ik het niet voorkomen......gewoon om het feit dat ik toen nog niet wist dat ik anders in elkaar stak.


In somige gevallen zeg ik gewoon dat ik HB ben.......en als ze dat willen daar gewoon dankbaar misbruik van mogen maken.
In andere gevallen hou ik tegenwoordig mijn mond maar .
Maar hier komt het belangrijkste wel naar boven.......gewoon simpel dat je weet wie jezelf bent.....en blijf daar maar in de buurt.

[Yet]

Willemijn

Eigenlijk is de hamvraag, hoe houd je je staande binnen sociale situaties zonder jezelf kwijt te raken?

tsja ...
Dat is een ouwe bekende van me, deze hamvraag. Heb er ook wat coaching op mogen ontvangen.
Wat ik er van heb geleerd is een stukje beheersing. Wanneer zeg je wel iets, wanneer niet. Voor mij persoonlijk was het een issue van impulsbeheersing. Er speelt niet alleen op 'inhoudelijk' vlak iets maar ook op 'sociaal' vlak. Dus observaties, ideeen moet je soms ook even voor je houden om anderen de ruimte te geven zelf tot observaties en ideeen te komen. Die doen daar soms even langer over.
Ik moet mezelf bewust uit flows rukken, uit inhoud duiken omwille het sociale stuk.
En dat kan alleen min of meer bevredigend zijn als je in andere flows duikt waar anderen geen last van hebben.

[Zarathustra]

Eigenlijk is de hamvraag, hoe houd je je staande binnen sociale situaties zonder jezelf kwijt te raken?

Door ze zoveel mogelijk te vermijden .

Sociale situaties zijn als rollenspelen. En iedereen speelt het spelletje op zijn eigen manier.

[Enigma]

Eigenlijk is de hamvraag, hoe houd je je staande binnen sociale situaties zonder jezelf kwijt te raken?

Door ze zoveel mogelijk te vermijden .
Sociale situaties zijn als rollenspelen. En iedereen speelt het spelletje op zijn eigen manier.

Ehm. Nee.
Op het moment dat je een rol gaat spelen val je vroeg of laat maar onvermijdelijk door de mand: mensen zijn niet gek.
Ik denk dat de beste manier die is die Yet beschreef: door je bewust te zijn van de gevolgen van wat je wel en niet van jezelf laat zien op welk moment.
Observatie, beheersing, timing.

@Yet Beheersing en timing vind ik moeilijk! Misschien is het een temperament-issue, maar ik moet mn tong er dan denk ik letterlijk afbijten :p
Heb je misschien wat slimme tips & tricks voor me die geen ambulance richting spoedeisende hulp bevatten?

[Nijn]

Tja, wat vraag ik eigenlijk?
Het soort feedback waar ik niets mee kan (vanwege de vaagheid en omdat het zo tegenstrijdig is met wie ik ben) en in deze situaties heb ik niet zinnig gereageerd, in de zin van: 'kan je specifieke situaties opnoemen waarin je dit gedrag van mij hebt gezien?'.
Ondanks alle vaagheid is het wel fijn om de reacties te lezen.
Feedback kan wel/niet voor mezelf 'als kloppend voelen' en of ik er iets mee doe is aan mij.

Maar feedback is toch juist om erachter te komen hoe anderen jou zien? Dat staat in zekere zin los van hoe jij jezelf ziet.

[Yet]

@Yet Beheersing en timing vind ik moeilijk! Misschien is het een temperament-issue, maar ik moet mn tong er dan denk ik letterlijk afbijten :p
Heb je misschien wat slimme tips & tricks voor me die geen ambulance richting spoedeisende hulp bevatten?

mwa ... met mijn methodiek kom je niet zozeer bij de EHBO terecht maar meer in het eerstelijnscircuit
Zonder gekheid: ik weet niet of het goed is voor de geestelijke gezondheid ... maar eh ik probeer een stukje onverschilligheid te creëren voor mezelf, afstand. Wanneer ik erg betrokken ben kan ik mijn mond niet houden. Ik douw het dus in een hoekje weg met een stempeltje: 'kan jou het ook schelen joh' ...
Wat ik schreef:

Ik moet mezelf bewust uit flows rukken, uit inhoud duiken omwille het sociale stuk.
En dat kan alleen min of meer bevredigend zijn als je in andere flows duikt waar anderen geen last van hebben.

Ik hoor het dus een beetje aan en af en toe zeg ik eens wat.

En soms lukt het niet, gebeurt er iets wat écht niet kan en dan zeg ik eens wat scherpers. Zolang het maar niet te vaak is.

Flows voor jezelf zoek ik ook voornamelijk in privésfeer. Leuke projectjes, ideetjes uitwerken, knutselen, studeren, nieuwsgierigheid bevredigen, etc. Of in de werksfeer in dingen waar ik anderen (voorlopig) nog niet mee lastig val.

[GéPe]

Omdat ik even tijd heb, lees neem kijk ik weer eens door het forum, gewoon omdat het heerlijk is om andere eigenwijzen tegen te komen.

Situaties als jullie noemen herken ik zeker al is het met terugwerkende kracht. machtspelletjes en eerlijk zijn gaan niet samen. En wat is eerlijk?

Sedert een 1/2 jaar ben ik werkzaam als zelfstandige eerst op een laag pitje er moest toch geld verdient worden, de kas was leeg en rood is niet mijn favo kleur.
Ik merk dat ik daar een soort van schizofreen gedrag vertoon. De klant heeft door dat ik wel weet hoe het moet ondanks het feit dat ik nadrukkelijk vertel dat ik dit pas een 1/2 jaar doe en daarvoor in een heeeel andere discipline gewerkt heb. Op de een of andere manier geef ik altijd de juiste antwoorden of stel de juiste vragen. Op vragen van de klant kom ik als ik het niet weet altijd terug, ik zeg ook eerlijk dat ik het even niet weet maar uitzoek.
Het schizo gedrag is als volgt: ik level volledig naar de klant pas me aan bij het taalgebruik, gespreksniveau taal gevoel en wat dies meer zij (?) Aan de andere kant laat ik duidelijk doorschemeren dat ik alles oplos. ( help ! gelukkig lukt dat aardig)

Dat vraagt behoorlijk wat zelfbeheersing vaak, het liefst ga ik in een keer los met mijn vragen en ideeën. dat werkt dus averechts. Tot nu is de enige oplossing dus zeg maar het rollenspel. Ik begin kennis te maken, stel wat vragen en afhankelijk van de antwoorden ga ik dieper of niet. Heel gemeen stel ik belang in de persoon van de klant, pak ze in? nee daarmee krijg ik een beter beeld van de wens en hoever ik daarin kan ondersteunen. Ik probeer in ze te kruipen om betere service te kunne verlenen. Dat ik me zelf daarmee wegcijfer wil ik niet zeggen maar ik zorg er wel voor dat ik ze niet schoffeer. Iets wat ik in mijn vorige leven vaak (onbewust!) deed door het beter te weten (Korrel) en zo dus alle gras voor de voeten weg te maaien.

Willemijn, in mijn vorige arbeidzame leven kreeg ik geregeld vage feedback, je bent niet commercieel genoeg, je hebt veel humor, je bent intelligent, sociaal etc niet doortastend genoeg, veel te uitweidend, je kunt de hoofd en bijzaken niet scheiden etc.
Als ik daar dieper op in wilde gaan lukte dat niet. Naar mijn idee vanwege machtsgedrag van de gesprekspartner, mijn voor vele onnavolgbare manier van analyseren en oplossen, mijn scherpe tong en kijk op situaties. Zeker in mijn laatste baan was mijn out of the box een probleem, meer voor mij dan voor hen. Zij hadden een zakelijke doelstelling en die konden ze heel goed verwezenlijken. Mijn gedrag, creativiteit voor omzet verhoging paste daar totaal niet in. Ik snapte dat niet, je laat gewoon geld en toekomst liggen dacht ik ( en ik vind dat ik nog steeds gelijke heb:))

Yet, dat herken ik heel goed, op een keer (lang geleden) was mijn afdeling bezig met een reorganisatie, in het hele traject kreeg ik mijn punt maar niet helder bij de andere. Ik was ( achteraf) veel te agressief, te gedreven. In dat traject was op een dag een belangrijke vergadering, ik moest scoren anders werd het definitief een route die naar mijn idee niet de meest optimale zou zijn. de avond voor de vergadering heb ik te diep in het glaasje gekeken dus de volgende dag werkte het bovenin dus wat trager dan anders. Ik hield me behoorlijk op de vlakte maar op een bepaald moment kon ik mijn idee op een trage manier uitleggen. Eindelijk werd ik begrepen! en werd dus de route omgegooid. Ik heb me er jaren lang over verbaasd hoe het kon dat ik met mijn trage hersens de mensen te pakken kon krijgen. Gelukkig weet ik nu beter en kan ik levelen of anders gezegd een rollenspel spelen. Niks mis mee en het is niet anders.

Maar het is heerlijk om mensen om je heen te hebben waar je gewoon jezelf kan zijn. Dat is veel beter voor je gezondheid en niet allen je geestelijke.
Zow genoeg geblaat en als ik terug kijk niet geheel on topic, mijn excuses:)

een laatste flodder:
Feedback is inderdaad om er achter te komen hoe anderen jou zien.

[quest]

Vanmorgen ben ik bezig geweest met mijn scriptie persoonlijk groei.
Beetje gedateerd want het betreft de periode '08-'09 maar toch kwam ik iets tegen dat ik ook bij mijn laatste opleiding als feedback heb gekregen van mijn juf .
"Sta open voor de eigenheid van een ander."

Wanneer ik naar mezelf kijk, sta ik echt wel open voor de eigenheid van een ander.
Dat is juist wat mensen boeiend maakt en daarnaast vind ik het juist erg belangrijk om ieder mens de ruimte te geven.

Waarom ik dan toch zulke feedback krijg, is mij een raadsel.
Er zijn ook geen voorbeelden aangegeven in welke situaties, de dames van mening waren dat ik niet open sta voor de uniciteit van een ander.
Bij de laatste opleiding heb ik wel in een persoonlijk verslag iets geschreven over een situatie waarin ik op iemand ben afgestapt waar ik geen klik mee heb en die vervolgens bijzonder naar op me reageerde. Door intervisie viel het kwartje dat ik zo ongeveer, vrijwillig mijn hoofd laat afhakken.
Ik heb het idee dat deze (beschreven) situatie van invloed is geweest op de feedback.
Wellicht in samenhang met dat ik het e.e.a. over HB heb geschreven in mijn verslag.

De reden dat ik het hier neerschrijf is, omdat ik mij afvraag of juist dit soort reacties voortkomen uit een ander soort manier van communiceren. Is zo'n soort reactie voor jullie herkenbaar?

Willemijn

Die eigenheid die men constateerd, is dat juist niet een mogelijke aversie van de ander, die niet zo goed raad weet met jou visie, of de versie van jou mening wat niet overeenstemd met de ander ?

En dien je daar altijd rekening mee te houden bv om een ander te sparen of om de communicatie "goed" te houden, zeg een vorm van conformisme ?

Eerlijke vragen hoor ik vraag het mij echt af namelijk, dat je open zou moeten staan voor meningen van anderen is iets anders als jou mening aanpassen aan de geldende meningen.