Zonnetje schreef:hm. Bovenstaande gaat enigszins op als je aanneemt dat ik een bepaald geloof aan zou hangen. En dat doe ik dus niet. Ik zou alleen op bepaalde vlakken graag gelovig willen zijn, om uiteenlopende redenen. Alleen vind ik geen enkel geloof dat aansluit op mijn beleving/ mijn waarheid/ mijn gedachten/ mijn vragen. En daar zit hem nu juist het punt. Ik zeg overigens ook niet dat mensen moeten geloven en dit vervolgens voor waar aan moeten nemen; alleen dat het comfortabeler zou kunnen zijn om te geloven, ook al zou je diep van binnen weten dat het nergens op gestaafd is.
Maar is dat niet gewoon je kop in het zand steken dan, alleen maar omdat de ervaren realiteit of juist het ontbreken van een goede verklaring voor datgene waarmee je moet dealen moeilijk is? Dan is therapie, meditatie of drank een pragmatischer oplossing denk ik. Ik kan me niet voorstellen dat je ervoor _kunt_ kiezen iets te geloven waarvan je intiutief _weet_ dat het niet klopt. Dat is mijns inziens geen geloof (want je gelooft het niet), maar zelfdeceptie. Dat kan natuurlijk voor een aantal situaties een adequate coping strategie zijn.
Zonnetje schreef:Het is trouwens heel moeilijk om 'DE waarheid' boven tafel te krijgen. Zelfs bij zoiets feitelijks als tijd gaat die vlieger niet op; een seconde duurt nu eenmaal een seconde, maar hoe lang duurt een seconde voor jou? en hoe lang duurt een seconde voor mij?
Daar valt heel objectief iets over te zeggen, maar je doelt hier op hoe je een seconde _beleeft_. Dat is iets heel anders, en daar doe ik geen uitspraak over.
Dat tijd anders werkt voor iedere entiteit is bekend. Dat is, totdat het tegendeel bewezen word, een goed gestaafde wetenschappelijke theorie, onderbouwd door experimenten en met een voorspellende waarde. In spreektaal wordt dit op gegeven moment een waarheid genoemd.
Ik ben het met je eens dat er niet zoiets bestaat als een waarheid die daarna onaantastbaar is; de realiteit zoals we die ervaren nemen we waar door faalbare zintuigen, faalbare apparatuur, met faalbare hersenen die daarover redeneren richting een conclusie. Toch is deze route wat mij betreft de beste manier om de wereld om ons heen te beschrijven. Het alternatief is het conclusies trekken bij gebrek aan zintuigelijke waarneming, waarneming via apparatuur, en herseninspanning. En dan hebben we het dus inderdaad over een geloof.