Ik vind dit tot dusver het leukste topic ooit! (internet-breed gezien, dus

)
En bokaal voor MP, een fles champagne en van de pits-poezen...
Maar back to the topic:
Mijn succes verhaal bestrijkt de volle 35 jaar van mijn leven, met als hoogtepunt het afgelopen jaar, de ontdekking van het HB zijn.
Mijn succesverhaal is dat ik, tegen alle verwachtingen in (en dan vooral die van mezelf) me heb weten te ontwikkelen tot wie ik nu ben. Met karakter en doorzettingsvermogen en onverbeterlijke koppigheid heb ik me nooit door mijn "beperkingen" **) laten weerhouden om grote stappen te nemen, mijn angsten te overwinnen, mijn verliezen te incasseren en onvermoeid op zoek te zijn naar mijn plek op deze aardbol.
De slagroom op het toetje van dit succesverhaal is de sublieme humor van het geheel dat juist al deze "beperkingen" een sterk technisch hoogstandje blijkt te zijn, dat niet helemaal tot zijn recht kwam: Hoogbegaafdheid! Wie had dat ooit kunnen bedenken?
Mijn persoonlijke succesverhaal bestaat juist uit die tegenslagen, en mindere ervaringen, de hobbels op mijn weg. Zonder dat had ik dit succesverhaal niet kunnen schrijven. En juist de verhalen op forum doen mij goed en geven me handvaten om me persoonlijk verder te ontwikkelen, doordat ik mijn verhalen en ervaringen herken in die van jullie. Dus zo bekeken zijn al die mislukkingen, of de uitzonderingen en de uitvallers voor mij niet los te koppelen van de succesverhalen.
Dat ik nu als professional op het vlak van cultuur- en gedragsveranderingen mag werken, dat ik dit jaar op een internationale conferentie mag spreken en dat ik eindelijk, na vele hobbels en bobbels, butsen en deuken nu een werkgever heb gevonden die mijn talenten erkent en onderkent en me de ruimte geeft om verder te groeien, is dat arrogant om te schrijven? Misschien wel, maar vooral ben ik trots dat ik dit heb weten te bereiken als dat meisje met “al die beperkingen”.
**) “Beperkingen” welke jaarlijks hoofdschuddend opgesomd werden door de meesters en juffen van de kleuterklas, lagere school en verder tot en met de mentoren van mijn laatste opleidingen; uitgespeld in rapporten, ouder avonden en conduitestaten. “Hopeloos”
Elk verhaal op zich in dit topic vind ik hartverwarmend en kippenvel.
(En wederom heeeel herkenbaar)