even over een studie en perfectionisme. Wat let je om een studie te doen? Wat maakt het uit dat anderen je perfectionistisch vinden? Ga je daardoor aan jezelf twijfelen?
Ik ben recent met dit verschil in kijk op wat perfectionisme is gestuit doordat ik -even- bij een psycholoog ben geweest. Hij bleef er op hameren dat ik perfectionistisch ben, ik vind van niet. Wat is er nou mis met meer willen, jezelf willen blijven ontwikkelen, streven naar beter? Ik zie het probleem niet en is het dus geen probleem. Dat hij (of een ander) dat zou wil benoemen, tja...Ze doen maar. Ik begrijp het ook niet als anderen zeggen dat ik de lat hoog danwel te hoog leg. Te hoog ken ik niet. Hoog? VOlgens wie? Als je weet dat het haalbaar is, kan het toch nooit te hoog zijn?
Ik zou me, als ik jou was, me proberen minder aan te trekken van wat anderen hierin vinden. Het is, in mijn ervaring, een kwestie van verschil in beleving en perspectief. Er is niet één waarheid. Zolang jij er zelf geen last van hebt, is het toch ook geen probleem? Ga die studie doen en maak je niet druk over vage begrippen als perfectionisme
