Ik ben ook een avond-nachtmens die tijdens mijn kindertijd ook verplicht werd om een ochtendmens te zijn (ouders die vroeg op het werk moetsten zijn en mij dan om 7h00 bij mijn grootouders afzetten). Mijn moeder heeft dezelfde maatschappelijke mening: ochtendstond heeft goud in de mond en staat elke dag fris en monter op rond 6h00 en kon dan niet verdragen dat mijn pa & ik als zombies in het huis rondliepen, terwijl wij ons blauw ergerden aan haar super vrolijke gedrag... Tijdens mijn middelbare studies zat ik op internaat en daar lag het slaapritme veel dichter bij mijn natuurlijk ritme (per uitzondering kreeg ik de toestemming van de opvoeders om later dan de rest te gaan slapen, om 8h00 er pas uit) Tijdens mijn hogere studies heb ik dit ritme kunnen verderzetten en daarna is de ellende begonnen.... voor jobs ben ik 12 jaar om 22h00 gaan slapen (nooit moe en dus nog uren wakkerliggen) omdat ik om 6h00 moest opstaan en ben in die periode niet 1 keer fit wakker geworden. Vaak kwam ik op het werk aan dat ik helemaal niet wist hoe ik daar geraakt was, dus 1h30 onbewust in de auto... mijn collega's wisten dat ze mij het eerste uur geen complexe vragen moesten stellen en dat er eerst koffie en eten in moest

Als ik in het weekend geen wekker zette, dan sliep ik heel vaak ongeveer 12 uren

aan een stuk. Voor mijn huidige job kan ik iets meer terug naar mijn natuurlijke ritme, omdat ik sommige dagen van thuis uit kan werken. Maar helaas heb ik daar nog geen benefit van gehad, omdat ik door allerlei omstandigheden de laatste 2 jaren zoveel gepiekerd heb, waardoor ik nu een ernstig verstoord slaapritme en slaapgebrek opgebouwd heb. Omdat ik volgens de huisdokter en psychiater te jong ben voor inslaapmedicatie, hebben ze mij een doorslaper voorgeschreven. Onlangs ging ik naar een voordracht van de slaapkliniek van ons stedelijk gerenommeerd ziekenhuis en kreeg ik daar te horen dat alle slaapmedicatie per definitie slecht is (je bereikt geen diepe slaap in je slaapcycli) en ben ik er dus op eigen houtje mee gestopt en aan slaaptherapie begonnen. De belangrijkste boodschap van de slaapkliniek: het maakt niet uit op welk uur en voor hoeveel uren dat je in je bed ligt: het aantal uren diepe slaap zijn curciaal en het tijdstip van opstaan moet vastliggen. Alle regels die maatschappelijk verkondigd worden (uren voor 24h00 in bed leveren dubbel opbrengst, je moet minstens 8h00 slapen, je moet op een vast tijdstip s'avonds naar bed, niet bestaan van ochtend en avondmensen, blablabla...) die zijn allemaal achterhaald!
Hoe bereik je meest efficient het maximaal aantal uren diepe slaap, door je slaapdruk op te bouwen! dwz pas in bed gaan liggen als je op de bank voor TV of met een boek in je hand zit te knikkebollen. Om 22h00, pas om 24h00 of om 3h00, maakt niet uit je bereikt dan zo allemaal het maximaal aantal uren diepe slaap ongeacht hoeveel uren je in bed ligt...
Ik ben dit nu al 4 weken zelf aan het toepassen en heb al meer bereikt en voel me al meer fit dan met die *** medicatie (ik kan nu ongeveer 8h00 doorslapen, terwijl ik 2 jaren om 1h00/3h00/5h00 telkens wakker werd voor meer dan 1h00)
Mijn psychiater was wel razend toen ik haar vertelde dat ik met de slaapmedicatie gestopt was en wat mijn plan was. Ze had nooit gedacht dat ze zo een moeilijke klant aan mij zou hebben

en ik ben nog wat meer van plan na mijn eerste positieve experiment, want zowel zij als de huisdokter hebben me verteld dat ze mij niet verder kunnen helpen (geneeskunde is geen exacte wetenschap, er is nog zoveel dat we nog niet ontdekt hebben en jij lijdt waarschijnlijk aan zo een ziekte, dus we proberen nog maar eens wat zwaardere pijnstillers......FUCK al die doktoren, ik heb er nu al zoveel verschillende meegemaakt die me niet kunnen helpen dat ze voor mij wel allemaal een papier met diploma op hebben, maar allemaal hun gezond en medelevend verstand verloren zijn.
Blijkbaar is de enige die mij kan helpen, mijn eigen gezond verstand
